พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี หรือนักบุญเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี (อังกฤษ: Edward the Confessor หรือ Saint Edward the Confessor) (ราว ค.ศ. 1003/1005 – 5 มกราคม ค.ศ. 1066) เป็นพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์เวสเซกซ์แห่งราชอาณาจักรอังกฤษ

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขีทรงประทับพระราชอาสน์ จากฉากแรกของพรมผนังบาเยอ
กษัตริย์แห่งอังกฤษ
ครองราชย์	8 มิถุนายน ค.ศ. 1042 – 5 มกราคม ค.ศ. 1066
ราชาภิเษก	3 เมษายน ค.ศ. 1043 อาสนวิหารวินเชสเตอร์
ก่อนหน้า	พระเจ้าฮาร์ธาคนุต
ถัดไป	พระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสัน
คู่อภิเษก	อิดิธแห่งเวสเซกซ์
ราชวงศ์	เวสเซกซ์
พระราชบิดา	พระเจ้าแอเธลเรดผู้ไม่พร้อม
พระราชมารดา	เอ็มมาแห่งนอร์มังดี
ประสูติ	ประมาณ ค.ศ. 1003–1005 อิสลิป ออกซฟอร์ดเชอร์ ราชอาณาจักรอังกฤษ
สวรรคต	5 มกราคม ค.ศ. 1066 (พระชนมายุประมาณ 60–63 พรรษา) ลอนดอน ราชอาณาจักรอังกฤษ
ฝังพระศพ	เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ ประเทศอังกฤษ

นักบุญเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี
นิกาย	โรมันคาทอลิก คริสตจักรแห่งอังกฤษ
ประกาศเป็นนักบุญ	ค.ศ. 1161
วันฉลอง	13 ตุลาคม
องค์อุปถัมภ์	กษัตริย์, การแต่งงานที่ไม่มีความสุข, คู่ที่แยกกัน, ราชวงศ์อังกฤษ

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดเสด็จพระราชสมภพเมื่อราว ค.ศ. 1003/1005 ที่อิสลิป ออกซฟอร์ดเชอร์ อังกฤษ ทรงเป็นพระราชโอรสในพระเจ้าแอเธลเรดที่ 2 แห่งอังกฤษ และ เอ็มมาแห่งนอร์มังดี ทรงอภิเสกสมรสกับอิดิธแห่งเวสเซกซ์ ครองราชย์ระหว่างวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 1042 จวบจนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 5 มกราคม ค.ศ. 1066

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดทรงเป็นกษัตริย์ชาวแองโกล-แซกซันพระองค์ก่อนรัชกาลสุดท้ายของราชอาณาจักรอังกฤษและของราชวงศ์เวสเซกซ์ รัชสมัยของพระองค์เป็นช่วงที่อำนาจของกษัตริย์เสื่อมลงแต่อำนาจของขุนนางเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเป็นการนำมาสู่ความเกี่ยวพันกับดัชชีนอร์ม็องดีโดยการรุกรานอังกฤษของดยุกแห่งนอร์ม็องดีผู้เข้ามายึดราชบัลลังก์อังกฤษจากพระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสันและพระเจ้าเอ็ดการ์ เอเธลลิงผู้ครองราชย์ต่อจากพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดทรงขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเจ้าฮาร์ธาคนุต พระราชอนุชาต่างพระราชบิดา พระเจ้าฮาร์ธาคนุตทรงยึดราชบัลลังก์คืนมาจากพระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดและพระอนุชา อัลเฟรด เอเธลลิงเองก็พยายามโค่นราชบัลลังก์ของพระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุตครั้งหนึ่งในปี ค.ศ. 1036 แต่ไม่สำเร็จ เมื่อพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดเสด็จสวรรคตโดยไม่มีพระราชโอรสธิดาใน ปี ค.ศ. 1066 จึงทำให้เกิดการแก่งแย่งชิงราชบัลลังก์จากฝ่ายต่างๆ

หลังจากสวรรคตเพียงไม่ถึงร้อยปีพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดก็ทรงได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นนักบุญ ในปี ค.ศ. 1161 ทรงเป็นนักบุญของคริสตจักรโรมันคาทอลิก คริสตจักรแห่งอังกฤษ และนิกายแองกลิคัน พระองค์ทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ของกษัตริย์, การแต่งงานที่ไม่มีความสุข, คู่ที่แยกกัน, ราชวงศ์อังกฤษ และตั้งแต่รัชสมัยของพระเจ้าเฮนรีที่ 2 ทรงเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์อังกฤษด้วยเช่นกัน

เบื้องต้น

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดเสด็จพระราชสมภพที่อิสลิป มลฑลออกซฟอร์ดเชอร์ เมื่อราว ค.ศ. 1003/1005 ในปี ค.ศ. 1013 เอ็มมาแห่งนอร์มังดี (น้องสาวของรีชาร์ที่ 2 ดยุกแห่งนอร์ม็องดี) ทรงนำเอ็ดเวิร์ดและพระอนุชา อัลเฟรด หนีจากการรุกรานของชาวเดนมาร์กที่อังกฤษไปยังดัชชีนอร์ม็องดี แม้ว่าพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดจะทรงเป็นผู้ศรัทธาในศาสนาแต่ในขณะเดียวกันก็ทรงเป็นนายทหารที่มีความสามารถในการต่อสู้ ฟลาเทยิสบ็อค (Flateyisbok) ชาวนอร์สกล่าวถึงการต่อสู้อย่างกล้าหาญของพระองค์กับพระเจ้าคนุตที่ลอนดอนว่าพระองค์ทรงโจมตีพระเจ้าคนุต แต่ธอร์เคล (Thorkell the Tall) สามารถช่วยให้พระเจ้าคนุตรอดมาได้โดยดึงตัวพระเจ้าคนุตลงจากหลังม้าก่อนที่เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดจะเข้าถึงตัว พอเอ็ดเวิร์ดเสด็จตามมาถึงก็ทรงจามม้าของพระเจ้าคนุตด้วยขวาน เชื่อกันว่าพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดทรงศรัทธาศาสนามากขึ้นในระหว่างยี่สิบห้าปีที่ทรงพำนักอยู่ที่นอร์ม็องดี เดวิด อาร์มน โฮวาร์ธ ได้โต้แย้งความเห็นนี้ไว้ในหนังสือของเขา "1066: ปีแห่งการพิชิต" (1066: The Year of the Conquest) ในขณะที่อังกฤษกลายเป็นส่วนหนึ่งของเดนมาร์ก

