อินเจนูอิตี

อินเจนูอิตี (อังกฤษ: Ingenuity) เป็นเฮลิคอปเตอร์หุ่นยนต์ขนาดเล็ก ซึ่งอยู่บนดาวอังคาร ตั้งแต่วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564 มันประสบความสำเร็จในการบินขับเคลื่อนควบคุมโดยใช้แรงยกจากชั้นบรรยากาศบนดาวเคราะห์ใด ๆ นอกจากโลกเป็นครั้งแรก ในวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 โดยบินขึ้นเป็นแนวดิ่ง รักษาความสูง และลงจอด เฮลิคอปเตอร์ขนาดเล็กลอยขึ้นประมาณ 3 m (9.8 ft) และอยู่เหนือพื้น 39.1 วินาที ก่อนกลับสู่พื้นผิวดาวอังคาร

อินเจนูอิตี
ส่วนหนึ่งของ มาร์ส 2020
เฮลิคอปเตอร์ อินเจนูอิตี ในมุมมองของยานเพอร์เซเวียแรนส์ หลังจากถูกปล่อยลงสู่พื้นผิวดาวอังคาร ณ ลานพี่น้องไรต์
ชื่ออื่น	เฮลิคอปเตอร์สำรวจดาวอังคาร เฮลิคอปเตอร์ดาวอังคาร จินนี
ประเภท	เฮลิคอปเตอร์ไร้คนขับ
ผู้ผลิต	ห้องปฏิบัติการแรงขับเคลื่อนไอพ่น (นาซา)
หมายเลขจดทะเบียน	IGY
รายละเอียดทางวิศวกรรม
ขนาด	ลำตัว: 13.6 × 19.5 × 16.3 ซm (0.45 × 0.64 × 0.53 ft) ขาลงจอด: 0.384 m (1 ft 3.1 in)
เส้นผ่าศูนย์กลาง	ใบพัด: 1.2 m (4 ft)
ความสูง	0.49 m (1 ft 7 in)
มวลหลังการลงจอด	ทั้งหมด: 1.8 kg (4.0 lb) แบตเตอรี่: 273 g (9.6 oz)
กำลังไฟฟ้า	350 watts
ประวัติการบิน
วันที่ส่งขึ้น	30 กรกฎาคม พ.ศ. 2563, 11:50:00 UTC
ฐานส่ง	แหลมคะแนเวอรัล, SLC-41
ลงจอด	18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564, 20:55 UTC
พิกัดลงจอด	18°26′41″N 77°27′03″E / 18.4447°N 77.4508°E / 18.4447; 77.4508 หลุมอุกกาบาตเจซีโร จุดลงจอดออกเตเวีย อี บัตเลอร์
สถานะ	ปฏิบัติการ (ปล่อยลงจากเพอร์เซเวียแรนส์) ปล่อยลงเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2564
อุปกรณ์
เซ็นเซอร์ตรวจวัดแรงเฉี่อย เครื่องวัดความสูงเลเซอร์ กล้องนำทางสองตัว
สัญลักษณ์เฮลิคอปเตอร์ดาวอังคารของเจพีแอล

อินเจนูอิตีเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจมาร์ส 2020 ของนาซา, โดรนอากาศยานปีกหมุนร่วมแกนขนาดเล็กนี้ ทำหน้าที่เป็นตัวสาธิตเทคโนโลยีสำหรับความเป็นไปได้ในการใช้ยานสำรวจบินได้บนดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ พร้อมทั้งศักยภาพในการสำรวจตำแหน่งแห่งความสนใจ และสนับสนุนการวางแผนเส้นทางขับเคลื่อนของยานสำรวจดาวอังคารในอนาคต อินเจนูอิตี ปัจจุบันอยู่บนพื้นผิวดาวอังคาร ถูกเก็บไว้ด้านใต้ของยานสำรวจเพอร์เซเวียแรนส์ มันถูกปล่อยลงบนพื้นผิวในวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2564 ประมาณ 60 วันหลังจากการลงจอดของเพอร์เซเวียแรนส์ ณ จุดลงจอดออกเตเวีย อี บัตเลอร์ ในหลุมอุกกาบาตเจซีโร หลังจากที่มันปล่อยเฮลิคอปเตอร์ลงบนพื้นผิว ยานสำรวจดาวอังคารนั้นขับเคลื่อนออกมาประมาณ 100 m (330 ft) จากเฮลิคอปเตอร์เพื่อให้มี "เขตกันชน" ซึ่งเป็นเขตที่อินเจนูอิตี้ได้ทำการบินครั้งแรก การบินครั้งแรกนั้นเกิดนั้นในวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ณ เวลา 14:15น. UTC+7 (7:15น. UTC) พร้อมกับการส่งผ่านสัญญาณต่อเนื่องสดในอีก 3 ชั่วโมงต่อมา (17:15น. UTC+7, 10:15น. UTC) ยืนยันการบิน

