ตะกวด
| ตะกวด | |
|---|---|
| ตะกวด | |
| ภาพแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างกันระหว่างส่วนหัวของตะกวด (A) กับเหี้ย (B) | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Reptile |
| อันดับ: | Squamata |
| อันดับย่อย: | Sauria |
| วงศ์: | Varanidae |
| สกุล: | Varanus |
| สกุลย่อย: | Empagusia |
| สปีชีส์: | V. bengalensis |
| ชื่อทวินาม | |
| Varanus bengalensis (Daudin, 1802) | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
ตะกวด, จะกวด หรือ จังกวด (อีสาน, ลาว, ใต้, เหนือ: แลน; เขมร: ตฺรอกวต; ชื่อวิทยาศาสตร์: Varanus bengalensis) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลังชั้นสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง
มีรูปร่างคล้ายเหี้ย (V. salvator) ซึ่งเป็นสัตว์ที่อยู่ในสกุลและวงศ์เดียวกัน โดยมักจำสับสนกับเหี้ยหรือเรียกสลับกัน แต่ตะกวดมีขนาดเล็กกว่าเหี้ยมาก และตำแหน่งของโพรงจมูก โดยโพรงจมูกของตะกวดจะอยู่ไม่ใกล้กับปลายปากเหมือนกับเหี้ย รวมถึงมีปลายปากที่มนทู่กว่า อีกทั้งสีสันของตะกวดจะมีสีน้ำตาลหรือสีดำ ซึ่งแตกต่างจากเหี้ยที่มีสีเหลืองผสมอยู่เป็นลาย อีกทั้งอุปนิสัยมักจะไม่ค่อยอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำหรือชอบว่ายน้ำหรือหากินในน้ำเหมือนเหี้ย และไม่ดุร้าย ตะกวดมักอาศัยบนต้นไม้ ปีนต้นไม้เก่ง ชอบนอนผึ่งแดดตามกิ่งไม้ แต่หากินตามพื้นดิน มักอาศัยอยู่ตามป่าโปร่งมากกว่าป่าทึบ พบในหุบเขา แม่น้ำทางตะวันออกของอิหร่าน อัฟกานิสถาน อินเดีย เนปาล ศรีลังกา ปากีสถาน บังคลาเทศ พม่า เวียดนาม กัมพูชา ไทย มาเลเซีย และ อินโดนีเซีย ในนิทานชาดก พระพุทธเจ้าเคยเสวยพระชาติเป็นตะกวดเช่นกัน
อ้างอิง
- ตะกวด, ตะกวดเบงกอล
- สุจิตต์ วงษ์เทศ. สยามประเทศไทย: แลน-คำลาว, ตะกวด-คำเขมร ไม่ใช่เหี้ย-คำบาลี. หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน. วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 ปีที่ 32 ฉบับที่ 11449 ออนไลน์ 2009-09-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ตะกวด แปลมาจากคำบาลีว่า โคธา ปัจจุบันชาวอินเดียหมายถึงสัตว์ในตระกูล กิ้งก่า อิกัวนา
แหล่งข้อมูลอื่น
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ตะกวด |
- ข้อมูลเกี่ยวข้องกับ Varanus bengalensis จากวิกิสปีชีส์
