กระดูกลูเนท
กระดูกลูเนท หรือ กระดูกรูปเสี้ยวพระจันทร์ (อังกฤษ: Lunate bone; Semilunar bone) เป็นกระดูกในที่อยู่ภายในมือของมนุษย์ มีลักษณะเด่นคือมีความเว้าและรูปร่างเหมือนพระจันทร์เสี้ยว ตั้งอยู่บริเวณตรงกลางของกระดูกข้อมือแถวต้น (proximal row) อยู่ระหว่างกระดูกสแคฟฟอยด์ (scaphoid) และกระดูกไตรกีตรัล (triangular bone)
| กระดูกลูเนท (Lunate bone) | |
|---|---|
กระดูกข้อมือ แถวต้น: A=สแคฟฟอยด์, B=ลูเนท, C=ไตรกีตรัล, D=พิสิฟอร์ม แถวปลาย: E=ทราพีเซียม, F=ทราพีซอยด์, G=แคปปิเตต, H=ฮาเมต | |
กระดูกลูเนทจากข้อมือซ้าย | |
| รายละเอียด | |
| ข้อต่อ | ด้านต้นกับกระดูกเรเดียส ด้านปลายกับกระดูกแคปปิเตตและฮาเมต ด้านข้างกับกระดูกสแคฟฟอยด์ และด้านใกล้กลางกับกระดูกไตรกีตรัล |
| ตัวระบุ | |
| ภาษาละติน | os lunatum |
| MeSH | D012667 |
| TA98 | A02.4.08.005 |
| TA2 | 1252 |
| FMA | 23712 |
| ศัพท์กายวิภาคศาสตร์ของกระดูก [แก้ไขบนวิกิสนเทศ] | |
คำว่า ลูเนท (lunate) มาจากรากศัพท์ภาษาละตินคำว่า luna ที่แปลว่า ดวงจันทร์
พื้นผิว
พื้นผิวด้านบน (superior surface) มีลักษณะนูน เรียบ เกิดเป็นพื้นผิวข้อต่อกับกระดูกเรเดียส (radius)
พื้นผิวด้านล่าง (inferior surface) เป็นรอยเว้าขนาดลึกในแนวจากหน้าไปหลัง เกิดข้อต่อกับหัวกระดูกแคปปิเตต (capitate) และหน้าประกบที่มีลักษณะแคบและยาว ซึ่งแยกจากพื้นผิวอื่นๆ โดยสันตื้นๆ เป็นข้อต่อกับกระดูกฮาเมต (hamate)
พื้นผิวด้านหลัง (dorsal) และด้านฝ่ามือ (palmar surfaces) มีลักษณะขรุขระ เป็นที่ยึดเกาะของเอ็น
พื้นผิวด้านข้าง (lateral surface) มีลักษณะแคบ แบน เป็นหน้าประกบรูปเสี้ยวพระจันทร์เกิดเป็นข้อต่อกับกระดูกสแคฟฟอยด์ (scaphoid)
พื้นผิวด้านใกล้กลาง (medial surface) เป็นหน้าประกบรูปสี่เหลี่ยม มีลักษณะเรียบ เกิดเป็นพื้นผิวข้อต่อกับกระดูกไตรกีตรัล (triangular)