อินเจนูอิตี นั้นถูกคาดว่าจะบินได้ถึงห้าครั้งระหว่างช่วงทดสอบ 30 วัน ซึ่งถูกวางแผนไว้ให้ปฏิบัติในช่วงต้นของภารกิจของยานสำรวจดาวอังคาร โดยส่วนใหญ่เป็นการสาธิตเทคโนโลยี โดยการบินแต่ละครั้งนั้นถูกวางแผนให้บินที่ความสูงตั้งแต่ 3–5 m (10–16 ft) เหนือพื้นดิน. เป็นเวลาถึง 90 วินาที ต่อครั้ง เฮลิคอปเตอร์อินเจนูอิตี ซึ่งสามารถเดินทางในแนวราบได้ 50 m (160 ft) และกลับมายังจุดเริ่มต้น จะใช้ระบบควบคุมอัตโนมัติ ระหว่างช่วงการบินสั้น ๆ ของมันจะถูกวางแผนด้วยการการควบคุมหุ่นยนต์ทางไกล เขียนขั้นตอนการทำงานโดยผู้ดำเนินการ ณ ห้องปฏิบัติการแรงขับเคลื่อนไอพ่น (เจพีแอล) มันจะสื่อสารโดยตรงกับ ยานสำรวจเพอร์เซเวียแรนส์หลังจากการลงจอดแต่ละครั้ง ใบพัดของมันปลดออกได้สำเร็จในวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2564 ไม่กี่วันหลังจากถูกปล่อยลงพื้นผิวจากเพอร์เซเวียแรนส์

หากอินเจนูอิตี ทำงานอย่างที่คาด นาซาอาจผลิตตามการออกแบบของมันเพื่อเพิ่มองค์ประกอบทางการบินในภารกิจดาวอังคารในอนาคต โครงการนั้นนำโดยมีมี ออง ณ เจพีแอล ผู้สนับสนุนอื่นๆ ได้แก่ บริษัทจดทะเบียนจัดตั้งแอโรไวรอนเมน, ศูนย์ศึกษาวิจัยเอแมส, และศูนย์ศึกษาวิจัยแลงลีย์ของนาซา

อินเจนูอิตี ขนชิ้นส่วนผ้าจากปีกของไรต์ไฟลเออร์ เครื่องบินของพี่น้องไรต์ อากาศยานขับเคลื่อนควบคุมลำแรกของมนุษยชาติบนโลก และจุดบินขึ้นและลงจอดของอินเจนูอิตีถูกตั้งชื่อว่า ลานพี่น้องไรต์

ชื่อ

พาหนะถูกตั้งชื่อว่า อินเจนูอิตี (อังกฤษ: Ingenuity , "ความเฉลียวฉลาด") โดย วาเนซซา รุปปานี นักเรียนหญิงชั้นปีที่ 11 (เทียบเท่ามัธยมศึกษาปีที่ 5) ที่โรงเรียนมัธยมศึกษาเขตทัสคาลูซา ในเมืองนอร์ทพอร์ต, รัฐแอละแบมา ผู้ส่งเรียงความเข้าประกวดในการแข่งขัน "Name the Rover" ของนาซา เป็นที่รู้จักในขั้นวางแผนในชื่อ เฮลิคอปเตอร์สำรวจดาวอังคาร (อังกฤษ: Mars Helicopter Scout) หรือแค่ในชื่อ เฮลิคอปเตอร์ดาวอังคาร(อังกฤษ: Mars Helicopter) ชื่อเล่น จินนี่ (อังกฤษ: Ginny) ถูกนำมาใช้ต่อมา คู่ขนานกับยานสำรวจดาวอังคาร เพอร์เซเวียแรนส์ ซึ่งถูกกล่าวถึงโดยเสน่หาว่า เพอร์ซี่ (อังกฤษ: Percy)

การออกแบบ

 

แผนภาพแสดงส่วนประกอบของ อินเจนูอิตี

ลักษณะการบินของ อินเจนูอิตี

ความเร็วใบพัด	2400 rpm
ความเร็วปลายใบพัด	<0.7 มัค
เวลาทำการ	บิน 1 ถึง 5 ครั้งภายใน 30 โซล
เวลาระหว่างบิน	สูงสุด 120 วินาที ต่อการบิน^:1:01:20–1:01:45
ระยะทางสูงสุด, การบิน	600 m (2,000 ft)^:1:01:20–1:01:45
ระยะทางสูงสุด, วิทยุ	1,000 m (3,300 ft)
ความสูงวางแผนสูงสุด	10 m (33 ft)
ความเร็วสูงสุด	แนวราบ: 10 m/s (33 ft/s) แนวดิ่ง: 3 m/s (9.8 ft/s)
ประจุแบตเตอรี่	35–40 Wh (130–140 kJ)

