ฮอ นำฮง
ฮอ นำฮง (เขมร: ហោ ណាំហុង โห ณำหุง; เกิด 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1935 ) เป็นรองนายกรัฐมนตรีกัมพูชา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศกัมพูชา และกรรมการบริหารพรรคประชาชนกัมพูชา พรรครัฐบาลของกัมพูชาในปัจจุบัน ฮอ นำฮงดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีต่างประเทศกัมพูชาอย่างยาวนานตั้งแต่ ค.ศ. 1990 ถึง 1993 และตั้งแต่ ค.ศ. 1998 จนถึงปัจจุบัน
| เอกอุดม ฯพณฯ ฮอ นำฮง | |
|---|---|
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ | |
| ดำรงตำแหน่ง 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1998 – 4 เมษายน ค.ศ. 2016 | |
| นายกรัฐมนตรี | สมเด็จอัครมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน |
| ก่อนหน้า | อึง ฮวด |
| ถัดไป | ปรัก สุคน |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 1990 – ค.ศ. 1993 | |
| นายกรัฐมนตรี | สมเด็จอัครมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน |
| ก่อนหน้า | สมเด็จอัครมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน |
| ถัดไป | สมเด็จกรมขุนนโรดม สิริวุธ |
| รองนายกรัฐมนตรีแห่งกัมพูชา | |
| อยู่ในวาระ | |
| เริ่มดำรงตำแหน่ง 16 กรกฎาคม ค.ศ. 2004 | |
| กษัตริย์ | พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี |
| นายกรัฐมนตรี | สมเด็จอัครมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน |
| สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ประจำจังหวัดกำปงจาม | |
| ดำรงตำแหน่ง 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1998 – 29 กรกฎาคม ค.ศ. 2018 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1935 (85 ปี) ราชธานีพนมเปญ, พระราชอาณาจักรกัมพูชา |
| พรรคการเมือง | พรรคประชาชนกัมพูชา |
| บุตร | 5 |
| ศิษย์เก่า | ศาลาภูมินท์รัฐบาล European Institute of High International Studies มหาวิทยาลัยปารีส |
| วิชาชีพ | นักการเมือง, นักการทูต |
| ศาสนา | พุทธศาสนา (นิกายเถรวาท) |
.png.html){kind=link}
ฮอ นำฮงเกิดที่พนมเปญ จบการศึกษาด้านการทูต และไปศึกษาต่อด้านกฎหมาย ที่ปารีส ประเทศฝรั่งเศส เริ่มรับราชการที่สถานเอกอัครราชทูตกัมพูชาประจำปารีสระหว่างปี ค.ศ. 1967 ถึง 1973 จากนั้นได้ดำรงตำแหน่งทูตกัมพูชาประจำกรุงฮาวานา ประเทศคิวบา ระหว่างปี ค.ศ. 1973 ถึง 1975
ในช่วงที่เขมรแดงปกครองกัมพูชาระหว่างปี ค.ศ. 1973 ถึง 1975 เขาถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำเบือง ตระเบก (Boeung Tra Bek) ในพนมเปญ หลังการพ่ายแพ้ของเขมรแดงในปี 1980 ต่อเฮง สัมรินและกองทัพเวียดนาม ฮอ นำฮงได้เข้าร่วมรัฐบาลคอมมิวนิสต์ของนายกรัฐมนตรีแปน สุวัน ในตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงต่างประเทศ และไปดำรงตำแหน่งทูตกัมพูชาประจำกรุงมอสโก สหภาพโซเวียต ระหว่างปี 1982 ถึง 1989 และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศในปี 1991 ในรัฐบาลของฮุน เซน จากนั้นได้ไปดูแลด้านการต่างประเทศ ในฐานะทูตกัมพูชาประจำกรุงปารีส ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1993
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1998 ฮอ นำฮงเดินทางกลับมารับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ จนถึงปัจจุบัน โดยได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีด้วย ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2004
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
เครื่องราชในพระราชอาณาจักร
- เครื่องอิสริยยศพระราชาณาจักรกัมพูชา (ชั้นมหาเสรีวัฒน์)
- เครื่องราชอิสริยาภรณ์มุนีสาราภัณฑ์
เครื่องราชจากต่างประเทศ
- พ.ศ. 2544 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)
_ribbon.svg.html){kind=link}
อ้างอิง
- ↑ Jennar, Raoul Marc (1995). Les clés du Cambodge. Maisonneuve et Larose. p. 205. สืบค้นเมื่อ 1 January 2011.
- ↑ (PDF). Interchange: a quarterly newsletter for and about international cooperation with Cambodia, Cuba, Laos and Vietnam. Fund for Reconciliation and Development. 12 (3): 5. 2002. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2011-07-06. สืบค้นเมื่อ 1 January 2011.
- Severino, Rodolfo (2006). Southeast Asia in search of an ASEAN community. Singapore: ISEAS Publishing. p. 67. ISBN 978-981-230-389-9. สืบค้นเมื่อ 1 January 2011.
- Doyle, Kevin (1 September 2005). "Supreme Court Upholds Verdict Against Reporter". The Cambodia Daily. สืบค้นเมื่อ 1 January 2011.
- ↑ "H.E. Mr. HOR Namhong Deputy Prime Minister, Minister of Foreign Affairs and International Cooperation Curriculum Vitae". Kingdom of Cambodia Ministry of Foreign Affairs and International Cooperation. สืบค้นเมื่อ 1 January 2011.
- ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ให้แก่ชาวต่างประเทศ. เล่ม ๑๑๘, ตอน ๒ ข, ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๔
