ฟ้าลั่น ลูกมิ่งขวัญ
ฟ้าลั่น ลูกมิ่งขวัญ หรือ ฟ้าลั่น ศักดิ์กรีรินทร์ มีชื่อจริงว่า ธงชัย อุทัยดา เกิดเมื่อวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2511 ที่ตำบลหนองปลิง อำเภอเมืองมหาสารคาม จังหวัดมหาสารคาม มีสถิติการชกทั้งหมด 61 ครั้ง ชนะ 54 (น็อก 23) เสมอ 3 แพ้ 4
ประวัติ
ฟ้าลั่นเริ่มต้นจากการชกมวยไทยในละแวกบ้านอย่างโชกโชน จากนั้นได้เดินทางเข้าสู่กรุงเทพมหานครและได้ชกมวยสากลในสังกัดของ มาโนช บัวบุศย์ ที่จังหวัดนนทบุรี โดยชกครั้งแรกก็พบกับความพ่ายแพ้เสียแล้ว เมื่อพบกับ ชนะ ป.เปาอินทร์ ที่ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก (WBA) รุ่นมินิมัมเวท โดยแพ้คะแนน เมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2531 ต่อมาฟ้าลั่นทำฟอร์มชนะรวด 13 ครั้ง และได้เป็นแชมป์ของเวทีมวยราชดำเนิน รุ่นมินิมัมเวทด้วย จนกระทั่งได้ชิงแชมป์โลกของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) ในรุ่นมินิฟลายเวท กับ อีริค ชาเวซ นักมวยชาวฟิลิปปินส์ เมื่อปี พ.ศ. 2533 ด้วยการชนะแตก ได้กลายเป็นแชมป์โลกคนที่ 15 ของไทย แต่การชกในครั้งนั้นก็ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางว่าฟ้าลั่นใช้หัวชน
จากนั้นฟ้าลั่นได้ป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกเอาไว้ได้ถึง 7 ครั้งด้วยกัน ก่อนที่จะมาเสียแชมป์โลกไปอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อกลางปี พ.ศ. 2535 ต่อ แมนนี่ เมลชอร์ นักมวยชาวฟิลิปปินส์ เมื่อเป็นฝ่ายแพ้คะแนน ซึ่งเบื้องหลังการเสียตำแหน่งครั้งนี้เป็นเพราะมีเหตุขัดกันด้วยเรื่องผลประโยชน์ระหว่าง มาโนช บัวบุศย์ หัวหน้าคณะกับ พ.อ.(พิเศษ) บรรจุ อ่องแสงคุณ ส่งผลให้มีการตัดสินให้ฟ้าลั่นแพ้คะแนนไป เพื่อที่จะหานักมวยรายใหม่ขึ้นแชมป์โลกต่อไป (ซึ่งก็คือ รัตนพล ส.วรพิน ที่ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นนี้ สถาบันนี้ในปลายปีเดียวกัน)
จากนั้นฟ้าลั่นได้หยุดชกมวยไปนาน 2 ปี ก่อนที่จะกลับมาชกใหม่ในสังกัดใหม่กับ พันตำรวจโท กรีรินทร์ อินทร์แก้ว (ยศในขณะนั้น) พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเป็น "ฟ้าลั่น ศักดิ์กรีรินทร์" และได้ขยับเลื่อนรุ่นไปชกในรุ่นฟลายเวท จนได้แชมป์โลกในสถาบันสหพันธ์มวยโลก (WBF) และได้ป้องกันตำแหน่งแชมป์ไว้ได้อีกหลายครั้ง มีแฟนมวยหลายรายอยากให้ฟ้าลั่นไปชิงแชมป์โลกในสถาบันหลักเนื่องจากเคยเป็นแชมป์โลกในสถาบันหลักมาแล้ว ซึ่งฟ้าลั่นก็ได้มีโอกาสชิงแชมป์โลกในสถาบันหลัก คือ องค์กรมวยโลก (WBO) ในรุ่นไลท์ฟลายเวท ถึง 2 ครั้ง รวมถึงแชมป์โลกในสถาบันเดิมที่เจ้าตัวเคยเป็นแชมป์โลกมาก่อน คือ สหพันธ์มวยนานาชาติ อีก 2 ครั้ง แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จจนกระทั่งแขวนนวมไป
ในปัจจุบัน ฟ้าลั่นมีลูกชายคนหนึ่งที่เป็นนักมวยเหมือนกับผู้เป็นพ่อ ชื่อ ฟ้าลั่นจูเนียร์ ศักดิ์กรีรินทร์
เกียรติประวัติ
- แชมป์ประเทศไทยรุ่นมินิมัมเวท (2532)
- ชิง, 27 กรกฎาคม 2532 ชนะน็อค เด็ด ดอนเจดีย์ ยก 2
- ป้องกันครั้งที่ 1, 4 ตุลาคม 2532 ชนะคะแนน คม ส.ธนิกุล
- แชมป์โลก IBF รุ่นมินิฟลายเวท (2533 - 2535)
- ชิง, 22 กุมภาพันธ์ 2533 ชนะทีเคโอ ยก 7 อีริค ชาเวซ ( ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยราชดำเนิน
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 14 มิถุนายน 2533 ชนะคะแนน โจ คอนสแตนติโน ( ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยราชดำเนิน
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 15 สิงหาคม 2533 ชนะคะแนน อีริค ชาเวซ ( ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยราชดำเนิน
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 20 ธันวาคม 2533 เสมอ พริตตี้ บอย ลูกัส ( ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยราชดำเนิน
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 2 กรกฎาคม 2534 ชนะคะแนน อับดี โปฮัน ( อินโดนีเซีย) ที่ เวทีมวยลุมพินี
