fbpx
วิกิพีเดีย

ไดโจไดจิง

ไดโจไดจิง หรือ ดาโจไดจิง (ญี่ปุ่น: 太政大臣 Daijō-daijin/Dajō-daijin; "อัครมหาเสนาบดี") เป็นตำแหน่งราชการในญี่ปุ่น เป็นหัวหน้าคณะเสนาบดีซึ่งเรียก "ไดโจกัง" ปรากฏในยุคนาระและยุคหลังจากนั้น แล้วสิ้นอำนาจไปช่วงหนึ่ง ก่อนจะรื้อฟื้นขึ้นมาในช่วงสั้น ๆ ตามรัฐธรรมนูญเมจิ แล้วยุบเลิกไปโดยสถาปนาตำแหน่งนายกรัฐมนตรีขึ้นมาแทน

ประเทศญี่ปุ่นก่อนสมัยใหม่
ส่วนหนึ่งของชุดการเมืองการปกครองในยุคนะระและยุคเฮอัง

ไดโจกัง
(สภาอำมาตย์)
อัครมหาเสนาบดี  / ประธานสภา
ไดโจไดจิง
มหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายซาไดจิง
มหาเสนาบดีฝ่ายขวาอูไดจิง
มหาเสนาบดีกลางไนไดจิง
อำมาตย์ใหญ่ไดนะงง
อำมาตย์กลางชูนะงง
อำมาตย์น้อยโชนะงง
กรมทั้งแปด
กรมบริหารกลาง
นะกะสึกะซะโช
กรมพิธีการชิคิบุโช
กรมอาลักษณ์จิบุโช
กรมมหาดไทยมิมบุโช
กรมกลาโหมเฮียวบุโช
กรมยุติธรรมเกียวบุโช
กรมคลังโอคุระโช
กรมวังคุไนโช

เจ้าชายโอโตโมะ (ค.ศ. 648–672) โอรสองค์โปรดของจักรพรรดิเท็นจิ (ค.ศ. 626–672) เป็นบุคคลแรกที่ได้รับตำแหน่งไดโจไดจิง โดยดำรงตำแหน่งนี้ในช่วงที่จักรพรรดิเท็นจิครองราชย์ (ค.ศ. 661–672) ตำแหน่งนี้ปรากฏอย่างเป็นทางการครั้งแรกในประมวลกฎหมายอาซูกะคิโยมิฮาระ ฉบับ ค.ศ. 689 ซึ่งให้มีหน่วยงานกลางที่เรียก "ไดโจกัง" ประกอบด้วยเสนาบดีสามคน คือ ไดโจไดจิง (อัครมหาเสนาบดี), ซาไดจิง (มหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย), และอูไดจิง (มหาเสนาบดีฝ่ายขวา) ต่อมา ตำแหน่งเหล่านี้นำไปรวมอยู่ในประมวลกฎหมายไทโฮ ฉบับ ค.ศ. 702

ไดโจไดจิงเป็นประธานไดโจกัง และมีอำนาจควบคุมดูแลข้าราชการทั้งปวง ครั้นตระกูลฟูจิวาระได้สำเร็จราชการแทนจักรพรรดิและมีอิทธิพลมากขึ้นเรื่อย ๆ อำนาจหน้าที่ของผู้ดำรงตำแหน่งต่าง ๆ ในระบบไดโจกังก็ถดถอยลงตามลำดับ ปรากฏว่า ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 10 ไดโจไดจิงไม่มีอำนาจจะออกความเห็นในที่ประชุมราชการอีกแล้ว เว้นแต่ไดโจไดจิงกับผู้สำเร็จราชการเป็นบุคคลเดียวกัน หรือเว้นแต่เพื่อสนับสนุนตระกูลฟูจิวาระ จนคริสต์ศตวรรษที่ 12 ตำแหน่งนี้ก็สิ้นอำนาจโดยสิ้นเชิง และมักปล่อยให้ว่างไว้นาน ๆ

รัฐธรรมนูญเมจิรื้อฟื้นตำแหน่งนี้ขึ้นมา ซึ่งทำให้เกิดการแต่งตั้งซันโจ ซาเนโตมิ เป็นไดโจไดจิงเมื่อ ค.ศ. 1871 แต่ใน ค.ศ. 1885 ก็ยุบเลิกตำแหน่งไดโจไดจิงไปใช้ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแทน

อ้างอิง

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary, Kenkyusha Limited, ISBN 4-7674-2015-6
  2. Ponsonby-Fane, Richard (1959). The Imperial House of Japan, p. 53.
  3. Hall, John Whitney et al.. (1993). The Cambridge History of Japan, p. 232.
  4. Dickson, Walter G. et al.. (1898). "The Eight Boards of Government" in Japan, p. 60., p. 60, ที่ Google Books

ไดโจไดจ, หร, ดาโจไดจ, 太政大臣, daijō, daijin, dajō, daijin, ครมหาเสนาบด, เป, นตำแหน, งราชการในญ, เป, นห, วหน, าคณะเสนาบด, งเร, ยก, ไดโจก, ปรากฏในย, คนาระและย, คหล, งจากน, แล, วส, นอำนาจไปช, วงหน, อนจะร, อฟ, นข, นมาในช, วงส, ตามร, ฐธรรมน, ญเมจ, แล, วย, บเล, กไปโดย. idocidcing hrux daocidcing yipun 太政大臣 Daijō daijin Dajō daijin 1 xkhrmhaesnabdi epntaaehnngrachkarinyipun epnhwhnakhnaesnabdisungeriyk idockng praktinyukhnaraaelayukhhlngcaknn aelwsinxanacipchwnghnung kxncaruxfunkhunmainchwngsn tamrththrrmnuyemci aelwyubelikipodysthapnataaehnngnaykrthmntrikhunmaaethnpraethsyipunkxnsmyihmswnhnungkhxngchudkaremuxngkarpkkhrxnginyukhnaraaelayukhehxngidockng sphaxamaty xkhrmhaesnabdi prathansphaidocidcingmhaesnabdifaysaysaidcingmhaesnabdifaykhwaxuidcingmhaesnabdiklanginidcingxamatyihyidnangngxamatyklangchunangngxamatynxyochnangngkrmthngaepdkrmbriharklangnakasukasaochkrmphithikarchikhibuochkrmxalksncibuochkrmmhadithymimbuochkrmklaohmehiywbuochkrmyutithrrmekiywbuochkrmkhlngoxkhuraochkrmwngkhuinochdkhkecachayoxotoma kh s 648 672 oxrsxngkhoprdkhxngckrphrrdiethnci kh s 626 672 epnbukhkhlaerkthiidrbtaaehnngidocidcing odydarngtaaehnngniinchwngthickrphrrdiethncikhrxngrachy kh s 661 672 2 taaehnngnipraktxyangepnthangkarkhrngaerkinpramwlkdhmayxasukakhioymihara chbb kh s 689 sungihmihnwynganklangthieriyk idockng prakxbdwyesnabdisamkhn khux idocidcing xkhrmhaesnabdi saidcing mhaesnabdifaysay aelaxuidcing mhaesnabdifaykhwa txma taaehnngehlaninaiprwmxyuinpramwlkdhmayithoh chbb kh s 702 3 idocidcingepnprathanidockng aelamixanackhwbkhumduaelkharachkarthngpwng khrntrakulfuciwaraidsaercrachkaraethnckrphrrdiaelamixiththiphlmakkhuneruxy xanachnathikhxngphudarngtaaehnngtang inrabbidockngkthdthxylngtamladb praktwa inchwngkhriststwrrsthi 10 idocidcingimmixanaccaxxkkhwamehninthiprachumrachkarxikaelw ewnaetidocidcingkbphusaercrachkarepnbukhkhlediywkn hruxewnaetephuxsnbsnuntrakulfuciwara cnkhriststwrrsthi 12 taaehnngniksinxanacodysineching aelamkplxyihwangiwnan 4 rththrrmnuyemciruxfuntaaehnngnikhunma sungthaihekidkaraetngtngsnoc saenotmi epnidocidcingemux kh s 1871 aetin kh s 1885 kyubeliktaaehnngidocidcingipichtaaehnngnaykrthmntriaethnxangxing aekikh Kenkyusha s New Japanese English Dictionary Kenkyusha Limited ISBN 4 7674 2015 6 Ponsonby Fane Richard 1959 The Imperial House of Japan p 53 Hall John Whitney et al 1993 The Cambridge History of Japan p 232 Dickson Walter G et al 1898 The Eight Boards of Government inJapan p 60 p 60 thi Google Books ekhathungcak https th wikipedia org w index php title idocidcing amp oldid 8431661, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,

บทความ

, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม