อาณาจักรชั้นที่สอง

อาณาจักรชั้นที่สอง (อังกฤษ: The Secondary Realms) เป็นอาณาเขตรอบนอกบ้านบ้าน ในวรรณกรรมชุด อาณาจักรแห่งกาลเวลา ประกอบด้วยเทหวัตถุต่างๆ เช่น ดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ กาแล็กซี่ รวมทั้ง โลก ซึ่งบรรดาผู้รู้ตายรู้จักกันในนามของ จักรวาล

จุดกำเนิด

อาณาจักรชั้นที่สอง ถูกสร้างจากสุญญะ โดยมหาสถาปนิก หลังจากที่นางได้สร้างบ้านแล้ว นางได้โยนสุญญะออกไป สุญญะเหล่านั้นก็ได้กลายเป็นเทหวัตถุต่างๆ เป็นเขตแดนไร้ที่สิ้นสุด และไม่เชื่อมต่อกับสุญญะ แต่บางครั้งดาวบางดวงก็ยุบตัวลงทำให้เกิดความไม่เสถียรในอวกาศ จนเกิดเป็นช่องว่างของสุญญะ หรือ หลุมดำ

สถานที่ต่างๆ บนโลก

โรงเรียน

เมื่ออาเธอร์อายุครบ 12 ปี เขาก็ได้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียนใหม่ ในวันแรกของการเรียนการสอน อาเธอร์ได้พบกับคุณวันจันทร์และสนีซเซอร์ และได้รับกุญแจน้อยของวันจันทร์มาโดยบังเอิญ เขาเกือบเสียชีวิตแล้ว เพราะโรคหืดกำเริบ แต่ว่าด้วยพลังอำนาจของกุญแจ ทำให้เขารอดชีวิต สนามหญ้าได้ถูกขุดเพื่อปูหญ้าใหม่

ต่อมา คุณวันจันทร์ได้ส่งพวกเฟทเชอร์และยามเที่ยงมาทวงกุญแจคืน ฤทธิ์เดชของยามเที่ยงทำให้โรงเรียนของอาเธอร์ถูกเผาจนเสียหาย และยังถูกประกาศให้เป็นเขตควบคุมเชื้อโรค เนื่องจากมีการตรวจพบเชื้อไข้หลับ (ซึ่งคาดว่าน่าจะแพร่มาจากพวกเฟทเชอร์) ในตอนท้ายของศุกร์รัตติกาล สนามหญ้าหลังโรงเรียนกลายเป็นโรงพยาบาลภาคสนามชั่วคราว และท่านหญิงวันศุกร์ก็มารับตัวลีฟไป

บ้านของอาเธอร์

บ้านของอาเธอร์ ตั้งอยู่ในชานเมืองที่มีชื่อว่าเดนิสเตอร์ (Denister) ถูกสร้างเจาะลึกเข้าไปในตัวเนินเขา เพิ่งสร้างเสร็จได้ไม่นานนักยังมีช่างมาซ่อมอยู่เป็นเนืองๆ เป็นอาคารสไตล์โมเดิร์น ไม่มีรั้ว ออกแบบโดยสถาปนิกชื่อดัง มีสี่ชั้น ชั้นล่างซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุดแบ่งออกเป็นโรงรถ ห้องทำงานช่าง ห้องทำงานของบ็อบ พ่อของอาเธอร์ และแล็บส่วนตัวของเอมิลี่ แม่ของอาเธอร์ ชั้นที่สองเป็นห้องนั่งเล่นและครัว ชั้นที่สามเป็นห้องนอนของบ็อบกับเอมิลี่ ห้องนอนแขก และห้องน้ำ ส่วนชั้นที่สี่เป็นชั้นที่เล็กที่สุด เป็นห้องนอนของอีริค มิเคลลี่ ห้องน้ำห้องหนึ่ง และห้องนอนของอาเธอร์ มีระเบียงอยู่บนดาดฟ้า มีที่เกาะเป็นรูปมังกรโคโมโด บ้านหลังนี้สามารถเปิดประตูโรงรถระยะไกลได้จากปุ่มที่อยู่ใต้ก้อนหินสีน้ำเงิน

ปัจจุบันบ้านหลังนี้ประสบปัญหาทางการเงินเนื่องจากการคุกคามของอังคารเคร่ง

ผู้ที่อยู่อาศัยในบ้านหลังนี้ มี 5 คน คือ บ็อบ เอมิลี่ อีริค มิเคลลี่ และอาเธอร์ แต่ทุกคนต้องออกจากบ้านนี้ไปด้วยสาเหตุต่างๆ นานา ดังนี้

• บ็อบต้องออกไปตระเวนแสดงคอนเสิร์ตอีกครั้ง เนื่องจากปัญหาทางการเงิน
• แม่ของอาเธอร์ เอมิลี่ หายสาบสูญไประหว่างทำงานอยู่ในแล็บของโรงพยาบาลอีสต์แอเรีย
• อาเธอร์ต้องทำหน้าที่ทายาทผู้ทรงสิทธิ์ ชิงกุญแจให้ครบ ต้องอยู่ในบ้าน แต่ทุกคนคิดว่าอาเธอร์ยังอยู่ในโรงพยาบาล
• อีริคและมิเคลลี่ไปอยู่บ้านของเพื่อน

บ้านของลีฟ

เป็นบ้านทั่วๆ ไป มีรั้วเตี้ยๆ ล้อมรอบ พ่อแม่ของลีฟปลูกผักเอาไว้ ห้องที่ปรากฏในเรื่องมีห้องนั่งเล่น ซึ่งเป็นที่ที่อาเธอร์หลุดออกมาพร้อมกับซูซี่จากบันไดไม่ควรเป็นในจันทร์มหันตภัย มีโทรทัศน์จอกว้าง โซฟาหนัง โต๊ะกาแฟซึ่งมีนิตยสารวางอยู่เต็ม โถงทางเข้าซึ่งมีประตูหน้าและกระถางต้นไม้ดินเผา ห้องครัวที่มีตู้เย็นและประตูครัวด้านหลัง ต่อจากนั้นก็เป็นบันไดคอนกรีต และโรงจอดรถที่อาเธอร์กับลีฟหนีเข้ามาซ่อนจากการตามล่าของสเกาเชอร์ในอังคารอหังการ ส่วนห้องนอนของลีฟถูกบรรยายลักษณะไว้ใน ศุกร์รัตติกาล มีเตียง ติดโปสเตอร์รูปวงดนตรีร็อคอยู่ที่ผนังตรงข้ามของปลายเตียง มีโต๊ะข้างเตียง และนาฬิการูปโทรลล์สูงสี่ฟุตมีตาเรืองแสงสีแดงซึ่งลีฟกับเอ็ดประดิษฐ์เป็นโครงงานวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนหลายปีมาแล้ว

โรงงานกระดาษยีสต์ร้าง

เป็นที่กบดานของพวกพิลึกพิลั่นทั้งเจ็ด สมุนของวันอังคาร เป็นทางเข้าบ้านที่เปิดอยู่ในช่วงนั้นด้วย ภายนอกเป็นโรงงานร้างล้อมรอบด้วยรั้วคอนกรีตที่ไม่มีช่องเจาะ มีประตูเหล็กคล้องกุญแจ บนรั้วมีลวดหนาม อาเธอร์จึงต้องปีนรั้วและกระโดดเพื่อที่จะข้ามรั้วไป รอบนอกโรงงานมีที่จอดรถเก่า รูปลักษณ์ของโรงงานเป็นอาคารอิฐใหญ่โตและปล่องไฟขนาดยักษ์หกปล่อง ภายในเป็นลานโล่งขนาดเท่าสนามฟุตบอล มีเครื่องจักรเก่ากับกองเศษซากผนังกำแพงกองไว้ ถูกแทนที่ด้วยเครื่องจักรที่หน้าตาคล้ายแมงมุมอวกาศขนาดเท่ารถเมล์ เครื่องจักรนี้ทำหน้าที่กำหนดให้เศรษฐกิจของโลกปั่นป่วนด้วยสัญลักษณ์ทางคณิตศาสตร์ ใช้สุญญะเป็นเชื้อเพลิง

