เอสยู-76

เอสยู-76 (Samokhodnaya Ustanovka 76) เป็นปืนใหญ่อัตตาจรสัญชาติโซเวียตที่ถูกใช้ในช่วงระหว่างและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง เอสยู-76 เป็นการนำฐานของรถถังเบาที-70 ที่เป็นรุ่นที่มีพื้นที่ขนาดยาวและกว้างขวางมาดัดแปลง ด้วยโครงสร้างที่เรียบง่ายทำให้มันเป็นยานหุ้มเกราะของโซเวียตที่ถูกผลิตขึ้นมากที่สุดเป็นอันดับสองในสงครามโลกครั้งที่สอง รองลงจากรถถังที-34

เอสยู-76เอ็ม
ปืนใหญ่อัตตาจรเอสยู-76เอ็ม ในนิจนีนอฟโกรอด, รัสเซีย
ชนิด	ปืนใหญ่อัตตาจร
สัญชาติ	สหภาพโซเวียต
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบ	S. Ginzburg
ช่วงการออกแบบ	1942
ช่วงการผลิต	1942–1945
จำนวนที่ผลิต	~14,292 (13,932 SU-76M & 360 SU-76)
ข้อมูลจำเพาะ
น้ำหนัก	10,600 kg (23,320 lb)
ความยาว	4.88 m (16 ft)
ความกว้าง	2.73 m (8 ft 11 in)
ความสูง	2.17 m (7 ft 1 in)
ลูกเรือ	4
เกราะ	Front: 35 mm (1.4 in) Side: 16 mm (0.63 in)
อาวุธหลัก	76 mm (2.99 in) ZIS-3Sh gun
เครื่องยนต์	2× GAZ-203 4 cylinder gasoline engines 2× 85 hp; (63 + 63 kW)
กำลัง/น้ำหนัก	17 hp/tonne
กันสะเทือน	torsion bar
ความจุเชื้อเพลิง	440 liter
พิสัยปฏิบัติการ	300 km (200 miles)
ความเร็ว	45 km/h (28 mph)

เหล่าพลขับต่างชื่นชอบยานพาหนะนี้เพราะมีความเรียบง่าย มีความน่าเชื่อถือ และใช้งานได้ง่าย อย่างไรก็ตาม, การบังคับเลี้ยวซึ่งบางครั้งก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ยาก ผู้นำพลขับมักจะเรียกยานพาหนะนี้ว่า ซูก้า(รัสเซีย: сука; "bitch") หรือ suchka (รัสเซีย: сучка; "little bitch") ยังมีชื่อเล่นว่า Golozhopiy Ferdinand (รัสเซีย: Голожопый Фердинанд; "bare-arsed Ferdinand") เนื่องจากเกราะที่บางเบาและเงาที่มีความคล้ายคลึง เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับรถถังพิฆาตหนักแฟร์ดีนันท์/เอเลอฟันท์ของเยอรมันที่มีน้ำหนัก 65 ตัน