มุมด้านข้างของกระดูกสะบัก

มุมด้านข้างของกระดูกสะบัก หรือ หัวกระดูกสะบัก (อังกฤษ: head of the scapula) เป็นส่วนที่หนาที่สุดของกระดูกสะบัก

มุมด้านข้างของกระดูกสะบัก (Lateral angle of the scapula)
พื้นผิวด้านหลังของกระดูกสะบักด้านซ้าย (มุมด้านข้างของกระดูกสะบักอยู่ทางด้านบนซ้าย)
รายละเอียด
ตัวระบุ
ภาษาละติน	angulus lateralis scapulae
ศัพท์กายวิภาคศาสตร์ของกระดูก [แก้ไขบนวิกิสนเทศ]

บริเวณนี้มีพื้นผิวที่เป็นข้อต่อ มีลักษณะตื้น รูปชมพู่หรือลูกแพร์ เรียกว่า แอ่งกลีนอยด์ (glenoid cavity) ซึ่งชี้ไปทางด้านข้างลำตัวและด้านหน้า เป็นข้อต่อกับส่วนหัวของกระดูกต้นแขน (head of the humerus) พื้นผิวของแอ่งนี้ปกคลุมด้วยกระดูกอ่อน ที่ขอบซึ่งยกสูงขึ้นเล็กน้อยยึดติดกับโครงสร้างที่เป็นไฟโบรคาร์ทิเลจ (fibrocartilage) เรียกว่า กลีนอยด์ ลาบรัม (glenoid labrum) ซึ่งช่วยในการยกขอบให้แอ่งนี้ลึกขึ้น ที่ยอดของแอ่งมีการยกสูงเล็กน้อยเป็นปุ่มเรียกว่า ปุ่มเหนือแอ่งกลีนอยด์ (supraglenoid tuberosity) เป็นจุดเกาะของปลายจุดเกาะต้นด้านยาว (long head) ของกล้ามเนื้อไบเซ็ปส์ เบรคิไอ (biceps brachii)

ที่คอของกระดูกสะบัก (neck of the scapula) มีลักษณะคอดเล็กน้อย ซึ่งบริเวณด้านล่างและด้านหลังจะแตกต่างกับด้านบนและด้านหน้าอย่างชัดเจน

แหล่งข้อมูลอื่น

• Norman/Georgetown lesson1bonesofpostshoulder