วิกิพีเดีย
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีน้ำเงิน
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีน้ำเงิน เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มีจำนวน 27 สถานี จาก สถานีแฟรนโกเนีย-สปริงฟีลด์ ไปยัง สถานีลาร์โกทาวน์เซ็นเตอร์ โดยมี 13 สถานี เชื่อมต่อกับ สายสีส้ม และมีบางส่วนเชื่อมต่อกับ สายสีเหลือง โดยมีเพียง 8 สถานีเท่านั้น ที่มีเพียงสายสีน้ำเงินสายเดียว และเส้นทางนี้เชื่อมต่อกับท่าอากาศยานแห่งชาติวอชิงตัน โรนัลด์ เรแกน
| Blue Line | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน |
| ระบบ | รถไฟใต้ดินวอชิงตัน |
| ที่ตั้ง | วอชิงตัน ดี.ซี. และปริมณฑล |
| ปลายทาง | สถานีแฟรนโกเนีย-สปริงฟีลด์ สถานีลาร์โกทาวน์เซ็นเตอร์ |
| จำนวนสถานี | 27 |
| การดำเนินงาน | |
| เปิดเมื่อ | 1 กรกฎาคม 1977 |
| ผู้ดำเนินงาน | องค์การขนส่งมวลชนวอชิงตัน |
| Character | ใต้ดิน, ยกระดับ, เสมอดิน |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ระยะทาง | 30.3 mi (48.8 km) |
| รางกว้าง | 4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm) |
| ระบบจ่ายไฟ | รางที่สาม |
รายชื่อสถานี
| สถานี | รหัส | เปิดให้บริการ ค.ศ. | เชื่อมต่อ | หมายเหตุ | ภาพ |
|---|---|---|---|---|---|
| สถานีแฟรนโกเนีย-สปริงฟีลด์ | J03 | 1997 | สายสีเหลือง | สถานีปลายทาง | |
| สถานีแวนดอร์นสตรีต | J02 | 1991 | สายสีเหลือง | ||
| สถานีคิงสตรีต–โอลด์ทาวน์ | C13 | 1983 | สายสีเหลือง | ||
| สถานีแบรดด็อกโรด | C12 | 1983 | สายสีเหลือง | ||
| สถานีโปโตแม็คยาร์ด | C11 | 2016 | สายสีเหลือง | ถูกยกเลิก | |
| สถานีท่าอากาศยานโรนัลด์เรแกนวอชิงตันเนชันเนล | C10 | 1977 | สายสีเหลือง | ||
| สถานีคริสตันซิตี | C09 | 1977 | สายสีเหลือง | ||
| สถานีเพ็นตากอนซิตี | C08 | 1977 | สายสีเหลือง | ||
| สถานีเพ็นตากอน | C07 | 1977 | สายสีเหลือง | ||
| สถานีอาร์ลิงตันเซเมเทรี | C06 | 1977 | |||
| สถานีโรสลีน | C05 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีฟ็อกกีบ็อตทัม–มหาวิทยาลัยจอร์จวอชิงตัน | C04 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีแฟร์รากุตเวสต์ | C03 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีแม็คเพอร์ซันสแควร์ | C02 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีเมโทรเซ็นเตอร์ | C01 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* สายสีแดง | ||
| สถานีเฟเดรัลไทรแอนเกิล | D01 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีสมิธโซเนียน | D02 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีลีเอ็นแฟนต์พลาซา | D03 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* สายสีเหลือง สายสีเขียว | ||
| สถานีเฟเดรัลเซ็นเตอร์เซาท์เวสต์ | D04 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีแคปปิตัลเซาท์ | D05 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีเอสเทิร์นมาร์เก็ต | D06 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีโปโตแม็คอีฟนู | D07 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีสเตเดียม-อาร์มอรี | D08 | 1977 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีเบนนิงโรด | G01 | 1980 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีคอปปิตัลเฮจต์ | G02 | 1980 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีแอดดิสันโรด | G03 | 1980 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีมอร์แกนบูลาวาร์ด | G04 | 2004 | สายสีส้ม สายสีเงิน* | ||
| สถานีลาร์โกทาวน์เซ็นเตอร์ | G05 | 2004 | สายสีส้ม สายสีเงิน* |
หมายเหตุ: * หมายถึง เป็นเส้นทางโครงการ
อ้างอิง
บรรณานุกรม
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีน้ำเงิน |
- Schrag, Zachary (2006). The Great Society Subway: A History of the Washington Metro. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8246-X.