จักรพรรดิโกะ-คาเมยามะ
จักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ (ญี่ปุ่น: 後亀山天皇 โรมาจิ: Go-Kameyama-tennō) จักรพรรดิองค์ที่ 99 แห่ง ราชวงศ์ญี่ปุ่น องค์ที่ 4 และองค์สุดท้ายแห่ง ราชสำนักใต้ ใน ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ ตามที่ได้บันทึกไว้ใน รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น
| จักรพรรดิโกะ-คาเมะยามะ | |
|---|---|
| จักรพรรดิญี่ปุ่น | |
| ค.ศ. 1383 - 19 พฤศจิกายน [ตามปฎิทินเก่า: 5 ตุลาคม] 1392 | |
| รัชศก | โควะ เก็นชู |
| รัชกาลก่อนหน้า | โชเก (ราชสำนักใต้) |
| รัชกาลถัดไป | โกะ-โคะมะสึ (ราชสำนักเหนือ และรวบรวมแผ่นดิน) |
| พระนามเต็ม | สมเด็จพระจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ |
| ประสูติ | ค.ศ. 1350 โกะโจ , โยะชิโนะ , นะระ |
| พระบรมนามาภิไธย | ฮิโระนะริ |
| สวรรคต | 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1424 ไดกะกุจิ |
| พระราชบิดา | จักรพรรดิโกะ-มูรากามิ |
| ลายพระอภิไธย | |
จักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะครองสิริราชสมบัติระหว่างปี ค.ศ. 1383 - ค.ศ. 1392
พระนามของพระองค์นั้นนำมาจากพระนามของ จักรพรรดิคะเมะยะมะ จักรพรรดิในช่วง คริสต์ศตวรรษที่ 13 ผู้เป็นต้นราชสกุล ไดกะกุจิ ที่ปกครอง ราชสำนักใต้ เมื่อใส่คำว่า โกะ (後) เข้าไปพระนามของพระองค์จึงมีความหมายว่า จักรพรรดิคะเมะยะมะยุคหลัง หรือ จักรพรรดิคะเมะยะมะที่ 2
พระราชประวัติ
ก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายฮิโระนะริ (ญี่ปุ่น: Hironari-shinnō)
เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 2 ใน จักรพรรดิโกะ-มูรากามิ และเป็นพระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาเดียวกับ จักรพรรดิโชเก
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ
- ค.ศ. 1383 (ปี โควะ ที่ 3) : ปีที่ 15 ในรัชสมัย จักรพรรดิโชเก ทรงสละราชบัลลังก์ให้กับ เจ้าชายฮิโระนะริ ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ หลังจากนั้นไม่นานได้มีการประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกที่พระราชวังหลวงที่ โยะชิโนะ
- 19 พฤศจิกายน ค.ศ. 1392 (วันที่ 5 เดือน 10 ปี เก็นชู ที่ 9) : หลังจากราชสำนักเหนือและราชสำนักใต้ได้ทำสนธิสัญญาสันติภาพจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะจึงตัดสินพระทัยยอมแพ้และสละราชบัลลังก์ให้กับ จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ จาก ราชสำนักเหนือ ทำให้ ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ ที่ดำเนินมายาวนานสิ้นสุดลง
ซึ่งสนธิสัญญาฉบับนี้มีเงื่อนไขที่สำคัญคือเมื่อครบ 10 ปีแล้วต้องให้เจ้าชายจากราชสกุลไดกะกุจิขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อแต่จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึทรงทำลายเงื่อนไขข้อนี้เมื่อครองสิริราชสมบัตินานถึง 20 ปีและสละราชบัลลังก์ให้กับพระราชโอรสหลังจากนั้นเจ้าชายจากสายราชสกุลไดกะกุจิก็มิได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศอีกเลยจนกระทั่งวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 1911 ปีที่ 44 ในรัชสมัย จักรพรรดิเมจิ ทางสำนักพระราชวังได้กำหนดให้จักรพรรดิจากราชสำนักใต้ทั้ง 4 พระองค์เข้ามาเป็นจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นอย่างเป็นทางการ
แต่หลังจากจบ สงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ไม่นานก็มีพระและนักธุรกิจชาวญี่ปุ่นนามว่า คุมะซะวะ ฮิโระมิชิ ได้ออกมาอ้างว่าตัวเองเป็นทายาทสายตรงรุ่นที่ 19 ของจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะพร้อมกับบอกว่าการปกครองของจักรพรรดิที่สืบเชื้อสายจากราชสำนักเหนือนั้นไม่ถูกกฎหมายแต่การออกมาของฮิโระมะชิครั้งนี้ไม่ได้รับการตอบสนอง
หลังจากสละราชบัลลังก์แล้วอดีตจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะได้เสด็จไปประทับที่โยะชิโนะช่วงระยะเวลาหนึ่งก่อนจะเสด็จกลับมาประทับที่ วัดไดกะกุจิ เป็นการถาวรจนกระทั่งสวรรคต
- 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1424 (วันที่ 12 เดือน 4 ปี โอะเอ ที่ 31) : อดีตจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะสวรรคตที่วัดไดกะกุจิเมื่อพระชนมายุประมาณ 74 พรรษา