สีไวโอเลต

สีไวโอเลต (อังกฤษ: violet) เป็นสีของแสงอยู่ที่แถบสุดท้ายของสเปกตรัมที่มองเห็นได้ มีความยาวคลื่น 380–420 นาโนเมตร สั้นกว่าสีคราม (indigo) สีไวโอเลตเป็นสีที่อยู่นอกเหนือขอบเขต (gamut) ของปริภูมิสี RGB จึงไม่สามารถผสมในจอคอมพิวเตอร์ออกมาให้ตรงได้ แต่สามารถประมาณได้ว่าอยู่ระหว่างสีน้ำเงินกับสีมาเจนตา ชื่อของสีมีที่มาจากดอกไวโอเลต และใช้แทนชื่อสีเป็นครั้งแรกในภาษาอังกฤษเมื่อ ค.ศ. 1370 ตัวอย่างของวัตถุที่มีสีไวโอเลตเช่น หลอดไฟแบล็กไลต์

สีไวโอเลต
รหัสสี
Hex triplet	#8F00FF
sRGB^B  (r, g, b)	(143, 0, 255)
CMYK^H   (c, m, y, k)	(44, 100, 0, 0)
HSV       (h, s, v)	(274°, 100%, 100%)
Source	^[Unsourced]
B: อยู่ในช่วง [0–255] (ไบต์) H: อยู่ในช่วง [0–100] (ร้อย)

ในความหมายที่สอง สีไวโอเลตอาจหมายถึงสีที่เกิดจากการผสมของแสงสีแดงกับแสงสีน้ำเงิน ในกรณีนี้จะให้ผลเป็นสีที่ไม่อยู่ในสเปกตรัมคือสีม่วง ซึ่งสามารถแสดงผลในจอคอมพิวเตอร์ได้

อ้างอิง

1. Maerz and Paul. A Dictionary of Color. New York: 1930, McGraw-Hill. Page 207.

ดูเพิ่ม

• รังสีอัลตราไวโอเลต
• สีม่วง
• สีลาเวนเดอร์
• สีมาเจนตา