007 รหัสสังหาร

007 รหัสสังหาร (อังกฤษ: Licence to Kill) เป็นภาพยนตร์แนวสายลับฉายเมื่อปี ค.ศ. 1989 เป็นภาพยนตร์เรื่องที่สิบหกใน ภาพยนตร์ชุด เจมส์ บอนด์ ที่สร้างโดย อีออนโปรดักชันส์ แสดงนำโดย ทิโมธี ดาลตัน รับบทเป็น เจมส์ บอนด์ สายลับเอ็มไอ6 ครั้งสุดท้าย ในภาพยนตร์ บอนด์ถูกพักงานจากเอ็มไอ6 หลังเขาตามล่าเจ้าพ่อค้ายาเสพติด ฟรานซ์ ซานเชซ ผู้ที่สั่งให้ทำร้าย ฟีลิกซ์ ไลเทอร์ เพื่อนสายลับซีไอเอของบอนด์และฆ่าภรรยาของฟีลิกซ์ หลังการแต่งงานของพวกเขา

007 รหัสสังหาร
ใบปิดภาพยนตร์
กำกับ	จอห์น เกลน
เขียนบท	ไมเคิล จี. วิลสัน ริชาร์ด เมบอม
สร้างจาก	เจมส์ บอนด์ โดย เอียน เฟลมมิง
อำนวยการสร้าง	อัลเบิร์ต อาร์. บรอคโคลี ไมเคิล จี. วิลสัน
นักแสดงนำ	ทิโมธี ดาลตัน แครี โลเวลล์ รอเบิร์ต ดาวี เบนิซิโอ เดล โตโร ทาลิซา โซโต แอนโทนี เซอร์เบ
กำกับภาพ	อเลก มิลล์ส
ตัดต่อ	จอห์น โกรเวอร์
ดนตรีประกอบ	ไมเคิล เคเมน
บริษัทผู้สร้าง	อีออนโปรดักชันส์ ยูไนเต็ดอาร์ตติสต์
ผู้จัดจำหน่าย	เอ็มจีเอ็ม/ยูเอ คอมมิวนิเคชันส์ โค. (สหรัฐ) ยูไนเต็ด อินเตอร์เนชั่นแนล พิคเจอร์ส (นานาชาติ)
วันฉาย	13 มิถุนายน ค.ศ. 1989 (1989-06-13) (ลอนดอน) 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1989 (1989-07-14) (สหราชอาณาจักร/สหรัฐ)
ความยาว	133 นาที
ประเทศ	สหราชอาณาจักร สหรัฐ
ภาษา	อังกฤษ
ทุนสร้าง	32 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
รายได้	156.1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

007 รหัสสังหาร เป็นภาพยนตร์บอนด์เรื่องแรกที่ไม่ได้ใช้ชื่อเรื่องของเอียน เฟลมมิง ถึงแม้ว่าเนื้อเรื่องในภาพยนตร์จะเป็นต้นฉบับ แต่ก็มีองค์ประกอบบางส่วนจากนวนิยายของเฟลมมิง ได้แก่ ลีฟแอนด์เลตดาย และ เรื่องสั้น "เดอะฮิลเดอแบรนด์แรริตี" ผสมผสานกับแรงบันดาลใจจากภาพยนตร์เรื่อง โยจิมโบ ของ อากิระ คูโรซาวะ ภาพยนตร์กำกับโดย จอห์น เกลน ซึ่งเป็นการกำกับครั้งที่ห้าติดต่อกันและครั้งสุดท้ายของเขา, เป็นภาพยนตร์บอนด์เรื่องสุดท้ายที่มีนักแสดง โรเบิร์ต บราวน์ เป็น เอ็ม และ แคโรไลน์ บลิสส์ เป็น มิสมันนีเพนนี และเป็นภาพยนตร์บอนด์เรื่องสุดท้ายที่ใช้บริการ ผู้เขียนบท ริชาร์ด เมบอม, ผู้ออกแบบฉากชื่อเรื่อง มอริซ บินเดอร์ และผู้อำนวยการสร้าง อัลเบิร์ต อาร์. บรอคโคลี หลังเมบอมและบินเดอร์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1991 และบรอคโคลีเสียชีวิตเมื่อปี ค.ศ. 1996 แต่เดิมภาพยนตร์มีชื่อว่า ไลเซนซ์รีโวกด์ (อังกฤษ: Licence Revoked) เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องของภาพยนตร์ ชื่อเรื่องถูกเปลี่ยนช่วงหลังการถ่ายทำ เนื่องจากผู้ชมทดสอบชาวอเมริกากล่าวว่า ชื่อนั้นหมายถึงการถูกเพิกถอนใบอนุญาตขับรถ

