พนมเปญ
พนมเปญ หรือ ภนุมปึญ (เขมร: ភ្នំពេញ ภฺนํเพญ, ออกเสียง: [pʰnum pɨɲ]; อังกฤษ: Phnom Penh) อีกชื่อหนึ่งที่เป็นทางการคือ ราชธานีพนมเปญ เป็นเมืองหลวงของประเทศกัมพูชา และยังเป็นเมืองหลวงของนครหลวงพนมเปญด้วย ครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่า ไข่มุกแห่งเอเชีย (เมื่อคริสต์ทศวรรษ 1920 พร้อมกับเมืองเสียมราฐ) นับเป็นเมืองที่เป็นเป้าการท่องเที่ยวทั้งจากผู้คนในประเทศและจากต่างประเทศ พนมเปญยังมีชื่อเสียงในฐานะที่มีสถาปัตยกรรมแบบเขมรดั้งเดิมและแบบได้รับอิทธิพลฝรั่งเศส
พนมเปญ ភ្នំពេញ | |
|---|---|
| ក្រុងភ្នំពេញ · ราชธานีพนมเปญ | |
จากซ้ายไปขวา :พระบรมราชวังจตุมุขสิริมงคล, วิมานเอกราช, พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติกัมพูชา, วัดโบสถรตนาราม, ตลาดกลางพนมเปญ, ทำเนียบรัฐบาล (วิมานสันติภาพ) | |
| สมญา: ไข่มุกแห่งเอเชีย (pre-1960s) เมืองที่มีเสน่ห์ | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 11°33′N 104°55′E / 11.550°N 104.917°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 11°33′N 104°55′E / 11.550°N 104.917°E | |
| ประเทศ | กัมพูชา |
| จังหวัด | พนมเปญ |
| ตั้งรกราก | 1372 |
| กลายเป็นเมืองหลวงเมื่อ | 1865 |
| การแบ่งเขตการปกครอง | 12 อำเภอ |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | เทศบาลนคร |
| • ผู้ว่าราชการ | ยูง เสรง (CPP) |
| • รองผู้ว่าราชการ | ตาน สินา มาบ สาริน แสง ทอง |
| • ที่นั่งรัฐสภาในพระราชอาณาจักร | 12 / 125 |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 678.46 ตร.กม. (261.95 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | Ranked 23rd |
| ความสูง | 11.89 เมตร (39.01 ฟุต) |
| ประชากร (2012) | |
| • ทั้งหมด | 2,301,725 คน |
| • อันดับ | Ranked 1st |
| • ความหนาแน่น | 3,400 คน/ตร.กม. (8,800 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | Ranked 1st |
| เดมะนิม | Phnom Penher |
| เขตเวลา | UTC+7 (กัมพูชา) |
| รหัสพื้นที่ | +855 (023) |
| ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (2562) | 0.731 สูง · อันดับที่ 1 |
| เว็บไซต์ | Phnom Penh Website |
.jpg.html){kind=link}
กรุงพนมเปญเป็นเมืองที่ล้อมรอบด้วยจังหวัดกันดาล และเป็นเมืองศูนย์กลางการค้า การเมือง และวัฒนธรรมของกัมพูชา มีประชากรถึง 2 ล้านคน จากประชากรทั้งประเทศ 15.2 ล้านคน
| หากมีปัญหาในการเล่นไฟล์นี้ ดูที่ วิธีใช้สื่อ | |
ประวัติศาสตร์
พนมเปญไม่ได้มีจุดเริ่มต้นจากการเป็นถิ่นฐานที่ตั้งหลัก จนกระทั่งเข้าสู่ยุคเมืองพระนคร หลังจากนครวัดและเมืองอื่นๆใกล้เคียงเริ่มมีชื่อเสียงโดดเด่นประจักษ์สู่สายตาประชาคมโลก