โรงพยาบาลอีสต์แอเรีย

โรงพยาบาลอีสต์แอเรียเป็นโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้กับโรงเรียนของอาเธอร์มากที่สุด โรงพยาบาลอีสต์แอเรียจึงเต็มไปด้วยผู้ป่วยโรคไข้หลับจากโรงเรียน ซึ่งยังคงถูกกักกันโรคอยู่ มีอย่างน้อย 20 ชั้น มีชั้นใต้ดินอย่างน้อย 3 ชั้น สีผนังเป็นสีฟ้าและน้ำตาล และมีชั้นจอดรถ กัปตันสเวลล์เรียกชื่อโรงพยาบาลนี้ผิดเป็น โรงพยาบาลเบเธสดา ส่วนซูซี่เรียกผิดเป็น โรงพยาบาลอีสเทิร์น

อาเธอร์ได้เข้ามาอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนี้ในตอนจันทร์มหันตภัย เมื่อเขาไปรักษาอาการหอบหืด และอีกครั้งเมื่อเขาเจอกับลีฟ ในตอนอังคารอหังการ เขาต้องไปรักษาอาการขาหัก ในตอนพุธเพชฌฆาต เขายังนอนพักรักษาอาการอยู่ โดยมีลีฟมาเยี่ยม จากนั้นเรือลำหนึ่งได้เข้ามาในโรงพยาบาลจากทะเลกั้นอาณาเขตและพาตัวลีฟไปอย่างปริศนา และทำให้น้ำท่วมโรงพยาบาลทั้งชั้น ในตอนพฤหัสเจ้าศาสตรา เด็กชายไร้หนังได้บุกโรงพยาบาลและแพร่ราควบคุมจิตใจใส่คนในโรงพยาบาล จึงทำให้โรงพยาบาลแห่งนี้ถูกควบคุมโรคอย่างเด็ดขาดที่สุด คือ มีการนำกองทหารมาปิดล้อมโรงพยาบาล ด้วยเกรงว่าจะเป็นการโจมตีด้วยอาวุธชีวภาพ ขณะเดียวกัน เอมิลี่ แม่ของอาเธอร์ก็ขาดการติดต่ออย่างปริศนา เธอถูกพบตัวครั้งสุดท้ายที่ชั้น 20 ของโรงพยาบาล ขณะทำการวิจัยอยู่

ในเสาร์มนตรา โรงพยาบาลถูกทำลายโดยระเบิดนิวเคลียร์เนื่องจากเป็นศูนย์กลางของเชื้อไวรัสไข้หลับและจุดเทา

สถานปลีกวิเวกของท่านหญิงวันศุกร์

ตั้งอยู่บนดาวแอฟราซิน ซึ่งอยู่ในดาราจักรเมฆแมกเจลแลนเล็ก มีดวงอาทิตย์สีม่วงและดวงจันทร์สามดวงที่เปลี่ยนสีได้ ท้องฟ้าเป็นสีม่วงเพราะแสงอาทิตย์มีสีม่วง โดยรอบเป็นพื้นที่ป่าซึ่งไม่มีผู้ใดสามารถผ่านได้ เนื่องจากท่านหญิงวันศุกร์ต้องการอยู่ตามลำพัง ประกอบด้วยพื้นที่จัดสรรหลายส่วนด้วยกัน

ตรงกลางเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ซึ่งก็คือปากปล่องภูเขาไฟที่ดับแล้วเต็มไปด้วยน้ำ มีแท่นหินสูงซึ่งเป็นที่ตั้งบัลลังก์แห่งวันศุกร์ ให้ท่านหญิงวันศุกร์นั่งแล้วดูดเอาประสบการณ์ของผู้รู้ตายที่อยู่รายรอบ รอบๆ ทะเลสาบมีกลุ่มอาคารขนาดใหญ่ตั้งอยู่ เดิมภูเขานี้ท่านหญิงวันศุกร์ให้พลเมืองสร้างขึ้นในบ้าน แล้วย้ายมันออกมายังดาวเคราะห์ ทำให้ตรงส่วนกลางยุบลงมา