007 รหัสสังหาร เป็นภาพยนตร์บอนด์เรื่องแรกที่ถ่ายทำนอกสหราชอาณาจักรทั้งหมด ด้วยเหตุผลด้านงบประมาณ มีการถ่ายทำหลักบนสถานที่ในเม็กซิโกและสหรัฐ ขณะที่ฉากภายในถ่ายทำที่ เอสตูดิโอสชูรูบัสโก แทนที่ ไพน์วูดสตูดิโอส์ ภาพยนตร์ทำเงิน 156 ล้านดอลลาร์สหรัฐทั่วโลกและได้รับการตอบรับที่ดีจากนักวิจารณ์ โดยชมในเรื่องการแสดงโลดโผน แต่นักวิจารณ์บางคนก็ติว่า ภาพยนตร์นั้นมีโทนที่มืดหม่นกว่าภาพยนตร์บอนด์ก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด เช่นเดียวกับการแสดงเป็นบอนด์ของดาลตัน

โครงเรื่อง

เจ้าหน้าที่จากสำนักงานปราบปรามยาเสพติด รับตัว เจมส์ บอนด์ สายลับเอ็มไอ6 และ ฟีลิกซ์ ไลเทอร์ สายลับซีไอเอ ระหว่างทางไปงานแต่งงานของไลเทอร์ในคีย์เวสต์ เพื่อให้พวกเขาช่วยเหลือในการจับกุมเจ้าพ่อค้ายาเสพติดฟรานซ์ ซานเชซ บอนด์และไลเทอร์จับกุมซานเชซโดยการติดตะขอและเชือกไว้ที่เครื่องบินของซานเชซแล้วดึงขึ้นจากอากาศด้วยเฮลิคอปเตอร์ของหน่วยยามฝั่ง หลังจากนั้น บอนด์และไลเทอร์ก็กระโดดร่มลงไปที่โบสถ์เพื่อให้ทันเวลาสำหรับพิธีแต่งงาน

ซานเชซติดสินบนเอ็ด คิลลิเฟอร์ เจ้าหน้าที่ป.ป.ส. และหลบหนี ในขณะเดียวกัน ดาริโอ ลูกสมุนของซานเชซและลูกน้องของเขาดักโจมตีไลเทอร์และเดลลา ภรรยาของเขา และพาไลเทอร์ไปที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของ มิลตัน เครสต์ ซึ่งเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของ ซานเชซ ซานเชซค่อย ๆ ปล่อยไลเทอร์เข้าไปในบ่อน้ำที่ฉลามเสือ เมื่อบอนด์รู้ว่าซานเชซหลบหนีไปได้ เขากลับมาที่บ้านของไลเทอร์และพบว่าไลเทอร์พิการและเดลลาถูกฆาตกรรม—และถูกข่มขืนโดยนัย บอนด์กับชาร์กี เพื่อนของไลเทอร์ เริ่มการสืบสวนของพวกเขาเอง พวกเขาค้นพบศูนย์วิจัยทางทะเลที่ดำเนินการโดยเครสต์ ซึ่งเป็นที่ ๆ ซานเชซได้ซ่อนโคเคนและเรือดำน้ำเอาไว้เพื่อลักลอบขนของนำเข้า

