แซม วอลตัน

ซามูเอล มัวร์ วอลตัน (อังกฤษ: Samuel Moore Walton; 29 มีนาคม ค.ศ. 1918 – 5 เมษายน ค.ศ. 1992) เป็นนักธุรกิจและผู้ประกอบการชาวอเมริกันที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในการก่อตั้งร้านค้าปลีกวอลมาร์ต และแซมส์คลับ ซึ่งวอลมาร์ตสโตส์ อิงก์. เติบโตขึ้นจนกลายเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในโลกด้วยรายรับ ตลอดจนบริษัทว่าจ้างเอกชนรายใหญ่ที่สุดในโลก และวอลตันเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในอเมริกาเป็นระยะเวลาหนึ่ง

แซม วอลตัน
เกิด	29 มีนาคม ค.ศ. 1918(1918-03-29) คิงฟิชเชอร์ รัฐโอคลาโฮมา สหรัฐ
เสียชีวิต	5 เมษายน ค.ศ. 1992 (74 ปี) ลิตเทิลร็อก รัฐอาร์คันซอ สหรัฐ
สุสาน	สุสานเบนตันวิล
สัญชาติ	อเมริกัน
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยมิสซูรี ค.ศ. 1940
อาชีพ	ผู้ก่อตั้งวอลมาร์ต และแซมส์คลับ
สินทรัพย์สุทธิ	8.6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ณ เวลาที่เสียชีวิต)
คู่สมรส	เฮเลน ร็อบสัน (สมรส ค.ศ. 1943)
บุตร	เอส. ร็อบสัน วอลตัน (เกิด ค.ศ. 1944) จอห์น ที. วอลตัน (ค.ศ. 1946–2005) จิม วอลตัน (เกิด ค.ศ. 1948) อลิซ วอลตัน (เกิด ค.ศ. 1949)
ญาติ	เจมส์ "บัด" วอลตัน (น้องชาย) ลูคัส วอลตัน (หลานชาย)

ชีวิตในวัยเด็ก

ซามูเอล มัวร์ วอลตัน เป็นลูกของทอมัส กิบสัน วอลตัน และแนนซี ลี โดยเกิดที่คิงฟิชเชอร์ รัฐโอคลาโฮมา เขาอาศัยอยู่ที่นั่นกับพ่อแม่ของเขาในฟาร์มจนถึง ค.ศ. 1923 อย่างไรก็ตาม การทำฟาร์มไม่ได้ให้เงินเพียงพอที่จะเลี้ยงดูครอบครัว และทอมัส วอลตัน ก็ไปจำนองฟาร์ม เขาทำงานให้แก่วอลตันมอร์กิจคอมปานีของพี่ชาย ซึ่งเป็นตัวแทนของเมโทรโพลิทันไลฟ์อินชัวแรนซ์ ซึ่งเขายึดทรัพย์สินในฟาร์มในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่

เขาและครอบครัว (ปัจจุบันมีลูกชายอีกคนคือเจมส์เกิดใน ค.ศ. 1921) ได้ย้ายจากรัฐโอคลาโฮมา พวกเขาย้ายจากเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่งไปยังอีกเมืองหนึ่งเป็นเวลาหลายปี โดยส่วนใหญ่อยู่ในรัฐมิสซูรี ขณะเรียนเกรดแปดในเชลไบนา รัฐมิสซูรี แซมกลายเป็นลูกเสืออินทรีที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของรัฐ ซึ่งในวัยผู้ใหญ่ วอลตันได้รับรางวัลลูกเสืออินทรีดีเด่นจากลูกเสือแห่งอเมริกา

