ธงชาติมอนเตเนโกร

ธงชาติมอนเตเนโกร (Montenegrin : Застава Црне Горе , อักษรโรมัน :  Zastava Crne Gore ) มีทุ่งสีแดงขอบทอง และมีตราแผ่นดินของมอนเตเน

มอนเตเนโกร

สัดส่วนธง	1:2
ประกาศใช้	13 กรกฎาคม 2004; 18 ปีก่อน (2004-07-13)
ลักษณะ	ธงสีแดงล้อมรอบด้วยเส้นขอบสีทอง มีตราแผ่นดินมอนเตเนโกร
ธงชาติฯในรูปแบบอื่น
การใช้	ธงชาติ, แบนเนอร์

โกรอยู่ตรงกลาง ธงนี้ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2547 เมื่อสาธารณรัฐมอนเตเนโกร ในขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพเซอร์เบียและมอนเตเนโกรและได้กำหนดคุณสมบัติเฉพาะที่แม่นยำไว้เป็นมาตรฐานเมื่อวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2547 และได้รับมอบอำนาจโดยมาตรา 4 ของรัฐธรรมนูญแห่งมอนเตเนโกรที่รับรองในปี 2550

คำอธิบาย

ธงชาติมอนเตเนโกรเป็นสีแดง ตราแผ่นดินอยู่ตรงกลาง ธงสีแดงและขอบสี่เหลี่ยมสีทอง อัตราส่วนของธงคือ 1:2 เสื้อคลุมแขนใช้ความสูง 2 ⁄ 3 ของความสูงของธง จุดกึ่งกลางของแขนเสื้อตรงกับจุดกึ่งกลางของธง ความกว้างของเส้นขอบคือ1 ⁄ 20 ของสัดส่วนของธง มีการใช้ธงมอนเตเนโกรสองรุ่น แนวนอน ส่วนใหญ่ใช้กลางแจ้ง และแนวตั้ง ส่วนใหญ่ใช้ภายในบ้าน

การใช้ธงในสถานที่ต่างๆ

• รัฐสภามอนเตเนโกร
• อาคารที่เป็นสถานที่ราชการของประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐมอนเตเนโกร ,นายกรัฐมนตรี, ประธานศาลสูง, ประธานศาลรัฐธรรมนูญ, อัยการสูงสุด และผู้ตรวจการแผ่นดินสิทธิมนุษยชน
• ที่พักของประธานาธิบดีมอนเตเนโกร

ธงยังถูกชักขึ้นก็ต่อเมื่อ:

• วันชาติมอนเตเนโกรและวันหยุดราชการอื่น ๆ ของมอนเตเนโกรในอาคารที่หน่วยงานของรัฐและหน่วยงานอื่น ๆ ของรัฐบาล
• ทูตของมอนเตเนโกรในต่างประเทศ
• เครื่องบิน เรือ และเรืออื่นๆ ตามข้อบังคับพิเศษ
• สถานที่ลงคะแนนเสียงระหว่างการเลือกตั้งและการลงประชามติ
• วันไว้อาลัยและต้องลดธงมอนเตเนโกรลงครึ่งเสา

ธงอาจถูกชักขึ้นในระหว่างการประชุมระหว่างประเทศ การเมือง วิทยาศาสตร์ วัฒนธรรม ศิลปะ กีฬา และการแสดงอื่น ๆ ที่มอนเตเนโกรเป็นตัวแทน ตามกฎหมายของมอนเตเนโกรดังกล่าว

ตามประเพณีระหว่างประเทศ เมื่อธงถูกชักขึ้นพร้อมกับธงของรัฐอื่น ๆ หรือองค์กรระหว่างประเทศหนึ่งแห่งหรือมากกว่าบนผืนดินของมอนเตเนโกร ธงนั้นก็จะเข้ามาแทนที่เกียรติยศ สถานที่เกียรติยศ ถือเป็นศูนย์กลาง; ตำแหน่งตรงกลางระหว่างผืนธงและด้านซ้ายเมื่อมองจากด้านหน้าของผืนธง ของรัฐอื่นหรือองค์กรระหว่างประเทศ

ธงถูกชักขึ้น ต่ำลง และถือด้วยเกียรติตามปกติ (เช่น การยืนขึ้น การทำความเคารพ เป็นต้น) ธงนั้นไม่สามารถชักให้แตะพื้นได้ และไม่ควรใช้เป็นผ้าปูโต๊ะ ผ้าม่าน หรือสิ่งอื่นที่คล้ายคลึงกัน

ประวัติ

ธงสงครามในประวัติศาสตร์คือ krstaš-barjak ซึ่งเป็นธงธรรมดาที่มีกากบาทอยู่ตรงกลาง

• ธงสงครามของมอนเตเนโกร ที่ใช้ในสงครามVučji Do หรือ วูจิดู (1876) เป็นธงสีแดงโดยมีลายกากบาท สีขาว ตรงกลางและมีขอบสีขาว ธงนี้ถูกใช้เป็นกวางทหารระหว่างสงครามมอนเตเนโกร-ออตโตมัน ธงเดียวกันนี้ถูกใช้ใน เซติเญ ในปี 1878 เมื่อรับรู้ถึงอิสรภาพจากจักรวรรดิออตโตมัน ที่สนธิสัญญาซานสเตฟาโน
• ตามรัฐธรรมนูญปี ค.ศ. 1905 ธงประจำชาติเป็นสีแดง-น้ำเงิน-ขาวสามสีซึ่งเป็นสีของเครื่องแต่งกายพื้นบ้านของมอนเตเนโกร

ธงเป็นสัญลักษณ์ของรัฐถูกนำมาใช้เฉพาะในช่วงเวลาของพระเจ้าปิตะที่ 2 ก่อนหน้าเขา ธงหลักของมอนเตเนโกรคือ alaj-barjak หรือ อลัก-บายัก (สีกรมทหาร) โดยมีสัญลักษณ์เดียวคือไม้กางเขน ( krst ) คำอธิบายเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกของธงชาติมอนเตเนโกรมีขึ้นตั้งแต่สมัยเชปัน มาลี ธงเป็นสีขาว กรอบสีแดง และกากบาทสีทองบนหอก ถัดมาในปี ค.ศ. 1838 สีเหลืองซีดพร้อมกากบาทสีแดงขนาดเล็ก และในปี พ.ศ. 2419 ธงถูกอธิบายว่าเป็นสีแดงและมีกากบาทสีขาว ในสมัยของเจ้าชายดานิโล ไม้กางเขนบนอลัจบาร์จักถูกแทนที่ด้วยนกอินทรีสองหัวโดยมีอักษรย่อว่า DI (ดานิโลที่ 1) ที่อก โดยมีรูปสิงโตอยู่ภายใต้. เจ้าชาย/กษัตริย์นิโคลาทรงใช้ธงต่างๆ มากมายในสมัยของพระองค์ ตัวแปรแรกเหมือนกับของ Danilo ต่างกันแค่ชื่อย่อ - NI (Nikola I) ราวปี ค.ศ. 1910 มีสายพันธุ์ใหม่สองสายพันธุ์ปรากฏขึ้น: หนึ่งสีสามสี (แดง น้ำเงิน และขาว) โดยมีนกอินทรีสองหัวที่มีอักษรย่อว่าNIอยู่ที่อก และสิงโตที่อยู่เหนือตัวที่น่ากลัว อีกตัวหนึ่งมีนกอินทรีสองหัวอยู่เหนือชื่อย่อNI .

ปลายปี 2489 ธงใหม่ถูกนำมาใช้สำหรับสาธารณรัฐประชาชน [PR ภายหลัง SR] ของมอนเตเนโกรในฐานะสาธารณรัฐที่เป็นส่วนประกอบของสาธารณรัฐประชาชนสหพันธ์ [FPR ภายหลัง SFR] ของยูโกสลาเวีย ธงของสาธารณรัฐยูโกสลาเวีย SFR หลายแห่งใช้ธงสามสีตามประเพณี โดยมีตราแผ่นดินของกษัตริย์แทนที่ด้วยดาวแดงแห่งคอมมิวนิสต์ การแทนที่ทำให้ธงของเอสอาร์เซอร์เบียและเอสอาร์มอนเตเนโกรเหมือนกัน

หลังจากการ ล่มสลายของ SFR ยูโกสลาเวียพ.ศ. 2534-2535 สหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวีย "ตะโพก" ที่ไม่ใช่คอมมิวนิสต์ [FR] ของยูโกสลาเวียได้ก่อตั้งขึ้นโดยสาธารณรัฐเซอร์เบียและสาธารณรัฐมอนเตเนโกร ในปีพ.ศ. 2536 ธงหลังนี้ใช้ธงสามสีแนวนอนสีแดง สีฟ้าอ่อน และสีขาว โดยมีอัตราส่วนขนาด 1:3 ทำให้เป็นธงประจำชาติที่กว้างที่สุดในโลก

ลัทธิชาตินิยมมอนเตเนโกรที่เพิ่มขึ้นเห็นว่า FR ยูโกสลาเวียเข้ามาแทนที่ในปี 2546โดยสหภาพเซอร์เบียและมอนเตเนโกรที่คลายตัวซึ่งล้มเหลวในการป้องกันการลงประชามติเอกราชของมอนเตเนโกรในปี 2549ที่เร่งการสลายตัวของสหภาพ ในช่วงเวลานี้ ในปี 2547 สมัชชาแห่งสาธารณรัฐมอนเตเนโกรได้ผ่าน "กฎหมายว่าด้วยสัญลักษณ์แห่งรัฐและวันแห่งมลรัฐมอนเตเนโกร" ประกาศในราชกิจจานุเบกษาอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2547 และมีผลบังคับใช้ในวันรุ่งขึ้น ซึ่งเป็นวันประกาศสถานะรัฐ กฎหมายเดือนกรกฎาคมให้เวลารัฐบาล 60 วันในการผลิตข้อกำหนดที่ครอบคลุม อันที่จริงเรื่องนี้ได้ข้อสรุปเมื่อวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2547 และเผยแพร่ในวันถัดไป ผลิตธงบางรายตีความกฎหมาย ธงขอบทอง ของกฎหมายเดือนกรกฎาคมว่าเป็นขอบมากกว่าขอบ การตีความหลังได้รับการยืนยันโดยข้อกำหนดเดือนกันยายน

ธงได้รับคำสั่งจากมาตรา 4 ของรัฐธรรมนูญแห่งมอนเตเนโกรที่นำมาใช้ในปี 2550 บทบัญญัติเกี่ยวกับธงในกฎหมายว่าด้วยสัญลักษณ์แห่งรัฐปี 2547 ได้รับผลกระทบจากการแก้ไขเพิ่มเติมในปี 2554 และ 2562 โพรโทคอลธงฉบับปรับปรุงได้รับการเผยแพร่ในปี 2563

ก่อนศตวรรษที่ 19	1852–1905	1905–1918	1941–1944	1946-1992	1992–2004	2004–ปัจจุบัน