เนื่องจากชั้นบรรยากาศของดาวอังคารมีความหน้าแน่นเพียง 1/100 ของชั้นบรรยากาศโลกที่ระดับน้ำทะเล มันจึงยากขึ้นมากสำหรับอากาศยานที่จะสร้างแรงยก ความยากที่ถูกชดเชยเพียงบางส่วนโดยแรงโน้มถ่วงที่ต่ำกว่าของดาวอังคาร (ประมาณ 1/3 ของแรงโน้มถ่วงโลก) การบินใกล้กับพื้นผิวดาวอังคารถูกอธิบายว่า เทียบเท่ากับการบินที่ความสูงกว่า 27,000 m (89,000 ft) เหนือพื้นโลก ความสูงที่ไม่เคยไปถึงโดยเฮลิคอปเตอร์ที่มีอยู่ในปัจจุบัน ชั้นบรรยากาศดาวอังคารนั้นส่วนใหญ่ประกอบไปด้วยคาร์บอนไดออกไซด์ ทำให้อินเจนูอิตี ต้องหมุนใบพัดที่ 2,400 รอบต่อนาที เพื่อที่จะลอยอยู่ ซึ่งเป็นประมาณห้าเท่าของรอบใบพัดที่จำเป็นบนโลก

อินเจนูอิตี นั้นถูกออกแบบมาเป็นตัวสาธิตเทคโนโลยีโดยห้องปฏิบัติการแรงขับเคลื่อนไอพ่นเพื่อประเมินว่าเทคโนโลยีนี้สามารถบินได้อย่างปลอดภัย และมอบการสร้างแผนที่และนำทางที่จะช่วยให้ข้อมูลเพื่มเติมสำหรับผู้ควบคุมภารกิจในอนาคต สามารถวางแผนเดินทาง และหลีกเลี่ยงอันตราย รวมถึงระบุจุดสนใจสำหรับยานสำรวจดาวอังคาร อินเจนูอิตี นั้นถูกออกแบบเพื่อมอบภาพมุมสูงที่มีความคมชัดประมาณสิบเท่าของภาพจากวงโคจร และจะมอบภาพของลักษณะบางอย่างที่อาจบดบังจากกล้องของยานสำรวจดาวอังคาร เพอร์เซเวียแรนส์ มีการคาดหมายว่าการสำรวจแบบนี้อาจจะช่วยให้ยานสำรวจดาวอังคารในอนาคตขับไปได้ไกลกว่าเดิมถึงสามเท่าต่อโซล

อินเจนูอิตี ใช้ใบพัดหมุนย้อนร่วมแกน เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1.2 m (4 ft) น้ำหนักบรรทุกของมันเป็นกล้องมองลงความละเอียดสูงสำหรับการนำทาง ลงจอด และสำรวจพื้นผิว และระบบสื่อสารสำหรับส่งข้อมูลสู่ยานสำรวจดาวอังคาร เพอร์เซเวียแรนส์ แม้ว่ามันจะเป็นอากาศยาน มันถูกสร้างขึ้นด้วยรายละเอียดคุณลักษณะจำเพาะของยานอวกาศเพื่อให้มันสามารถทนอัตราเร่งและการสั่นขณะส่งจรวดได้ มันยังมีระบบที่สามารถต้านทานรังสีและสามารถทำงานในสภาพเย็นจัดของดาวอังคาร สนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่ไม่สม่ำเสมอของดาวอังคารทำให้การใช้เข็มทิศในการนำทางเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นมันจึงใช้กล้องติดตามดวงอาทิตย์ซึ่งอยู่รวมกับระบบนำทางด้วยแรงเฉี่อยของห้องปฏิบัติการแรงขับเคลื่อนไอพ่น ตัวป้อนข้อมูลเข้าเพิ่มเติมได้แก่ ไจโรสโคป, การวัดระยะทางจากภาพ, เครื่องวัดความเอียง, เครื่องวัดความสูง และเครื่องตัวจับสิ่งอันตราย มันถูกออกแบบให้ใช้เซลล์แสงอาทิตย์เพื่อเติมไฟฟ้าเข้าสู่แบตเตอรี่ของมัน ซึ่งเป็นแบตเตอรี่ลิเธียมไอออนของโซนี่หกก้อน ซึ่งมีประจุพลังงาน 35–40 Wh (130–140 kJ)

ระยะเวลาในการบินนั้นไม่ได้ถูกจำกัดโดยพลังงาน แต่ถูกจำกัดโดยความร้อนส่วนเกิน ที่ทำให้มอเตอร์ร้อนขึ้นขณะบินที่อัตรา 1 เคลวินต่อวินาที

อินเจนูอิตี ใช้หน่วยประมวลผลสแนปดรากอน 801 ของควอลคอมม์ กับระบบปฏิบัติการลินุกซ์ ท่ามกลางความสามาถอื่น ๆ หน่อยประมวลผลนี้ควบคุมขั้นตอนวิธีนำทางด้วยภาพผ่านการประมาณการอัตราเร็ว ซึ่งหาจากลักษณเฉพาะซึ่งติดตามโดย กล้องมองลงนำทางขาวดำซึ่งมีเซนเซอร์ชัตเตอร์ครอบคลุม โอวี7251 ของออมนิวิสชัน หรือผ่านกล้องมองขอบฟ้าถ่ายพื้นผิว หน่วยประมวลผลควอลคอมม์นั้นเชื่อมต่อกับไมโครคอนโทรลเลอร์ที่ควบคุมการบินสองหน่วย เพื่อปฏิบัติการควบคุมการบินที่จำเป็น มันยังขนตัววัดแรงเฉี่อยชนิดสำหรับโทรศัพท์มือถือ บีเอ็มไอ-160 ของบอร์ช, เซ็นเซอร์วัดความเอียง เอสซีเอ100ที-ดี02 ของมูราตะ และเครื่องวัดความสูงเลเซอร์ ไลดาร์ไลท์ วี3 ของการ์มิน

การสื่อสารกับยานสำรวจดาวอังคารนั้นผ่านการเชื่อมต่อทางวิทยุด้วยโพรโทคอลสื่อสารพลังงานต่ำของซิกบี บนคลื่น 914 MHz ดำเนินการผ่านชิปเซตไซเฟลคซ์ 02 ซึ่งติดอยู่ทั้งในยานสำรวจดาวอังคารและเฮลิคอปเตอร์ดาวอังคาร ระบบสื่อสารนั้นถูกออกแบบมากดเพื่อส่งข้อมูลที่ 250 kbit/s ในระยะทางถึง 1,000 m (3,300 ft). เฮลิคอปเตอร์สำรวจดาวอังคารใช้เสาอากาศแบบเสาเดี่ยวน้ำหนักเบาบนเซลล์แสงอาทิตย์ของเฮลิคอปเตอร์ ซึ่งใช้เป็นระนาบพื้นขนาดใหญ่ที่ถูกออกแบบให้สามารถสื่อสารได้เท่ากันในทุกทิศทาง ยานสำรวจดาวอังคารขนเสาอากาศแบบเสาเดียวสำหรับสื่อสารกับเฮลิคอปเตอร์เช่นกัน แม้จะเป็นเสาอากาศที่มีขนาดใหญ่กว่ามาก

การขึ้นบินและการควบคุมการบินบนดาวอังคาร

วิศวกรของนาซาจะติดตั้งเฮลิคอปเตอร์บนส่วนท้องของยานเพอร์เซเวียแรนส์ และเมื่อยานสำรวจหลักลงจอดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็จะสำรวจหาพื้นที่ที่เหมาะสมเพื่อที่จะปล่อยเฮลิคอปเตอร์ลงสู่พื้นดิน โดยยานสำรวจหลักจะรักษาระยะห่างจากเฮลิคอปเตอร์เพื่อรักษาความปลอดภัยในขณะที่เฮลิคอปเตอร์กำลังขึ้นบินสำรวจ

เนื่องจากดาวอังคารอยู่ห่างจากโลกมาก ทำให้การควบคุมการบินจากโลกนั้นยากลำบาก เฮลิคอปเตอร์ลำนี้จึงถูกสร้างขึ้นมาให้สามารถบินได้เองอัตโนมัติ และเนื่องจากชั้นบรรยากาศของดาวอังคารเบาบางมาก ที่ระดับพื้นผิวของดาวอังคารมีความดันอากาศเท่ากับที่ระดับความสูง 30,480 เมตร (100,000 ฟุต) จากพื้นผิวโลก ซึ่งเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ทั่วไปบนโลกสามารถบินได้สูงสุดเพียง 12,192 เมตร (40,000 ฟุต) เท่านั้น ดังนั้นเฮลิคอปเตอร์ลำนี้จึงถูกสร้างให้มีประสิทธิภาพที่สูงกว่าเฮลิคอปเตอร์บนโลก

ระเบียงภาพ

เสียง

เสียงของเฮลิคอปเตอร์ดาสอังคาร อินเจนูอิตี, ในการบินครั้งที่ 4 บนดาวอังคาร

วิดีโอ

เฮลิคอปเตอร์ดาวอังคาร อินเจนูอิตี – การบินทดสอบ – เมษายน 2021

 เล่นมีเดีย

การบินทดสอบครั้งแรก
(วิดีโอ; 00:57; 19 เมษายน 2021)

 เล่นมีเดีย

การบินทดสอบคร้งแรก
(แอนิเมชัน; วิดีโอ; 01:19)

 เล่นมีเดีย

ฝุ่นที่เห็นได้จากการบินครั้งแรกพร้อมกับนาฬิกาจับเวลา
(วิดีโอปรับแต่ง; 00:46)

 เล่นมีเดีย

การบินทดสอบครั้งที่สอง
(00:21; 22 เมษายน 2021)

 เล่นมีเดีย

การบินทดสอบครั้งที่สาม
(01:16; 25 เมษายน 2021)

 เล่นมีเดีย

การยินทดสอบครั้งที่สี่ (วิดีโอและเสียง)
(02:44; 30 เมษายน 2021)

แผนที่การบิน

เขตการบินในขั้นตอนการสาธิตความสามารถ

 

The „Twitcher’s Point”

 

The Wright Brothers Field and the overlook location

 

The Wright Brothers Field

 

View of the field from the rover

 

Rover track and Wright Brothers Field

 

Second helipad

เส้นทางการบินในขั้นตอนการสาธิตการปฎิบัติการณ์

 

Flights 1–9

 

Profile of flight 10

 

Profile of flight 11

 

Flights 1–11

ภาพโดย เพอร์เซเวียแรนส์

การบินบนดาวอังคาร – ดังที่เห็นได้จากยานสำรวจดาวอังคาร เพอร์เซเวียแรนส์, เที่ยวบินที่ 1–5

 

การบินครั้งแรกของ อินเจนูอิตี
(19 เมษายน 2021)

 

การบินครั้งแรกของ อินเจนูอิตี หลังจากบินขึ้นไป 30 วินาที

 

การบินครั้งที่สองของ อินเจนูอิตี
(22 เมษายน 2021)

 

การบินครั้งที่สามของ อินเจนูอิตี
(25 เมษายน 2021)

 

อินเจนูอิตี หลังจากการบินครั้งที่สาม

 

การบินครั้งที่สี่ของ อินเจนูอิตี
(30 เมษายน 2021)

 

การบินครั้งที่ห้าของ อินเจนูอิตี ไปยัง ลานบิน บี
(7 พฤษภาคม 2021)

 

อินเจนูอิตี ณ ลานบิน บี
(7 พฤษภาคม 2021)

 

อินเจนูอิตี ลงจอดจากการบินครั้งที่ห้า บน ลานบิน บี
(7 พฤษภาคม 2021)

การบินบนดาวอังคาร – ดังที่เห็นได้จากยานสำรวจดาวอังคาร เพอร์เซเวียแรนส์, เที่ยวบินที่ 6–8

 

อินเจนูอิตี หนึ่งวันหลังจากเที่ยวบินที่ 6 (โซล 92)

 

อินเจนูอิตี สี่วันหลังจากเที่ยวบินที่ 7 (โซล 111)

 

อินเจนูอิตี เจ็ดวันหลังจากเที่ยวบินที่ 8 (โซล 127)

ภาพเพิ่มเติมของการบิน

 

วิศวกรของนาซ่ากำลังติดตั้งเฮลิคอปเตอร์บนส่วนท้องของยานเพอร์เซเวียแรนส์

 

ใบอนุญาตอากาศยานของ อินเจนูอิตี สำหรับการบินบนดาวอังคาร

 

หัวหน้านักบิน Håvard Fjær Grip ใส่ข้อมูลการบินของ อินเจนูอิตี ในสมุดจดรายการ

 

"Nominal Pilot's Logbook for Planets and Moons"

 

Ingenuity Logbook Entries for Flights 9 and 10

 

Ingenuity's first flight altimeter data showing the flight period
(19 April 2021)

 

Ingenuity's second flight test data
(22 April 2021)

แอนิเมชันของการบิน

แอนิเมชัน และสไลด์โชว์ของการบินจากภาพที่ได้มาจากกล้องของ อินเจนูอิตี

เที่ยวบินที่ 3 ถึงเที่ยวบินที่ 7

 

เที่ยวบินที่ 3
(25 เมษายน 2021)

 

เที่ยวบินที่ 4
(30 เมษายน 2021)

 

เที่ยวบินที่ 5
(7 พฤษภาคม 2021)

 

เที่ยวบินที่ 6
(23 พฤษภาคม 2021)
ยาว 39 วินาที

 

เที่ยวบินที่ 7
(8 มิถุนายน 2021)
แอนิเมชัน 48 วินาที ตามเวลาจจริง

เที่ยวบินที่ 8 ถึงเที่ยวบินที่ 11

 

เที่ยวบินที่ 8
(22 มิถุนายน 2021)
แอนิเมชัน 75 วินาที ตามเวลาจริง

 

เที่ยวบินที่ 9
(5 กรกฎาคม 2021)
แอนิเมชันตามเวลาจริง

 

เที่ยวบินที่ 10
(24 กรกฎาคม 2021)
แอนิเมชันตามเวลาจริง

 

เที่ยวบินที่ 11
(5 สิงหาคม 2021)
แอนิเมชันตามเวลาจริง

 

เที่ยวบินที่ 11
(4 สิงหาคม 2021)
สไลด์โชว์ของภาพสี 10 ภาพ

ภาพโดย อินเจนูอิตี

ภาพจากเที่ยวบินที่ 1-5

 

The first color image acquired at April 4, 2021)

 

Ingenuity views its shadow while parked, 6 April 2021

 

Ingenuity's first in-flight image, flight one – altitude 1.2 m (3 ft 11 in) (19 April 2021)

 

Ingenuity landing on first flight (19 April 2021)

 

First color aerial image, flight two – altitude 5.2 m (17 ft) (April 22, 2021)

 

Flight 3, rover is seen left-up from the 5.0 m (16.4 ft) height

 

Flight 3, the rover (cropped and enlarged)

 

Ingenuity finds new Airfield B on fourth flight (30 April 2021)

 

Ingenuityแม่แบบ:'s fifth flight from 10 m (33 ft) high (7 May 2021)

 

Perseverance rover (left) viewed about 85 m (279 ft) away from 5.0 m (16.4 ft) height (April 25, 2021)

ภาพจากเที่ยวบินที่ 6–9

 

Flight 6. View from 10 m (33 ft) towards Séítah

 

Flight 6. During the flight anomaly

 

Flight 7, above the terrain (8 June 2021)

 

Flight 8, landed (22 June 2021)

 

Flight 9. Flying over the Séítah
(July 5, 2021)

 

Flight 9. Animation from the flight images

Images from flights 10–12

 

Flight 10, over the Raised Ridges
(July, 24 2021)

 

Flight 10, before landing

 

Flight 11, heading north-west along Séítah

 

Perseverance Spotted By Ingenuity On Its 11th Flight

 

Flight 12, over Séítah

ช่วงการปล่อยลง

เฮลิคอปเตอร์ อินเจนูอิตี: ออกจากภายใต้ยานสำรวจดาวอังคาร เพอร์เซเวียแรนส์

 

Ingenuity in shield under rover; belly pan on surface

 

Debris shield removed after Rover repositioning

 

Deployment begins at new position

 

Legs deployed

การทดสอบก่อนบิน

 

Successful deployment on Mars

 

Ingenuity helicopter rotor blades unlocked for flying

 

Ingenuity on sol 48

 

Ingenuity gives its blades a slow-speed spin up test or 50 rpm test spin on sol 48

 

Ingenuity gives high-speed spin up test or 2400 rpm test spin on sol 55

 

Ingenuity base station on rover

ภาพถ่ายตนเอง

ภารกิจมาร์ส 2020 ในหลุมอุกกาบาตเจซีโร บนดาวอังคาร ซึ่งมีเฮลิคอปเตอร์ อินเจนูอิตี — ภาพถ่ายตนเอง

 

จุดปล่อยเฮลิคอปเตอร์ อินเจนูอิตี — ลานพี่น้องไรต์
(เมษายน 2021)

อ้างอิง

• นาซาเปิดตัวภารกิจใหม่ใช้ “เฮลิคอปเตอร์” สำรวจดาวอังคาร Mar2020, สถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติ(องค์การมหาชน), สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2563.
• NASA's Mars Helicopter Attached to Mars 2020 Rover, NASA, สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2563.
• JPL Mars Helicopter Scout,สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2563.
• Mars Helicopter, NASA, สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2564

1. "Ingenuity Mars Helicopter Landing Press Kit" (PDF). NASA. January 2021. (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2021. สืบค้นเมื่อ 14 February 2021.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
2. Clarke, Stephen (14 May 2018). "Helicopter to accompany NASA's next Mars rover to Red Planet". Spaceflight Now.
3. "Mars Helicopter Fact Sheet" (PDF). NASA. February 2020. (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 22 March 2020. สืบค้นเมื่อ 2 May 2020.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
4. "Mars Helicopter". mars.nasa.gov. NASA. จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 April 2020. สืบค้นเมื่อ 2 May 2020.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
5. "Mars Rover Perseverance Set To Launch Drone". Today (American TV program). YouTube. 24 March 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-03-27.
6. hang, Kenneth (23 March 2021). "Get Ready for the First Flight of NASA's Mars Helicopter - The experimental vehicle named Ingenuity traveled to the red planet with the Perseverance rover, which is also preparing for its main science mission". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 23 March 2021.
7. Johnson, Alana; Hautaluoma, Grey; Agle, DC (23 March 2021). "NASA Ingenuity Mars Helicopter Prepares for First Flight". NASA. สืบค้นเมื่อ 23 March 2021.
8. "NASA's Mars Helicopter Survives First Cold Martian Night on Its Own". Nasa Mars Website.
9. Palca, Joe (19 April 2021). "Success! NASA's Ingenuity Makes First Powered Flight On Mars". National Public Radio. สืบค้นเมื่อ 19 April 2021.
10. Hotz, Robert Lee (2021-04-19). "NASA's Mars Helicopter Ingenuity Successfully Makes Historic First Flight". Wall Street Journal (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0099-9660. สืบค้นเมื่อ 2021-04-19.
11. AFP Staff Writers (Apr 19, 2021). "Ingenuity helicopter successfully flew on Mars: NASA". Mars Daily. ScienceDaily. สืบค้นเมื่อ 2021-04-19.
12. Chang, Kenneth (23 June 2020). "Mars Is About to Have Its "Wright Brothers Moment" – As part of its next Mars mission, NASA is sending an experimental helicopter to fly through the red planet's thin atmosphere". The New York Times. จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 June 2020. สืบค้นเมื่อ 2021-03-07.
13. Leone, Dan (19 November 2015). "Elachi Touts Helicopter Scout for Mars Sample-Caching Rover". SpaceNews. จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 February 2021. สืบค้นเมื่อ 20 November 2015.
14. "NASA's Mars Helicopter: Small, Autonomous Rotorcraft To Fly On Red Planet" 10 กรกฎาคม 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Shubham Sharma, International Business Times, 14 May 2018
15. "Mars Helicopter a new challenge for flight" (PDF). NASA. July 2018. (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 January 2020. สืบค้นเมื่อ 20 July 2018.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
16. "Work Progresses Toward Ingenuity's First Flight on Mars". NASA Mars Helicopter Tech Demo. NASA. 12 April 2021.
17. "Mars Helicopter completed full-speed spin test". Twitter. NASA. 17 April 2021. สืบค้นเมื่อ 17 April 2021.
18. "Mars Helicopter Tech Demo". Watch Online. NASA. April 18, 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-04-18.
19. Mccurdy, Christen (Apr 17, 2021). "Mars Ingenuity flight scheduled for Monday, NASA says". Mars Daily. ScienceDaily. สืบค้นเมื่อ 2021-04-18.
20. Decision expected soon on adding helicopter to Mars 2020, Jeff Fout, SpaceNews 4 May 2018
21. Griffith, Andrew (April 8, 2021). "NASA Unlocks Mars Helicopter's Rotor Blades Ahead Of Pioneering Ingenuity Flight". The Independent. สืบค้นเมื่อ April 8, 2021.
22. Bartels, Meghan (April 8, 2021). "Mars helicopter Ingenuity unlocks its rotor blades to prepare for 1st flight on Red Planet". Space.com. สืบค้นเมื่อ April 8, 2021.
23. Mars Helicopter Technology Demonstrator 1 เมษายน 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน J. (Bob) Balaram, Timothy Canham, Courtney Duncan, Matt Golombek, Håvard Fjær Grip, Wayne Johnson, Justin Maki, Amelia Quon, Ryan Stern, and David Zhu; American Institute of Aeronautics and Astronautics (AIAA) SciTech Forum Conference 8–12 January 2018 Kissimmee, Florida doi:10.2514/6.2018-0023   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
24. MiMi Aung – Autonomous Systems Deputy Division Manager 5 มิถุนายน 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน NASA/JPL   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
25. Generation of Mars Helicopter Rotor Model for Comprehensive Analyses 1 มกราคม 2020 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Witold J. F. Koning, Wayne Johnson, Brian G. Allan; NASA 2018   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
