กองทัพโปรตุเกส

กองทัพโปรตุเกส (โปรตุเกส: Forças Armadas) ประกอบด้วยกองทัพเรือ (Marinha Portuguesa) กองทัพบก (Exército Português) และกองทัพอากาศ (Força Aérea Portuguesa)

กองทัพโปรตุเกส Forças Armadas
ตราราชการกองทัพโปรตุเกส
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1950
รูปแบบปัจจุบัน	ค.ศ. 1982
เหล่า	กองทัพเรือ (Marinha Portuguesa) กองทัพบก (Exército Português) กองทัพอากาศ (Força Aérea Portuguesa)
ที่ตั้ง บก.	EMGFA
ผู้บังคับบัญชา
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด	ประธานาธิบดี อานีบัล กาวากู ซิลวา
Minister of National Defense	José P. Aguiar-Branco
Armed Forces General Chief of Staff	Artur Pina Monteiro
กำลังพล
อายุเริ่มบรรจุ	18 - 27
ประชากร ในวัยบรรจุ	ชาย 2,435,042  อายุ 18-49 (2005 est.), หญิง 2,405,816  อายุ 18-49 (2005 est.)
ประชากร ฉกรรจ์	ชาย 1,952,819 , อายุ 18-49 (2005 est.), หญิง 1,977,264 , อายุ 18-49 (2005 est.)
ประชากรที่อายุถึงขั้น รับราชการทุกปี	ชาย 67,189 (2005 est.), หญิง 60,626 (2005 est.)
ยอดกำลังประจำการ	32.875 (2012)
ยอดกำลังสำรอง	210,930
ยอดวางกำลังนอกประเทศ	423
รายจ่าย
งบประมาณ	€2.598 billion (2011)
ร้อยละต่อจีดีพี	1.1% (2012)
อุตสาหกรรม
แหล่งผลิตในประเทศ	OGMA INDEP ENVC
แหล่งผลิตนอกประเทศ	สหรัฐ  ฝรั่งเศส  สหราชอาณาจักร  เยอรมนี  อิตาลี  ออสเตรีย  อิสราเอล
บทความที่เกี่ยวข้อง
ประวัติ	ประวัติศาสตร์ทางทหารของโปรตุเกส
ยศ	ยศทหารในกองทัพโปรตุเกส
ธงประจำกองทัพโปรตุเกส

ประธานาธิบดีเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดโดยตำแหน่ง (Comandante Supremo das Forças Armadas) ภายใต้การบริหารจัดการของฝ่ายบริหารผ่านกระทรวงกลาโหม (Ministério da Defesa Nacional).

กองทัพโปรตุเกส มีหน้าที่ปกป้องในอธิปไตยของชาติ และ ดินแดนโพ้นทะเล รวมถึงภารกิจรักษาสันติภาพของ องค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือ,สหภาพยุโรป และ สหประชาชาติ. การปราบปราบโจรสลัดในอ่าวเอเดน, วิกฤตการณ์ในอัฟกานิสถาน, รักษาสันติภาพของติมอร์-เลสเต, เลบานอน, คอซอวอ และ บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, ภารกิจทางอากาศของ ไอซ์แลนด์ และ กลุ่มประเทศบอลติก. รวมถึงการรักษาความสงบภายในบนหมู่เกาะมาเดรา และ อะโซร์ส.

ประวัติ

ดูบทความหลักที่: ประวัติศาสตร์ทางทหารของโปรตุเกส

ต้นกำเนิด

เรื่องราวของสิ่งที่จะกลายเป็นกองกำลังโปรตุเกสปัจจุบันเริ่มต้นก่อนที่จะมีการจัดตั้งโปรตุเกสเป็นราชอาณาจักรอิสระ กองกำลังของชาวโปรตุเกส ภายใต้การนำของ ดี. อะฟอนโซ เฮนริค ต่อสู้กับแลนเนส จนกระทั่งได้รับเอกราชของโปรตุเกสโดยพระเจ้าแลนเนสอะฟอนโซที่ 7 และผ่านการลงนามในสนธิสัญญา Zamoa ในปีค.ศ. 1143 ในขณะเดียวกันการต่อสู้กับมัวร์สยังคงดำเนินต่อไป ขยายอาณาเขตของโปรตุเกสไปทางทิศใต้ในปีค.ศ. 1180 การรบครั้งแรกของกองทัพเรือโปรตุเกสเกิดขึ้นเมื่อกองเรือโปรตุเกสได้รับคำสั่งจาก ดี.ฟอส โรเฟโน(D. Fuas Roupinho) เอาชนะฝูงบินมุสลิมจากช่องแคบ Espichel

กองทัพเรือโปรตุเกสได้รับการสนับสนุนองค์กรถาวรในรัชสมัยของดีดีนิสโดยตั้งชื่อมานูเอลเปสซาน่าเป็นพลเรือเอกคนแรกของโปรตุเกสในปีค.ศ. 1317 กองกำลังภาคพื้นดินของโปรตุเกสยังคงเป็นกลุ่มของกองทหารม้ากองทหารระบบศักดินาและกองกำลังติดอาวุธประจำชาติซึ่งไม่ได้มีองค์กรถาวรซึ่งรวมตัวกันในกรณีสงครามเท่านั้น

กองกำลังภาคพื้นดินเริ่มที่จะมีองค์กรถาวรจากรัชสมัยของดี. เซบาสเตียนด้วยการจัดตั้งกฎหมายในปีค.ศ. 1570 กฎหมายจะถูกกู้คืนหลังจากการฟื้นฟูอิสรภาพในปีค.ศ. 1640 ภายใต้กรอบที่จะก่อให้เกิดกองทัพโปรตุเกสในปัจจุบัน

กองทัพอากาศโปรตุเกสปรากฏขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 20 เมื่อในปีค.ศ. 1911 บริษัท การบินและอวกาศกองทัพได้ถูกก่อตั้งขึ้น หน่วยนี้ได้รับเครื่องบินทหารโปรตุเกสลำแรกในปีค.ศ. 1914 ในการบริการการบินทหารที่จัดตั้งขึ้น ซึ่งต่อมาก่อกำเนิดเป็นโรงเรียนสรรพาวุธทหารอากาศ และค.ศ. 1917 โรงเรียนนายเรืออากาศเป็นที่ยอมรับ

อย่างไรก็ตามจนถึงปีค.ศ. 1950 กองทัพโปรตุเกสไม่ได้อยู่ในฐานะเป็นองค์กรเดียวกัน จนกว่าจะถึงตอนนั้นกองทัพและกองทัพเรือมีความเป็นอิสระจากกันโดยสิ้นเชิงโดยแต่ละกองทัพมีพันธกิจของตนเองและมีสายบังคับบัญชาแยกต่างหาก Aeronautics ของทหารมีเอกราชที่ดีตั้งแต่ปีค.ศ. 1937 แต่ยังคงบูรณาการการปกครองเข้ากับกองทัพ ความพยายามในการออกคำสั่งทางทหารแบบรวมศูนย์และกองทัพจากทศวรรษ 1930 เข้ากับความขัดแย้งทางการเมืองของกองทัพและกองทัพเรือพยายามที่จะรักษาเอกราชของประเทศ ความขัดแย้งนี้จะไม่สามารถเอาชนะได้จนกว่าจะถึงปี 1950 หลังจากประสบการณ์ของสงครามโลกครั้งที่สองการเริ่มต้นของสงครามเย็นและการก่อตั้งของนาโต้ถูกรวบรวมขึ้น

โครงสร้าง

งบประมาณ

บุคลากร

กำลังพลประจำการ

กำลังพลสำรอง

การศึกษา

เครื่องแบบ

ยุทธภัณฑ์

อาวุธประจำกาย

อาวุธประจำหน่วย

ศาลทหาร

ความสัมพันธ์ทางทหาร

อ้างอิง

เชิงอรรถ

1. "Biografia do Prof. Aníbal Cavaco Silva". presidencia.pt. Presidência da República. สืบค้นเมื่อ 12 February 2014.
2. "Ministro da Defesa Nacional José Pedro Aguiar-Branco". portugal.gov.pt. Ministério da Defesa Nacional. สืบค้นเมื่อ 2 March 2014.
3. "Chefe de Estado-Maior-General das Forças Armadas Artur Pina Monteiro" (PDF). emgfa.pt. Estado Maior General das Forças Armadas. สืบค้นเมื่อ 2 March 2014.
4. "32.875 Militares (Homens e Mulheres)". emgfa.pt. Estado Maior General das Forças Armadas. สืบค้นเมื่อ 17 February 2014.
5. "Table 1 : Defence expenditures of NATO countries" (PDF). Defence expenditures of NATO Countries (1990-2011) (Rev1). NATO/OTAN. สืบค้นเมื่อ 12 February 2014.
6. "Despesas com a Defesa Nacional". emgfa.pt. Estado Maior General das Forças Armadas. สืบค้นเมื่อ 17 February 2014.
7. "Lei Orgânica 1-A/2009 Capítulo I Artigo 7º Nº1" (PDF). Diário da República. XVII Governo Constitucional de Portugal. สืบค้นเมื่อ 23 January 2014.
8. "Lei 31-A/2006 Capítulo III Artigo 9º" (PDF). Diário da República. XVII Governo Constitucional de Portugal. สืบค้นเมื่อ 23 January 2014.
9. "Lei 31-A/2006 Capítulo IV Artigo 20º" (PDF). Diário da República. XVII Governo Constitucional de Portugal. สืบค้นเมื่อ 23 January 2014.
10. "Hístorico de operações". emgfa.pt. Estado Maior General das Forças Armadas. สืบค้นเมื่อ 23 January 2014.

บรรณานุกรม

แหล่งข้อมูลอื่น

แม่แบบ:กองทัพโปรตุเกส