เทือกเขาโออุ

เทือกเขาโออุ (ญี่ปุ่น: 奥羽山脈; โรมาจิ: Ōu-sanmyaku) เป็นเทือกเขาในภูมิภาคโทโฮกุ ประเทศญี่ปุ่น เป็นเทือกเขาที่ยาวที่สุดในญี่ปุ่น ยาว 500 กิโลเมตร (311 ไมล์) จากทางใต้ของคาบสมุทรนัตสึโดมาริ จังหวัดอาโอโมริ ไปจนถึงภูเขานาสุทางตอนเหนือของภาคคันโต ถึงแม้จะมีความยาวมากแต่มีความกว้างเพียง 35 กิโลเมตร (22 ไมล์) จุดที่สูงที่สุดคือภูเขาอิวาเตะ 2,038 เมตร (6,686 ฟุต)

เทือกเขาโออุ
เทือกเขาโออุในโคริยามะ
จุดสูงสุด
ยอด	ภูเขาอิวาเตะ (จังหวัดอิวาเตะ)
ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล	2,038 เมตร (6,686 ฟุต)
ข้อมูลเชิงขนาด
ยาว	500 กม. (311 ไมล์) ทิศเหนือ - ทิศใต้
กว้าง	35 กม. (22 ไมล์) ทิศตะวันออก - ทิศตะวันตก
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
ประเทศ	ญี่ปุ่น
พิกัดเทือกเขา	39°51.15′N 141°0.05′E / 39.85250°N 141.00083°E / 39.85250; 141.00083พิกัดภูมิศาสตร์: 39°51.15′N 141°0.05′E / 39.85250°N 141.00083°E / 39.85250; 141.00083
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
การก่อเทือกเขา	แบบรูปโค้ง
ประเภทหิน	ภูเขาไฟ

เทือกเขานี้ประกอบด้วยภูเขาที่เป็นที่รู้จักกว้างขวางหลายลูก ได้แก่ ภูเขาฮักโกดะ ภูเขาอิวาเตะ ภูเขาซะโอ ภูเขาสุมะ ภูเขายาเคอิชิ และ ภูเขาอดาทารา

การตั้งชื่อ

ภูเขาถูกตั้งชื่อตามจังหวัดมุตสึและจังหวัดเดวะ ใช้คันจิหนึ่งตัวของทั้งสองจังหวัดรวมกันนั้นคือ奥และ羽ตามลําดับ

ธรณีวิทยา

เทือกเขาโออุเริ่มก่อตัวขึ้นในสมัยไพลโอซีนอยู่ตรงกลางของส่วนโค้งญี่ปุ่นตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นผลของการจากการมุดตัวของแผ่นโอค็อตสค์และแผ่นแปซิฟิก ทำให้ก่อตัวเป็นแนวภูเขาไฟในยุคควอเทอร์นารี

อ้างอิง

1. . web.archive.org. 1 November 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-11-01. สืบค้นเมื่อ 2022-02-17.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)