กฎหมายทาสที่หลบหนี

กฎหมายไล่ล่าทาสที่หลบหนี (อังกฤษ: Fugitive Slave Law) ของประเทศสหรัฐฯ ผ่านรัฐสภาออกประกาศใช้ในปี พ.ศ. 2393 โดยมีผู้ออกเสียงคัดค้านเพียง 4 เสียง กฎหมายฉบับนี้กำหนดบทลงโทษเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลที่ไม่จับกุมและกล่าวโทษทาสที่หลบหนีจะต้องถูกปรับไม่เกิน 1,000 ดอลลาร์สหรัฐ ผู้ที่เป็นที่น่าสงสัยว่าจะเป็นทาสหลบหนีจะถูกจับโดยไม่มีการประกันและจะถูกนำตัวส่งให้ผู้เป็นเจ้าของทาสซึ่งสามารถอ้างความเป็นเจ้าของได้เพียงด้วยการสาบานว่าเป็นเจ้าของทาสจริง คนผิวสีผู้ต้องสงสัยว่าเป็นทาสหลบหนีไม่มีสิทธิ์ที่จะขอให้ศาลพิจารณาการสอบสวน

ผู้หวังดีติดป้ายประกาศให้คนผิวสีที่กำลังหลบหนีระวังเจ้าหน้าที่จับกุม

ผู้ให้ความช่วยเหลือแก่ทาสที่หลบหนีโดยการให้ที่พักพิง ให้อาหารหรือการช่วยเหลือในแบบอื่นใด มีโทษจำคุก 6 เดือนและปรับ 1,000 ดอลลาร์ เจ้าหน้าที่ที่จับทาสหลบหนีได้จะได้รับเงินรางวัล ซึ่งเป็นต้นเหตุให้เกิดการลักพาตัวทาสที่ถูกปล่อยเสรีเพื่อนำไปขายแก่ผู้ต้องการใช้ทาส

กฎหมายฉบับนี้แม้ถูกต่อต้านโดยบุคคลเพียงจำนวนน้อยในตอนแรก แต่ก็ได้นำไปสู่ขบวนการ “ทางรถไฟใต้ดิน” (Underground Railroad) ที่มีผู้จัดตั้งขึ้นเพื่อให้ความช่วยเหลือแก่ทาสที่ได้รับอิสรภาพแล้วที่เดินทางมุ่งไปสู่ภาคเหนือของประเทศสหรัฐฯ

อ้างอิง

• Stanley W. Campbell, The Slave Catchers: Enforcement of the Fugitive Slave Law, 1850-1860 (1970)
• Don E. Fehrenbacher, The Slaveholding Republic : An Account of the United States Government's Relations to Slavery (2002)
• John Hope Franklin and Loren Schweninger, Runaway Slaves: Rebels on the Plantation (1999)