ในที่สุด ครอบครัวนี้ก็ย้ายไปโคลัมเบีย รัฐมิสซูรี เมื่อเติบโตขึ้นมาในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ เขาทำงานบ้านเพื่อช่วยให้ครอบครัวของเขาได้รับผลตอบแทนทางการเงินเหมือนเช่นเคยในขณะนั้น เขารีดนมวัวของครอบครัว, บรรจุขวดส่วนเกิน และขับรถส่งให้ลูกค้า หลังจากนั้น เขาจะจัดส่งหนังสือพิมพ์โคลัมเบียเดลีทริบูนในงานประจำ นอกจากนี้ เขายังขายการสมัครสมาชิกนิตยสาร เมื่อสำเร็จการศึกษาจากเดวิด เอช. ฮิกแมน ไฮสกูล ในโคลัมเบีย เขาได้รับการโหวตให้เป็น "เด็กชายที่เก่งกาจที่สุด"

 

แซม วอลตัน ในหนังสือรุ่นไฮสกูลของเขา

หลังจากสำเร็จการศึกษาระดับไฮสกูล วอลตันตัดสินใจเข้าเรียนในวิทยาลัย โดยหวังว่าจะหาวิธีที่ดีกว่าในการช่วยเลี้ยงดูครอบครัวของเขา เขาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยมิสซูรีในฐานะนักเรียนนายร้อยโครงการฝึกกำลังพลสำรอง ในช่วงเวลานี้ เขาทำงานแปลก ๆ หลายอย่าง รวมทั้งบริกรเพื่อแลกกับอาหาร นอกจากนี้ ในระหว่างที่เขาอยู่ในวิทยาลัย วอลตันได้เข้าร่วมคณะซีตาพีของสมาคมบีตาทีตาไพ นอกจากนี้ เขายังได้รับการคัดเลือกจากคิวอีบีเอช ซึ่งเป็นสมาคมลับที่มีชื่อเสียงในวิทยาเขตที่ให้เกียรตินักศึกษาชายชั้นปีสุดท้ายระดับสูง และสมาคมเกียรติยศทางทหารแห่งชาติอย่างสแคบเบิร์ดแอนด์เบลด นอกจากนี้ วอลตันยังดำรงตำแหน่งประธานบูรอลไบเบิลคลาส ซึ่งเป็นกลุ่มนักศึกษาจำนวนมากจากมหาวิทยาลัยมิสซูรีและวิทยาลัยสตีเฟนส์ เมื่อสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาเศรษฐศาสตร์ใน ค.ศ. 1940 เขาได้รับเลือกให้เป็น "ประธานถาวร" ของรุ่น

ยิ่งกว่านั้น เขายังอธิบายเพิ่มเติมอีกว่าเขาเรียนรู้ตั้งแต่อายุยังน้อยว่าการที่เด็ก ๆ จะช่วยจัดหาบ้านให้ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพวกเขา โดยเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ วอลตันตระหนักดีขณะรับใช้ในกองทัพ ว่าเขาต้องการเข้าสู่ธุรกิจค้าปลีกและทำธุรกิจด้วยตัวเอง

วอลตันเข้าทำงานที่เจ. ซี. เพนนีย์ ในตำแหน่งผู้บริหารฝึกหัดที่ดิมอยน์ รัฐไอโอวา สามวันหลังจากสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัย โดยจ่ายเงินให้เขาในตำแหน่งนี้ 75 ดอลลาร์ต่อเดือน ซึ่งวอลตันใช้เวลาประมาณ 18 เดือนกับเจ. ซี. เพนนีย์ เขาลาออกใน ค.ศ. 1942 โดยความมุ่งหวังว่าจะได้รับเลือกให้เป็นทหารเพื่อรับราชการในสงครามโลกครั้งที่สอง ในระหว่างนี้ เขาได้ทำงานที่โรงงานอาวุธยุทโธปกรณ์ของดูปองท์ ใกล้ทัลซา รัฐโอคลาโฮมา หลังจากนั้นไม่นาน วอลตันได้เข้าร่วมกองทัพในเหล่าทหารการข่าวสหรัฐ โดยควบคุมดูแลความปลอดภัยที่โรงงานเครื่องบินและค่ายเชลยศึก ในตำแหน่งนี้เขาเข้าประจำการที่ฟอร์ตดักลาส ในซอลต์เลกซิตี รัฐยูทาห์ ซึ่งในที่สุดเขาก็ไปถึงยศร้อยเอก

ร้านแรก

ใน ค.ศ. 1945 หลังจากออกจากกองทัพ วอลตันเข้ารับตำแหน่งผู้บริหารร้านลักษณะหลากหลายร้านแรกของเขาเมื่ออายุ 26 ปี ด้วยความช่วยเหลือจากเงินกู้ยืมจำนวน 20,000 ดอลลาร์จากพ่อตาของเขา บวกกับเงินอีก 5,000 ดอลลาร์ที่เขาได้รับจากการทำงานในกองทัพ วอลตันได้ซื้อร้านเบน แฟรงกลิน ในนิวพอร์ต รัฐอาร์คันซอ ซึ่งร้านนี้เป็นแฟรนไชส์ของเครือบัตเลอร์บราเธอส์

วอลตันเป็นผู้บุกเบิกแนวความคิดจำนวนมากที่มีความสำคัญต่อความสำเร็จของเขา ตามความเห็นของวอลตันคือ หากเขาเสนอราคาที่ดีหรือดีกว่าร้านค้าในเมืองที่อยู่ห่างออกไป 4 ชั่วโมงโดยรถยนต์ ผู้คนจะซื้อสินค้าแถวบ้าน วอลตันทำให้แน่ใจว่าชั้นวางมีสต็อกสินค้าจำนวนมากอย่างสม่ำเสมอ ห้างสรรพสินค้าแห่งที่สองของเขาคือห้างสรรพสินค้า "อีเกิล" เล็ก ๆ ซึ่งอยู่ถัดจากร้านเบน แฟรงกลิน ร้านแรกของเขา และอยู่ติดกับคู่แข่งหลักในนิวพอร์ต

ด้วยปริมาณการขายที่เพิ่มขึ้นจาก 80,000 ดอลลาร์เป็น 225,000 ดอลลาร์ในสามปี วอลตันจึงได้รับความสนใจจากพี. เค. โฮมส์ ผู้เป็นเจ้าของที่ดิน ซึ่งครอบครัวของเขามีประวัติด้านการค้าปลีก โดยการชื่นชมความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของแซม และปรารถนาที่จะเรียกคืนร้านค้า (รวมทั้งสิทธิ์แฟรนไชส์) สำหรับลูกชายของเขา ซึ่งเขาได้ปฏิเสธที่จะต่ออายุสัญญาเช่า การขาดตัวเลือกในการต่ออายุ ประกอบกับค่าเช่าที่สูงเกินควรถึง 5 เปอร์เซ็นต์ของยอดขาย เป็นบทเรียนทางธุรกิจช่วงแรก ๆ ของวอลตัน และแม้จะบังคับให้วอลตันออกไป แต่โฮมส์ก็ซื้อสินค้าคงคลังและอุปกรณ์ตกแต่งของร้านนี้ในราคา 50,000 ดอลลาร์ ซึ่งวอลตันกล่าวว่าเป็น "ราคายุติธรรม"

