เบนจามิน เนทันยาฮู

เบนจามิน "บีบี" เนทันยาฮู (อังกฤษ: Benjamin "Bibi" Netanyahu; ฮีบรู: בִּנְיָמִין "בִּיבִּי" נְתָנְיָהוּ‎; อาหรับ: بنيامين نتانياهو‎; เกิด 21 ตุลาคม 2492) เป็นอดีตนายกรัฐมนตรีอิสราเอล เขายังเป็นสมาชิกรัฐสภา (Knesset) และหัวหน้าพรรคลิคุด (Likud)

เบนจามิน เนทันยาฮู בנימין נתניהו بنيامين نتانياهو
เนทันยาฮูในปี 2562
นายกรัฐมนตรีอิสราเอลคนที่ 9
ดำรงตำแหน่ง 31 มีนาคม 2552 – 13 มิถุนายน 2564
ประธานาธิบดี	ชิมอน เปเรส ริวเวน ริฟลิน
ก่อนหน้า	เอฮุด โอลเมิร์ต
ถัดไป	นัฟตาลี เบนเนตต์
ดำรงตำแหน่ง 18 มิถุนายน 2539 – 6 กรกฎาคม 2542
ประธานาธิบดี	Ezer Weizman
ก่อนหน้า	ชิมอน เปเรส
ถัดไป	อีฮัด บารัก
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
ดำรงตำแหน่ง 18 ธันวาคม 2555 – 11 พฤศจิกายน 2556 รักษาการ
ก่อนหน้า	Avigdor Lieberman
ถัดไป	Avigdor Lieberman
ดำรงตำแหน่ง 6 พฤศจิกายน 2545 – 28 กุมภาพันธ์ 2546
นายกรัฐมนตรี	อาเรียล ชารอน
ก่อนหน้า	ชิมอน เปเรส
ถัดไป	Silvan Shalom
ผู้นำฝ่ายค้าน
ดำรงตำแหน่ง 28 มีนาคม 2549 – 31 มีนาคม 2552
นายกรัฐมนตรี	เอฮุด โอลเมิร์ต
ก่อนหน้า	Amir Peretz
ถัดไป	Tzipi Livni
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
ดำรงตำแหน่ง 28 กุมภาพันธ์ 2546 – 9 สิงหาคม 2548
นายกรัฐมนตรี	อาเรียล ชารอน
ก่อนหน้า	Silvan Shalom
ถัดไป	เอฮุด โอลเมิร์ต
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	เบนจามิน เนทันยาฮู 21 ตุลาคม พ.ศ. 2492 (71 ปี) เทลอาวีฟ ประเทศอิสราเอล
สัญชาติ	อิสราเอล
พรรคการเมือง	Likud
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น	Likud Beiteinu (2555–2557)
คู่สมรส	Miriam Weizmann (2515–2521) Fleur Cates 2524–2527) Sara Ben-Artzi (2534–ปัจจุบัน)
บุตร	โนอา Avner Yair
ศิษย์เก่า	สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (วท.บ., วท.ม.) มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
วิชาชีพ	นักเขียน ที่ปรึกษาการจัดการ ผู้บริหารการตลาด นักการเมือง
ศาสนา	ยูดาย
ลายมือชื่อ
เว็บไซต์	netanyahu.org.il/en/
การเข้าเป็นทหาร
รับใช้	อิสราเอล
สังกัด	กองกำลังป้องกันอิสราเอล
ประจำการ	2510–2516
ยศ	Seren (ร้อยเอก)
หน่วย	หน่วยลาดตระเวนกองเสนาธิการ
การยุทธ์	สงครามการบั่นทอนกำลัง สงครามยมคิปปูร์

