ความกดอากาศ

ความกดอากาศ (อังกฤษ: Atmospheric pressure) หรือที่รู้จักกันในชื่อความดันบรรยากาศและความดันอากาศ เป็นความดันภายใต้ชั้นบรรยากาศของโลก โดยทั่วไปแล้วความกดอากาศจะมีค่าใกล้เคียงกับความกดอากาศที่เกิดจากน้ำหนักของอากาศอยู่บนจุดใดๆ ซึ่งหมายความว่า จุดที่มีความกดอากาศต่ำจะมีอากาศที่มีมวลต่ำจะอยู่ข้างบนพื้นที่ ด้วยเหตุผลแบบเดียวกัน ความกดอากาศจะต่ำลงเมื่อระดับความสูงเพิ่มขึ้น บรรยากาศมาตรฐาน (สัญลักษณ์: atm) คือหน่วยของแรงดันที่กำหนดไว้ที่ 101,325 Pa (1,013.25 hPa หรือ 1,013.25 mbar) ซึ่งเทียบเท่ากับ 760 mmHg, 29.9212 นิ้วปรอท หรือ 14.696 psi หน่วย atm นั้นเทียบเท่ากับความดันบรรยากาศระดับน้ำทะเลเฉลี่ยบนโลก ดังนั้นความดันบรรยากาศของโลกที่ระดับน้ำทะเลอยู่ที่ประมาณ 1 atm

ความกดอากาศมาตรฐาน

มีสถานะเป็นก๊าซ แต่อากาศก็มีน้ำหนักเช่นเดียวกับของแข็งและของเหลว เราเรียกน้ำหนักซึ่งกดทับกันลงมานี้ว่า “ความกดอากาศ” (Air pressure) ความกดอากาศจะมีความแตกต่างกับแรงที่เกิดจาก “L” สีแดง เป็นสัญลักษณ์ นักอุตุนิยมวิทยาใช้เครื่องมือ ชื่อว่า "บารอมิเตอร์" อย่างละเอียดสำหรับวัดความกดอากาศ หน่วยที่ใช้วัดความกดของอากาศนั้นอาจจะเป็นความสูงของปรอทเป็นนิ้วหรือเซนติเมตร ปอนด์ต่อตารางนิ้ว หรือกิโลกรัมต่อตารางเซนติเมตรก็ได้ แต่ในปัจจุบันส่วนมากนิยมใช้หน่วยเป็นมิลลิบาร์ (millibar) เพราะเป็นหน่วยที่สะดวกกว่า ซึ่งเราจะเปรียบเทียบกันได้ตามหลักการคำนวณต่อไปนี้

ความกดอากาศตามความสูง

 

ขวดพลาสติกนี้ถูกปิดฝา ตอนอยู่ที่ระดับความสูงประมาณ 2,000 เมตร และเมื่อถูกนำลงมายังระดับน้ำทะเล มันจะถูกบีบอัดโดยความกดอากาศที่สูงกว่า

เศษส่วนของ 1 atm	ความสูงโดยเฉลี่ย
	(เมตร)	(ฟุต)
1	0	0
1/2	5,486	18,000
1/5	8,376	27,480
1/10	16,132	52,926
1/100	30,901	101,381
1/1000	48,467	159,013
1/10000	69,464	227,899
1/100000	96,282	283,076

อ้างอิง

1. องค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศ. Manual of the ICAO Standard Atmosphere, Doc 7488-CD, Third Edition, 1993. ISBN 92-9194-004-6.