อ้างอิง

1. Thomas C. Hayes (April 6, 2002). "Sam Walton Is Dead At 74". The New York Times. สืบค้นเมื่อ May 25, 2016.
2. . 7infi.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ August 10, 2017. สืบค้นเมื่อ August 10, 2017.
3. Harris, Art (1985-11-17). "America's Richest Man Lives...Here?Sam Walton, Waiting in Line At the Wal-Mart With Everybody Else". Washington Post (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0190-8286. สืบค้นเมื่อ 2021-03-22.
4. Walton, Sam. Sam Walton: Made in America. Random House Publishing Group. p. 4. ISBN 978-0-345-53844-4.
5. Lee, Sally (2007). Sam Walton: Business Genius of Wal-Mart. Enslow Publishers, Inc. p. 13. ISBN 978-0766026926. สืบค้นเมื่อ December 30, 2012.
6. Landrum, Gene N. (2004). Entrepreneurial Genius: The Power of Passion. Brendan Kelly Publishing. p. 120. ISBN 1895997232. สืบค้นเมื่อ December 30, 2012.
7. Townley, Alvin (December 26, 2006). Legacy of Honor: The Values and Influence of America's Eagle Scouts. Asia: St. Martin's Press. pp. 88–89. ISBN 0-312-36653-1. จากแหล่งเดิมเมื่อ December 19, 2006. สืบค้นเมื่อ December 29, 2006.
8. (PDF). Scouting.org. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ March 12, 2016. สืบค้นเมื่อ November 4, 2010.
9. Gross, Daniel; Forbes Magazine Staff (August 1997). Greatest Business Stories of All Time (First ed.). New York: John Wiley & Sonsf. p. 269. ISBN 0-471-19653-3. จากแหล่งเดิมเมื่อ June 10, 2020. สืบค้นเมื่อ December 18, 2019.
10. Walton, Sam. Sam Walton: Made in America. Random House Publishing Group. p. 15. ISBN 978-0-345-53844-4.
11. "Sam Walton". Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Inc. 2012. จากแหล่งเดิมเมื่อ October 21, 2013. สืบค้นเมื่อ March 30, 2012.
12. Walton, Sam (1992). Sam Walton, Made in America: My Story. Doubleday. pp. 5, 15, and 20.
13. Walton, Sam. Sam Walton: Made in America. Random House Publishing Group. p. 18. ISBN 978-0-345-53844-4.
14. "Lessons from Sam Walton: How a social-local strategy brings the human touch back to business". Hearsay Systems (ภาษาอังกฤษ). 2012-06-04. สืบค้นเมื่อ 2020-12-05.
15. Sandra S. Vance, Roy V. Scott (1994). Wal-Mart. New York: Twayne Publishers. p. 41. ISBN 0-8057-9833-1.
16. "Sam Walton". Butler Center for Arkansas Studies. จากแหล่งเดิมเมื่อ April 18, 2012. สืบค้นเมื่อ March 30, 2012.
17. Walton & Huey, Made in America: My Story, p. 30.

แหล่งที่มา

• Trimble, Vance H. (1991). Sam Walton: the Inside Story of America's Richest Man. Penguin Books. ISBN 978-0-451-17161-0.
• Walton, Sam; John Huey (1992). Made in America: My Story. New York: Doubleday. ISBN 0-385-42616-X.

อ่านเพิ่ม

• Bianco, Anthony (2006). The Bully of Bentonville: how the high cost of Wal-Mart's everyday low prices is hurting America. New York: Currency/Doubleday. ISBN 0-385-51356-9.
• Scott, Roy Vernon; Vance, Sandra Stringer (1994). Wal-Mart: A History of Sam Walton's Retail Phenomenon. ISBN 0-8057-9833-1.
• Fishman, C. (2006). The Wal-Mart Effect: How the World's Most Powerful Company Really Works – and HowIt's Transforming the American Economy. Penguin.
• Marquard, W. H. (2007). Wal-Smart: What it really takes to profit in a Wal-Mart world. McGraw Hill Professional.
• Sam Walton, Bibliography.

แหล่งข้อมูลอื่น

• . Time Magazine. December 7, 1998. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ October 18, 2000. สืบค้นเมื่อ March 31, 2012. at Wayback Machine
• Week Sam Walton: The King of the Discounters August 8, 2004
• Sam M. Walton College of Business, University of Arkansas
• แซม วอลตัน ที่ไฟน์อะเกรฟ
• Voices of Oklahoma interview, Chapters 12–16, with Frank Robson. First person interview conducted on November 2, 2009, with Frank Robson, brother-in-law of Sam Walton.