รอบๆ ภูเขาเป็นป่าที่เต็มไปด้วย กระเปาะเมล็ดสัญจร ซึ่งเป็นพืชอันตรายที่ทำร้ายคนได้ แต่สำหรับพลเมืองจะต้องทุกข์ทรมานโดยมีพืชชนิดนี้งอกอยู่ภายในลำตัว ท่านหญิงวันศุกร์ได้นำมันมาวางไว้รอบๆ โดมของสถานปลีกวิเวกเพื่อไม่ให้มนุษย์หรืออมนุษย์ใดๆ ที่อาศัยอยู่บนดาวดวงนี้ (อาจจะมี) เข้ามาภายในโดมได้โดยไม่ผ่านกระเปาะเมล็ดเหล่านั้นเสียก่อน ซึ่งก็นับว่ายากมากๆ

กลุ่มอาคารที่อยู่โดยรอบ เป็นที่อยู่ของพลเมือง รวมทั้งวันศุกร์และคณะผู้แทนตัวของนาง เป็นทางเดินหลายชั้นซ้อนกันรอบๆ ทะเลสาบ มีเส้นรอบวงประมาณ 5 ไมล์ มี 12 ชั้น แต่ละชั้นเรียกว่า "วงเวียน" (วงเวียนศูนย์ หนึ่ง สอง...สิบ และวงเวียนของวันศุกร์) มีทางเดินรอบนอก ด้านที่หันเข้าหาทะเลสาบจะถูกแบ่งออกเป็นส่วนๆ ที่เท่ากัน 60 ส่วน แต่ละส่วนมีห้อง 1 ห้อง มีตัวเลขทำจากงาช้างที่เรียงกันเหมือนโมเสก แล้วจะมีทางเดินชั้นในซึ่งเปิดเข้าสู่แนวภูเขา ลงไปยังทะเลสาบ วงเวียนที่อยู่ต่ำกว่ามีความเสี่ยงต่อการถูกโจมตีโดย "กระเปาะเมล็ดสัญจร" มากกว่าวงเวียนที่อยู่เหนือขึ้นไป วงเวียนศูนย์จึงอันตรายที่สุด พวกพลเมืองต้องต่อสู้กับต้นไม้ตลอดเวลา

ตัวอย่างการเรียก วงเวียนห้า ห้าสิบสองนาที หมายความว่า ห้องนั้นอยู่ชั้น 5 ห้องที่ 52 นับตามเข็มนาฬิกา

ห้องในอาคารต่างๆ ที่ปรากฏอยู่ในหนังสือ มีดังนี้

• ห้องทำงานของคนพลิกเตียง มีขนาดใหญ่ประมาณห้องนั่งเล่นของลีฟ มีหน้าต่างฝ้าซึ่งหันหน้าไปยังทะเลสาบยาวถึงพื้น มีโต๊ะไม้เก่าๆ กับเก้าอี้ 1 ตัวตั้งอยู่กลางห้อง มีเตียงหนึ่งหลังซึ่งเป็นที่นอนของคนพลิกเตียง อยู่ที่วงเวียนหก สิบแปดนาที

• ห้องเตรียมสีเหลือง เป็นสีเหลืองสมชื่อ ผนังเป็นสีเหลืองดอกเดซี่ ส่วนเพดานเป็นสีไข่แดง เป็นห้องรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า ขนาดใหญ่ประมาณโรงยิม ในห้องนี้มีเตียงนอนที่คล้ายกับโรงพยาบาลสนาม เป็นที่อยู่ของบรรดาผู้หลับใหล อยู่ที่วงเวียนหก ห้านาที

• ห้องทำงานของยามเที่ยง ตั้งอยู่ในตำแหน่งเที่ยงตรงของวงเวียนสิบ ประตูกว้างและมีลวดลายอยู่รอบลูกบิดประตู ภายในห้องคล้ายกับห้องผู้บริหารโรงพยาบาล เป็นที่ที่ลีฟแอบเข้ามาใช้โทรศัพท์ติดต่อด็อกเตอร์สคาแมนดรอส

• ห้องของมิลคาและเฟโอริน เล็กกว่า โทรมกว่า และประหลาดกว่าห้องทำงานของยามเที่ยง ในห้องมีโต๊ะทำงานอยู่สองตัวซึ่งเต็มไปด้วยหนังสือ กระดาษ และเครื่องมือเข้าเล่มต่างๆ มุมหนึ่งตั้งเครื่องกดหนังสือสูงห้าฟุตที่ถูกแยกชิ้นส่วน อยู่ที่วงเวียนสิบ สิบนาที

