วีวาย หมาใหญ่

วีวาย หมาใหญ่

ดาววีวาย หมาใหญ่กำลังพ่นก๊าซจำนวนมหาศาลออกมาขณะระเบิด
ข้อมูลสังเกตการณ์ จุดเริ่มยุค J2000      วิษุวัต J2000
กลุ่มดาว	หมาใหญ่
ไรต์แอสเซนชัน	07^h 22^m 58.33^s
เดคลิเนชัน	−25° 46' 03.17″
ความส่องสว่างปรากฏ (V)	6.5 ถึง 9.6 7.9607
คุณสมบัติ
ชนิดสเปกตรัม	M3-M5e Ia
ดัชนีสี B-V	2.24
ชนิดดาวแปรแสง	กึ่งปกติ
มาตรดาราศาสตร์
ความเร็วแนวเล็ง (Rv)	49 ± 10 km/s
การเคลื่อนที่เฉพาะ (μ)	RA: 9.84 mas/yr Dec.: 0.75 mas/yr
พารัลแลกซ์ (π)	1.78 ± 3.54 mas
ระยะทาง	~4,900 ly (~1,500 pc)
รายละเอียด
มวล	~30-40 M☉
รัศมี	1,420 R☉
ความส่องสว่าง	~450,000 L☉
อุณหภูมิ	~3000 K
ชื่ออื่น
เอชดี 58061, เอชไอพี 35793

วีวายหมาใหญ่ (อังกฤษ: VY Canis Majoris) คือดาวฤกษ์ชนิดไฮเปอร์ไจแอนท์สีแดง ตั้งอยู่บริเวณกลุ่มดาวหมาใหญ่ มีขนาดประมาณ 1,420 เท่าของรัศมีของดวงอาทิตย์ (8.4-9.8 หน่วยดาราศาสตร์/เส้นผ่านศูนย์กลาง ~2,000 ล้านกิโลเมตร/2,000,000,000,000 เมตร หรือ 2.00 เทระเมตร)(มีขนาดประมาณวงโคจรของดาวเสาร์) ตั้งอยู่ห่างจากโลกประมาณ 1.5 กิโลพาร์เซก (4,900 ปีแสง) วีวาย สุนัขใหญ่ เป็นดาวฤกษ์เดี่ยว ซึ่งแตกต่างจากดาวไฮเปอร์ไจแอนท์ส่วนใหญ่ที่มักจะเป็นดาวคู่ หรืออยู่ในระบบดาวหลายดวง ดาวดวงนี้ถูกจัดประเภทเป็นดาวแปรแสงกึ่งปกติ และมีความหนาแน่นโดยประมาณ 0.000005 ถึง 0.000010 กก./ม.³

อ้างอิง

1. "SIMBAD basic query result: VY Canis Majoris". SIMBAD, Centre de Données astronomiques de Strasbourg. สืบค้นเมื่อ March 7, 2009.
2. "GCVS Query=VY CMa". General Catalogue of Variable Stars @ Sternberg Astronomical Institute, Moscow, Russia. สืบค้นเมื่อ 2010-11-24.
3. . CASU Astronomical Data Centre. Cambridge Astronomical Survey Unit. 2006. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ March 10, 2009.
4. Lipscy, S. J.; Jura, M.; Reid, M. J. (June 10, 2005). "Radio photosphere and mass-loss envelope of VY Canis Majoris". The Astrophysical Journal. The American Astronomical Society. 626: 439–445. doi:10.1086/429900.
5. Monnier, J. D.; Geballe, T. R.; Danchi, W. C. (August 1, 1998). "Temporal variations of midinfrared spectra in late-type stars". The Astrophysical Journal. American Astronomical Society. 502: 833–846. doi:10.1086/305945.
6. Lada, C. J.; Reid, M. (March 1976). "The discovery of a molecular cloud associated with VY CMa". Bulletin of the American Astronomical Society. American Astronomical Society. 8: 322.
7. Wittkowski, M.; Langer, N.; Weigelt, G. (October 27, 1998). "Diffraction-limited speckle-masking interferometry of the red supergiant VY CMa". Astronomy and Astrophysics. European Southern Observatory. 340: 39–42.
8. Monnier, J. D.; Danchi, W. C.; Hale, D. S.; Lipman, E. A.; Tuthill, P. G.; Townes, C. H. (November 10, 2000). "Mid-infrared interferometry on spectral lines. II. Continuum (dust) emission around IRC +10216 and VY Canis Majoris". The Astrophysical Journal. The American Astronomical Society. 543: 861–867. doi:10.1086/317126.
9. Monnier, J. D.; Tuthill, P. G.; Lopez, B.; Cruzalebes, P.; Danchi, W. C.; Haniff, C. A. (February 10, 1999). "The last gasps of VY Canis Majoris: aperture synthesis and adaptive optics imagery". The Astrophysical Journal. American Astronomical Society. 512: 351–361. doi:10.1086/306761.
10. Lada, Charles J.; Reid, Mark J. (January 1, 1978). "CO observations of a molecular cloud complex associated with the bright rim near VY Canis Majoris". The Astrophysical Journal. American Astronomical Society. 219: 95–104. doi:10.1086/155758.

หนังสืออ่านเพิ่ม

• Kastner, Joel H. (1998). "Hubble Space Telescope Imaging of the Mass-losing Supergiant VY Canis Majoris". Astronomical Journal. 115 (4): 1592–1598. Bibcode:1998AJ....115.1592K. doi:10.1086/300297. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)

แหล่งข้อมูลอื่น

• Astronomers Map a Hypergiant Star's Massive Outbursts, HubbleSite NewsCenter, 2007-01-08
• Helton, L. Andrew. Research Topics - VY Canis Majoris, University of Minnesota
• "What is the Biggest Star in the Universe?", Universe Today, 2008-04-06

พิกัด:   07^h 22^m 58.33^s, −25° 46′ 03.17″

• Jonathan Amos (27 November 2009). "Herschel telescope 'fingerprints' colossal star". BBC News. สืบค้นเมื่อ 30 November 2009. The death throes of one of the biggest stars known to science have been spied by Europe's Herschel space telescope.
• American Association of Variable Star Observers
• The Hubble Space Telescope 2001-02-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน