กลุ่มการระบาด

กลุ่มการระบาด (อังกฤษ: disease cluster) หรือคลัสเตอร์ หมายถึงกลุ่มของโรคหรือภาวะทางการแพทย์ที่ไม่ได้พบทั่วไป ที่มีจำนวนมากผิดปกติ ในสถานที่และเวลาหนึ่งๆ โดยจำนวน "มากผิดปกติ" นี้ หมายถึงมีจำนวนมากกว่าที่คาดว่าจะพบในกรณีที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ การค้นหาผู้ป่วยพบจนมากพอที่จะถือว่าเป็นกลุ่มการระบาดอาจเริ่มต้นจากหลักฐานโดยเรื่องเล่า นักวิทยาการระบาดและนักชีวสถิติจะต้องประเมินว่ากลุ่มการระบาดที่พบนี้สัมพันธ์กับการเกิดโรคมากขึ้นในพื้นที่นั้นๆ จริงๆ หรือไม่ โดยทั่วไปแล้วเมื่อพบกลุ่มการระบาด เจ้าหน้าที่จะรายงานไปสังหน่วยงานด้านสาธารณสุขในท้องที่ เมื่อกลุ่มการระบาดมีขนาดใหญ่มากขึ้นถึงระดับหนึ่ง อาจถูกประเมินใหม่ว่าเป็นการปะทุของโรค (เอาต์เบรก)

อ้างอิง

1. Miquel Porta, บ.ก. (2008). A Dictionary of Epidemiology. Oxford University Press, USA. pp. 42–43. ISBN 978-0-19-971815-3. Aggregations of relatively uncommon events or diseases in space and/or time in amounts that are believed or perceived to be greater than could be expected by chance. Putative disease clusters are often perceived to exist on the basis of anecdotal evidence, and much effort may be expended by epidemiologists and biostatisticians in assessing whether a true cluster of disease exists.
2. . www.cdc.gov. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 21 March 2021. สืบค้นเมื่อ 21 March 2021.