อือซึก-เกิล

อือซึก-เกิล (คีร์กีซ: Ысык-Көл, Isıq-Köl, ىسىق-كۅل‎, /ɯsɯqkœl/; รัสเซีย: Иссык-Куль, Issyk-Kulj) เป็นทะเลสาบในเทือกเขาเทียนชาน ทางภาคตะวันออกของคีร์กีซสถาน ทะเลสาบนี้เป็นทะเลสาบที่ลึกเป็นอันดับที่ 7 ของโลก และใหญ่เป็นอันดับที่ 10 ของโลกตามปริมาตร และทะเลสาบน้ำเค็มที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองหลังจากทะเลแคสเปียน อือซึก-เกิลแปลว่า "ทะเลสาบอุ่น" ในภาษาคีร์กีซ แม้ว่าจะล้อมรอบด้วยยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ แต่ก็ไม่เคยแข็ง

ภูมิศาสตร์

 

ชายหาดทางตอนใต้ของอือซึก-เกิล

อือซึก-เกิลยาวประมาณ 182 กิโลเมตร (113 ไมล์) และกว้างที่สุดประมาณ 60 กิโลเมตร (37 ไมล์) และมีพื้นที่ประมาณ 6,236 ตารางกิโลเมตร (2,408 ตารางไมล์) เป็นทะเลสาบกลางเทือกเขาที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากทะเลสาบติติกากาในทวีปอเมริกาใต้ อยู่ที่ระดับความสูงประมาณ 1,607 เมตร (5,272 ฟุต) และจุดที่ลึกที่สุดลึกประมาณ 668 เมตร (2,192 ฟุต)

มีประมาณแม่น้ำและลำธารรวม 118 สายไหลลงทะเลสาบ แม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดคือ Djyrgalan และ Tyup ทะเลสาบไม่มีทางน้ำไหลออก แต่นักอุทกวิทยาหลายคนตั้งสมมุติฐานว่ามีน้ำจากทะเลสาบซึมลงใต้ดินสู่แม่น้ำชู มีแร่มอโนไฮโดรแคลไซต์ที่ก้นทะเลสาบ

ความเค็มของทะเลสาบนี้ประมาณร้อยละ 0.6 เมื่อเทียบกับความเค็มร้อยละ 3.5 ของน้ำทะเลทั่วไป ถึงแม้ว่าระดับน้ำในทะเลสาบสูงกว่าในยุคกลางประมาณ 8 เมตร แต่ในปัจจุบันระดับน้ำลดลงประมาณ 5 เซนติเมตรต่อปีเนื่องจากการผันน้ำ

ทะเลสาบและพื้นที่ใกล้เคียงอยู่ในจังหวัดอือซึก-เกิลของคีร์กีซสถาน

ประวัติ

ระดับน้ำในทะเลสาบมีความสูงกว่าในยุคกลาง 8 เมตร (26 ฟุต) นักดำน้ำได้พบซากการตั้งถิ่นฐานที่จมอยู่ใต้น้ำในพื้นที่ตื้น ๆ รอบ ๆ ทะเลสาบ ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2550 รายงานจากทีมนักประวัติศาสตร์คีร์กีซที่นำโดย Vladimir Ploskikh รองประธานสถาบันวิทยาศาสตร์คีร์กีซสถาน นักโบราณคดีของทีมได้ค้นพบซากปรักหักพังของอารยธรรมชั้นสูงเมื่อ 2,500 ปีก่อนที่ด้านล่างของทะเลสาบ ข้อมูลและสิ่งที่พบได้ชี้ให้เห็นว่าเมืองโบราณถือว่าเป็นมหานครในยุคนั้น การค้นพบประกอบด้วยกำแพงที่บางแห่งทอดยาวถึง 500 เมตร (1,600 ฟุต) และร่องรอยของเมืองขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่หลายตารางกิโลเมตร และยังมีการค้นพบอื่น ๆ เช่น มูนดินที่ฝังศพชาวไซเธียนที่ถูกกัดกร่อนตลอดหลายศตวรรษด้วยคลื่น และศิลปวัตถุที่ได้รับการเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี

อ้างอิง

1. Nihoul, Jacques C.J.; Zavialov, Peter O.; Micklin, Philip P. (2012). Dying and Dead Seas Climatic Versus Anthropic Causes. Springer Science+Business Media. p. 21. สืบค้นเมื่อ 4 December 2015.
2. International Lake Environment Committee Foundation 2005-09-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
3. V. V.Romanovsky, "Water level variations and water balance of Lake Issyk-Kul", in Jean Klerkx, Beishen Imanackunov (2002), p.52
4. Sapozhnikov, D. G.; A. I. Tsvetkov (1959). "[Precipitation of hydrous calcium carbonate on the bottom of Lake Issyk-Kul]". Doklady Akademii Nauk SSSR. 24: 131–133.
5. Lake Profile: Issyk-Kul (Isyk-Kul)