26. "NASA Ingenuity Mars Helicopter Prepares for First Flight". NASA. March 24, 2021. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-04-20. สืบค้นเมื่อ 20 April 2021.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
27. . NASA. April 20, 2021. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2021-04-20. สืบค้นเมื่อ 20 April 2021.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
28. Hautaluoma, Grey; Johnson, Alana; Agle, D.C. (29 April 2020). "Alabama High School Student Names NASA's Mars Helicopter". NASA. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 April 2020. สืบค้นเมื่อ 29 April 2020.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
29. Agle, D.C.; Cook, Jia-Rui; Johnson, Alana (29 April 2020). "Q&A with the Student Who Named Ingenuity, NASA's Mars Helicopter". NASA. จากแหล่งเดิมเมื่อ 4 June 2020. สืบค้นเมื่อ 29 April 2020.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
30. Mars Helicopter Scout. video presentation at Caltech   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
31. "Astronomy Picture of the Day". NASA. 2 March 2021. สืบค้นเมื่อ 4 March 2021.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
32. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NextStepsMediaBriefing
33. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ veritasium20190810
34. September 2017, Tim Sharp 12. "Mars' Atmosphere: Composition, Climate & Weather". Space.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-03-10.
35. Bachman, Justin (April 19, 2021). "Why flying a helicopter on Mars is a big deal". phys.org. สืบค้นเมื่อ 21 April 2021. Indeed, flying close to the surface of Mars is the equivalent of flying at more than 87,000 feet on Earth, essentially three times the height of Mount Everest, NASA engineers said. The altitude record for a helicopter flight on Earth is 41,000 feet.
36. Brown, Dwayne; Wendel, JoAnna; Agle, D.C.; Northon, Karen (11 May 2018). "Mars Helicopter to Fly on NASA's Next Red Planet Rover Mission". NASA. จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 May 2018. สืบค้นเมื่อ 11 May 2018.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
37. Chang, Kenneth. "A Helicopter on Mars? NASA Wants to Try". The New York Times. จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 May 2018. สืบค้นเมื่อ 12 May 2018.
38. Gush, Loren (11 May 2018). "NASA is sending a helicopter to Mars to get a bird's-eye view of the planet – The Mars Helicopter is happening". The Verge. จากแหล่งเดิมเมื่อ 6 December 2020. สืบค้นเมื่อ 11 May 2018.
39. Greicius, Tony (2021-02-19). "NASA's Mars Helicopter Reports In". NASA. สืบค้นเมื่อ 2021-02-23.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
40. Review on space robotics: Toward top-level science through space exploration 21 กุมภาพันธ์ 2021 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Y. Gao, S. Chien – Science Robotics, 2017
41. Volpe, Richard. "2014 Robotics Activities at JPL" (PDF). Jet Propulsion Laboratory. NASA. (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 February 2021. สืบค้นเมื่อ 1 September 2015.   บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
42. https://jpl.nasa.gov. "6 Things to Know About NASA's Mars Helicopter on Its Way to Mars". NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-03-10.
43. Heading Estimation via Sun Sensing for Autonomous Navigation 21 กุมภาพันธ์ 2021 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Parth Shah, 2017
44. "How NASA Designed a Helicopter That Could Fly Autonomously on Mars". IEEE Spectrum. 17 February 2021. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 February 2021. สืบค้นเมื่อ 19 February 2021.
45. Matthies, Bayard; Delaune, Conway (2019). "Vision-Based Navigation for the NASA Mars Helicopter". AIAA Scitech 2019 Forum (1411): 3. doi:10.2514/6.2019-1411. ISBN 978-1-62410-578-4.
46. Chahat, Nacer; Miller, Joshua; Decrossas, Emmanuel; McNally, Lauren; Chase, Matthew; Jin, Curtis; Duncan, Courtney (December 2020). "The Mars Helicopter Telecommunication Link: Antennas, Propagation, and Link Analysis". IEEE Antennas and Propagation Magazine. 62 (6): 12–22. doi:10.1109/MAP.2020.2990088. ISSN 1045-9243.
47. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NYT-20210507
48. "Raw Images From Ingenuity Helicopter". NASA. 30 April 2021. สืบค้นเมื่อ 10 May 2021. (NAV images)
49. "Raw Images From Ingenuity Helicopter". NASA. 30 April 2021. สืบค้นเมื่อ 10 May 2021. (RTE images)

แหล่งข้อมูลอื่น

• Mars Helicopter Technology Demonstrator. (PDF) – The key design features of the prototype drone.
• First Video of NASA’s Ingenuity Mars Helicopter in Flight, Includes Takeoff and Landing (High-Res)

การบินอวกาศ

อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>