คุนหมิง
คุนหมิง (จีน: 昆明; พินอิน: Kūnmíng) เป็นเมืองเอกและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลยูนนาน ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน รู้จักกันในนาม หยุนหนานฝู่ มาจนถึงคริสต์ศตวรรษ 1920 ปัจจุบันเป็นนครระดับจังหวัด เป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ คมนาคม และวัฒนธรรมของมณฑล รวมทั้งเป็นที่ตั้งศูนย์ราชการของมณฑล มีประชากรทั้งจังหวัดในปี ค.ศ. 2014 ประมาณ 6,626,000 คน โดยมีประมาณ 4,575,000 คน ที่อาศัยอยู่ในตัวเมือง คุนหมิงเป็นเมืองที่สำคัญในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเป็นศูนย์กลางทางทหารของจีน ฐานทัพอากาศอเมริกัน และจุดหมายปลายทางของถนนพม่า คุนหมิงตั้งอยู่บนตอนกลางของที่ราบสูงยูนนาน–กุ้ยโจว สูงประมาณ 1,900 เมตร (6,234 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล มีตำแหน่งละติจูดเหนือทรอปิกออฟแคนเซอร์เล็กน้อย ตัวเมืองตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลสาบเตียนฉือด้านทิศเหนือ เนื่องจากมีอากาศอบอุ่นตลอดทั้งปี จึงถูกขนานนามว่า "นครแห่งฤดูใบไม้ผลิ"
คุนหมิง 昆明市 | |
|---|---|
ตามเข็มนาฬิกาจากด้านบน: ภาพมุมสูงเมืองคุนหมิง สถานีรถไฟคุนหมิง ทะเลสาบเตียนฉือ และวัดหยวนทง | |
| สมญา: นครแห่งฤดูใบไม้ผลิ เมืองถัวตง, หยุนหนานฝู่ | |
ที่ตั้งของเมืองคุนหมิง เขตการปกครองในมณฑลยูนนาน | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 25°02′36″N 102°42′22″E / 25.04333°N 102.70611°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 25°02′36″N 102°42′22″E / 25.04333°N 102.70611°E | |
| ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| มณฑล | ยูนนาน |
| เขตปกครองระดับเทศมณฑล | 14 |
| เขตปกครองระดับตำบล | 137 |
| ก่อตั้ง | ประมาณ 279 ปีก่อนคริสตกาล |
| เขตที่ตั้งที่ทำการ | เขตเฉิงก้ง |
| หน่วยปกครอง | List
|
| การปกครอง | |
| • เลขาธิการพรรค | เฉิง เหลียนหยวน (程连元) |
| • ผู้ว่าการเมือง | หวัง สี่เหลียง (王喜良) |
| พื้นที่ | |
| • นครระดับจังหวัด | 21,015 ตร.กม. (8,114 ตร.ไมล์) |
| • เขตเมือง (ค.ศ. 2018) | 712 ตร.กม. (275 ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 4,615 ตร.กม. (1,782 ตร.ไมล์) |
| ความสูง | 1,892 เมตร (6,207 ฟุต) |
| ประชากร (ค.ศ. 2014) | |
| • นครระดับจังหวัด | 6,626,000 คน |
| • ความหนาแน่น | 320 คน/ตร.กม. (820 คน/ตร.ไมล์) |
| • เขตเมือง (ค.ศ. 2018) | 3,895,000 |
| • ความหนาแน่นเขตเมือง | 5,500 คน/ตร.กม. (14,000 คน/ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 3,891,400 |
| • อันดับในประเทศจีน | อันดับที่ 16 |
| เขตเวลา | UTC+8 (มาตรฐานจีน) |
| รหัสไปรษณีย์ | 650000 |
| รหัสพื้นที่ | 0871 |
| รหัส ISO 3166 | CN-YN-01 |
| ป้ายทะเบียนรถ | 云A |
| จีดีพี (พีพีพี) (ค.ศ. 2014) | $88.631 ล้าน |
| จีดีพี (พีพีพี) ต่อหัว (ค.ศ. 2014) | $13,418 |
| ดอกไม้ประจำเมือง | Camellia japonica (แต้ฮั้งฮวย) |
| ต้นไม้ประจำเมือง | Magnolia denudata |
| เว็บไซต์ | www |
.png.html){kind=link}
ประวัติศาสตร์
ปี พ.ศ. 1308 มีการสร้างเมืองขึ้นในบริเวณนี้ เมืองนี้ได้รับการตั้งชื่อว่า ถัวตง (Tuodong)