หลังบอนด์ฆ่าคิลลิเฟอร์โดยใช้บ่อฉลามเดียวกันกับที่ใช้กับไลเทอร์ เอ็ม พบกับบอนด์ในบ้านเฮมิงเวย์ที่คีย์เวสต์ และสั่งให้เขาไปทำงานที่อิสตันบูล, ตุรกี บอนด์ขอลาออกหลังปฎิเสธที่จะรับงานดังกล่าว ทำให้เอ็มสั่งพักงานบอนด์และถอนใบอนุญาตฆ่าของเขา บอนด์กลายเป็นสายลับนอกคอก ถึงแม้ว่าต่อมาเขาจะได้รับการช่วยเหลืออย่างไม่เป็นทางการจากคิว

หลังบอนด์ขึ้นเรือ เวฟเครสต์ ของเครสต์แล้ว บอนด์ได้ขัดขวางการขนส่งยาเสพติดล่าสุดของซานเชซและขโมยเงินไป 5 ล้านดอลลาร์ บอนด์พบว่าชาร์กีถูกฆ่าโดยลูกสมุนของซานเชซ บอนด์พบกับแพม บูเวียร์ นักบินและผู้ให้ข้อมูลป.ป.ส. ที่บิมินิบาร์ บอนด์เดินทางไปกับเธอที่สาธารณรัฐอิสต์มัส บอนด์หาทางสมัครเป็นนักฆ่ารับจ้างเพื่อเข้าถึงตัวซานเชซ เจ้าหน้าที่ป.ป.ส. ฮ่องกงสองคนขัดขวางความพยายามลอบสังหารซานเชซของบอนด์และพาเขาไปที่โกดังร้าง บอนด์กับฟัลลอน สายลับเอ็มไอ6 ที่เอ็มส่งมาเพื่อจับกุมบอนด์ คนของซานเชซเข้าช่วยเหลือบอนด์และฆ่าเหล่าเจ้าหน้าที่ เชื่อว่าพวกเขาเป็นผู้ลอบสังหาร ต่อมาบอนด์จัดฉากว่าเครสต์ขโมยเงินไป โดยวางเงิน 5 ล้านดอลลาร์ เอาไว้ในเรือ เวฟเครสต์ ด้วยความช่วยเหลือของบูเวียร์, คิวและลูเป ลาโมรา แฟนสาวของซานเชซ ซานเชซขังเครสต์ในห้องบีบอัดและตัดสายออกซิเจน ทำให้เครสต์คลายการบีบอัดจนเสียชีวิต บอนด์ได้รับความไว้ใจจากซานเชซ

ซานเชซพาบอนด์ไปที่ฐานของเขา ซึ่งมีสำนักงานใหญ่ของลัทธิทางศาสนาเป็นฉากบังหน้า บอนด์รู้ว่านักวิทยาศาสตร์ของซานเชซสามารถละลายโคเคนในน้ำมันได้ แล้วขายโคเคนที่ปลอมเป็นเชื้อเพลิงให้กับผู้ค้ายาในเอเชีย โจ บุตเชอร์ผู้ประกาศข่าวประเสริฐทำหน้าที่เป็นคนกลาง โดยทำงานให้กับ ทรูแมน-ลอดจ์ ผู้จัดการธุรกิจของซานเชซ ซึ่งใช้รายการโทรทัศน์ของบุตเชอร์เพื่อสื่อสารกับลูกค้าของซานเชซในสหรัฐอเมริกา ในระหว่างการนำเสนอของซานเชซต่อผู้มีโอกาสเป็นลูกค้าในเอเชีย ดาริโอจำหน้าบอนด์ได้ บอนด์จุดไฟในห้องปฏิบัติการ แต่บอนด์ถูกจับอีกครั้งและวางบนสายพานลำเลียงที่หยดโคเคนอิฐลงในเครื่องทำลายขนาดยักษ์ บูเวียร์เดินทางมาถึงและยิงดาริโอ ทำให้บอนด์ดึงดาริโอลงไปเข้าเครื่องทำลายเสียชีวิต

