อาณาจักรของพระเป็นเจ้า
อาณาจักรของพระเป็นเจ้า (ศัพท์ราชบัณฑิตยสถาน) หรือ พระอาณาจักรของพระเจ้า (ศัพท์คาทอลิก) หรือ แผ่นดินของพระเจ้า (โปรเตสแตนต์) หมายถึง พระอำนาจของพระเป็นเจ้าในการปกครองทุกสิ่งโดยตลอดชั่วนิรันดร์
ในศาสนาคริสต์ถือว่าเรื่องอาณาจักรของพระเป็นเจ้าเป็นหัวใจของการประกาศข่าวดี พระวรสารนักบุญยอห์นระบุว่า พระเยซูสอนว่าเฉพาะผู้เกิดใหม่ด้วยน้ำและพระวิญญาณบริสุทธิ์เท่านั้นจึงจะเข้าในอาณาจักรนี้ได้
พระวรสารนักบุญมัทธิวเรียกอาณาจักรของพระเป็นเจ้าว่า "อาณาจักรสวรรค์" (ศัพท์คาทอลิก) หรือ "แผ่นดินสวรรค์" (โปรเตสแตนต์)
ผู้ไม่มีส่วนในอาณาจักรของพระเป็นเจ้า
จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 ระบุว่าบุคคลต่อไปนี้จะไม่มีส่วนในพระอาณาจักรของพระเจ้า ได้แก่ พวกที่ล่วงประเวณี พวกไหว้รูปเคารพ พวกผิดผัวผิดเมีย พวกโสเภณีชาย พวกรักร่วมเพศ พวกขโมย พวกที่โลภ พวกขี้เมา พวกชอบกล่าวร้าย และพวกฉ้อโกง แต่หากได้รับการชำระให้บริสุทธิ์โดยพระนามของพระเยซูและพระวิญญาณบริสุทธิ์จนเลิกพฤติกรรมเหล่านี้ได้แล้ว ก็จะถือเป็นคนชอบธรรมและเข้าในพระอาณาจักรได้
อ้างอิง
- เชิงอรรถ
- ↑ พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล, หน้า 303
- สดุดี 103:19
- ดาเนียล 4:3
- ยอห์น 3:5
- 1 โครินธ์ 6:9
- 1 โครินธ์ 6:10
- 1 โครินธ์ 6:11
- บรรณานุกรม
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2552. 734 หน้า. ISBN 978-616-7073-03-3
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับมาตรฐาน 2011. กรุงเทพฯ : สมาคมพระคริสตธรรมไทย, 2555. ISBN 978-6-6167218-71-7