• ห้องเตรียมสีชมพู คล้ายกับห้องเตรียมสีเหลือง แต่ผนังเป็นสีชมพู เป็นห้องสุดท้ายที่แฮริสันจะพาผู้หลับใหลไปให้ท่านหญิงวันศุกร์รับประสบการณ์ครั้งใหญ่ในตอนท้ายๆ ของเรื่อง

ดาวเคราะห์ดวงนี้เป็นดาวที่ราควบคุมจิตใจแพร่พันธุ์อยู่ ซึ่งใช้กับโคคิกรู มีกำเนิดมาจากสิ่งมีชีวิตกึ่งทรงภูมิปัญญาที่มีหนวดสีเทาๆ น่าขยะแขยง

สถานที่อื่นๆ

• โรงพยาบาลลาร์ควัลเลย์ไพรเวท

เป็นโรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่งที่รอนและจูลส์ เจ้าหน้าที่สองคนที่มาช่วยเหลือลีพและซิลวีในพฤหัสเจ้าศาสตรา ทำงานอยู่

• โรงพยาบาลวันศุกร์

เป็นโรงพยาบาลลึกลับ ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน ประกอบด้วยห้องพักของผู้ป่วยมากมาย และตรงกลางมีสระว่ายน้ำที่ทำจากกระจกขนาดยักษ์ ซึ่งวันศุกร์ใช้เป็นทางผ่านพาบรรดาผู้รู้ตายชราไปยังสถานที่ปลีกวิเวกของนาง

• สถานีรถไฟกลาง

เป็นสถานีรถไฟซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับบ้านเก่าของอาเธอร์ก่อนที่จะย้ายมายังบ้านใหม่ เมื่ออาเธอร์มองไปยังตัวอักษรเวทมนตร์ในอุปกรณ์ปลอมตัวเป็นหนูนั้น มันทำให้เขาเห็นภาพของหนูที่วิ่งอยู่ในสถานีรถไฟ

เทคโนโลยีต่างๆ

อาณาจักรแห่งกาลเวลา เป็นเรื่องราวที่สมมุติให้เกิดขึ้นในอนาคต เนื่องจากมีการบรรยายถึงเทคโนโลยีที่ยังไม่ปรากฏในปัจจุบัน (และปรากฏอยู่ในปัจจุบันบ้างเล็กน้อย) ซึ่งมีดังนี้

• เครื่องปาล์ม

สามารถเขียนจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ส่งไปยังผู้อื่นได้ ลีฟใช้ของเจ้าหน้าที่กักกันส่งข้อความมาให้อาเธอร์ในจันทร์มหันตภัย ปัจจุบันก็มีของแบบนี้แล้ว

• อินเตอร์คอม

อาจแปลได้ว่าเป็นเครื่องคอมพิวเตอร์ขนาดเล็กที่สามารถใช้อินเทอร์เน็ตได้ และยังมีเว็บแคม ปรากฏในพฤหัสเจ้าศาสตรา ลีฟได้บอกกับสคาแมนดรอสว่าพ่อของเธอคงทำได้เพียงตะโกนผ่านมัน ปัจจุบันมีของแบบนี้แล้ว

• การอวกาศของจีน

ในศุกร์รัตติกาล ได้บอกไว้ว่าจีนสามารถส่งนักบินอวกาศไปยังดวงจันทร์ได้เป็นผลสำเร็จเมื่อสองปีก่อนหน้านั้น

• เฝือกไฮเทค

เป็นเฝือกที่สามารถบรรเทาอาการขาหักของอาเธอร์ได้ มีลักษณะเหมือนเกราะอวกาศ ที่น่าทึ่งคือมันสามารถสลายไปเองได้เมื่อหายดีแล้ว

• กระดาษอิเล็กทรอนิกส์

เป็นอุปกรณ์ที่ทำงานเหมือนเครื่องปาล์ม แต่มีคุณสมบัติบางราวกับกระดาษ โดยใช้แท่งโลหะจิ้มเพื่อเรียกข้อมูลต่างๆ ปรากฏในอังคารอหังการ