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 21 ตุลาคม 2534 ชนะคะแนน แอนดี้ ทานาบาส ( ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยราชดำเนิน
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 6, 23 กุมภาพันธ์ 2535 ชนะน็อคยก 2 เฟลิกซ์ นารังโฮ ( โคลอมเบีย) ที่ สนามสุระเรืองจันทร์ จ.นครปฐม
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 7, 14 มิถุนายน 2535 ชนะน็อคยก 8 ซาอิด อิสกันดาร์ ( อินโดนีเซีย) ที่ เวทีมวยราชดำเนิน
- เสียแชมป์, 6 กันยายน 2535 แพ้คะแนน แมนนี่ เมลชอร์ ( ฟิลิปปินส์) ที่ ฟาร์มจระเข้และสวนสัตว์สมุทรปราการ
- แชมป์โลก WBF รุ่นฟลายเวท (2537 - 2543)
- ชิง, 22 ตุลาคม 2537 ชนะคะแนน คาร์ซิเมียร์ โตลาคอฟ ( บัลแกเรีย) ที่ สมาคมชาวปักษ์ใต้ ในพระบรมราชูปถัมภ์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 1 เมษายน 2538 ชนะคะแนน โซลิเล เอ็มบิทยี ( แอฟริกาใต้) ที่ อำนาจเจริญ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 5 สิงหาคม 2538 ชนะคะแนน โรเจอร์ เอสปาโนรา ( ฟิลิปปินส์) ที่ สมุทรสาคร
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 25 พฤศจิกายน 2538 ชนะคะแนน โฆเซ มานูเอล รามิเรซ ( เม็กซิโก) ที่ กรุงเทพฯ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 22 มีนาคม 2539 ชนะน็อคยก 7 เฆร์ราโด การ์ซิอา ( เม็กซิโก) ที่ หาดทรายรี จังหวัดชุมพร
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 12 กรกฎาคม 2539 ชนะคะแนน ออร์แลนโด มาโลน ( สหรัฐ) ที่ อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 6, 13 กันยายน 2539 ชนะคะแนน ฆาบิเอร์ ฆัวเรซ ( เม็กซิโก) ที่ โรงเรียนมหาสารคามพิทยาคม จังหวัดมหาสารคาม
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 7, 10 พฤษภาคม 2540 ชนะคะแนน วูโย โตยิเซ ( แอฟริกาใต้) ที่ สนามกีฬามหาราชา อำเภอสุไหง-โกลก จังหวัดนราธิวาส
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 8, 12 กุมภาพันธ์ 2542 ชนะน็อคยก 5 จูลี ตากาล็อก ( ฟิลิปปินส์) ที่ สุราษฎร์ธานี
- พฤศจิกายน 2543 ถูกปลด
- แชมป์ IBF แพนแปซิฟิกรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท (2545 - 2547)
- ชิง, 26 เมษายน 2545 ชนะคะแนน จูลีโอ เด ลา บาเซซ ( อินโดนีเซีย) ที่ กรุงเทพฯ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 12 กันยายน 2545 ชนะคะแนน มูน จอง มิน ( เกาหลีใต้) ที่ อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 26 กุมภาพันธ์ 2546 ชนะน็อคยก 7 โรเบิร์ต คอสเตโล ( ฟิลิปปินส์) ที่ มหาวิทยาลัยราชภัฎธนบุรี กรุงเทพฯ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 30 เมษายน 2546 ชนะน็อคยก 6 จิมมี คาเปเซโน ( ฟิลิปปินส์) ที่ เชียงใหม่
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 20 มิถุนายน 2546 ชนะน็อคยก 4 โรลันโด อดันเต ที่ แกรนด์สปอร์ดปาร์ก กรุงเทพฯ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 23 กันยายน 2546 ชนะน็อคยก 7 แฟลช อีราแฮม ( ฟิลิปปินส์) ที่ เขตคลองเตย กรุงเทพฯ
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท 3 กุมภาพันธ์ 2544 เสมอ แอนดี้ ทานาบาส ( ฟิลิปปินส์) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา
- ชิงแชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท 29 กันยายน 2544 แพ้คะแนน เนลสัน เดียปปา ( ปวยร์โตรีโก) ที่ เมดิสันสแควร์การ์เดน นิวยอร์ก
- ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท , 15 พ.ค. 2547 แพ้น็อคยก 6 บิกตอร์ บูร์โกส ( เม็กซิโก) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา
- ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นมินิฟลายเวท , 5 เม.ย. 2548 เสมอกับ มูฮัมมัด รัคมัน ( อินโดนีเซีย) ที่ สวนสุกฮาซาไนบ์ ปารก์ เมืองเมรูเก
อ้างอิง
- สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)
- นิตยสารคนเด็ด 22 แชมป์โลกชาวไทย (พ.ศ. 2538)