เขาเกิดในกรุงเทลอาวีฟ มีบิดามารดาเป็นชาวยิวโลกิยะ เนทันยาฮูเป็นนายกรัฐมนตรีอิสราเอลคนแรกที่เกิดในประเทศอิสราเอลหลังการสถาปนารัฐ เนทันยาฮูเข้าร่วมกองกำลังป้องกันอิสราเอลไม่นานหลังสงครามหกวันในปี 2510 และเป็นหัวหน้าทีมคอมมานโดในหน่วยลาดตระเวนกองเสนาธิการ เขาเข้าร่วมหลายภารกิจ ซึ่งประกอบด้วยปฏิบัติการอินเฟอร์โน (ปี 2511), ปฏิบัติการกิฟต์ (ปี 2511) และปฏิบัติการไอโซโทป (ปี 2525) ซึ่งระหว่างนั้นเขาถูกยิงที่ไหล่ เขาต่อสู้ในแนวหน้าในสงครามการบั่นทอนกำลัง และสงครามยมคิปปูร์ในปี 2516 โดยร่วมกับกำลังพิเศษตีโฉบฉวยตามคลองสุเอซ แล้วนำการโจมตีของคอมมานโดลึกเข้าดินแดนซีเรีย เขาได้ยศร้อยเอกก่อนได้รับการปลด หลังสำเร็จการศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ด้วยปริญญาวิทยาศาสตร์บัณฑิตและวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต เขาได้รับสรรหาเป็นผู้ให้คำปรึกษาทางเศรษฐกิจแก่บอสตันคอนซัลทิงกรุป เขากลับประเทศอิสราเอลในปี 2521 เพื่อก่อตั้งสถาบันต่อต้านการก่อการร้ายโยนาทัน เนทันยาฮู (Yonatan Netanyahu Anti-Terror Institute) ซึ่งได้ชื่อตามโยนาทัน เนทันยาฮู ผู้เสียชีวิตขณะเป็นผู้นำปฏิบัติการเอนเทบเบ เนทันยาฮูรับราชการเป็นเอกอัครราชทูตอิสราเอลประจำสหประชาชาติตั้งแต่ปี 2527 ถึง 2531

เนทันยาฮูเป็นหัวหน้าพรรคลิคุดในปี 2536 เนทันยาฮูชนะการเลือกตั้งปี 2539 ทำให้กลายเป็นนายกรัฐมนตรีอิสราเอลที่หนุ่มที่สุด ดำรงวาระแรกระหว่างเดือนมิถุนายน 2539 ถึงกรกฎาคม 2541 เขาย้ายจากเวทีการเมืองไปภาคเอกชนหลังพ่ายการเลือกตั้งชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีปี 2542 แก่เอฮุด บารัค (Ehud Barak) เนทันยาฮูหวนคืนการเมืองในปี 2545 โดยเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ (ปี 2545–2546) และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง (ปี 2546–2548) ในรัฐบาลแอเรียล ชารอน แต่เขาออกจากรัฐบาลเพราะความไม่ลงรอยต่อแผนการปลดปล่อยกาซา ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง เนทันยาฮูปฏิรูปเศรษฐกิจอิสราเอลขนานใหญ่ ซึ่งผู้วิจารณ์ยกย่องว่าพัฒนาสมรรถนะทางเศรษฐกิจของอิสราเอลในเวลาต่อมาอย่างสำคัญ เขาทวงตำแหน่งหัวหน้าพรรคลิคุดในเดือนธันวาคม 2548 หลังชารอนออกไปตั้งพรรคการเมืองต่างหาก ในเดือนธันวาคม 2549 เนทันยาฮูเป็นผู้นำฝ่ายค้านในรัฐสภาและหัวหน้าพรรคลิคุดอย่างเป็นทางการ หลังการเลือกตั้งรัฐสภาปี 2552 ซึ่งลิคุดได้อันดับสองและพรรคฝ่ายขวาได้เสียงข้างมาก เนทันยาฮูตั้งรัฐบาลผสม หลังชัยชนะในการเลือกตั้งปี 2556 เขากลายเป็นบุคคลที่สองที่ได้รับเลือกตั้งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเป็นสมัยที่สาม ถัดจากเดวิด เบนกูเรียน ในเดือนมีนาคม 2558 เนทันยาฮูได้รับเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีเป็นสมัยที่สี่

เนทันยาฮูได้รับเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีอิสราเอลสี่สมัย เท่ากับสถิติของเดวิด เบนกูเรียน เขาเป็นนายกรัฐมนตรีคนเดียวในประวัติศาสตร์อิสราเลที่ได้รับเลือกตั้งสามครั้งติดต่อกัน ปัจจุบันเขาเป็นนายกรัฐมนตรีที่ดำรงตำแหน่งยาวที่สุดเป็นอันดับที่สอง

อ้างอิง

1. Heller, Aron (17 July 2019). "Netanyahu makes history as Israel's longest-serving leader". Associated Press. สืบค้นเมื่อ 17 July 2019.
2. Williams, Dan (18 July 2019). "Bruised but driven, Netanyahu becomes Israel's longest-serving PM". Reuters. สืบค้นเมื่อ 18 July 2019.
3. Schwartz, Felicia (20 July 2019). "Benjamin Netanyahu Becomes Israel's Longest-Serving Premier Amid Political Storm". The Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ 20 July 2019.