• อุปกรณ์ทางการแพทย์อันทันสมัย

ในหนังสือได้กล่าวว่า ดร.เพนฮาลิกอนได้คิดค้นอุปกรณ์ราปิด-ไลส์วัน และอีกหลายๆ เครื่องจนถึงเครื่องพีเอจีสแกนดีเอ็นเอเชิงลึก ถึงแม้จะมีประสิทธิภาพมาก แต่ก็มิอาจต่อกรกับเชื้อจากต่างดาวได้เท่าไร

• โทรทัศน์อัจฉริยะ

ปรากฏใน พฤหัสเจ้าศาสตรา เป็นโทรทัศน์จอแบนที่สามารถฝังไว้บนผนังได้ สามารถใช้นิ้วในการควบคุมได้ โดยมีซิลวีเป็นผู้สาธิต

• ชา

นอกจากโลกแล้ว ดาวดวงอื่นๆ ในอาณาจักรชั้นที่สองก็รู้จักการปลูกชา มีชาที่น่าจะมาจากโลก คือชาซีลอน และดิมโบลาปลูกในที่สูง มีชาหลายชนิดที่อาเธอร์ไม่รู้จักและประมาณว่าไม่ได้มาจากโลกแน่นอน ได้แก่ แทร์ซิกอน มาริลอร์ น้ำดำ อ็อกดริกกลีหมายเลข 3 และชาโกวเชม ซึ่งเป็นชาใสและมีพิษทำให้ง่วงและร่างกายเป็นอัมพาตชั่วคราว

• เรืออวกาศ

ผู้รู้ตายในอาณาจักรชั้นที่สองผู้หนึ่งเป็นคนสร้างเรืออวกาศขึ้น แล้วอังคารเคร่งก็ได้ลอกแบบตามที่ลูกทะเลได้บอกไว้ มีหลายลำ เช่น ฮิลิออส (Helios) ที่ปรากฏในอังคารอหังการ และเรืออวกาศอีกลำที่ไม่มีชื่อ ปรากฏในศุกร์รัตติกาล ลูกทะเลได้ขับมาช่วยลีฟแต่กลับชนยอดโดม และอาทิตย์สิ้นสูญ ลูกทะเลพร้อมลูกเรือพลเมือง 20 คนเดินทางมาช่วยอาเธอร์ต่อสู้กับวันอาทิตย์

อ้างอิง

1. พฤหัสเจ้าศาสตรา หน้า 41
2. ผู้เขียนอาจให้ความสำคัญกับมัน เพราะเขาสามารถมองเห็นมันได้ที่ประเทศออสเตรเลีย บ้านเกิดของเขา
3. คาดว่ามาจาก Dimbula ซึ่งเป็นชาซีลอนชนิดหนึ่ง ปลูกบนที่สูงจากระดับน้ำทะเล 5 พันฟุต ดิมบูลาเป็นชื่อของแคว้นหนึ่งในศรีลังกา จึงคาดว่าปลูกในศรีลังกา
4. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-12-28. สืบค้นเมื่อ 2008-12-10.
5. http://www.maplandia.com/sri-lanka/central/dimbula/

• การ์ธ นิกซ์.อาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน จันทร์มหันตภัย.กรุงเทพฯ: เอ็นเธอร์บุ๊คส์, 2548
• การ์ธ นิกซ์.อาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน อังคารอหังการ.กรุงเทพฯ: เอ็นเธอร์บุ๊คส์, 2549
• การ์ธ นิกซ์.อาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน พุธเพชฌฆาต.กรุงเทพฯ: เอ็นเธอร์บุ๊คส์, 2549
• การ์ธ นิกซ์.อาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน พฤหัสเจ้าศาสตรา.กรุงเทพฯ: เอ็นเธอร์บุ๊คส์, 2550
• การ์ธ นิกซ์.อาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน ศุกร์รัตติกาล.กรุงเทพฯ: เอ็นเธอร์บุ๊คส์, 2551
• การ์ธ นิกซ์.อาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน เสาร์มนตรา.กรุงเทพฯ: เอ็นเธอร์บุ๊คส์, 2553
• การ์ธ นิกซ์.อาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน อาทิตย์สิ้นสูญ.กรุงเทพฯ: เอ็นเธอร์บุ๊คส์, 2553