เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย
เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย (อังกฤษ: Ningxia Hui Autonomous Region; จีน: 宁夏回族自治区 ชื่อย่อ "หนิง" (宁)) เป็นหนึ่งในห้าเขตปกครองตนเองของจีน ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน ทางตอนบนของแม่น้ำหวงเหอ (แม่น้ำเหลือง) มีเมืองหลวงชื่อ หยินชวน
เขตปกครองตนเองชนชาติหุย หนิงเซี่ย 宁夏回族自治区 | |
|---|---|
เขตปกครองตนเอง | |
| การถอดเสียงภาษาจีน | |
| • อักษรจีน | 宁夏回族自治区 (Níngxià Huízú Zìzhìqū) |
| • ชื่อย่อ | NX / หนิง (宁 Níng) |
ทิวทัศน์แม่น้ำหวงที่ไหลผ่านเขตชาพัวโถว นครจงเว่ย์ | |
แผนที่แสดงที่ตั้งของเขตปกครองตนเองชนชาติหุย หนิงเซี่ย | |
| ตั้งชื่อจาก | หนิง (宁 níng) — สงบ เซี่ย (夏 xià) — เซี่ยตะวันตก |
| เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด) | หยินชฺวัน |
| เขตการปกครอง | 5 จังหวัด, 21 เทศมณฑล (อำเภอ), 219 ตำบล |
| การปกครอง | |
| • เลขาธิการพรรค | เฉิน รุ่นเอ๋อร์ (陈润儿) |
| • ประธาน | เสียน ฮุย (咸辉) |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 66,399.73 ตร.กม. (25,637.08 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 27 |
| ความสูงจุดสูงสุด | 3,556 เมตร (11,667 ฟุต) |
| ประชากร (2010) | |
| • ทั้งหมด | 6,301,350 คน |
| • ประมาณ (31 ธันวาคม 2014) | 6,620,000 |
| • อันดับ | อันดับที่ 29 |
| • ความหนาแน่น | 89.1 คน/ตร.กม. (231 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 25 |
| ประชากรศาสตร์ | |
| • องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ | ฮั่น: 62% หุย: 38% |
| • ภาษาและภาษาถิ่น | Lanyin Mandarin, Zhongyuan Mandarin |
| รหัส ISO 3166 | CN-NX |
| GDP (2017) | 345.39 พันล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 29) |
| - ต่อหัว | 50,917 เหรินหมินปี้ (อันดับที่ 15) |
| HDI (2018) | 0.745 (สูง) (อันดับที่ 22) |
| เว็บไซต์ | www |
.svg.html){kind=link}
ที่ตั้งและอาณาเขต
เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุยมีพื้นที่ติดต่อดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ประเทศจีน
- ทิศใต้ ติดต่อกับ มณฑลกานซู ประเทศจีน
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับ มณฑลฉ่านซี ประเทศจีน
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับ มณฑลกานซู ประเทศจีน
การแบ่งเขตการปกครอง
เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 5 เมืองหรือจังหวัด (市) 2 เทศมณฑลระดับเมือง (市) 11 เทศมณฑล (县) 8 เขต (区) และ 29 เขตปกครองตนเอง (自治县)
| เมืองหยินชวน (银川市) | ||
|---|---|---|
| ประเภท | ชื่อ | |
| เขต | ซิงชิ่ง (兴庆区) จินเฝิ้ง (金凤区) ซีเซี่ย (西夏区) | |
| เมือง | หลิงอู่ (灵武市) | |
| เทศมณฑล | หย่งหนิง (永宁县) เห้อหลาน (贺兰县) | |
| เมืองฉือซุ่ยซาน (石嘴山市) | ||
| ประเภท | ชื่อ | |
| เขต | ต้าหวูโข่ว (大武口区) หุ้ยหนง (惠农区) | |
| เทศมณฑล | ผิงโหล (平罗县) | |
| เมืองหวูจง (吴忠市) | ||
| ประเภท | ชื่อ | |
| เขต | หลี่ตง (利通区) | |
| เมือง | ชินถงเสีย (青铜峡市) | |
| เทศมณฑล | เหยียนฉือ (盐池县) ถงซิน (同心县) | |
| เมืองกู้หยวน (固原市) | ||
| ประเภท | ชื่อ | |
| เขต | หยวนโจว (原州区) | |
| เทศมณฑล | ซีจี๋ (西吉县) หลงเต๋อ (隆德县) จิงหยวน (泾源县) เผิงหยาง (彭阳县) | |
| เมืองจงเว่ย (中卫市) | ||
| ประเภท | ชื่อ | |
| เขต | ชาโปโถว (沙坡头区) | |
| เทศมณฑล | จงหนิง (中宁县) ไห่หยวน (海原县) | |
ภูมิประเทศ
ภูมิประเทศทางใต้เป็นที่ราบสูงหวงถู่ พื้นที่ทางเหนือลาดต่ำเป็นบริเวณที่ราบหนิงเซี่ย ซึ่งมีพื้นที่เป็น 1 ใน 4 ของประเทศ พื้นที่โดยทั่วไปสูงกว่าระดับน้ำทะเล 1,100-2,000 เมตร จุดสูงสุด 3,556 เมตร
ทรัพยากร
แร่ธาตุ ที่สำรวจพบแล้วมีกว่า 50 ชนิด แร่อโลหะที่สำคัญได้แก่ ถ่านหิน ยิปซัม น้ำมันปิโตเลียม ก๊าซธรรมชาติ ดินเกาลิน
ภูมิอากาศ
สภาพอากาศแบบภาคพื้นทวีปเขตอบอุ่นกึ่งแห้งแล้ง อุณหภูมิสูงต่ำแตกต่างอย่างมาก ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 200-600 มิลลิเมตร/ปี
เศรษฐกิจ
เกษตรกรรม
หนิงเซี่ยมีการพัฒนาการเกษตรให้เป็นแบบอุตสาหกรรม ซึ่งกลายมาเป็นแกนหลักของเศรษฐกิจในชนบท พืชเกษตร สำคัญได้แก่ ผลไม้ประเภทแตง แอปเปิล
อุตสาหกรรม
ปี พ.ศ. 2546 การเติบโตของภาคอุตสาหกรรมคิดเป็น 16.3% โดยอุตสาหกรรมขนาดใหญ่แบ่งเป็นอุตสาหกรรมเบาเติบโตขึ้น 27.4% อุตสาหกรรมหนัก 17.2%
อ้างอิง
- . Ningxia Statistical Yearbook 2014. Statistical Bureau of Ningxia. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 19 December 2015.
- . National Bureau of Statistics of China. 29 April 2011. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 27 July 2013. สืบค้นเมื่อ 4 August 2013.
- "National Data". National Bureau of Statistics of China. สืบค้นเมื่อ 19 December 2015.
- 《宁夏回族自治区2017年国民经济和社会发展统计公报》 (web) (ภาษาจีน). Statistical Bureau of Ningxia. 2017.
- 《2013中国人类发展报告》 (PDF) (ภาษาจีน). United Nations Development Programme China. 2013. สืบค้นเมื่อ 14 May 2014.