ความคุ้นชินของพระองค์ต่อนอร์ม็องดีและผู้นำของดินแดนดังกล่าวกลายมาเป็นอิทธิพลต่อการปกครองของพระองค์ในเวลาต่อมา การที่ขุนนางชาวนอร์มังดีให้ที่ลี้ภัยแก่พระองค์ แต่มิได้ให้ความสนใจแก่พระองค์เท่าที่ควรก็ทำให้พระองค์มีความรู้สึกขอบคุณแต่ในขณะเดียวกันก็ทรงรู้สึกชิงชังในวิธีที่ทรงถูกปฏิบัติจากพระญาติ กล่าวกันว่าก่อนที่รอแบร์ที่ 1 ดยุกแห่งนอร์ม็องดีลูกพี่ลูกน้องของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดจะเดินทางไปแสวงบุญที่เยรูซาเลมก็ได้ตั้งเอ็ดเวิร์ดให้เป็นหนึ่งในผู้ดูแลลูกชายวิลเลียม โรเบิร์ตไปเสียชีวิตที่เยรูซาเลม

หลังจากที่ทรงพ่ายแพ้ต่อความพยายามที่จะชิงราชบัลลังก์ของพระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุตในปี ค.ศ. 1036 เอ็ดเวิร์ดก็เสด็จกลับมานอร์ม็องดีแต่พระราชอนุชา อัลเฟรด ทรงถูกจับได้โดยกอดวิน เอิร์ลแห่งเอสเซกซ์ ผู้นำตัวพระราชอนุชาไปให้พระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต พระเจ้าฮาโรลด์ทรมานเจ้าชายอัลเฟรดจนพระเนตรบอดเพื่อเป็นการกำจัดผู้ที่มีสิทธิ์ในราชบัลลงก์ เจ้าชายอัลเฟรดสิ้นพระชนม์จากการทรมานไม่นานหลังจากนั้น กล่าวกันว่าการฆาตกรรมของพระราชอนุชาเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เอ็ดเวิร์ดทรงมีความแค้นต่อเอิร์ลแห่งเอสเซ็กส์ และทรงขับไล่เขาจากราชสำนักในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปี ค.ศ. 1051 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดตรัสว่าสิ่งเดียวที่จะทำให้พระองค์ให้อภัยเอิร์ลแห่งเอสเซ็กส์ได้คือการคืนชีพอัลเฟรด ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

ในปี ค.ศ. 1041 ขุนนางชาวแองโกล-แซกซัน ก็ได้อัญเชิญพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดกลับมาอังกฤษ และทรงได้เข้าร่วมราชสำนักของพระเจ้าฮาร์ธาคนุต (พระราชโอรสในพระเจ้าคนุตมหาราช) พระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด บันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซกซันระบุว่าพระเจ้าฮาร์ธาคานูททำพิธีสาบานพระองค์เป็นกษัตริย์ร่วมกับพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด หลังจากการเสด็จสวรรคตของพระเจ้าฮาร์ธาคานูทเมื่อวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 1042 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดก็ทรงรับราชสมบัติต่อ ทรงได้รับนิยมจากพสกนิกรอย่างลั้นหลาม บันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซกซันกล่าวว่าพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ ก่อนที่พระศพของพระเจ้าฮาร์ธาคนุตจะถูกฝัง พระองค์ได้รับการราชาภิเษกที่อาสนวิหารวินเชสเตอร์ เมื่อวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 1043

อ้างอิง

1. การนับเลขรัชกาลของพระมหากษัตริย์อังกฤษเริ่มขึ้นหลังการพิชิตอังกฤษของชาวนอร์มัน ซึ่งทำให้การนับเลขรัชกาลของพระนามเอ็ดเวิร์ดเริ่มขึ้นที่รัชสมัยพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ และทำให้พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี (ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษพระองค์ที่สามที่ใช้พระนามดังกล่าว) ไม่ได้ถูกนับรวมไปในจำนวนตัวเลขนั้น
2. "Edvard III, Bekenderen Ethelredsson Konge af England" (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 29 เมษายน 2563. Check date values in: |accessdate= (help)
3. Howarth, David Armine (1977). 1066: The Year of the Conquest. Penguin.

ดูเพิ่ม

• ราชอาณาจักรอังกฤษ
• นักบุญ

แหล่งข้อมูลอื่น

• สตีเวน มุลเบอร์เกอร์ “พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขีและเอิร์ล”
• พระราชประวัติประกอบภาพของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี
• บีบีซีประวัติศาสตร์: พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี
• การขยายอำนาจของกอดวิน เอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์
• พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ ที่ Find A Grave

ก่อนหน้า		พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี		ถัดไป
พระเจ้าฮาร์ธาคนุต		พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ (ราชวงศ์เวสเซกซ์) (ค.ศ. 1043 – ค.ศ. 1066)		พระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสัน