คาร์ล ริทเทอร์

คาร์ล ริทเทอร์ (เยอรมัน: Carl Ritter; 7 สิงหาคม ค.ศ. 1779 – 28 กันยายน ค.ศ. 1859) เป็นนักภูมิศาสตร์ชาวเยอรมันร่วมสมัยกับอเล็คซันเดอร์ ฟ็อน ฮุมบ็อลท์ เขาเป็นหนึ่งในผู้ริเริ่มภูมิศาสตร์ยุคนวนิยมและเป็นผู้ครอบครองตำแหน่งอาจารย์ด้านภูมิศาสตร์คนแรกของมหาวิทยาลัยเบอร์ลินตั้งแต่ ค.ศ. 1825 จนกระทั่งเสียชีวิต

คาร์ล ริทเทอร์ (ภาพพิมพ์หิน)

ประวัติ

คาร์ล ริทเทอร์ เกิดที่เมืองเควดลินบวร์คโดยเป็นบุตรหนึ่งในหกคนของเอ็ฟ. เว. ริทเทอร์ นายแพทย์ผู้เป็นที่นับหน้าถือตาของเมือง

พ่อของริทเทอร์เสียชีวิตเมื่อเขาอายุได้สองปี เขาเข้าเรียนที่โรงเรียนชเน็พเฟินทาลซัลทซ์มันเมื่ออายุห้าปี การสอนในโรงเรียนมุ่งเน้นถึงการศึกษาธรรมชาติ (เห็นได้ชัดว่าได้รับอิทธิพลจากงานเขียนของฌ็อง-ฌัก รูโซ เกี่ยวกับการศึกษาของเด็ก) ประสบการณ์จากโรงเรียนมีอิทธิพลต่อความคิดของริทเทอร์ตลอดชั่วชีวิตของเขา ซึ่งเขาให้ความสนใจเกี่ยวกับวิธีการศึกษาแบบใหม่รวมถึงโยฮัน ไฮน์ริช เพ็สทาล็อทซี อันที่จริงงานเขียนจำนวนของริทเทอร์เองก็ใช้หลักขั้นตอนในการสอนของเพ็สทาล็อทซีด้วยเช่นกัน

หลังจากจบการศึกษา ริทเทอร์ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเบทมัน ฮ็อลเวค นายธนาคารในแฟรงก์เฟิร์ต ฮ็อลเวคให้ริทเทอร์เป็นครูสอนพิเศษให้กับลูก ๆ ของเขา ในขณะเดียวกันเขาก็ได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยฮัลเลอโดยฮ็อลเวคเป็นผู้สนับสนุนค่าใช้จ่าย เขาเริ่มเป็นครูสอนพิเศษตั้งแต่ ค.ศ. 1798 และประกอบอาชีพนี้เป็นระยะเวลาสิบห้าปี ช่วงระหว่าง ค.ศ. 1814–1819 ขณะที่เขาอยู่ในเกิททิงเงินเพื่อทำการสอนลูกศิษย์เป็นช่วงที่เขาได้เริ่มศึกษาภูมิศาสตร์ด้วยตนเอง เขาหมั้นหมายและแต่งงานกับลิลลี คราเมอร์ จากดูเดอร์ชตัท และได้เขียนและตีพิมพ์หนังสือสองเล่มแรกของเขาชื่อ ภูมิศาสตร์ (Erdkunde)

ใน ค.ศ. 1819 เขาดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ที่แฟรงก์เฟิร์ต และในปี ค.ศ. 1820 เขาได้รับการแต่งตั้งให้ทำการสอนประวัติศาสตร์ในมหาวิทยาลัยเบอร์ลิน ริทเทอร์ได้รับปริญญาเอกใน ค.ศ. 1821 และได้รับการแต่งตั้งเป็น ศาสตราจารย์พิเศษ (professor extraordinarius) ใน ค.ศ. 1825 เขายังสอนที่วิทยาลัยการทหารที่อยู่ใกล้กัน เขาให้ความสนใจอย่างยิ่งเกี่ยวกับการสำรวจแอฟริกาและติดต่อกับนักวิชาการชาวอังกฤษและแวดวงวิทยาศาสตร์อย่างเช่นราชสมาคมภูมิศาสตร์อย่างต่อเนื่อง เขาเป็นหนึ่งในครูของนักสำรวจไฮน์ริช บาร์ท ผู้เดินทางไปยังแอฟริกาเหนือและแอฟริกาตะวันตกในนามของรัฐบาลอังกฤษเพื่อเจรจาสนธิสัญญาว่าด้วยการการหยุดค้าทาสในเส้นทางการค้าข้ามทะเลทรายสะฮารา โดยริทเทอร์เองนั้นอุทิศต่อการต่อต้านการถือครองทาสในเยอรมนี

ใน ค.ศ. 1822 ริทเทอร์ได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกของสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งปรัสเซีย และใน ค.ศ. 1824 เขาได้เข้าเป็นสมาชิกสมทบของสมาคมเอเชียแห่งปารีส (Société Asiatique de Paris) ใน ค.ศ. 1828 เขาได้ก่อตั้งสมาคมภูมิศาสตร์แห่งเบอร์ลิน (Gesellschaft für Erdkunde zu Berlin) เขาได้รับตำแหน่งสมาชิกกิตติมศักดิ์ต่างประเทศของสถาบันศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์อเมริกัน (American Academy of Arts and Sciences) ใน ค.ศ. 1849 และได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าของราชสถาบันการทำแผนที่แห่งปรัสเซียใน ค.ศ. 1856 เขาเสียชีวิตที่เบอร์ลินใน ค.ศ. 1859

อ้างอิง

1. "Book of Members, 1780–2010: Chapter R" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. สืบค้นเมื่อ 8 September 2016.

• James, Preston E. and Martin, Geoffrey J. (1981) All Possible Worlds: A History of Geographical Ideas (2nd ed.) John Wiley, New York ISBN 0-471-06121-2
• Kramer, Fritz L. (1959) "A Note on Carl Ritter" Geographical Review 49: pp. 406–409
• Linke, Max (1981) "Carl Ritter" Geographers Biobibliographical Studies 5: pp. 99–108
• Linke, Max (2000) Ritters Leben und Werk: ein Leben für die Geographie Verlag Janos Stekovics, Quedlinburg, Germany ISBN 3-932863-28-3 (Ritter's Life and Work: a Life [lived] for Geography in German)
• Schmutterer, Felix: Carl Ritter und seine "Erdkunde von Asien". Die Anfänge der wissenschaftlichen Geographie im frühen 19. Jahrhundert. Dietrich Reimer Verlag, Berlin 2018.
•   Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Ritter, Karl" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. 23 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 370.
• บทความนี้เรียบเรียงจากเนื้อหาใน สารานุกรมนานาชาติฉบับใหม่ (New International Encyclopedia) ซึ่งในปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติ