ติรุวิตางกูร์

ราชอาณาจักรแตรวันคอร์ (อังกฤษ: Kingdom of Travancore, /ˈtrævənkɔːr/) หรือ ราชอาณาจักรติรุวิตางกูร์ (อักษรโรมัน: Thiruvithamkoor) เป็นราชอาณาจักรในอินเดียระหว่างปี 1729 ถึง 1949 ปกครองโดยราชวงศ์ติรุวิตางกูร์วรรมา มีราชธานีอยู่ที่ปัทมานภาปุรัม และต่อมาย้ายไปติรุวนันตปุรัม ในยุครุ่งเรืองสูงสุด อาณาจักรกินพื้นที่ที่ปัจจุบันคือส่วนใหญ่ของรัฐเกรละ และพื้นที่ตอนใต้สุดของรัฐทมิฬนาฑู (แถบกันยากุมารี) และยังมีดินแดนแทรกของตัจจุไตยะไกมาฬ ซึ่งคือพื้นที่ของกูฏัลมาณิกยังเกษตรัง ในเมืองอิริญญาลกุฏะของราชอาณาจักรโกจจิที่อยู่ติดกัน ในภายหลัง พื้นที่ของตังกัศเศริของนครโกลลัง และอัญจุเตงู ใกล้กับอาริงัลในอำเภอติรุวนันตปุรัม กลายมาเป็นอาณานิคมอของอังกฤษ และเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอมะละบาร์จนถึง 30 มิถุนายน 1927 และ อำเภอตุรเนลเวลี ตั้งแต่ 1 กรกฎาคม 1927 ติรุวิตางกูร์รวมเข้ากับรัฐมหาราชาโกจจิที่อยู่ติดกัน กลายเป็นติรุวิตางกูร์-โกจจิในปี 1950 และได้มีการโอนย้ายหมู่บ้านที่พูดภาษาทมิฬเป็นหลัก 5 หมู่บ้านแก่รัฐมัทราสในปี 1956 ภูมิภาคที่พูดภาษามลยาฬัมที่เหลือนี้ได้รวมเข้ากับอำเภอมะละบาร์ (ยกเว้นหมู่เกาะลักษทวีป และ มินิกอย) กับอำเภอกสรโกฏ ในกานาราใต้ ของรัฐมัทราส กลายเป็นรัฐเกรละซึ่งพูดภาษามลยาฬัมเป็นหลักร่วมกัน ในวันที่ 1 พฤศจิกายน 1956 ภายใต้รัฐบัญญัติการจัดการรัฐของรัฐบาลอินเดีย จนถึงปัจจุบัน

ราชอาณาจักรติรุวิตางกูร์
1729–1949
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: ധർമോസ്മൽ കുലദൈവതം ธะโรมะสะมัล กุละไทวะตัง (English: "Charity is our household divinity")
เพลงชาติ: വഞ്ചി ഭൂമി วาญจิภูมิ (1937-1949) (อังกฤษ:"ชัยชนะแด่พระวาญจิ)
แผนที่ติรุงวิตางกูร์
เมืองหลวง	ปัทมานภาปุรัม (1729–1795) ตริวันทรัม (1795–1949)
ภาษาทั่วไป	มลยาฬัม, ทมิฬ
ศาสนา	ฮินดู (หลัก)
การปกครอง	ราชาธิปไตย
มหาราชา
• 1729–1758 (แรก)	มารตาณฏะ วรรมา
• 1829–1846 (ยุคทอง)	สวตี รามา วรรมา
• 1931–1949 (ท้าย)	จิตติระ ติรุนาฬ วรรมา
ดีวัน
• 1729–1736	อรุมุกกัน ปิลไลย์
• 1838–1839 (ยุคทอง)	อาร์ เวนกตะ ราว
• 1947-1949 (ท้าย)	พีจีเอ็น อุนนิตัน
ยุคประวัติศาสตร์	สมัยจักรวรรดิ
• ก่อตั้ง	1729
• เข้าร่วมบริษัทอินเดียตะวันออก	1795
• รัฐขุนนางในอินเดีย	1947
• รวมกับราชอาณาจักรโกจ์จิ	1949
• สิ้นสุด	1949
พื้นที่
1941	19,844 ตารางกิโลเมตร (7,662 ตารางไมล์)
ประชากร
• 1941	6,070,018
สกุลเงิน	รูปี
ก่อนหน้า ถัดไป Venad Travancore-Cochin
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	อินเดีย

ราชามารตาณฏะ วรรมา สืบทอดรัฐฟิวดอลขนาดเล็กที่ชื่อเวนาท มาในปี 1723 และได้สร้างรัฐขึ้นมาจนเป็นรัฐติรุวิตางกูร์ที่มีอำนาจมากในอินเดียใต้ ราชาเป็นผู้นำรัฐรบกับชาวดัตช์ในปี 1739–46 และยุทธการที่โกลาเชล ที่ซึ่งดัตช์พ่ายแพ้ ถือเป็นครั้งแรกที่ยุทธการแบบตะวันตกพ่ายให้กับการรบกับชนพื้นเมืองในเอเชีย จากนั้นราชามารตาณฏะยังได้รบชนะและผนวกรวมรัฐต่าง ๆ เข้ามา รวมถึงซาโมรินซึ่งเป็นรัฐที่แข็งแกร่งที่สุดในแถบโกชิโกเฏในการรบที่ปุรรกาฏในปี 1755

ในต้นศตวรรษที่ 19 รัฐกลายมาเป็นรัฐมหาราชาภายใต้บริติชราช และมีการปรับปรุงพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมครั้งใหญ่ในสมัยของจิตติระ ติรุนาฬ พลราม วรรมา จนเป็นรัฐที่มีการพัฒนาสูงสุดแห่งหนึ่งในปกครองของบริติชอินเดีย ในปี 1903–1904 รายได้ของรัฐอยู่ที่ 1,02,01,900 รูปี

อ้างอิง

1. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ 1941Census
2. British Archives http://discovery.nationalarchives.gov.uk/details/rd/d3e53001-d49e-4d4d-bcb2-9f8daaffe2e0
3. Boag, GT (1933). The Madras Presidency (1881-1931) (PDF). Madras: Government of Madras. p. 9.
4. Logan, William (2010). Malabar Manual (Volume-I). New Delhi: Asian Educational Services. pp. 631–666. ISBN 9788120604476.
5. "The States Reorganisation Act, 1956" (PDF). legislative.gov.in. Government of India.
6. Sanjeev Sanyal (10 August 2016). The Ocean of Churn: How the Indian Ocean Shaped Human History. Penguin Books Limited. pp. 183–. ISBN 978-93-86057-61-7.
7. Shungoony Menon, P. (1878). A History of Travancore from the Earliest Times (ภาษาอังกฤษ). Madras: Higgin Botham & Co. pp. 162–164. สืบค้นเมื่อ 5 May 2016.
8. "Travancore." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc., 2011. Web. 11 November 2011.
9. Chandra Mallampalli, Christians and Public Life in Colonial South India, 1863–1937: Contending with Marginality, RoutledgeCurzon, 2004, p. 30
10. "Imperial Gazetteer2 of India, Volume 24, page 17 - Imperial Gazetteer of India - Digital South Asia Library". Dsal.uchicago.edu. 2021-01-28. สืบค้นเมื่อ 2022-02-15.