ซานเชซหลบหนีออกมาได้ ขณะที่ไฟกำลังไหม้ฐานของเขา โดยเขานำรถบรรทุกสี่คันที่เต็มไปด้วยโคเคนและน้ำมันผสมไปด้วย บอนด์ไล่ตามพวกเขาโดยเครื่องบิน โดยมีบูเวียร์เป็นคนขับ ระหว่างการไล่ล่าที่ผ่านทะเลทราย บอนด์ทำลายรถบรรทุกน้ำมันสามคันและสังหารคนของซานเชซหลายคน ซานเชซโจมตีบอนด์ด้วยมีดแมเชเทบนรถบรรทุกน้ำมันคันสุดท้ายที่เหลืออยู่ ซึ่งชนเข้ากับเนินเขา ซานเชซที่เปียกน้ำมันพยายามฆ่าบอนด์ด้วยมีดแมเชเทของเขา จากนั้นบอนด์ก็เปิดเผยที่จุดบุหรี่—ซึ่งเป็นของขวัญจากไลเทอร์สำหรับการเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในงานแต่งงาน—และจุดไฟใส่ซานเชซ ซานเชซที่ไฟไหม้ทั้งเป็นเดินเข้าในรถบรรทุกน้ำมันแล้วก็ระเบิดเสียชีวิต บูเวียร์เดินทางมาถึงหลังจากนั้นและก็รับตัวบอนด์

ต่อมา มีการจัดงานเลี้ยงที่บ้านพักเดิมของซานเชซ บอนด์ได้รับโทรศัพท์จากไลเทอร์ โดยบอกว่าเอ็มแสดงความยินดีกับงานของเขาและเสนองานคืนให้เขา บอนด์ปฎิเสธความรักจากลูเปแล้วไปรักกับบูเวียร์แทน

นักแสดง

• ทิโมธี ดาลตัน เป็น เจมส์ บอนด์ 007, สายลับเอ็มไอ6 โดยเขาลาออกจากการเป็นสายลับเพื่อล้างแค้นเจ้าพ่อค้ายาเสพติด ฟรานซ์ ซานเชซ
• แครี โลเวลล์ เป็น แพม บูเวียร์, อดีตนักบินกองทัพบกสหรัฐและเป็นผู้ให้ข้อมูลกับสำนักงานปราบปรามยาเสพติด
• รอเบิร์ต ดาวี เป็น ฟรานซ์ ซานเชซ, เจ้าพ่อค้ายาเสพติดที่ทรงอิทธิพลที่สุดในลาตินอเมริกา เป็นที่ต้องการตัวของป.ป.ส.มานานหลายปีแล้ว
• ทาลิซา โซโต เป็น ลูเป ลาโมรา, แฟนสาวของซานเชซที่มีความรู้สึกโรแมนติกกับบอนด์
• แอนโทนี เซอร์เบ เป็น มิลตัน เครสต์, ลูกสมุนของซานเชซ เป็นผู้ดำเนินการศูนย์วิจัยทางทะเลเวฟเครสต์และเป็นผู้ที่ถูกบอนด์จัดฉากเพื่อซานเชซคิดว่าเครสต์ทรยศเขา
• เอเวอเรตต์ แมกกิลล์ เป็น เอ็ด คิลลิเฟอร์, เจ้าหน้าที่ป.ป.ส.สองหน้า ผู้ปล่อยซานเชซจากการถูกคุมขัง
• แฟรงค์ แม็คเร เป็น ชาร์กี, เพื่อนของฟีลิกซ์ ไลเทอร์ ซึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจเรือเช่าเหมาลำ
• เดสมอนด์ เลเวลีน เป็น คิว, พันธมิตรของบอนด์ ผู้จัดหาอุปกรณ์ต่าง ๆ และช่วยเหลือเขาในปฏิบัติการ
• โรเบิร์ต บราวน์ เป็น เอ็ม, หัวหน้าเอ็มไอ6 และหัวหน้าของบอนด์ โดยเขาเป็นผู้เพิกถอนใบอนุญาตดับเบิ้ล-0 ของบอนด์
• แคโรไลน์ บลิส เป็น มิสมันนีเพนนี, เลขาส่วนตัวของเอ็ม
• แอนโธนี สตาร์ก เป็น ทรูแมน-ลอดจ์, ที่ปรึกษาทางการเงินของซานเชซ
• แกรนด์ แอล. บุช เป็น ฮอว์กินส์, เจ้าหน้าที่ป.ป.ส.ที่ไม่เห็นด้วยกับความอาฆาตของบอนด์
• เบนิซิโอ เดล โตโร เป็น ดาริโอ, ลูกสมุนส่วนตัวของซานเชซ
• อเลฮานโดร บราโช เป็น เปเรซ, หนึ่งในลูกสมุนของซานเชซ
• กาย เดอ เซนต์ ไซร์ เป็น บรอน, หนึ่งในลูกสมุนของซานเชซ
• ไดอานา ลี-ชู เป็น โลติ, สายลับป.ป.ส.หญิงฮ่องกงทำงานร่วมกับควาง
• เรเฟอร์ จอห์นสัน เป็น มัลเลนส์, เจ้าหน้าที่ป.ป.ส.
• เดวิด เฮดิสัน เป็น ฟีลิกซ์ ไลเทอร์, อดีตสายลับซีไอเอ ปัจจุบันเป็นเจ้าหน้าที่ป.ป.ส.และเพื่อนสนิทของบอนด์
• ดอน สเตราด์ เป็น พันเอก เฮลเลอร์, หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของซานเชซ
• พริสซิลลา บาร์นส์ เป็น เดลลา เชอร์ชิล, คู่หมั้นของฟีลิกซ์ ไลเทอร์ แล้วก็กลายเป็นเจ้าสาว
• แครี-ฮิโรยูกิ ทากาวะ เป็น ควาง, เจ้าหน้าที่ตำรวจฮ่องกง ถูกส่งตัวเพื่อเข้าไปแทรกซึมในศูนย์กลางการปฏิบัติการของซานเชซ
• เปโดร อาร์เมนดาริซ เป็น ประธานาธิบดี เฮกเตอร์ โลเปซ, ประธานาธิบดีของเมืองอิสต์มัส
• เวย์น นิวตัน เป็น ศาสตราจารย์ โจ บุตเชอร์, คนกลางของซานเชซและผู้ประกาศในโทรทัศน์ของศูนย์วิปัสสนาโอลิมปาเทก

การสร้าง

ไม่นานนักหลัง 007 พยัคฆ์สะบัดลาย ฉาย ผู้อำนวยการสร้าง อัลเบิร์ต อาร์. บรอคโคลี และผู้เขียนบท ไมเคิล จี. วิลสันและริชาร์ด เมบอม เริ่มหารือเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องถัดไป ภาพยนตร์จะคงความสมจริงเอาไว้ เช่นเดียวกับการแสดง "ด้านมืด" ของตัวละครบอนด์ สำหรับสถานที่หลักของภาพยนตร์ ผู้อำนวยการสร้างต้องการสถานที่ที่ภาพยนตร์ชุดยังไม่เคยไปมาก่อน แม้ว่าจะได้ไปเยือนประเทศจีนมาแล้วหลังจากได้รับคำเชิญจากรัฐบาลจีน แต่แนวคิดดังกล่าวก็ล้มเหลว ส่วนหนึ่งเป็นเพราะภาพยนตร์เมื่อปี ค.ศ. 1987 เรื่อง จักรพรรดิโลกไม่ลืม ได้นำเอาความแปลกใหม่บางส่วนออกจากการถ่ายทำในจีน ในขั้นตอนนี้ ผู้เขียนบทได้พูดคุยเกี่ยวกับฉากการไล่ล่าตามกำแพงเมืองจีน เช่นเดียวกับฉากต่อสู้ท่ามกลางกองทัพทหารดินเผา วิลสันยังได้เขียนโครงเรื่องสองเรื่องเกี่ยวกับเจ้าพ่อค้ายาเสพติดในบริเวณสามเหลี่ยมทองคำ ก่อนที่แผนนั้นไม่ถูกนำมาใช้ ในที่สุด ผู้เขียนบทก็ตัดสินใจเลือกสถานที่ดำเนินเรื่องเป็นประเทศในเขตร้อน ขณะที่บรอคโคลีเจรจาเพื่อถ่ายทำในเม็กซิโก ที่เอสตูดิโอสชูรูบัสโกในเม็กซิโกซิตี เมื่อปี ค.ศ. 1985 พระราชบัญญัติภาพยนตร์ได้นำอีดีเลวีออก ส่งผลให้ศิลปินต่างชาติต้องเสียภาษีมากขึ้น ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของอีออนโปรดักชันส์ ส่งผลให้ 007 รหัสสังหาร เป็นภาพยนตร์บอนด์เรื่องแรกที่ไม่ได้ถ่ายทำทั้งหมดในสหราชอาณาจักร ส่วน ไพน์วูดสตูดิโอส์ ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นสถานที่ของภาพยนตร์บอนด์ทุกเรื่อง ใช้สำหรับกระบวนการหลังการถ่ายทำและบันทึกเสียงใหม่เท่านั้น

ดูเพิ่ม

• เจมส์ บอนด์

อ้างอิง

1. "Licence to Kill". Lumiere. European Audiovisual Observatory. จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 October 2020. สืบค้นเมื่อ 9 October 2020.
2. "AFI|Catalog". catalog.afi.com.
3. Black 2005, p. 152.
4. Chapman 2007, p. 206.
5. Cork, John (1999). Inside Licence to Kill (DVD). Licence to Kill: Ultimate Edition: MGM.
6. Barnes & Hearn 2001, p. 176.
7. Cork & Stutz 2007, p. 300.
8. Smith 2002, p. 239.
9. Robert Davi (1999). Audio commentary (DVD). Licence to Kill: Ultimate Edition: MGM.

บรรณานุกรม

• Barnes, Alan; Hearn, Marcus (2001). Kiss Kiss Bang! Bang!: the Unofficial James Bond Film Companion. Batsford Books. ISBN 978-0-7134-8182-2.
• Black, Jeremy (2005). The Politics of James Bond: from Fleming's Novel to the Big Screen. University of Nebraska Press. ISBN 978-0-8032-6240-9. จากแหล่งเดิมเมื่อ 8 May 2021. สืบค้นเมื่อ 1 November 2020.
• Chapman, James (2007). Licence To Thrill: A Cultural History of the James Bond Films. London/New York City: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-515-9.
• Conroy, Mike (2004). 500 Great Comicbook Action Heroes. London: Chrysalis Books Group. ISBN 978-1-84411-004-9. จากแหล่งเดิมเมื่อ 8 May 2021. สืบค้นเมื่อ 1 November 2020.
• Cork, John; Stutz, Collin (2007). James Bond Encyclopedia. London: Dorling Kindersley. ISBN 978-1-4053-3427-3.
• Lindner, Christoph (2009). The James Bond Phenomenon: a Critical Reader (2nd ed.). Manchester University Press. ISBN 978-0-7190-8095-1. จากแหล่งเดิมเมื่อ 31 March 2019. สืบค้นเมื่อ 24 September 2016.
• Paul, Louis (2007). Tales from the cult film trenches: interviews with 36 actors from horror, science fiction and exploitation cinema. Jefferson, NC: McFarland & Company. ISBN 978-0-7864-2994-3. จากแหล่งเดิมเมื่อ 8 May 2021. สืบค้นเมื่อ 1 November 2020.
• Pfeiffer, Lee; Worrall, Dave (1998). The Essential Bond. London: Boxtree Ltd. ISBN 978-0-7522-2477-0.
• Smith, Jim (2002). Bond Films. London: Virgin Books. ISBN 978-0-7535-0709-4.
• Wickham, Phil; Mettler, Erinna (2005). Back to the Future: the fall and rise of the British Film Industry in the 1980s (PDF). London: BFI Information Services. ISBN 1-84457-108-4. (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 September 2015. สืบค้นเมื่อ 15 August 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น

•   วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ 007 รหัสสังหาร
•   วิกิคำคม มีคำคมที่กล่าวโดย หรือเกี่ยวกับ 007 รหัสสังหาร
• 007 รหัสสังหาร ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส