การดำน้ำ

การดำน้ำ (อังกฤษ: underwater diving) เป็นการลดตัวใต้ผิวน้ำเพื่อทำกิจกรรมใต้น้ำ มักเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวทางทะเลเป็นหลัก หรืออาจเป็นภารกิจทางทหาร การแช่น้ำและการสัมผัสกับน้ำเย็นและความดันสูงมีผลทางสรีรวิทยาต่อนักดำน้ำซึ่งจะจำกัดความลึกและระยะเวลาในการดำน้ำโดยรวม การกลั้นหายใจเป็นข้อจำกัดสำคัญ และการหายใจที่ความดันสูงยังทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ ทั้งทางตรงและทางอ้อม การพัฒนาวิธีการทางด้านอุปกรณ์เทคโนโลยีเพิ่มความลึกและระยะเวลาในการดำน้ำโดยรอบของมนุษย์และยังช่วยให้ทำงานใต้น้ำได้นานยิ่งขึ้น

การดำน้ำโดยใช้ต่อท่ออากาศจากผิวน้ำ (surface-supplied)

สภาพแวดล้อมทำให้กิจกรรมดำน้ำมีความอันตรายหลากหลายอย่างและความเสี่ยงส่วนใหญ่จะถูกควบคุมโดยทักษะการดำน้ำที่เหมาะสม การฝึกอบรม ประเภทของอุปกรณ์ที่ใช้ และก๊าซหายใจที่ใช้ ที่ขึ้นอยู่กับความลึกและวัตถุประสงค์ในการดำน้ำ กิจกรรมดำน้ำมีความลึกสูงสุดประมาณ 40 เมตร (130 ฟุต) สำหรับการดำน้ำลึกเชิงสันทนาการ 530 เมตร (1,740 ฟุต) สำหรับการดำน้ำเชิงพาณิชย์และ 610 เมตร (2,000 ฟุต) ที่สวมใส่ชุด atmospheric suit การดำน้ำยังถูกจำกัด ให้อยู่ในสภาพที่ไม่อันตรายมากเกินไป แม้ว่าระดับความเสี่ยงอาจผันผวน

ประเภทของการดำน้ำ

ประเภทของการดำน้ำสามารถแบ่งได้เป็นหลายแบบตามอุปกรณ์ดำน้ำที่ใช้

 

ฟรีไดวิงกับโลมา

ฟรีไดวิง (freediving)

การกลั้นหายใจขณะดำน้ำหรือว่ายน้ำ นับเป็นทักษะที่มีประโยชน์ในยามฉุกเฉินและเป็นส่วนสำคัญของกีฬาทางน้ำ การฝึกอบรมด้านความปลอดภัยของกองทัพเรือ และยังช่วยให้สนุกกับกิจกรรมทางน้ำได้อย่างเต็มที่ การดำน้ำลึกใต้น้ำโดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์ช่วยหายใจสามารถแบ่งเป็น 3 แบบ การว่ายน้ำใต้น้ำ สนอร์เกอลิง (snorkeling) และฟรีไดวิง ทั้งหมดมีความคล้ายกันมาก ทั้งนี้ยังมีการแข่งขันกีฬาใต้น้ำหลายชนิดที่แข่งโดยปราศจากอุปกรณ์ช่วยหายใจ

ฟรีไดวิง เป็นการดำน้ำอิสระที่ไม้ใช้อุปกรณ์ช่วยหายใจแต่อาศัยความสามารถของนักดำน้ำในการกลั้นลมหายใจไว้จนกว่าจะขึ้นสู่ผิวน้ำใหม่ เทคนิคนี้มีตั้งแต่การดำน้ำแบบง่าย ๆ ไปจนถึงการดำน้ำแบบแข่งขัน Apnea ตีนกบและหน้ากากดำน้ำมักใช้ในการดำน้ำฟรีไดวิ่ง เพื่อปรับปรุงวิสัยทัศน์และการเคลื่อนไหวใต้น้ำ ท่อหายใจ (snorkel) ช่วยให้นักดำน้ำสามารถหายใจบนผิวน้ำในขณะที่ใบหน้าแช่อยู่ในน้ำ สนอร์เกอลิง จะว่ายอยู่บนผิวน้ำบนพื้นผิวที่ไม่มีเจตนาในการลงไปใต้น้ำเป็นกีฬาทางน้ำและกิจกรรมสันทนาการที่เป็นที่นิยม

การดำน้ำสกูบา

ดูบทความหลักที่: การดำน้ำสกูบา

การดำน้ำสกูบาเป็นการดำน้ำลึกที่นักดำน้ำใช้อุปกรณ์ช่วยหายใจติดกับตัวลงไปใต้น้ำ ทำให้สามารถดำน้ำได้โดยอิสระ และเคลื่อนที่ไปมาใต้น้ำได้ โดยไม่ติดกับสายอากาศที่ต่อมาจากเครื่องอัดอากาศบนผิวน้ำ (surface-supplied diving equipment หรือ SSDE)

อ้างอิง

1. Kot, Jacek (2011). Educational and Training Standards for Physicians in Diving and Hyperbaric Medicine (PDF). Kiel, Germany: Joint Educational Subcommittee of the European Committee for Hyperbaric Medicine (ECHM) and the European Diving Technical Committee (EDTC). สืบค้นเมื่อ 30 March 2013.
2. Staff. . EUF Certification International. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 29 October 2013. สืบค้นเมื่อ 29 September 2013. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
3. Brylske, A. (2006). Encyclopedia of Recreational Diving (3rd ed.). Rancho Santa Margarita, California: PADI. ISBN 1-878663-01-1.
4. Comex SA. "Innovation in extreme environments". Compagnie maritime d'expertises. สืบค้นเมื่อ 11 November 2016.
5. Logico, Mark G. (4 August 2006). "Navy Chief Submerges 2,000 Feet, Sets Record, Story Number: NNS060804-10". Official Website of the United States Navy. U.S. Navy. สืบค้นเมื่อ 3 November 2016.
6. Staff (2016). "Hardsuit depth record". Nuytco Research Ltd. สืบค้นเมื่อ 24 September 2016.
7. Busuttili, Mike; Holbrook, Mike; Ridley, Gordon; Todd, Mike, บ.ก. (1985). "Using basic equipment". Sport diving – The British Sub-Aqua Club Diving Manual. London: Stanley Paul & Co Ltd. p. 58. ISBN 0-09-163831-3.
8. Ostrovsky, Igor. "Aquathon". History of Underwater Sports. World Underwater Federation (CMAS). สืบค้นเมื่อ 9 November 2016.
9. Ucuzal, Levent. "Apnoea". History of Underwater Sports. Rome: World Underwater Federation (CMAS). สืบค้นเมื่อ 9 November 2016.
10. Staff. "Hockey". History of Underwater Sports. World Underwater Federation (CMAS). สืบค้นเมื่อ 9 November 2016.
11. Wiesner, Rudi. "Rugby". History of Underwater Sports. World Underwater Federation (CMAS). สืบค้นเมื่อ 9 November 2016.
12. Staff. "Spearfishing". History of Underwater Sports. World Underwater Federation (CMAS). สืบค้นเมื่อ 9 November 2016.
13. North Pacific Acoustic Laboratory: Environmental Impact Statement (รายงาน). 1. Arlington, Virginia: Office of Naval Research. 2001. pp. 3–45. https://books.google.com/books?id=fKo4AQAAMAAJ&pg=SA3-PA45. 
14. US Navy Diving Manual 2006, Chapter 1 Section 3 Scuba Diving.