เขตมหานครไทเป–จีหลง

เขตมหานครไทเป–จีหลง (จีน: 臺北基隆都會區; พินอิน: Táiběi-Jīlóng Dūhùiqū) หรือเรียกโดยทั่วไปว่า ภูมิภาคไทเปและปริมณฑล (จีน: 大臺北地區; พินอิน: Dà Táiběi Dìqū) เป็นเขตมหานครที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไต้หวัน ประกอบด้วย 3 เขตการปกครอง ได้แก่ นครไทเป นครซินเป่ย์ และนครจีหลง ภูมิภาคนี้ครอบคลุมพื้นที่ 2,457.13 ตารางกิโลเมตร (948.70 ตารางไมล์) และมีประชากร 7,034,084 คนในปี 2019 เป็นเขตมหานครที่มีประชากรมากที่สุดและหนาแน่นที่สุดในไต้หวัน โดยชาวไต้หวัน 1 ใน 3 อาศัยและทำงานอยู่ที่นี่ ในบางแหล่งข้อมูล บ้างถือว่านครเถาหยวนเป็นส่วนหนึ่งของเขตมหานครในขอบเขตที่กว้างขึ้น บ้างก็ถือว่าเป็นอีกหนึ่งเขตมหานครที่อยู่ติดกัน ซึ่งมีชื่อว่า เขตมหานครเถาหยวน–จงลี่

เขตมหานครไทเป–จีหลง
เขตมหานคร
ทิวทัศน์กรุงไทเป
พิกัด: 25°2′N 121°38′E / 25.033°N 121.633°E / 25.033; 121.633พิกัดภูมิศาสตร์: 25°2′N 121°38′E / 25.033°N 121.633°E / 25.033; 121.633
ประเทศ	สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน)
เมืองหลัก	ไทเป
พื้นที่
• รวมปริมณฑล	2,457.13 ตร.กม. (874.59 ตร.ไมล์)
ประชากร  (สิ้นเดือนมกราคม 2019)
• รวมปริมณฑล	7,034,084
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล	2,862.7 คน/ตร.กม. (8,042.7 คน/ตร.ไมล์)

ภูมิภาคนี้เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ วัฒนธรรม การศึกษา และการปกครองของไต้หวัน ภูมิภาคนี้ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการค้า การเงิน สื่อ ศิลปะ แฟชั่น การวิจัย เทคโนโลยี การศึกษา และความบันเทิงในภูมิภาค ด้วยความที่เป็นศูนย์กลางทางการทูต จึงเป็นที่ตั้งของสถานกงสุลและสถานทูตทั้งหมดในไต้หวัน และด้วยอำนาจทางเศรษฐกิจ ทำให้ภูมิภาคนี้เป็นศูนย์กลางการค้าและการเงินชั้นนำของประเทศ

ไทเปเป็นส่วนหนึ่งของเขตอุตสาหกรรมไฮเทคที่สำคัญ มีรถไฟ ทางหลวง สนามบิน และรถประจำทางเชื่อมต่อไทเปกับทุกส่วนของเกาะ เขตมหานครนี้มีสนามบินให้บริการสองแห่ง ได่แก่ ท่าอากาศยานซงชาน และท่าอากาศยานนานาชาติเถาหยวน

คำจำกัดความ

ชื่อเขตการปกครอง	ประชากร (31 มกราคม 2019)	พื้นที่ (ตร.กม.)	ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.)
นครไทเป	2,666,908	271.80	9,812.0
นครซินเป่ย์	3,997,189	2,052.57	1,947.4
นครจีหลง	369,987	132.76	2,786.9
เขตมหานครไทเป–จีหลง	7,034,084	2,457.13	2,862.7
นครเถาหยวน	2,223,733	1,220.95	1,821.3
เขตมหานครไทเป–จีหลง–เถาหยวน	9,257,817	3,678.08	2,517.0

รายงานระหว่างประเทศบางฉบับถือว่าไทเป–จีหลง–เถาหยวน (臺北基隆桃園都會區; Táiběi–Jīlóng–Táoyuán Dūhùiqū) เป็นเขตมหานครหนึ่งโดยสมบูรณ์อย่างแท้จริง

