สายอีสต์ลอนดอน

สายอีสต์ลอนดอน (อังกฤษ: East London line) ในอดีตเคยเป็นสายหนึ่งใน 12 สายของรถไฟใต้ดินลอนดอน ซึ่งมีสีส้มในแผนที่ มันวิ่งผ่านจากเหนือจรดใต้ผ่านอีสต์เอนด์ และ บริเวณด็อคแลนด์ส ทั้งหมดใน เขต 2 แต่แล้วก็ปิดให้บริการลงในวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2550 สำหรับงานก่อสร้างและรถเมล์ให้บริการแทนชั่วคราว

สายอีสต์ลอนดอน
บริติช เรล คลาส 378
ข้อมูลทั่วไป
รูปแบบ	รถไฟฟ้าชานเมือง
ระบบ	รถไฟเหนือดินลอนดอน
สถานะ	เปิดให้บริการ
ที่ตั้ง	นครลอนดอนและปริมณฑล
ปลายทาง	Highbury & Islington Dalston Junction New Cross Clapham Junction Crystal Palace West Croydon
จำนวนสถานี	23
เส้นทาง	3
การดำเนินงาน
เปิดเมื่อ	27 เมษายน ค.ศ. 2010 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2010 (เต็มรูปแบบ)
เจ้าของ	การคมนาคมลอนดอน
ผู้ดำเนินงาน	รถไฟเหนือดินลอนดอน
ศูนย์ซ่อมบำรุง	New Cross Gate
ขบวนรถ	บริติช เรล คลาส 378
ข้อมูลทางเทคนิค
จำนวนทางวิ่ง	2
รางกว้าง	1,435 mm (4 ft 8 ^1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ
ระบบจ่ายไฟ	750 โวลต์ จ่ายไฟฟ้ารางที่สาม

สายอีสต์ลอนดอนกำลังถูกขยายและเปลี่ยนแปลงสำหรับการใช้งานในฐานะ อีสต์ลอนดอนเรลเวย์ (อังกฤษ: East London Railway) และจากปี พ.ศ. 2553 จะเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายรถไฟเหนือดินลอนดอนขององค์การคมนาคมสำหรับลอนดอน อังกฤษ: Transport for London/TfL) สายนี้จะเปลี่ยนจากสายสั้น ๆ เป็นเส้นทางสำคัญในการคมนาคม เนื่องจากสายจะถูกเปลี่ยนเป็นรถไฟที่เชื่อมต่อชานเมืองลอนดอน

อ้างอิง

1. "Dalston Junction to West Croydon". Transport for London. 23 May 2010. สืบค้นเมื่อ 23 May 2010.
2. "East London Line officially opened by Boris Johnson". BBC News Online. London. 27 April 2010. สืบค้นเมื่อ 27 April 2010.
3. Clarke, Megan (21 April 2010). "Party Time for East London Line". London Evening Standard. สืบค้นเมื่อ 23 April 2010.
4. Even though this would more correctly be 2 for the ELL and a further 2 for the North London Line
5. "East London Line alternative transport strategy update" (pdf). รถไฟใต้ดินลอนดอน. 2006-11-27. สืบค้นเมื่อ 2006-12-24.