ชุมชนแออัด

ชุมชนแออัด หรือ สลัม (อังกฤษ: slum) ตามคำจำกัดความของสหประชาชาติ หมายถึงพื้นที่เสื่อมโทรมส่วนหนึ่งของเมืองที่มีลักษณะเฉพาะคือ บ้านเรือนที่สร้างขึ้นต่ำกว่ามาตรฐาน ความสกปรกรุงรัง และการขาดการรักษาความปลอดภัยที่มั่นคง จากข้อมูลของสหประชาชาติ พบว่าอัตราส่วนของผู้อยู่อาศัยในชุมชนแออัดในเขตเมืองในช่วง พ.ศ. 2533-2548 ลดลงจากร้อยละ 47 เป็นร้อยละ 37 อย่างไรก็ตาม เนื่องด้วยประชากรโลกที่เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งประชากรในเขตเมือง ผู้อยู่อาศัยในชุมชนแออัดในเขตเมืองจึงเพิ่มขึ้นตาม จำนวนผู้อยู่อาศัยในชุมชนแออัดทั่วโลกมีประมาณหนึ่งพันล้านคน และจะเพิ่มขึ้นเป็นสองพันล้านคนในปี พ.ศ. 2573

ชุมชนแออัดที่ใหญ่ที่สุด 30 อันดับแรกของโลก

สลัมฮ่องกงปลอมตัวเป็นอพาร์ทเมนท์สุดหรู

ลักษณะเฉพาะของชุมชนแออัดอาจต่างไปในแต่ละภูมิภาค สิ่งที่มักจะเหมือนกันคือผู้อยู่อาศัยมีฐานะยากจนมากหรือด้อยโอกาสทางสังคม สิ่งก่อสร้างในชุมชนแออัดมีหลากหลายตั้งแต่กระท่อมหรือเพิงอย่างง่าย ๆ ไปจนถึงโครงสร้างถาวรที่อนุรักษ์ไว้อย่างดี ชุมชนแออัดส่วนมากขาดแคลนน้ำสะอาด ไฟฟ้า สุขาภิบาล และสาธารณูปโภคอื่น ๆ

อ้างอิง

1. ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน สาขานิติศาสตร์ ปรับปรุง 11 มี.ค. 2545
2. http://www.un.org/millenniumgoals/pdf/mdg2007.pdf p. 26
3. Article on Mike Davis's book 'Planet of Slums
4. Slum Dwellers to double by 2030 UN-HABITAT report, April 2007.
5. UN-HABITAT 2007 Press Release on its report, "The Challenge of Slums: Global Report on Human Settlements 2003".