แร็ป

แร็ป (อังกฤษ: rap) คือการพูดในลักษณะคำกลอนลงจังหวะเพลง โดยส่วนใหญ่จะใช้จังหวะเร็ว เป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบของวัฒนธรรมฮิปฮอป

แร็ปเป็นการร้องแบบที่เป็นจังหวะ การร้องคล้ายเสียงพูด และเนื้อหาของเพลงที่มีความหมายและมีความคล้องจองกัน รวมทั้งเน้นที่การกำกับจังหวะ โดยใช้จังหวะกลองอิเล็กทรอนิกส์ และเทคนิคการ Sampling งานเพลงอื่น ๆ

การแร็ปได้พัฒนาทั้งภายในและนอก ของดนตรีแนวฮิปฮอป Kool Herc ชาวจาเมกาในนิวยอร์กได้เริ่มการพูดลงบนเพลงประเภทแดนซ์ฮอลล์ ในคริสต์ทศวรรษ 1970 จนในคริสต์ทศวรรษ 1980 ความสำเร็จของวงรัน-ดีเอ็มซี ได้เปิดกว้างให้วงการเพลงแร็ป พอถึงปลายคริสต์ทศวรรษ 1990 ฮิปฮอปได้ก้าวเข้าสู่กระแสหลัก ในคริสต์ทศวรรษ 2000 ฮิปฮอปใต้ดินเริ่มจะมีการใช้จังหวะที่สลับซับซ้อนมากขึ้น ท้วงทำนองในการพูด เนื้อคำกลอนที่ซับซ้อน และการเล่นคำอย่างสร้างสรรค์ เนื้อเพลงแร็ปมักถ่ายทอดชีวิตบนถนนที่เป็นที่มาของฮิปฮอป ผนวกกับอ้างอิงถึงวัฒนธรรมกระแสนิยม และคำสแลงฮิปฮอปต่าง ๆ

ศิลปินเพลงแร็ปที่มีชื่อในระดับโลกก็ได้แก่อาทิเช่น ทูพัค ชาเคอร์, เดอะโนทอเรียสบีไอจี, บีสตีบอยส์, เอ็มมิเน็ม, เอ็น.ดับเบิลยู.เอ, มิสซี เอลเลียต, สนูป ด็อกก์, เจย์-ซี, ลิล เวย์น, คานเย เวสต์, เดรก, นิกกี มินาจ, อิกกี อะเซเลีย, คาร์ดิ บี และ โพสต์ มาโลน เป็นต้น

ดูเพิ่ม

• ฮิปฮอปในประเทศไทย