ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน

ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน (เยอรมัน: Konzentrationslager Bergen-Belsen) หรือ เบ็ลเซิน เป็นค่ายกักกันนาซีที่ซึ่งปัจจุบันตั้งอยู่ที่โลเออร์แซ็คโซนี ทางภาคเหนือของเยอรมนี, ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองแบร์เกิน ใกล้กับเมืองเซ็ลเลอ (Celle) แต่เดิมถูกสร้างขึ้นเป็นค่ายเชลยศึก ใน ค.ศ. 1943 บางส่วนของค่ายได้กลายเป็นค่ายกักกัน ช่วงแรกได้กลายเป็น "ค่ายแลกเปลี่ยน" ที่ซึ่งตัวประกันชาวยิวที่ถูกคุมขังไว้เพื่อจะได้แลกเปลี่ยนกับนักโทษเชลยศึกเยอรมันที่ถูกคุมขังในต่างประเทศ ต่อมาค่ายได้รับการขยายเพื่อรองรับชาวยิวจากค่ายกักกันอื่น ๆ

ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน Bergen-Belsen Concentration Camp
ค่ายกักกันนาซี
มุมมองของค่ายหลังการปลดปล่อย
Location of ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน Bergen-Belsen Concentration Camp within เยอรมันนี
ที่ตั้ง	รัฐนีเดอร์ซัคเซิน, เยอรมนีตอนเหนือ
ดำเนินการโดย	เอ็สเอ็ส-โทเทินค็อพฟ์แฟร์เบ็นเดอ (SS-Totenkopfverbände)
ผู้บังคับบัญชา	List อดอล์ฟ แฮส [de] (April 1943 – December 2, 1944) โยเซ็ฟ คราเมอร์ (December 2, 1944 – April 15, 1945)
การใช้งานสถานที่ก่อนหน้า	ค่ายเชลยศึก
เปิดใช้งาน	ค.ศ. 1940–1945
ผู้ถูกกักกัน	ส่วนใหญ่เป็นยิว, โปแลนด์, เชลยศึกโซเวียต, ดัตช์, เช็ก, เยอรมัน และออสเตรียน
จำนวนผู้ถูกกักกัน	120,000 คน
เสียชีวิต	50,000 คนหรือมากกว่า
ปลดปล่อยโดย	สหราชอาณาจักรและแคนาดา, 15 เมษายน 1945
ผู้ถูกกักกันที่มีชื่อเสียง	อันเนอ ฟรังค์ และ มาร์กอต ฟรังค์
เว็บ	bergen-belsen.stiftung-ng.de/en/

อนุสรณ์สถานถึงเหล่าเชลยศึกโซเวียต

ภายหลังปี ค.ศ. 1945 ชื่อนี้ได้ถูกนำไปใช้กับค่ายผู้ที่ถูกขับไล่ที่จัดตั้งขึ้นในบริเวณใกล้เคียง แต่มันมักจะมีเกี่ยวข้องกับค่ายกักกันเป็นส่วนใหญ่ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1941 ถึง 1945 จำนวนเชลยศึกโซเวียตประมาณ 20,000 คน และอีก 50,000 คนได้เสียชีวิตที่นั่น ด้วยความแน่นเบียดแออัดกัน ขาดแคลนอาหารและสภาพสุขาภิบาลที่แย่ทำให้เกิดการระบาดของไข้รากสาดใหญ่ วัณโรค ไข้รากสาดน้อย และโรคบิด นำไปสู่การเสียชีวิตของผู้คนมากกว่า 35,000 คน ในช่วงสองสามเดือนแรกของปี ค.ศ. 1945 ไม่นานก่อนและหลังได้รับการปลดปล่อย

ค่ายแห่งนี้ได้รับการปลดปล่อยเมื่อวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1945 โดยกองพลยานเกราะบริติซที่ 11 ทหารได้พบว่าเชลยภายในค่ายกักกันประมาณ 60,000 คน ส่วนใหญ่อยู่ในสภาพกึ่งอดอยากและป่วยหนัก และอีก 13,000 ศพ รวมทั้งอันเนอ และมาร์กอท ฟรังค์ ที่นอนตายอยู่บริเวณรอบค่ายที่ยังไม่ได้ถูกฝัง ด้วยความน่าสะพรึงกลัวของค่าย แฟ้มเอกสารบนฟิล์มและในรูปถ่ายทำให้ชื่อ"เบ็ลเซิน" กลายเป็นสัญลักษณ์ของการก่ออาชญากรรมของนาซีโดยทั่วไปเพื่อแสดงความคิดเห็นจากสาธารณชนในหลายประเทศในช่วงเวลาหลังปี ค.ศ. 1945 ปัจจุบัน,ได้มีอนุสรณ์สถานที่มีห้องโถงนิทรรศการที่จัดตั้งขึ้นในเมือง

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ มีนาคม 29, 2013. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2012. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
2. Shephard, Ben (2006). After daybreak : the liberation of Belsen, 1945. London: Pimlico. ISBN 978-1844135400.
3. Oppenheimer, Paul (1996). From Belsen to Buckingham Palace. Nottingham: Quill Press. ISBN 978-0-9536280-3-2.
4. "The 11th Armoured Division (Great Britain)", United States Holocaust Memorial Museum.
5. "Bergen-Belsen". www.ushmm.org.

• "POW Camps". Retrieved April 3, 2012.
• "Bergen-Belsen". Retrieved April 3, 2012.