จักรวรรดิโปรตุเกส (อังกฤษ: Portuguese Empire, โปรตุเกส: Império Português) เป็นหนึ่งในอาณานิคมของโลกจักรวรรดิแรกที่มีดินแดนในหลายทวีปที่รวมทั้ง(อเมริกาใต้), (แอฟริกา), (อินเดีย) และ(เอเชียตะวันออกเฉียงใต้)ภายใต้การปกครอง และเป็นจักรวรรดิอาณานิคมที่รุ่งเรืองอยู่นานที่สุดในยุโรปที่รุ่งเรืองอยู่เป็นเวลาเกือบห้าร้อยปีตั้งแต่การพบ(บราซิล)ในปี (ค.ศ. 1500) จนกระทั่งถึงการคืน(มาเก๊า)ในปี (ค.ศ. 1999) ซึ่งเป็นระยะเวลายาวนานกว่า(จักรวรรดิสเปน) และ (จักรวรรดิฝรั่งเศส)
จักรวรรดิโปรตุเกส Império Português | |
---|---|
ค.ศ. 1415–ค.ศ. 1999 | |
![]() ( ตราแผ่นดิน) | |
(คำขวัญ): Vis Unita Maior Nunc et Semper "Now and Forever, United We are Greater" | |
เพลงชาติ: "" (ค.ศ. 1808–1834) เพลงรักชาติ "(อูอีนูดาการ์ตา)" (ค.ศ. 1834–1910) เพลงสรรเสริญรัฐธรรมนูญ "(อาปูร์ตูเกซา)" (ค.ศ. 1910–1999) The Portuguese | |
![]() จักรวรรดิโปรตุเกสและดินแดนโพ้นทะเล. แดง - ดินแดนที่เป็นเจ้าของ; เขียวมะกอก - สำรวจ; ส้ม - บริเวณที่มีอิทธิพลทางการค้า; ชมพู - อ้างสิทธิ; เขียว - สถานีค้าขาย; น้ำเงิน - การสำรวจทางทะเลหลัก เส้นทาง และบริเวณที่มีอิทธิพล | |
สถานะ | จักรวรรดิ |
(เมืองหลวง) | (ลิสบอน) a |
(พระมหากษัตริย์) | |
• 1415–1433 | (สมเด็จพระเจ้าฌูเซที่ 1) (พระองค์แรก) |
• 1908–1910 | (สมเด็จพระเจ้ามานูเอลที่ 2) (พระองค์สุดท้าย) |
• 1911–1915 | (คนแรก) |
• 1996–1999 | (ฌอร์ฌึ ซังไปยู) (คนสุดท้าย) |
ประวัติศาสตร์ | |
• การยึดครองเมือง(เซวตา) | ค.ศ. 1415 |
• (บุกเบิกเส้นทางเดินเรือยังอินเดีย) | ค.ศ. 1498 |
• ค้นพบ(บราซิล) | ค.ศ. 1500 |
• (ย้ายราชสำนักยังบราซิล) | ค.ศ. 1808 |
• (สหราชอาณาจักรโปรตุเกส บราซิล และแอลการ์ฟ) | ค.ศ. 1815 |
• บราซิลได้รับเอกราช | ค.ศ. 1822 |
• (ก่อตั้งยุคสาธารณรัฐ) | ค.ศ. 1910 |
• เสียอาณานิคมกัว | ค.ศ. 1961 |
• (การปฏิวัติคาร์เนชัน) | ค.ศ. 1974–1975 |
• การส่งมอบ(มาเก๊า) | ค.ศ. 1999 |
^ เมืองหลวงย้ายไปที่(ริโอ เดอ จาเนโร) ระหว่างปี(ค.ศ. 1808) ถึง(ค.ศ. 1821) |
ความต้องการที่จะขยายดินแดนไปทั่วโลกของโปรตุเกสเริ่มขึ้นอย่างจริงจังเมื่อนักสำรวจเริ่มดินทางไป(สำรวจ)ทางฝั่งทะเลของ(แอฟริกา)ในปี (ค.ศ. 1419) หลังจากที่ได้รับชัยชนะต่อเมือง(เซวตา) (Ceuta) ทางตอนเหนือของแอฟริกาในปี (ค.ศ. 1415) โปรตุเกสใช้ความก้าวหน้าล่าสุดทาง(การเดินเรือ), (การเขียนแผนที่) และเทคโนโลยีทางทะเลเช่นการใช้ (Caravel) ในการแสวงหาเส้นทาง(การค้าขายเครื่องเทศ)ซึ่งเป็นสินค้าที่มีค่าที่สุดในยุคนั้น ในปี (ค.ศ. 1488) (บาร์ตูลูเมว ดีอัช) (Bartolomeu Dias) เดินทางรอบ(แหลมกูดโฮป)สำเร็จ และในปี (ค.ศ. 1498) (วาสโก ดา กามา)ก็เดินทางรอบอินเดีย ขณะที่การสำรวจเหล่านี้เป็นการแสดงถึงอำนาจของโปรตุเกสในต่างประเทศแต่จุดประสงค์ที่แท้จริงของการสำรวจก็เพื่อเป็นการขยาย(เส้นทางการค้า)ที่เน้นการแสวงหาเส้นทางใหม่ไปยังตะวันออกไกล โดยไม่ต้องเดินทางผ่าน(ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน)ที่ขณะนั้นอยู่ภายใต้อิทธิพลของอำนาจของฝ่ายปฏิปักษ์โดยเฉพาะ(จักรวรรดิออตโตมัน)
ความเปลี่ยนแปลงในปี (ค.ศ. 1500) เกิดขึ้นเมื่อมีผู้พบฝั่งทะเล(อเมริกาใต้)โดยบังเอิญ และเมื่อ(เปดรู อัลวาเรซ กาบรัล)เป็นผู้เดินทางสำรวจไปพบและยึด(บราซิล)เป็นอาณานิคม นโยบายที่เคยเป็นการสำรวจเพื่อการค้าจึงเริ่มเปลี่ยนไปเป็นการสำรวจเพื่อแสวงหาอาณานิคม ในช่วงเวลาหลายสิบปีต่อมานักเดินเรือชาวโปรตุเกสก็ดำเนินการสำรวจฝั่งทะเลและเกาะต่างๆ ในเอเชียตะวันออกต่อไป ก่อตั้งป้อม และ (สถานีการค้า) (trading post) ขึ้นตามสถานที่ต่างๆ ที่พบ ภายในปี (ค.ศ. 1571) โปรตุเกสก็มีสถานีการค้าระไปตั้งแต่(ลิสบอน)เองไปจนถึง(นางาซากิ)ในญี่ปุ่น การขยายดินแดนทำให้โปรตุเกสกลายเป็นจักรวรรดิโลกที่มีความมั่งคั่งอันมหาศาล
ระหว่างปี (ค.ศ. 1580) ถึงปี (ค.ศ. 1640) โปรตุเกสก็กลายเป็นพันธมิตรรองของสเปนของสองราชบัลลังก์ในการรวมตัวกันเป็น(สหภาพไอบีเรีย) (Iberian Union) แม้ว่าสองราชอาณาจักรนี้จะมีการบริหารแยกกันแต่อาณานิคมของโปรตุเกสก็กลายเป็นเป้าในการโจมตีโดยศัตรูของสเปนในยุโรปผู้มีความไม่พึงพอใจต่อความสำเร็จในอำนาจทางทะเลในต่างประเทศของจักรวรรดิใน(คาบสมุทรไอบีเรีย)ที่รวมทั้ง(จักรวรรดิดัตช์) (ผู้ในที่สุดก็เข้าสงครามต่อต้านสเปน), (จักรวรรดิอังกฤษ) และ (จักรวรรดิฝรั่งเศส) แต่โปรตุเกสเป็นประเทศเล็กและมีประชากรเพียงจำนวนไม่มากนักซึ่งทำให้ไม่สามารถป้องกันอาณานิคมในการปกครองของตนเองในดินแดนต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพได้ ซึ่งในที่สุดก็เป็นผลทำให้อำนาจของโปรตุเกสเริ่มลดถอยลง นอกจากนั้นการสูญเสียบราซิลซึ่งเป็นอาณานิคมที่ใหญ่ที่สุดและสร้างผลกำไรให้มากที่สุดแก่โปรตุเกสในปี (ค.ศ. 1822) ในช่วง (Decolonization of the Americas) เป็นความสูญเสียอันใหญ่หลวงที่ทำให้โปรตุเกสไม่อาจฟื้นตัวขึ้นได้หลังจากนั้น
(การล่าอาณานิคมในแอฟริกา)ที่เริ่มขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ทำให้โปรตุเกสพอจะได้ดินแดนมาบ้าง ดินแดนส่วนใหญ่ในแอฟริกาที่ได้มาตกอยู่ภายใต้การบริหารและอิทธิพลของโปรตุเกสเป็นเวลาหลายร้อยปี เมืองเช่น(ลูอันดา) (Luanda) และ (Benguela) และที่ตั้งถิ่นฐานต่างๆ หลายแห่งได้รับการก่อตั้งขึ้นและปกครองโดยโปรตุเกสมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 หลังจาก(สงครามโลกครั้งที่สอง) (อังตอนียู ดือ ออลีไวรา ซาลาซาร์) (António de Oliveira Salazar) ผู้นำของโปรตุเกสก็ยังพยายามรักษาจักรวรรดิโปรตุเกสไว้โดยไม่ยอันอมเปลี่ยนแปลงในขณะที่ประเทศต่างๆ ในยุโรปเริ่มถอนตัวจากอาณานิคมต่างๆ ในปี (ค.ศ. 1961) กองกำลังจำนวนเพียงเล็กน้อยของโปรตุเกสที่ประจำอยู่ที่(รัฐกัว)ก็ไม่สามารถต้านทานกองทหาร(อินเดีย)ที่รุกเข้ามาในอาณานิคมได้ ซาลาซาร์จึงเริ่ม(สงครามอาณานิคมโปรตุเกส)อันเป็นสงครามนองเลือดอันยาวนานเพื่อที่จะปราบปรามนักต่อต้านอาณานิคมในอาณานิคมแอฟริกา สงครามอันไม่เป็นที่นิยมมาสิ้นสุดลงเมื่อคณะรัฐบาลของซาลาซาร์ถูกโค่นอำนาจในปี (ค.ศ. 1974) ที่เรียกกันว่า(การปฏิวัติคาร์เนชัน) (Carnation Revolution) หลังจากนั้นรัฐบาลโปรตุเกสก็เปลี่ยนนโยบายทันทีและอนุมัติอิสรภาพของประเทศต่างๆ ในอาณานิคมโปรตุเกสทั้งหมดยกเว้น(มาเก๊า)ที่มาคืนให้แก่(ประเทศจีน)ในปี (ค.ศ. 1999) ซึ่งเท่ากับเป็นการสิ้นสุดของจักรวรรดิโปรตุเกส
อ้างอิง
- Abernethy, David (2000). The Dynamics of Global Dominance, European Overseas Empires 1415–1980. Yale University Press. (ISBN) .
- Anderson, James Maxwell (2000). The History of Portugal. Greenwood Publishing Group. (ISBN) .
- Boxer, Charles Ralph (1969). The Portuguese Seaborne Empire 1415–1825. Hutchinson. (ISBN) .
- Boyajian, James (2008). Portuguese Trade in Asia Under the Habsburgs, 1580–1640. JHU Press. (ISBN) .
- Davies, Kenneth Gordon (1974). The North Atlantic World in the Seventeenth Century. University of Minnesota Press. (ISBN) .
- Diffie, Bailey (1977). Foundations of the Portuguese Empire, 1415–1580. University of Minnesota Press. (ISBN) .
- Lockhart, James (1983). Early Latin America: A History of Colonial Spanish America and Brazil. Cambridge University Press. (ISBN) .
- McAlister, Lyle (1984). Spain and Portugal in the New World, 1492–1700. University of Minnesota Press. (ISBN) .
- Newitt, Malyn D.D. (2005). . Routledge. (ISBN) . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-12-14. สืบค้นเมื่อ 2009-08-17.
- Russell-Wood, A.J.R. (1998). The Portuguese Empire 1415–1808. Johns Hopkins University Press. (ISBN) .
- Scammell, Geoffrey Vaughn (1997). The First Imperial Age, European Overseas Expansion c.1400–1715. Routledge. (ISBN) .
ดูเพิ่ม
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์