ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน

"ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน" (จีน: 伤害中国人民的感情) เป็นประโยคทางการเมืองที่ถูกใช้โดยกระทรวงการต่างประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีน และสื่อของสำนักต่าง ๆ ของประเทศจีนอย่างเช่น เหรินหมินรึเป้า, China Daily, สำนักข่าวซินหัว และ Global Times เพื่อประนามหรือแสดงถึงความไม่พึงพอใจต่อการกระทำหรือนโยบายของบุคคล, องค์กร หรือรัฐบาลที่ทางการจีนมองว่าเป็นปรปักษ์ต่อตนเอง บางครั้งอาจมีการใช้คำอื่นที่คล้าย ๆ กันอย่างเช่น "ทำร้ายจิตใจของชาวจีนทั้งประเทศ" (จีน: 伤害中华民族的感情) "ทำร้ายจิตใจของชาวจีนทั้งพันสามร้อยล้านคน" (จีน: 伤害13亿人民感情)

กระทรวงการต่างประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีน

ต้นกำเนิด

มีการใช้ประโยคนี้ครั้งแรงเมื่อปี พ.ศ. 2502 โดยหนังสือพิมพ์ เหรินหมินรึเป้า เขียนโจมตีประเทศอินเดียในกรณีพิพาทชายแดน และหลังจากนั้นเป็นต้นมาทางรัฐบาลจีนได้มีการใช้ประโยคนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ ผ่านทางสื่อแขนงต่าง ๆ ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่า "ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน" มีทั้งรัฐบาลของประเทศอื่น องค์กรต่างประเทศ จนไปถึงบริษัทต่าง ๆ และผู้มีชื่อเสียงด้วย

บทวิเคราะห์

 

ความถี่ของการใช้คำว่า "ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน" โดยสำนักข่าว เหรินหมินรึเป้า ในแต่ละปี

มีการศึกษาโดยนาย David Bandurski จากโครงการศึกษาสื่อจีนที่มหาวิทยาลัยฮ่องกง โดยมีการเลือกดูบทความ 143 ฉบับจากหนังสือพิมพ์ เหรินหมินรึเป้า ที่ตีพิมพ์ตั้งแต่ พ.ศ. 2502 ถึง 2558 ประเทศญี่ปุ่นถูกกล่าวหาว่า "ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน" มากที่สุด 51 ครั้ง, อันดับสองเป็นสหรัฐอเมริกา 35 ครั้ง, เกี่ยวกับสถานะทางการเมืองของประเทศใต้หวัน 28 ครั้ง และทิเบต 12 ครั้ง

บทความหนึ่งของนิตยสารไทม์ในเดือนธันวาคมปี พ.ศ. 2551ได้มีการแสดงสติถิของการใช้ประโยคนี้ในสิ่งตีพิมพ์ของ เหรินหมินรึเป้า โดยระบุว่าในช่วงปี พ.ศ. 2489 ถึง 2549 มีบทความมากกว่าร้อยเรื่องที่ใช้คำนี้ต่อว่าผู้อื่นว่าทำร้ายจิตใจของชาวจีน Global Times ได้เผยแพร่บทวิเคราะห์ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2558 มีบทสรุปว่าพบบทความ 237 บทความ เผยแพร่โดย เหรินหมินรึเป้า ในช่วงเดือน พฤษภาคม ปี พ.ศ.2489 ถึง พฤษภาคม ปี พ.ศ.2558 ซึ่งกล่าวหา 29 ประเทศว่าทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน ประเทศเหล่านี้มี อินเดีย 9 บทความ, ฝรั่งเศส 16 บทความ, สหรัฐอเมริกา 62 บทความ และ ญี่ปุ่น 96 บทความ

หวังหงหลุน (จีน: 汪宏倫) ผู้ร่วมวิจัยที่ Institute of Sociology at Academia Sinica ประเทศใต้หวัน พบว่า เหรินหมินรึเป้า มีการใช้คำว่า "ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน" 319 ครั้ง โดยได้ข้อมูลมาจากฐานข้อมูลของ เหรินหมินรึเป้า

เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น

สหรัฐ

 

บิล คลินตัน, จอร์จ ดับเบิลยู บุช และ บารัก โอบามา

ประธานาธิบดี บิล คลินตัน, จอร์จ ดับเบิลยู บุช และ บารัก โอบามา ได้ถูกกล่าวหาโดยกระทรวงการต่างประเทศของจีนว่า "ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน" ที่ไปเข้าพบปะกับ ทาไลลามะที่ 14

วาติกัน

ในเดือนตุลาคม พ.ศ.2543 สมเด็จพระสันตะปาปายอห์น ปอลที่ 2 ได้ประกาศให้มิชชันนารีและผู้ติดตาม 120 คนเป็นนักบุญ ซึ่งคนเหล่านี้ได้เสียชีวิตในประเทศจีนช่วงราชวงศ์ชิง และช่วงสาธารณรัฐจีน เหรินหมินรึเป้า ได้มีการตอบโต้การกระทำดังกล่าวนั้นว่า "ทำร้ายความรู้สึกของคนจีน และเป็นการยั่วยุคนจีนทั้งประเทศ" กระทรวงการต่างประเทศของจีนได้ออกมาแถลงว่าวาติกัน "ได้ทำร้ายความรู้สึกของชาวจีนและภาพลักษณ์ของประเทศจีน"