ภูมิศาสตร์

ใจกลางของเขตมหานครไทเป–จีหลงตั้งอยู่ในแอ่งไทเป นครไทเปทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางของเขตมหานครโดยมีรัฐบาลไต้หวันและย่านการค้าที่สำคัญตั้งอยู่

การแบ่งเขตทางภูมิศาสตร์

เขตมหานครนี้ประกอบด้วยนครไทเป นครจีหลง และนครซินเป่ย์ (นครซินเป่ย์มีอาณาเขตล้อมรอบทั้งไทเปและจีหลง) การแบ่งเขตทางภูมิศาสตร์มีการระบุไว้ดังต่อไปนี้

ตะวันออกเฉียงเหนือ ในนครซินเป่ย์: Linkou Luzhou Sanchong Taishan Xinzhuang Wugu	เหนือ ในนครซินเป่ย์: Bali Sanzhi Shimen Tamsui ในนครไทเป: Beitou Shilin	ตะวันออก ในนครจีหลง: Anle Nuannuan Qidu Ren'ai Xinyi Zhongshan Zhongzheng ในนครไทเป: Nangang Neihu ในนครซินเป่ย์: Gongliao Jinshan Pingxi Ruifang Shuangxi Wanli Xizhi
ตะวันตกเฉียงใต้ ในนครซินเป่ย์: Banqiao Sanxia Shulin Tucheng Yingge	กลาง ในนครไทเป: Da'an Datong Songshan Wanhua Xinyi Zhongshan Zhongzheng
	ใต้ ในนครไทเป: Wenshan ในนครซินเป่ย์: Shenkeng Shiding Wulai Xindian Yonghe Zhonghe

เศรษฐกิจ

ผลิตภัณฑ์มวลรวมต่อหัว (PPP) ของเขตมหานครไทเป–จีหลงประจำปี 2014 อยู่ที่ 46,102 ดอลลาร์สหรัฐ

การขนส่ง

ทางราง

 

ชานชาลาของสถานีศาลาว่าการนครไทเป ในระบบรถไฟใต้ดินไทเป

เขตมหานครไทเป–จีหลงให้บริการโดยเส้นทางของสำนักงานการรถไฟไต้หวัน (สายตะวันตก) และรถไฟความเร็วสูงไต้หวัน ซึ่งเชื่อมต่อพื้นที่กับทุกส่วนของเกาะ

ขนส่งมวลชน

ดูบทความหลักที่: รถไฟใต้ดินไทเป

สำหรับการขนส่งสาธารณะ มีรถไฟขนส่งมวลชนเร็วไทเปที่ให้บริการในไทเปและซินเป่ย์ ซึ่งมีผู้โดยสารมากกว่า 2 ล้านคนต่อวัน และมีเพียงรถไฟรางเบาตั้นไห่เท่านั้นที่ดำเนินการโดยรถไฟขนส่งมวลชนเร็วซินเป่ย์ นอกจากนี้ยังมี รถไฟขนส่งมวลชนเร็วท่าอากาศเถาหยวน ซึ่งเชื่อมต่อนครไทเป ซินเป่ย์ และเถาหยวน เข้ากับสนามบินนานาชาติเถาหยวน

ทางอากาศ

ในพื้นที่นี้มีท่าอากาศยานนานาชาติไต้หวันเถาหยวนให้บริการสำหรับเที่ยวบินระหว่างประเทศ ในขณะที่ท่าอากาศยานไทเปซงชานให้บริการสำหรับเที่ยวบินภายในประเทศ อีกทั้งยังมีเที่ยวบินระหว่างประเทศไปยังโตเกียวและโซล รวมทั้งเที่ยวบินข้ามช่องแคบ

รถประจำทาง

ในเขตมหานครนี้มีระบบรถประจำทางให้บริการ คือ ระบบรถโดยสารร่วมไทเป

ดูเพิ่ม

• เขตการปกครองของไต้หวัน
• ภูมิศาสตร์ไต้หวัน

อ้างอิง

1. . The Seattle Times. April 2013. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 25 August 2017. สืบค้นเมื่อ 25 August 2017.
2. 鄉鎮市區人口及按都會區統計. Taiwan Ministry of Interior. 2013.
3. World: metropolitan areas 2007-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน World Gazetteer, 2010
4. Taipei: largest cities and towns and statistics of their population^{[ลิงก์เสีย]} World Gazetteer, 2010
5. "Global Metro Monitor". 30 November 2001.