ปีเตอร์ ซี. โดเฮอร์ที

ปีเตอร์ ชาร์ลส์ โดเฮอร์ที (อังกฤษ: Peter Charles Doherty, FRS AC FMedSci, 15 ตุลาคม ค.ศ. 1940) เป็นสัตวแพทย์และนักวิจัยในสาขาการแพทย์ชาวออสเตรเลีย โดเฮอร์ทีได้รับรางวัลอัลเบิร์ต ลาสเกอร์สาขาแพทย์ใน ค.ศ. 1995 โดเฮอร์ทีและ Rolf M. Zinkernagel ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ใน ค.ศ. 1996 นอกจากนี้แล้วโดเฮอร์ทีได้รับรางวัลบุคคลดีเด่นประจำปีของออสเตรเลียและเครื่องราชอิสริยาภรณ์กิตติมศักดิ์ใน ค.ศ. 1997 เนื่องจากงานที่ได้ร่วมมือทำกับ Zinkernagel โดเฮอร์ทีได้ถูกแต่งตั้งให้เป็นบุคคลที่มีคุณค่าแห่งชาติออสเตรเลีย ใน ค.ศ.2009 งานวิจัยของโดเฮอร์ทีเรื่องระบบภูมิคุ้มกันได้ถูกแต่งตั้งให้เป็นหนึ่งใน 150 ไอคอนของควีนส์แลนด์

ปีเตอร์ ชาร์ลส์ โดเฮอร์ที
FRS AC FMedSci
เกิด	15 ตุลาคม ค.ศ. 1940 บริสเบน ในรัฐควีนส์แลนด์
สัญชาติ	ออสเตรเลีย
ศิษย์เก่า	มหาวิทยลัยควีนส์แลนด์ มหาวิทยาลัยเอดินบะระ
มีชื่อเสียงจาก	Major histocompatibility complex
รางวัล	รางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ (ค.ศ. 1996) บุคคลดีเด่นประจำปีของออสเตรเลีย (ค.ศ. 1997) รางวัลเลเวินฮุก (ค.ศ. 1999)
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขา	แพทยศาสตร์ วิทยาภูมิคุ้มกัน
สถาบันที่ทำงาน	สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์การแพทย์ John Curtin มหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย
อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก	G. L. Montgomery J. T. Stamp

ประวัติวัยเด็กและการเรียน

โดเฮอร์ทีเกิด ณ บริสเบน ในรัฐควีนส์แลนด์ และได้เข้าเรียนในโรงเรียนมัธยม Indooroopilly (ณ ตอนนี้โรงเรียนใช้ชื่อโดเฮอร์ทีเป็นชื่อห้องบรรยาย) โดเฮอร์ทีได้รับปริญญาตรีสาขาสัตวแพทย์ศาสตร์ใน ค.ศ. 1966 จากมหาวิทยลัยควีนส์แลนด์ หลังจากที่ได้รับปริญญาเอกใน ค.ศ. 1970 จากมหาวิทยาลัยเอดินบะระ ณ ประเทศสกอตแลนด์ โดเฮอร์ทีได้กลับไปยังบ้านเกิดเพื่อทำงานวิจัยเรื่องระบบภูมิคุ้มกัน ณ สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์การแพทย์ John Curtin ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียในเมืองแคนเบอร์รา

งานวิจัยและอาชีพ

งานวิจัยของโดเฮอร์ทีมุ่งเน้นไปที่ระบบภูมิคุ้มกันและงานวิจัยที่ได้รับรางวัลโนเบลอธิบายเกี่ยวกับการตอบโต้ของเซลล์ภูมิคุ้มกันของร่างกายต่อไวรัส โดเฮอร์ทีและ Rolf M. Zinkernagel ซึ่งเป็นผู้ร่วมงาน ได้ค้นพบวิธีการที่ทีเซลล์ตรวจจับสารก่อภูมิต้านทาน โดยร่วมมือกับโปรตีนที่ผลิตโดยกลุ่มของยีนซึ่งเป็นตัวกำหนดและควบคุมลักษณะของแอนติเจนบนผิวเซลล์ที่เกี่ยวข้องกับการตอบรับหรือปฏิเสธเนื้อเยื้อรวมทั้งการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน (Major histocompatibility complex protein)

ไวรัสจะแพร่กระจายไปยังเซลล์เจ้าบ้านและเปลี่ยนระบบภายในเซลล์เพื่อที่จะเพิ่มจำนวนไวรัส คิลเลอร์ทีเซลล์ (Cytotoxic T cell) จะทำการกำจัดเซลล์ที่ติดไวรัสเพื่อที่จะยับยั้งการแพร่กระจาย โดเฮอร์ทีและ Rolf M. Zinkernagel ค้นพบว่าการที่คิลเลอร์ทีเซลล์จะทำอย่างเช่นนั้นได้ คิลเลอร์ทีเซลล์ต้องพบเจอโมเลกุลสองตัวบนเยื่อหุ้มเซลล์ก่อนซึ่งมีแอนติเจนไวรัสและโมเลกุลจาก MHC คิลเลอร์ทีเซลล์มีตัวรับโมเลกุลสองตัวอยู่บนเยื่อหุ้มเซลล์ของตัวมันเอง ก่อนหน้างานวิจัยของโดเฮอร์ที MHC ถูกระบุว่าเป็นตัวการในการปฏิเสธเนื้อเยื่อระหว่างการปลูกถ่าย นอกจากนี้แล้วโดเฮอร์ทีและ Rolf M. Zinkernagel ค้นพบว่า MHC สามารถต่อต้านไวรัสที่ก่อโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบได้ด้วย

นอกจากงานวิจัยแล้ว โดเฮอร์ทีได้ประพันธ์หนังสือ เช่น The Beginner's Guide to Winning the Nobel Prize หรือ เส้นทางสร้างฝันสู่รางวัลโนเบล ในชีวิตนักวิทยาศาสตร์ (ค.ศ. 2005) A Light History of Hot Air (ค.ศ. 2007) Sentinel Chickens (ค.ศ.2012) และ The Knowledge Wars (ค.ศ. 2015) เป็นต้น

เกียรติคุณและรางวัล

โดเฮอร์ทีได้รับแต่งตั้งให้เป็นหนึ่งในสมาชิกของราชสมาคมแห่งลอนดอน (FRS) โดเฮอร์ทีเป็นผู้อุปถัมภ์ของสถาบันการศึกษาเรื่องการติดเชื้อและภูมิคุ้มกันปีเตอร์โดเฮอร์ที ซึ่งเป็นสถาบันที่จัดทำร่วมกับมหาวิทยลัยเมลเบิร์นและสถาบันสุขภาพแห่งเมลเบิร์น โดยสถาบันปีเตอร์โดเฮอร์ทีเริ่มปฏิบัติการเมื่อ ค.ศ. 2014 และเป็นศูนย์รวมผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิคุ้มกันและโรคติดเชื้อมากมาย เช่น ศาสตราจารย์ Sharon Lewin ซึ่งเป็นผู้ที่อยู่ในแนวหน้าการต่อต้านโรคติดต่อในมนุษย์ โดเฮอร์ทีได้รับการแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของสถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์อังกฤษ (FMedSci) และสมาชิกกิตติมศักดิ์ของสถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์ออสเตรเลีย (FAHMS) ใน ค.ศ.2015 ต่อมาโดเฮอร์ทีได้รับการแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของราชสมาคมแห่งรัฐวิกตอเรีย (FRSV)

โรงเรียนวิทยาศาสตร์ John Monash และ โรงเรียนชายล้วน Moreton Bay ใช้ชื่อของโดเฮอร์ทีเป็นชื่อคณะ

อ้างอิง

1. Anon (2017). Doherty, Prof. Peter Charles. ukwhoswho.com. Who's Who (online Oxford University Press ed.). A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.13865.   (ต้องรับบริการ)
2. "Peter Doherty". royalsociety.org.
3. Doherty, Peter Charles (1970). Studies in the experimental pathology of louping-ill encephalitis. lib.ed.ac.uk (PhD thesis). [[EThOS]] 699841.  
4. "Peter Doherty - Nobel Prize Inspiration Initiative". Nobel Prize Inspiration Initiative.
5. Lewis, Wendy (2010). Australians of the Year. Pier 9 Press. ISBN 978-1-74196-809-5.
6. . www.itsanhonour.gov.au. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2017-12-05. สืบค้นเมื่อ 2018-10-24.
7. "Peter C. Doherty, PhD".
8. Bligh, Anna (10 June 2009). . Queensland Government. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 24 May 2017. สืบค้นเมื่อ 24 May 2017.
9. Doherty, Peter C. "Professor of Microbiology and Immunology".
10. "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1996".
11. The Beginner's Guide to Winning the Nobel Prize: The Miegunyah Press, an imprint of Melbourne University Publishing Ltd, 2005
12. http://www2.nrct.go.th/%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%88%E0%B8%94%E0%B9%81%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%A7%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3.aspx#.W9UPhGgzb4Y
13. A Light History of Hot Air (2011)
14. Miegunyah Press, accessed 8 July 2014^{[ไอเอสบีเอ็น ไม่มี]}
15. "Interview: Peter Doherty, Nobel Prize Winner for Medicine in 1996", in ABC Lateline, 25 August 2015^{[ไอเอสบีเอ็น ไม่มี]}
16. "Peter Doherty Institute, University of Melbourne".
17. "Report of the Annual Fellows' Meeting 2015 - The Academy of Medical Sciences". www.acmedsci.ac.uk.
18. "Fellowship | AAHMS – Australian Academy of Health and Medical Sciences". www.aahms.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-06-26.
19. "Elected Fellows of the Royal Society of Victoria - The Royal Society of Victoria". The Royal Society of Victoria (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-06-27.
20. . www.jmss.vic.edu.au (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2018-06-26. สืบค้นเมื่อ 2018-06-26.
21. "Moreton Bay Boys' College School House Program". Moreton Bay Boys' College (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-06-26.