ช่วงกลางศตวรรษที่ 15 เจ้าพระยาญาติ กษัตริย์แห่งจักรวรรดิเขมรทรงย้ายราชธานีจากเมืองนครธมซึ่งถูกทำลายและยึดครองโดยกองทัพสยาม มาตั้งอยู่ที่ ณ พื้นที่ที่เป็นกรุงพนมเปญในปัจจุบันและทรงก่อร่างสร้างนครหลวงใหม่สร้างพระราชวัง ทรงตั้งนามเมืองหลวงแห่งนี้ว่า จตุมุข (ចតុមុខ) มีความหมายแปลว่า "เมืองที่มีสี่ใบหน้า" สื่อถึง พระพรหมผู้มีพระพักตร์ 4 หน้า กรุงจตุมุขมีชื่อเต็มว่า จตุรมุข มงคลสกลกัมพูชาธิบดี ศรีโสธรบวรอินทปัตถ์ บุรีรัฏฐราชสีมามหานคร (ក្រុងចតុមុខមង្គលសកលកម្ពុជាធិបតី សិរីធរបវរ ឥន្ទបត្តបុរី រដ្ឋរាជសីមាមហានគរ) มีความหมายว่า "สถานที่แห่งแม่น้ำสี่สายที่ให้ความสุขและความสำเร็จของอาณาจักรเขมรผู้นำสูงสุดและเมืองที่ไม่อาจทำลายได้ของพระอินทร์แห่งอาณาจักรอันยิ่งใหญ่" เป็นชื่อเรียกกรุงพนมเปญสมัยนั้น และยุคสมัยนี้จึงเรียกว่ายุคสมัยจตุมุขทำให้กรุงพนมเปญเป็นเมืองหลวงของกัมพูชาเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์
กรุงพนมเปญยังคงเป็นเมืองหลวงอยู่ 73 ปีจากปี ค.ศ. 1432 - 1505 และถูกทอดทิ้งเป็นเวลา 360 ปี (จากปี ค.ศ. 1505 ถึง 1865) โดยกษัตริย์ที่ตามมาเนื่องจากการต่อสู้ภายในราชวงศ์ระหว่างผู้อ้างสิทธิชิงบัลลังก์ หลังจากนั้นกษัตริย์ก็ย้ายเมืองหลวงหลายต่อหลายครั้งและสร้างเมืองหลวงขึ้นในสถานที่ต่าง ๆ เช่น ศรีสันธร, ละแวกและกรุงอุดงมีชัย
ในระหว่างอานามสยามยุทธในสมัยพระอุทัยราชา (นักองค์จัน) ได้ย้ายเมืองหลวงกลับมายังกรุงพนมเปญอีกครั้งเพื่อเข้ากับญวนจนจบศึกพระหริรักษ์รามาธิบดี (นักองค์ด้วง) ครองราชย์จึงได้ย้ายกลับมาอยู่ ณ อุดงมีชัย
จนกระทั่งเมื่อกัมพูชาลงนามในสนธิสัญญายอมเป็นรัฐในอารักขาของฝรั่งเศส ปี ค.ศ. 1866 ภายใต้การปกครองของพระบาทสมเด็จพระนโรดม พรหมบริรักษ์ ได้ทรงย้ายเมืองหลวงจากกรุงอุดงมีชัยกลับมาที่พนมเปญทรงแต่งตั้งกรุงพนมเปญเป็นเมืองหลวงของประเทศอย่างเป็นทางการนับแต่บัดนั้น หลังจากการมีการทำสัญญากับฝรั่งเศสแล้วต่อมากัมพูชาก็ถูกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอาณานิคมฝรั่งเศสแถบอินโดจีนที่รวมถึงเวียดนามและลาว ภายใต้อำนาจการปกครองแบบเต็มรูปแบบของปารีส ทำให้พนมเปญมีศักยภาพและเติบโตแบบก้าวกระโดด จากเมืองที่มีขนาดเล็กกว่าหมู่บ้าน ก้าวไปสู่การพัฒนาเป็นเมืองท่าริมน้ำที่ทันสมัยของฝรั่งเศส
แม้จะมีความวุ่นวายในส่วนอื่นๆ ของประเทศทั้งก่อนและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง แต่พนมเปญยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสจนกระทั่งปี ค.ศ. 1953 ภายใต้การนำของสมเด็จนโรดมสีหนุและคลื่นมวลชนชาวเขมรที่ออกมาเรียกร้องเอกราช จนได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสอย่างสมบูรณ์ ซึ่งช่วงต้นของปี ค.ศ. 1970 พนมเปญค่อนข้างมีความสงบท่ามกลางทะเลสงครามในประเทศกัมพูชา
ในปี ค.ศ. 1975 กองกำลังเขมรแดงภายใต้การนำของพอลพตบุกโจมตีพนมเปญ หลังจากเข้ายึดครองไม่กี่วันจึงเริ่มกวาดล้างประชากรกว่าสองล้านคนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่โดยเนรเทศออกไปสู่ชนบท ภายใน 4 ปีพนมเปญแทบร้างผู้คน ยกเว้นเขตพื้นที่กักกัน เช่น S-21 และพื้นที่บางส่วนที่ชาวเขมรแดงอาศัยอยู่