ยุโรป

ในปี พ.ศ.2543 Swedish Academy ได้มอบรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมให้กับ เกา ซิงเจี้ยน ซึ่ง เหรินหมินรึเป้า ได้เขียนว่า "เป็นการกระทำที่น่ารังเกียจ" และ "ทำร้ายความรู้สึกของคนจีน และเป็นการยั่วยุคนจีนทั้งประเทศอย่างร้ายแรง"

ในวันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ.2551 รัฐสภายุโรป ได้มอบรางวัล Sakharov ปี 2008 ให้กับนักต่อสู้สิทธิมนุษย์ชน Hu Jia ก่อนการประกาศรางวัลจีนได้พยายามกดดันรัฐสภายุโรปเพื่อไม่ให้ Hu Jia ชนะรางวัล โดยเอกอัครราชทูตจีนที่ประจำอยู่ในยุโรปได้เขียนจดหมายถึงรัฐสภายุโรปกล่าวว่าถ้าหาก Hu Jia ได้รับรางวัล จะเป็นการบั่นทอนมิตรภาพของยุโรปและจีนเป็นอย่างมาก และจะเป็นการทำร้ายความรู้สึกของชาวจีน

เม็กซิโก

ในวันที่ 9 กันยายน พ.ศ.2554 ประธานาธิบดี Felipe Calderón ของเม็กซิโก ได้เข้าพบปะกับ ทาไลลามะที่ 14 ในวันถัดมา กระทรวงการต่างประเทศของจีนได้ออกแถลงการว่าจีนไม่พอใจต่อการพบปะดังกล่าว และเป็นการทำร้ายความรู้สึกของชาวจีนเป็นอย่างมาก

ญี่ปุ่น

ในวันที่ 15 กันยายน พ.ศ.2555 หลังจากรัฐบาลญี่ปุ่นได้เข้าควบคุมหมู่เกาะเซ็งกากุ สำนักข่าวซินหัวได้กล่าวว่าการกระทำดังกล่าว "ทำร้ายความรู้สึกของคนจีนทั้งพันสามร้อยล้านคน"

ฮ่องกง

ในวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ.2562 ในระหว่างการประท้วงในฮ่องกง ที่จิ๊มซ้าโจ๋ยมีผู้ชุมนุมคนหนึ่งได้ลดธงชาติของจีนลงและโยนธงลงไปในทะเล สำนักงานราชการฮ่องกงและมาเก๊าได้ออกมาประนามว่า "กลุ่มคนหัวรุนแรงได้ละเมิดกฏหมายทำลายธงชาติของจีน ทำลายเกียรติยศของประเทศ ละเมิดระบบหนึ่งประเทศ สองระบบ และทำร้ายความรู้สึกของชาวจีนอย่างมาก"

เชิงอรรถ

1. จำนวนประชากรที่กล่าวไว้อาจจะแตกต่างประมาณ 1200 ล้าน ถึง 1400 ล้านคน

อ้างอิง

1. . Hong Kong Free Press (ภาษาอังกฤษ). 2018-02-16. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2018-02-16.
2. . China Daily (ภาษาอังกฤษ). 2019-09-24. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2019-11-18.
3. . NetEase (ภาษาจีน). Jiangxi Daily. 2012-09-15. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2014-02-02.
4. Zhong Sheng (2020-04-28). . Global Times (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-05-06.
5. . เหรินหมินรึเป้า (ภาษาจีน). 2006-03-07. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-10-29.
6. Bandurski, David (2016-01-29). . University of Hong Kong (ภาษาอังกฤษ). China Media Project. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-02-04.
7. . Deutsche Welle (ภาษาจีน). 2017-09-09. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2017-10-15.
8. Bandurski, David (2016-01-29). . Hong Kong Free Press (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-01-29.
9. Keith B. Richburg (2018-02-22). . Nikkei Asian Review (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2018-04-08.
10. . เหรินหมินรึเป้า (ภาษาจีน). 2000-10-03. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2015-11-23.
11. . เหรินหมินรึเป้า (ภาษาจีน). 2000-10-13. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-09-03.
12. "China says unity at stake over Tibet". Reuters (ภาษาอังกฤษ). 2008-04-12. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-09-03.
13. "China Hurt by Bjork". The New York Times (ภาษาอังกฤษ). 2008-03-08. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2012-05-27.
14. . Quartz (ภาษาอังกฤษ). 2019-12-16. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-08-17.
15. . The Wall Street Journal (ภาษาอังกฤษ). 2014-06-10. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-09-28.
16. 汪宏倫 (2014). "理解當代中國民族主義：制度、情感結構與認識框架" (PDF). 文化研究 (ภาษาจีน) (19): 189–250. (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-12-18. สืบค้นเมื่อ 2020-12-18.
17. . ไทม์ (ภาษาอังกฤษ). 2008-11-11. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-06-04.
18. . Global Times (ภาษาจีน). 2015-06-05. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-05-29.
19. . Wired (ภาษาอังกฤษ). 1998-11-05. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-09-03.
20. . Hindustan Times (ภาษาอังกฤษ). 2007-10-16. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-09-03.
21. . สำนักข่าวซินหัว (ภาษาอังกฤษ). 2011-07-17. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-06-19.
22. . Quartz (ภาษาอังกฤษ). 2014-02-21. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2014-03-02.
23. . Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China (ภาษาจีน). 2000-11-07. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-09-03.
24. . European Parliament (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-10-26.
25. . The Wall Street Journal (ภาษาจีน). 2008-10-23. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-01-19.
26. . Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-10-30.
27. . Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China (ภาษาจีน). 2011-09-10. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-09-30.
28. . 香港01 (ภาษาจีน). 2019-08-04. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-11-08. สืบค้นเมื่อ 2020-10-30.