โบอิง 717

โบอิง 717 (Boeing 717) เป็นเครื่องบินโดยสารแบบลำตัวแคบ ใช้เครื่องยนต์ 2 ตัว ติดตั้งอยู่บริเวณตอนท้ายของลำดัวเครื่องบิน ผลิตโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์ ออกแบบโดย แมคดอนเนลล์ดักลาส สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ ถึง 134 คน และมีพิสัยบิน 3,815 กิโลเมตร (2,060 ไมล์ทะเล)

โบอิง 717

เครื่องบินโบอิง 717-200 ของเดลต้า แอร์ไลน์
บทบาท	อากาศยานลำตัวแคบ
ชาติกำเนิด	สหรัฐอเมริกา
บริษัทผู้ผลิต	เครื่องบินพาณิชย์โบอิง
ผู้ออกแบบ	แมคดอนเนลล์ดักลาส
บินครั้งแรก	2 กันยายน พ.ศ. 2541
เริ่มใช้	12 ตุลาคม พ.ศ. 2542 โดยแอร์ทรานแอร์เวย์
สถานะ	ในประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก	เดลต้า แอร์ไลน์ โวโลเทีย ฮาวาเอียนแอร์ไลน์ ควอนตัสลิงค์
ช่วงการผลิต	พ.ศ. 2541–2549
จำนวนที่ผลิต	156 ลำ
พัฒนามาจาก	แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9

แมคดอนเนลล์ดักลาส และ โบอิง ควบกิจการกันในปี พ.ศ. 2540 ก่อนที่จะมีการผลิต โบอิง 717 เข้าประจำการเมื่อปี พ.ศ. 2542 เป็นโบอิ้ง 717 การผลิตสิ้นสุดลงในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2549 หลังจากสร้าง 156 ลำ มีเครื่องบินโบอิ้ง 717 จำนวน 148 ลำในประจำการในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2561

ข้อมูลจำเพาะ

มีดังต่อไปนี้

• ผู้สร้าง บริษัท โบอิง คอมเมอร์เชียล แอร์เพลน (สหรัฐอเมริกา)
• ประเภท เจ๊ตโดยสารแบบลำตัวแคบ เจ้าหน้าที่ 2 นาย
• เครื่องยนต์ (2x) โรลส์-รอยซ์ บีอาร์ 700
• กางปีก 28.4 เมตร
• ยาว 37.8 เมตร
• สูง 9 เมตร
• พื้นที่ปีก 93 ตารางเมตร
• น้ำหนักเปล่า 30,617 กิโลกรัม
• น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 45,586 กิโลกรัม
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 54,884 กิโลกรัม
• เพดานบินใช้งาน 11,000 เมตร
• พิสัยบินเมื่อภารกรรมบรรทุกสูงสุด 3,815 กิโลเมตร