ภาษาจามตะวันตก

ภาษาจามตะวันตก (Western Cham) หรือภาษาจามกัมพูชา ภาษาจามใหม่ มีผู้พูดทั้งหมด 253,100 คน พบในกัมพูชา 220,000 คน (พ.ศ. 2535) ในเมืองใกล้กับแม่น้ำโขง พบในไทย 4,000 คน ในกรุงเทพฯ และอาจมีตามค่ายผู้อพยพ ส่วนใหญ่เปลี่ยนมาพูดภาษาไทย สำเนียงที่ใช้พูดในไทยได้รับอิทธิพลจากตระกูลภาษาออสโตร-เอเชียติกมาก พบในเวียดนาม 25,000 คน โดยอยู่ในไซ่ง่อน 4,000 คน มีผู้พูดภาษานี้ในออสเตรเลีย ฝรั่งเศส อินโดนีเซีย ลิเบีย มาเลเซีย ซาอุดิอาระเบีย สหรัฐและเยเมน ภาษานี้มีความแตกต่างจากภาษาจามตะวันออกที่ใช้พูดทางภาคกลางของเวียดนาม จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน ภาษากลุ่มมาลาโย-โพลีเนเซีย สาขามาเลย์อิก สาขาย่อยอาเจะฮ์-จาม เขียนด้วยอักษรจามและอักษรโรมัน ผู้พูดภาษานี้นับถือศาสนาอิสลามนิกายซุนนี

ภาษาจามตะวันตก
ประเทศที่มีการพูด	ไทย ลาว เวียดนาม
จำนวนผู้พูด	253,100 คน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา	ออสโตรนีเซียน ภาษากลุ่มมาลาโย-โพลีเนเซีย ภาษากลุ่มมาลาโย-โพลีเนเซียศูนย์กลาง ภาษากลุ่มซุนดา-ซูลาเวซี ภาษากลุ่มมาเลย์อิก ภาษากลุ่มอาเจะฮ์-จาม ภาษากลุ่มจาม ภาษากลุ่มจามใต้ ภาษากลุ่มจามใต้ชายฝั่ง ภาษากลุ่มจาม-จรู ภาษาจาม ภาษาจามตะวันตก
รหัสภาษา
ISO 639-3	cja

อ้างอิง

• Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.