เจ้าหญิงวิคโทรีอา ลูอีเซอ แห่งปรัสเซีย
เจ้าหญิงวิคโทรีอา ลูอีเซอ แห่งปรัสเซีย (เยอรมัน: Viktoria Luise von Preußen) หรือพระนามเต็มคือ วิคโทรีอา ลูอีเซอ อาเดิลไฮด์ มาทิลเดอ ชาร์ล็อทเทอ แห่งปรัสเซีย (เยอรมัน: Viktoria Luise Adelheid Mathilde Charlotte von Preußen) ทรงเป็นพระราชธิดาในจักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี กับพระนางเอากุสเทอ วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ ทรงเสกสมรสกับแอ็นสท์ เอากุสทุส ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์ใน ค.ศ. 1913 ทำให้พระนางมียศตามพระสวามีเป็นดัชเชสแห่งเบราน์ชไวค์
| เจ้าหญิงวิคโทรีอา ลูอีเซอ แห่งปรัสเซีย | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ดัชเชสแห่งเบราน์ซไวค์ | |||||
| พระสวามี | แอ็นสท์ เอากุสทุส ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์ | ||||
| |||||
| พระบุตร | แอ็นสท์ เอากุสทุส เจ้าชายรัชทายาทแห่งเบราน์ชไวค์ เจ้าชายเกออร์ค วิลเฮล์มแห่งฮันโนเฟอร์ ฟรีเดอรีเคอ สมเด็จพระราชินีแห่งกรีซ เจ้าชายคริสเตียน อ็อสคาร์ เจ้าชายเวล์ฟ ไฮน์ริช | ||||
| ราชวงศ์ | โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น | ||||
| พระบิดา | จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี | ||||
| พระมารดา | เอากุสเทอ วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ | ||||
| ประสูติ | 13 กันยายน ค.ศ. 1892 วังหินอ่อน พ็อทซ์ดัม จักรวรรดิเยอรมัน | ||||
| สิ้นพระชนม์ | 11 ธันวาคม ค.ศ. 1980 (88 ปี) ฮันโนเฟอร์ ประเทศเยอรมนีตะวันตก | ||||
| ฝังพระศพ | 20 ธันวาคม ค.ศ. 1980 Berggrten Mausoleum, ฮันโนเฟอร์, ประเทศเยอรมนีตะวันตก | ||||
เจ้าหญิงวิคโทรีอา ลูอีเซอ ประสูติที่วังหินอ่อน ในเมืองพ็อทซ์ดัม จักรวรรดิเยอรมัน เมื่อวันที่ 13 กันยายน ค.ศ. 1892 เป็นพระราชบุตรองค์ที่ 7 และพระราชธิดาองค์เดียวในจักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 พระนางเอากุสเทอทรงบันทึกลงอนุทินด้วยความดีพระทัยว่า "หลังมีลูกชายมาหกคน ในที่สุดพระเจ้าก็ประทานลูกสาวให้แก่เรา" เจ้าหญิงองค์น้อยถูกตั้งพระนามตามพระปัยยิกา (ทวด) ฝ่ายพระราชบิดา คือสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร และพระปัยยิกาฝ่ายพระราชบิดา คือพระนางลูอีเซอแห่งเมคเลินบวร์ค-ชเตรลิทซ์
นักประวัติศาสตร์ Justin C. Vovk เขียนอธิบายว่า เจ้าหญิงเป็นคนเฉลียวฉลาดเหมือนเจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี พระอัยกี (ย่า) มีความสง่างามเฉกเช่นพระราชมารดา แต่มีความมุ่งมั่นแรงกล้าเฉกเช่นพระราชบิดา เจ้าหญิงชอบให้คนมาสนใจพระองค์ และยังทรงเป็นที่โปรดปรานของพระราชบิดาเนื่องจากเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียว
อ้างอิง
- Vovk 2012, p. 79.
- Pakula 1997, p. 558.
- Vovk 2012, pp. 242–243.
- Clay 2007, p. 113.
- Cecil 1996, p. 10.