เมื่อเขมรแดงถูกขับไล่ออกไปจากกรุงพนมเปญในปี ค.ศ. 1979 ผู้คนจึงค่อยๆ ทยอยกลับเข้ามาอาศัยในเมืองอีกครั้ง แต่เนื่องจากสภาพบ้านเมืองที่ถูกทำลายและทรุดโทรมอย่างมาก รวมถึงจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นน้อย องค์การระหว่างประเทศจึงเริ่มเข้ามามีบทบาทและให้ความช่วยเหลือในการฟื้นฟูบ้านเมือง หลังจากการลงนามในความตกลงทางการเมืองสมบูรณ์แบบในความขัดแย้งกัมพูชา หรือที่รู้จักกันในชื่อว่า ความตกลงสันติภาพกรุงปารีส (Paris Peace Agreement) ในปี ค.ศ. 1991 ซึ่งคืนเสถียรภาพเต็มที่แก่ประชาชนชาวกัมพูชา
ในปี ค.ศ. 1999 กัมพูชาเข้าร่วมเป็นสมาชิกของกลุ่มประเทศอาเซียน ซึ่งสนับสนุนและดึงดูดให้ชาวต่างชาติเข้ามาร่วมลงทุนในกัมพูชามากขึ้น ถือเป็นจุดเริ่มต้นในทางที่ดีสำหรับประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของประเทศ
ภูมิศาสตร์
พนมเปญ ตั้งอยู่ในพื้นที่ตอนกลางค่อนใต้ของกัมพูชา และล้อมรอบด้วยเขตกันดาล ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงและโตนเลสาบ พิกัดภูมิศาสตร์ 11°33′00″N 104°55′00″E / 11.55°N 104.91667°E (11°33' เหนือ, 104°55' ตะวันออก,) ครอบคลุมพื้นที่ 678.46 ตารางกิโลเมตร (262 ตารางไมล์) เป็นตัวเมือง 11,401 เฮกตาร์ (28,172 เอเคอร์) และถนน 26,106 เฮกตาร์ (64,509 เอเคอร์)
ภูมิอากาศ
| ข้อมูลภูมิอากาศของกรุงพนมเปญ (ปี 1988–2013) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 36.1 (97) | 38.1 (100.6) | 40.0 (104) | 40.5 (104.9) | 40.0 (104) | 39.2 (102.6) | 37.2 (99) | 37.8 (100) | 35.5 (95.9) | 36.1 (97) | 34.4 (93.9) | 37.2 (99) | 40.5 (104.9) |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 31.6 (88.9) | 33.2 (91.8) | 34.6 (94.3) | 35.3 (95.5) | 34.8 (94.6) | 33.8 (92.8) | 32.9 (91.2) | 32.7 (90.9) | 32.2 (90) | 31.4 (88.5) | 31.1 (88) | 30.8 (87.4) | 32.9 (91.2) |
| อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | 26.6 (79.9) | 28.0 (82.4) | 29.4 (84.9) | 30.2 (86.4) | 30.0 (86) | 29.2 (84.6) | 28.7 (83.7) | 28.5 (83.3) | 28.2 (82.8) | 27.2 (81) | 27.1 (80.8) | 26.3 (79.3) | 28.3 (82.9) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 21.8 (71.2) | 22.8 (73) | 24.3 (75.7) | 25.5 (77.9) | 25.6 (78.1) | 24.9 (76.8) | 24.8 (76.6) | 24.6 (76.3) | 24.4 (75.9) | 24.2 (75.6) | 23.2 (73.8) | 21.9 (71.4) | 24.0 (75.2) |
| อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 12.8 (55) | 15.2 (59.4) | 19.0 (66.2) | 17.8 (64) | 20.6 (69.1) | 21.2 (70.2) | 20.1 (68.2) | 20.0 (68) | 21.1 (70) | 17.2 (63) | 16.7 (62.1) | 14.4 (57.9) | 12.8 (55) |
| ปริมาณฝน มม (นิ้ว) | 12.1 (0.476) | 6.6 (0.26) | 34.8 (1.37) | 78.8 (3.102) | 118.2 (4.654) | 145.0 (5.709) | 162.1 (6.382) | 182.7 (7.193) | 270.9 (10.665) | 248.1 (9.768) | 120.5 (4.744) | 32.1 (1.264) | 1,411.9 (55.587) |
| ความชื้นร้อยละ | 73 | 71 | 71 | 73 | 77 | 78 | 80 | 81 | 84 | 84 | 78 | 73 | 77 |
| วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย (≥ 0.1 mm) | 1.2 | 1.1 | 3.4 | 6.8 | 15.9 | 17.0 | 18.1 | 18.3 | 21.5 | 19.3 | 10.2 | 4.5 | 137.3 |
| จำนวนชั่วโมงที่มีแดด | 260 | 226 | 267 | 240 | 202 | 192 | 143 | 174 | 129 | 202 | 213 | 242 | 2,490 |
| แหล่งที่มา 1: Deutscher Wetterdienst | |||||||||||||
| แหล่งที่มา 2: Danish Meteorological Institute (sun, 1931–1960) | |||||||||||||
เขตการปกครอง
เทศบาลพนมเปญ มีพื้นที่ 678.46 ตารางกิโลเมตร (261.95 ตารางไมล์) มีสถานะเป็นจังหวัด มีทั้งหมด 9 เขต 76 แขวง และ 637 หมู่บ้าน
| เขตในพนมเปญ | |||
|---|---|---|---|
| เขต (เขมร: ខណ្ឌ ขณฺฑ) | แขวง (เขมร: សង្កាត់ สงฺกาต่) | หมู่บ้าน (เขมร: ភូមិ ภูมิ) | ประชากร (2008) |
| เขตจ็อมการ์มน | 12 | 95 | 182,004 |
| เขตดังเกา | 15 | 143 | 257,724 |
| เขตโฎนปึญ | 11 | 134 | 126,550 |
| เขตตวลกอร์ก (เขตตวล โกก) | 10 | 143 | 171,200 |
| เขตปรัมปีร์เมียะเกอะรา | 8 | 33 | 91,895 |
| เขตปอร์แซนเจ็ย (เขตปอร์แสนชัย) | 13 | 183,826 | |
| เขตเมียนเจ็ย (เขตมีชัย) | 8 | 30 | 327,801 |
| เขตรุสเซ็ยแกว | 12 | 59 | 196,684 |
| เขตแซนซก (เขตแสนสุข) | 6 | 147,967 | |
| เขตจบา ออมโปว (เขตจบาอ๊อม โปว) | 8 | 30 | เขตใหม่ |
| เขตจโรย จองวา (เขต จโรย จ่อง วา) | 5 | 22 | เขตใหม่ |
| เขตแปรก พโนว (เขต แปรก พโนว) | 5 | 59 | เขตใหม่ |
สถานที่สำคัญทางราชการ
.jpg.html){kind=link}
ประชากร
ใน ค.ศ. 2008 พนมเปญมีประชากร 2,009,264 คน มีครัวเรือน 5,358 หลัง อัตราการเติบโต 3.92% ชนชาติอื่น ๆ ในพนมเปญ ได้แก่ ชนชาติจีน เวียดนาม ฯลฯ และชนกลุ่มน้อย เช่น ไทยสยาม บูดง มนง กุย ชง และ จาม ศาสนาประจำชาติคือ ศาสนาพุทธ นิกายเถรวาท คิดเป็น 90% ของชาวพนมเปญทั้งหมด ภาษาทางการคือ ภาษาเขมร ส่วนภาษาอื่นที่ใช้กันทั่วไปคือ ภาษาอังกฤษ และ ภาษาฝรั่งเศส
พนมเปญ เป็นเมืองที่มีดัชนีการพัฒนามนุษย์ (ข้อมูลปี 2562) มากที่สุดในประเทศ มีค่าอยู่ที่ 0.731 ซึ่งอยู่ในระดับสูง
เศรษฐกิจ
พนมเปญเป็นแหล่งเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดของกัมพูชา มีอัตราการเติบโตมากขึ้นในแต่ละปี เป็นศูนย์รวมของโรงแรม ภัตตาคาร บาร์ และสิ่งก่อสร้างมากมาย
การเติบโตทางเศรษฐกิจ เริ่มตั้งแต่ทศวรรษที่ 1990 ได้มีการเปิดศูนย์การค้าแบบตะวันตกชื่อว่า ศูนย์การค้าโสรยา และ ศูนย์การค้าสุวรรณา รวมทั้งกิจการภัตตาคารและแฟรนไชส์ตะวันตกอื่น ๆ ได้แก่
- แดรี่ควีน เบอร์เกอร์คิง เปิดบริการใน ท่าอากาศยานนานาชาติพนมเปญ
- เคเอฟซี เปิดบริการเป็นสาขาแรกในย่านถนนพระมุนีวงศ์
- พิซซ่าฮัท
- สเวนเซ่นส์ เปิดบริการใน ศูนย์การค้าโสรยา และห้างสรรพสินค้าอิออน มอลล์
- พ.ศ. 2557 เปิดห้างสรรพสินค้า อิออน มอลล์ ซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าข้ามชาติแห่งแรกในกัมพูชา
ตึกที่สูงที่สุดในพนมเปญ คือ ตึกวัฒนะ (Vattanac Capital Phnom Penh) สูง 200 เมตร (656 ฟุต) สร้างถึงยอดเมื่อ พฤษภาคม ค.ศ. 2012 สามารถมองเห็นตัวเมืองได้ทั่ว
