ปฏิกิริยาลูกโซ่นิวเคลียร์

ปฏิกิริยาลูกโซ่นิวเคลียร์ (อังกฤษ: nuclear chain reaction) เกิดขึ้นเมื่อปฏิกิริยานิวเคลียร์หนึ่งทำให้เกิดปฏิกิริยานิวเคลียร์อื่นต่อไปอีก นำไปสู่การเพิ่มจำนวนตนเองของปฏิกิริยาเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง ปฏิกิริยานิวเคลียร์หนึ่ง ๆ อาจเป็นฟิชชันของไอโซโทปหนัก (เช่น ยูเรเนียม 235) หรือฟิวชั่นของไอโซโทปเบา (เช่น ดิวทีเรียมหรือทริเทียม) ปฏิกิริยาลูกโซ่นิวเคลียร์จะปลดปล่อยพลังงานออกมามากกว่าปฏิกิริยาเคมีหลายล้านเท่า

ปฏิกิริยาลูกโซ่นิวเคลียร์ฟิชชันที่เป็นไปได้ 1. อะตอมยูเรเนียม-235 ดูดซับนิวตรอน และแตกเป็นสองอะตอมใหม่ (การแตกตัว), ปล่อยนิวตรอนใหม่ 3 นิวตรอน และพลังงาน 2. หนึ่งในนิวตรอนเหล่านั้นถูกดูดซับโดยอะตอมของยูเรเนียม-238 และไม่เกิดปฏิกิริยาต่อ นิวตรอนที่เหลือในระบบไม่ถูกดูดซับ อย่างไรก็ตาม นิวตรอนหนึ่งอาจไปชนกับอะตอมยูเรเนียม-235 และแตกตัวปลดปล่อยนิวตรอนสองนิวตรอนและพลังงาน 3. นิวตรอนทั้งสองตัวนั้นไปชนอะตอมยูเรเนียม-235 และแต่ละอะตอมแตกตัวปลดปล่อยนิวตรอนสองสามนิวตรอนซึ่งสามารถไปชนอะตอมยูเรเนียม-235 อื่นอีกไปเรื่อย ๆ

แหล่งข้อมูลอื่น

• Nuclear Chain Reaction Animation
• Annotated bibliography on nuclear chain reactions from the Alsos Digital Library
• Stochastic Java simulation of nuclear chain reaction by Wolfgang Bauer