เยอรมันเรควีม (บราห์ม)

A German Requiem, To Words of the Holy Scriptures, Op. 45 (เยอรมัน: Ein deutsches Requiem, nach Worten der heiligen Schrift, op. 45) ผลงานประพันธ์ของโยฮันเนิส บรามส์ระหว่างปี ค.ศ. 1865 ถึง 1868 เป็นผลงานชิ้นใหญ่สำหรับบรรเลงด้วยวงออร์เคสตรา ขับร้องประสานเสียง และขับร้องเดี่ยว ประกอบด้วย 7 มูฟเมนต์มีความยาวทั้งสิ้นประมาณ 65 ถึง 80 นาที ผลงานชิ้นนี้แตกต่างจากเรควีเอ็มโดยทั่วไปที่มีบทร้องเป็นภาษาละติน ฉบับของบรามส์มีคำร้องเป็นภาษาเยอรมัน โดยนำมาจากคัมภีร์ไบเบิลฉบับภาษาเยอรมันโดย มาร์ติน ลูเทอร์ เป็นผลงานของบรามส์ที่มีความยาวที่สุด และประสบความสำเร็จที่สุด

บรามส์เริ่มแต่งผลงานชิ้นนี้เพื่อเป็นการไว้อาลัยมารดาของเขาที่ถึงแก่กรรมเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1865 และนำผลงานเก่าบางส่วนที่เคยแต่งไว้ในปี ค.ศ. 1854 มาใช้เป็นมูฟเมนต์ที่สอง ขณะนั้นเป็นช่วงที่บรามส์กำลังเศร้าโศก เนื่องจากโรแบร์ท ชูมันเพื่อนสนิทของเขากำลังประสบภาวะยากลำบากในชีวิต และพยายามฆ่าตัวตาย บรามส์แต่งเสร็จ 6 มูฟเมนต์ (คือมูฟเมนต์ที่ 1-4 และ 6-7 ยกเว้นมูฟเมนต์ที่ 5) ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1866 และออกแสดงรอบปฐมทัศน์บางส่วนเฉพาะสามมูฟเมนต์แรกเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1867 ที่กรุงเวียนนา การแสดงรอบแรกไม่ประสบความสำเร็จนัก และเปิดแสดงครบทั้ง 6 มูฟเมนต์ในหกเดือนถัดมา เมื่อวันที่ 10 เมษายน ค.ศ. 1968 ที่มหาวิหารเบรเมน ตรงกับวันกูดฟรายเดย์ การแสดงครั้งหลังนี้ได้รับคำชื่นชมเป็นอย่างดี

บรามส์ได้แต่งมูฟเมนต์ที่ห้าเพิ่มเติมในเดือนพฤษภาคม และนำออกแสดงเป็นครั้งแรกที่ซูริกในวันที่ 12 กันยายน ผลงานเยอรมันเรควีเอ็มออกแสดงครบทั้ง 7 มูฟเมนต์เป็นครั้งแรกที่เมืองไลพ์ซิจ บรรเลงโดยวงออเคสตร้าเกวานเฮ้าส์ เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1869

ผลงานทั้งเจ็ดมูฟเมนต์ ประกอบด้วย

•  1. "Selig sind, die da Leid tragen" (Blessed are they that mourn)
•  2. "Denn alles Fleisch, es ist wie Gras" (For all flesh is as grass)
•  3. "Herr, lehre doch mich" (Lord, make me to know mine end)
•  4. "Wie lieblich sind deine Wohnungen" (How lovely is thy dwelling place)
•  5. "Ihr habt nun Traurigkeit" (And ye now therefore have sorrow)
•  6. "Denn wir haben hie keine bleibende Statt" (For here have we no lasting home)
•  7. "Selig sind die Toten" (Blessed are the dead which die in the Lord)

อ้างอิง

1. [http://www.brandeis.edu/arts/office/state/archives/spring2007.pdf “Blessed Are They That Mourn” Notes on Brahms’s German Requiem], Michael McGrade, State of the Arts Newsletter, หน้า 7
2. ในปี ค.ศ. 1854 ชูมันอายุ 44 ปี อยู่ในภาวะท้อแท้สิ้นหวัง สุขภาพทรุดโทรม และมีอาการทางประสาท จนตัดสินใจกระโดดแม่น้ำไรน์ แต่มีผู้พบเห็นและช่วยชีวิตไว้ได้ ชูมันเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลจิตเวช และเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1856
3. Ein deutsches Requiem: (Mis)conceptions of the Mass
4. Steinberg, Michael. "Johannes Brahms: A German Requiem on Words from Holy Scripture, op. 45." Choral Masterworks: A Listener's Guide. Oxford: Oxford University Press, 2005, 68-74., 68-69

แหล่งข้อมูลอื่น

• Ein deutsches Requiem: ดนตรีไม่คิดมูลค่าที่โครงการห้องสมุดดนตรีนานาชาติ

• The ghost of the Free Music project has a recording available under a Creative Commons license.