สายการบิน กัมพูชานครแอร์ มีที่ทำการใน พนมเปญ
การศึกษา
- มหาวิทยาลัยภูมินทร์พนมเปญ (RUPP) เป็นสถาบันการศึกษาที่เก่าแก่และใหญ่ที่สุดของประเทศกัมพูชา ก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1960 เป็นสถาบันที่เปิดสอนทางด้านวิทยาศาสตร์ สังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ และภาษาต่างประเทศ
- มหาวิทยาลัยภูมินทร์นิติศาสตร์และเศรษฐศาสตร์ (RULE)
- มหาวิทยาลัยภูมินทร์วิจิตรศิลปะ (RUFA)
- มหาวิทยาลัยภูมินทร์กสิกรรม (RUA)
- มหาวิทยาลัยการจัดการแห่งชาติ (NUM)
- สถาบันเทคโนโลยีแห่งกัมพูชา (ITC)
- สถาบันพุทธศาสนาบัณฑิตย์ ก่อตั้งเมื่อ 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1930
สถานที่สำคัญ
| พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติกัมพูชา สร้างในปี ค.ศ. 1920 โดยจอร์จ โกลสเลอร์ | พระบรมราชวังกรุงพนมเปญ สร้างในปี ค.ศ. 1860 สมัยพระบาทสมเด็จพระนโรดม พรหมบริรักษ์ | โรงแรมหลวงกัมพูชา ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1929 สมัยพระบาทสมเด็จพระสีสุวัตถิ์ มุนีวงศ์ | สิ่งก่อสร้างสมัย กัมพูชาในอารักขาของฝรั่งเศส |
หนังสือพิมพ์
.jpg.html){kind=link}
รายวัน
เขมร
- Sralagn' Khmer
- จักรวาลเดลี่
- กัมพูชาเดลี่
- แคมโบเดียทูเดย์
- Kanychok Sangkhum
- ไอส์แลนด์ออฟพีซ
- เขมรคอมเชนส์
- ไลท์ออฟกัมพูชา
- วอยซ์ออฟเขมรเยาท์
- เขมรไอเดียล
- วัดพนมเดลี่
อังกฤษ
- พนมเปญโพสต์
- เดอะแคมโบเดียเดลี่
จีน
- 《柬華日報》(Jianhua Daily)
- 《星洲日報》(Sinchew Daily)
- 《華商日報》(Huashang Daily)
- 《新柬埔寨》(นิวแคมโบเดีย)
นิตรสาร
- เอเชียไลฟ์ไกด์ พนมเปญ
- พ็อกเกตไกด์แคมโบเดีย
- เลดี้ แม็กกาซีน
- แอฟ แม็กกาซีน
- ซอฟริน แม็กกาซีน
กีฬา
สนามกีฬาที่สำคัญในพนมเปญ ได้แก่ สนามกีฬาโอลิมปิกพนมเปญ จุคนได้ 50,000 คน อย่างไรก็ตาม สนามนี้ไม่เคยถูกใช้ในกีฬาโอลิมปิกเลย สนามนี้สร้างขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1964 เป็นสนามเหย้าของฟุตบอลทีมชาติกัมพูชา
การคมนาคม
การเดินทางในพนมเปญใช้รถตุ๊กตุ๊กและรถจักรยานยนต์ เมื่อ 9 สิงหาคม ค.ศ. 2007 เริ่มมี บริษัท มายลิง โอเพ่นทัวร์ (Mai Linh Open Tou) จากเวียดนามมาบริการแท๊กซี่มิเตอร์หลังคาสีเขียว จะคิดค่าบริการเริ่มต้นที่ 1.50 ดอลลาร์
ท่าอากาศยานนานาชาติพนมเปญ เป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่ที่สุดในกัมพูชา ห่างจากตัวเมืองพนมเปญ 7 กิโลเมตร (4.3 ไมล์)
ทางหลวงแผ่นดิน
| ทางหลวงแผ่นดิน | หมายเลข | ยาว | เริ่มต้น | สิ้นสุด | |
|---|---|---|---|---|---|
| ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 | 10001 | 167.10 km | 103.83 mi | พนมเปญ | ชายแดนเวียดนาม |
| ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 | 10002 | 120.60 km | 74.94 mi | พนมเปญ | ชายแดนเวียดนาม |
| ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 3 | 10003 | 202.00 km | 125.52 mi | พนมเปญ | วีล รินห์ |
| ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4 | 10004 | 226.00 km | 140.43 mi | พนมเปญ | เมืองพระสีหนุ |
| ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 5 | 10005 | 407.45 km | 253.18 mi | พนมเปญ | ชายแดนไทย |
| ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 6 | 10006 | 416.00 km | 258.49 mi | พนมเปญ | จังหวัดบันทายมีชัย |
| ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 7 | 10007 | 509.17 km | 316.38 mi | พนมเปญ | ชายแดนลาว |
เมืองพี่น้อง
พนมเปญมีเมืองพี่น้องดังต่อไปนี้
- เซี่ยงไฮ้, จีน
- เทียนสิน, จีน
- คุนหมิง, จีน
- ฉางชา, จีน
- ลองบีช, รัฐแคลิฟอร์เนีย, สหรัฐอเมริกา
- บริสตอล, สหราชอาณาจักร
- ไกสอน พมวิหาน, ลาว
- เวียงจันทน์, ลาว
- มัณฑะเลย์, พม่า
- อิโลอิโล, ฟิลิปปินส์
- ปูซาน, เกาหลีใต้
- อินชอน, เกาหลีใต้
- กรุงเทพมหานคร, ไทย
- โลเวลล์, รัฐแมสซาชูเซตส์, สหรัฐอเมริกา
- พรอวิเดนซ์, รัฐโรดไอแลนด์, สหรัฐอเมริกา
- คลีฟแลนด์, รัฐเทนเนสซี, สหรัฐอเมริกา
- นครโฮจิมินห์, เวียดนาม
- ฮานอย, เวียดนาม
- เกิ่นเทอ, เวียดนาม
- เลิมด่ง, เวียดนาม
อ้างอิง
- "Facts Phnom Penh City". Phnompenh.gov.kh. สืบค้นเมื่อ 2012-10-31.
- "Sub-national HDI – Area Database – Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ September 13, 2018.
- ↑ ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง พ.ศ. 2561.
- Sopheak wordpress, [1]. Retrieved August 23, 2009.
- "GNS: Country Files". Earth-info.nga.mil. สืบค้นเมื่อ June 27, 2010.
- "Klimatafel von Phnom Penh / Kambodscha" (PDF). Baseline climate means (1961-1990) from stations all over the world (ภาษาเยอรมัน). Deutscher Wetterdienst. สืบค้นเมื่อ January 23, 2016.
- Cappelen, John; Jensen, Jens. (PDF). Climate Data for Selected Stations (1931-1960) (ภาษาเดนมาร์ก). Danish Meteorological Institute. p. 44. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ April 27, 2013. สืบค้นเมื่อ March 9, 2013.
- "Sub-national HDI – Area Database – Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ September 13, 2018.
- "Qsr Brands On Kfc Expansion Plans In Cambodia". My Sinchew. สืบค้นเมื่อ June 27, 2010.
- [2]
- [3]
- "Vattanac Capital". Riverpalace.net. สืบค้นเมื่อ June 27, 2010.
- http://www.manager.co.th/IndoChina/ViewNews.aspx?NewsID=9500000097120
- "Sister Cities". Phnompenh.gov.kh. สืบค้นเมื่อ 2012-10-31.
- Xinhuall. "Cambodia's Phnom Penh, Thailand's Bangkok become "sister cities"". Global Times.
- Higgins, Randall. "Cleveland, Tenn., is now sister city to... Phnom Penh?". Times Free Press.
แหล่งข้อมูลอื่น
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: พนมเปญ |