ราวศตวรรษที่ 13 มาร์โค โปโล ได้เดินทางมายังดินแดนแห่งนี้ และเขียนบันทึกบอกเล่าความประทับใจ ต่อมาเมืองนี้ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น คุนหมิง โดยเหล่าชนชั้นปกครองชาวมองโกลแห่งราชวงศ์หยวนเมื่อปี พ.ศ. 1819
ราวศตวรรษที่ 14 คุนหมิงถูกยึดอำนาจกลับคืนโดยราชวงศ์หมิง และมีการสร้างกำแพงล้อมรอบส่วนที่เป็นเมืองในปัจจุบัน
ในศตวรรษที่ 20 คุนหมิงตกเป็นเป้าของการโจมตีจากกองทัพอากาศหลวงญี่ปุ่นเมื่อครั้งที่บุกจีนแผ่นดินใหญ่
ภูมิศาสตร์
จังหวัดคุนหมิงตั้งอยู่ทางตอนกลางค่อนไปทางตะวันออกของมณฑลยูนนาน ตั้งอยู่ระหว่างละติจูด 24°23' เหนือ และ 26°22' เหนือ และระหว่างลองจิจูด 102°10' ตะวันออก และ 103°40' ตะวันออก มีพื้นที่ทั้งหมด 21,600 ตารางกิโลเมตร ส่วนที่กว้างที่สุดวัดจากตะวันออกไปตะวันตกกว้างประมาณ 140 กิโลเมตร และส่วนที่ยาวที่สุดวัดจากเหนือไปใต้ยาวประมาณ 220 กิโลเมตร
ตัวเมืองคุนหมิงอยู่ในพื้นที่ทะเลสาบอันอุดมสมบูรณ์ ตั้งอยู่ริมฝั่งทิศเหนือของทะเลสาบเตียนฉือ และมีภูเขาล้อมรอบตัวเมืองทั้งด้านเหนือ ตะวันตก และตะวันออก ทะเลสาบเตียนฉือได้รับการขนานนามว่า "ไข่มุกแห่งที่ราบสูง" เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดอันดับ 6 ในประเทศจีน และใหญ่ที่สุดในมณฑลยูนนาน ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 340 ตารางกิโลเมตร จังหวัดคุนหมิงตั้งอยู่บนที่ราบสูงยูนนาน–กุ้ยโจว จุดสูงสุดของจังหวัดคุนหมิง คือ สันเขาหม่าจง (马鬃岭) บนภูเขาเจี้ยวจึ (轿子山) ในเทศมณฑลลู่ชวั่น ด้วยความสูง 4,247 เมตรจากระดับน้ำทะเล และจุดต่ำสุด คือ จุดบรรจบของแม่น้ำเซียวและแม่น้ำจินชา ในเขตตงชวน ด้วยความสูง 695 เมตรจากระดับน้ำทะเล ส่วนพื้นที่ใจกลางเมืองสูง 1,891 เมตรจากระดับน้ำทะเล
ห่างจากใจกลางเมืองไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 96 กิโลเมตร เป็นที่ตั้งของอุทยานป่าหิน อยู่ในเทศมณฑลฉือหลิน ซึ่งเป็นภูมิประเทศแบบคาสต์ในจีนตอนใต้ที่ได้รับการพัฒนาจนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญในมณฑลยูนนาน
สภาพภูมิอากาศ
มณฑลยูนนานมีภูมิอากาศเย็นสบาย ฤดูหนาวอากาศไม่หนาวจัดและฤดูร้อนอากาศไม่ร้อนจัด อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปีอยู่ระหว่าง 15–18 องศาเซลเซียส
เขตการปกครอง
นครระดับจังหวัดคุนหมิงแบ่งการปกครองออกเป็น 14 หน่วยย่อย ได้แก่ เขต 7 แห่ง, เมืองระดับเทศมณฑล 1 แห่ง, เทศมณฑล 3 แห่ง และเขตปกครองตนเองระดับเทศมณฑล 3 แห่ง
คุนหมิงมีอาณาเขตติดต่อกับเมืองฉวี่จิ้งทางทิศตะวันออก, เขตปกครองตนเองชนชาติอาข่าและอี๋ หงเหอ ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้, เมืองยวี่ซีทางทิศตะวันตกเฉียงใต้, เขตปกครองตนเองชนชาติอี๋ ฉู่สยง ทางทิศตะวันตก, เมืองเจาทงทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และติดต่อทางทิศเหนือกับเมืองพันจือฮวา และเขตปกครองตนเองชนชาติอี๋ เหลียงชาน ของมณฑลเสฉวน
| แผนที่ | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ชื่อ | อักษรจีนตัวย่อ | พินอิน | ประชากร (สำมะโนประชากรปี ค.ศ. 2010) | พื้นที่ (ตร.กม.) | ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.) | |
| ตัวเมือง | ||||||
| เขตเฉิงก้ง | 呈贡区 | Chénggòng Qū | 310,843 | 541 | 574.571 | |
| เขตผันหลง | 盘龙区 | Pánlóng Qū | 809,881 | 861 | 2,382.002 | |
| เขตอู่หัว | 五华区 | Wǔhuá Qū | 855,521 | 398 | 2,149.550 | |
| เขตกวันตู้ | 官渡区 | Guāndù Qū | 853,371 | 552 | 1,545.961 | |
| เขตซีชาน | 西山区 | Xīshān Qū | 753,813 | 791 | 952.987 | |
| ชานเมือง | ||||||
| เขตจิ้นหนิง | 晋宁区 | Jìnníng Qū | 283,784 | 1,391 | 204.014 | |
| เขตตงชวน | 东川区 | Dōngchuān Qū | 271,917 | 1,674 | 162.435 | |
| เมืองบริวาร | ||||||
| นครอันหนิง | 安宁市 | Ānníng Shì | 341,341 | 1,313 | 259.970 | |
| ชนบท | ||||||
| เทศมณฑลฟู่หมิน | 富民县 | Fùmín Xiàn | 145,554 | 1,030 | 141.314 | |
| เทศมณฑลอี๋เหลียง | 宜良县 | Yíliáng Xiàn | 419,400 | 1,880 | 223.085 | |
| เทศมณฑลซงหมิง | 嵩明县 | Sōngmíng Xiàn | 287,095 | 920 | 199.095 | |
| เขตปกครองตนเองชนชาติอี๋ ฉือหลิน | 石林彝族自治县 | Shílín Yízú Zìzhìxiàn | 246,220 | 1,777 | 138.559 | |
| เขตปกครองตนเองชนชาติอี๋และม้ง ลู่ชวั่น | 禄劝彝族苗族自治县 | Lùquàn Yízú Miáozú Zìzhìxiàn | 396,404 | 4,378 | 90.544 | |
| เขตปกครองตนเองชนชาติหุยและอี๋ สุนเตี้ยน | 寻甸回族彝族自治县 | Xúndiàn Huízú Yízú Zìzhìxiàn | 457,068 | 3,966 | 115.246 | |
เศรษฐกิจ
จากการจัดอันดับเมื่อปี พ.ศ. 2535 เศรษฐกิจของคุนหมิงมีการเจริญเติบโตเป็นอันดับที่ 12 ในบรรดาเมืองทั้งหมดในสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยเฉพาะเป็นแหล่งผลิตเกลือและฟอสเฟตที่ดีที่สุดของจีน ในช่วงระหว่าง พ.ศ. 2530-2540 เนื่องจากตัวเมืองตั้งอยู่ในส่วนที่ห่างไกลของประเทศ จึงยังไม่ได้รับผลจากกระแสการเร่งรัดพัฒนาเศรษฐกิจของจีนมากนัก จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ รัฐบาลจีนได้ให้ความสนใจคุนหมิงมากขึ้น และตั้งใจจะพัฒนาให้เป็นศูนย์กลางการคมนาคมระดับนานาชาติ เพื่อรองรับการคมนาคมขนส่งไปสู่ภูมิภาคเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีการวางแผนก่อสร้างทางรถไฟและทางหลวงมากมายเพื่อเชื่อมต่อระหว่างคุนหมิงกับไทย เวียดนาม และลาว เพื่อเตรียมเส้นทางคมนาคมขนส่งจากคุนหมิงไปถึงท่าเรือทางทะเลต่างๆ
อ้างอิง
- . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 26 พฤษภาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 30 มิถุนายน 2016. Unknown parameter
|deadurl=ignored (help) - Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 24.
- Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 24.
- ↑ "Global Metro Monitor 2014". Brookings Institution. สืบค้นเมื่อ 25 February 2016.
- "Illuminating China's Provinces, Municipalities and Autonomous Regions". PRC Central Government Official Website. สืบค้นเมื่อ 17 May 2014.
- 15-2各州市户数、人口数及构成 (2014年) -tjsql.com. www.tjsql.com. สืบค้นเมื่อ 6 March 2016.
แหล่งข้อมูลอื่น
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: คุนหมิง |
- เว็บไซต์ราชการเมืองคุนหมิง
- เว็บไซต์เมืองคุนหมิง (ภาษาจันและอังกฤษ)
- คุนหมิง คู่มือการท่องเที่ยวจากวิกิเดินทาง (อังกฤษ)
