ข้าหลวงใหญ่แห่งไอร์แลนด์

ข้าหลวงใหญ่แห่งไอร์แลนด์ (อังกฤษ: Lord Lieutenant of Ireland) หรือที่ในยุคกลางตอนต้นเรียกกันว่า "Judiciar" และเรียกว่า "Lord Deputy" มาจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17 เป็นผู้แทนพระองค์ของพระมหากษัตริย์ และ ประมุขของสภาปกครองของไอร์แลนด์ ระหว่างที่ไอร์แลนด์มีฐานะเป็นอาณาจักรลอร์ดแห่งไอร์แลนด์ (ค.ศ. 1171–ค.ศ. 1541), ราชอาณาจักรไอร์แลนด์ (ค.ศ. 1541–ค.ศ. 1800) และสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ (ค.ศ. 1801–ค.ศ. 1922)

ข้าหลวงใหญ่แห่งไอร์แลนด์
ธงประจำตำแหน่ง
เอ็ดมันด์ ฟิตซ์อลัน-เฮาเวิร์ด ไวเคานต์ฟิตซ์อลันที่ 1 แห่งเดอร์เวนต์ (คนสุดท้าย)
การเรียกขาน	เดอะไรต์ออนะระเบิล
ที่พำนัก	ปราสาทดับลิน
ผู้แต่งตั้ง	พระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร
วาระ	ตามพระราชอัธยาศัย
ผู้ประเดิมตำแหน่ง	ลอร์ดแห่งมีท
สถาปนา	ค.ศ. 1171
คนสุดท้าย	ไวเคานต์ฟิตซ์อลันแห่งเดอร์เวนต์
ยกเลิก	8 ธันวาคม ค.ศ. 1922
ตำแหน่งที่มาแทน	ข้าหลวงแห่งไอร์แลนด์เหนือ ผู้สำเร็จราชการแห่งเสรีรัฐไอร์แลนด์

วิลเลียม คาเว็นดิช ดยุคแห่งเดวอนเชอร์ที่ 4 ผู้มีตำแหน่งเป็น “ข้าหลวงใหญ่แห่งไอร์แลนด์” ระหว่างปี ค.ศ. 1756 ถึงปี ค.ศ. 1757

ตำแหน่งที่เรียกกันไปต่างๆ มักจะรู้จักกันโดยทั่วไปว่าอุปราช ซึ่งเป็นคำที่มาจากภาษาฝรั่งเศสว่า "Vice roi" หรือ "รองพระเจ้าแผ่นดิน" โดยภรรยามีฐานะเป็น "Vicereine" แม้ว่าในยุคกลางข้าหลวงบางคนจะเป็นชาวไอร์แลนด์ แต่หลังจากนั้นมาก็เป็นชาวอังกฤษที่ได้รับแต่งตั้ง

อ้างอิง

• Joseph Robins, Champagne and Silver Buckles: The Viceregal Court and Dublin Castle 1700–1922 (Lillyput Press, 2001) ISBN 1-901866-58-0

ดูเพิ่ม

• ไอร์แลนด์

แหล่งข้อมูลอื่น

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ข้าหลวงใหญ่แห่งไอร์แลนด์