เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก
เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก (AFC Champions League; ACL) เป็นการแข่งขันฟุตบอลของทีมสโมสรอาชีพจากประเทศที่เป็นสมาชิกของเอเอฟซี โดยทีมที่เข้าร่วมแข่งขันจะมาจากทีมสโมสรที่ชนะเลิศและรองชนะเลิศการแข่งขันจากแต่ละประเทศ โดยในการแข่งขันแชมเปียนส์ลีกนี้จะมี 32 สโมสร จาก 10 ลีกสูงสุดของแต่ละประเทศในทวีปเอเชียเข้าร่วมแข่งขัน
ก่อตั้ง | พ.ศ. 2510 (ปรับปรุงแบบปัจจุบัน พ.ศ. 2545) |
---|---|
ภูมิภาค | ทวีปเอเชีย (เอเอฟซี) |
จำนวนทีม | 32 |
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน | อุลซันฮุนได (สมัยที่ 2) |
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด | อัลฮิลาล และ โปฮัง สตีลเลอร์ส (3 สมัย) |
เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก 2021 |
ทีมชนะเลิศจะได้รับเงินรางวัลจำนวน 2.25 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ขึ้นอยู่กับผลการแข่งขันในรอบแบ่งกลุ่ม) และได้สิทธิเข้าร่วมแข่งขันในรายการฟีฟ่าคลับเวิลด์คัพในช่วงปลายปีเดียวกัน
ประวัติ
ยุคชิงแชมป์สโมสรเอเชียยุคแรก (Asian Champion Club Tournament)- พ.ศ. 2510 ถึง 2514
ชิงแชมป์สโมสรเอเชีย หรือ เอเชียแชมป์เปี้ยนคลับทัวร์นาเมนต์ ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2510 โดยมีทีมชนะเลิศ 8 ประเทศจากแปดลีกเอเชียเข้าแข่งขันในฤดูกาลแรก และได้การจัดแข่งขันทุกปีจนถึงปี พ.ศ. 2514 ยกเว้นฤดูกาล 1968(พ.ศ. 2511)ไม่การจัดแข่งขัน ในช่วงแรกทั้ง 4 ปี มี 2 สโมสรจากอิสราเอล คือ ฮาโปเอล เทลอาวีฟและมัคคาบี้ เทลอาวีฟชนะเลิศสามครั้ง ในปี พ.ศ. 2512) การแข่งขันถูกยกเลิกไปเนื่องจากขาดความน่าสนใจซึ่งในที่สุดก็มีการถอนตัวของผู้เข้าร่วมทั้งหมดเหลือ 2 ทีม ทัวร์นาเมนต์ไม่ได้ถูกจัดขึ้นสำหรับสิบสี่ปีต่อไป สโมสรฟุตบอลในเอเชียไม่ได้เริ่มต้นจนถึงปลายปี 2533 และต้นยุค 2543
ยุคชิงแชมป์สโมสรเอเชีย(Asian Championship Club)- พ.ศ. 2528/29 ถึง 2544/45
โดยจัดการแบบเดียวกับ ยุโรเปี้ยน คัพ เก่าเป็นต้นแบบ การแข่งขันเอเชียกลับมาจัดอีกครั้งในฤดูกาล 1985/86(พ.ศ. 2528/29) โดยเปลี่ยนระบบการคัดเลือกทีมที่ร่วมเล่นใหม่ โดยจำกัดเฉพาะทีมที่ชนะเลิศจากลีกของแต่ละประเทศ ดังนั้นแม้การถอนทีมจากบางสโมสรปีต่อปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2533 เอเอฟซีได้มีการรวมการแข่งขัน วินเนอร์สคัพเอเชียนคัพเข้ามาอีกหนึ่งรายการ ซึ่งเป็นการนำสโมสรที่ชนะเลิศฟุตบอลถ้วยในประเทศมาแข่งขัน
ยุคเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก (AFC Champions League)- พ.ศ. 2545/46 ถึง ปัจจุบัน
- ฤดูกาล 2002/03
ตั้งแต่ฤดูกาล 2002/03 สามหลักการแข่งขันสโมสรเอเชีย, แชมเปี้ยนส์เอเชียนคัพ, ฟุตบอลเอเชียนคัพวินเนอร์ส, และเอเชียซูเปอร์คัพ ถูกผสานเข้ากับการแข่งขันขนาดใหญ่หนึ่งและ เปลี่ยนชื่อเป็น เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก ในปีก่อนหน้านี้ตัวแทนชนะเลิศฟุตบอลลีกและทีมชนะเลิศฟุตบอลถ้วยของแต่ละประเทศ จะถูกจัดเรียงให้แข่งขันสองรายการของทวีปที่แตกต่างกัน แต่ตอนนี้ทั้งชนะเลิศฟุตบอลลีกและทีมชนะเลิศฟุตบอลถ้วยของแต่ละประเทศเข้าสู่การแข่งขันขนาดใหญ่นี้ ในครั้งแรกหลังจากที่รอบคัดเลือกมี 16 สโมสรเข้าร่วมแข่งขันในรอบแบ่งกลุ่ม หนึ่งสโมสรจากแต่ละกลุ่มจะเป็นเจ้าภาพการแข่งขัน แบบพบกันหมดในกลุ่มรอบเดียวโดยจัดการให้เสร็จสิ้นใน 1 สัปดาห์ 4 ทีมที่มีคะแนนสุงสุดของแต่กลุ่มจะผ่านเข้าสู่รอบรองชนะเลิศ รอบรองชนะเลิศและรอบชิงชนะเลิศจะเป็นการแข่งแบบ 2 นัด เหย้า-เยือน
- ฤดูกาล 2003/04
ฤดูกาล 2003/04 ถูกยกเลิกเนื่องจากการระบาดของโรคไวรัสโรคซาร์ส
- ฤดูกาล 2004-2008
ทัวร์นาเมนต์ได้อีกครั้งเปิดตัวใน ฤดูกาล 2004 ด้วย 28 สโมสรจาก 14 ประเทศ ซึ่งแตกต่างจากปีก่อนกำหนดการแข่งขันได้เปลี่ยนจากมีนาคม-พฤศจิกายน ในรอบแบ่งกลุ่ม, 28 สโมสรถูกแบ่งออกเป็น 7 กลุ่ม กลุ่มละ 4 ทีม แบ่งตามที่ตั้งของแต่ละประเทศโดยแยกเป็นโซนเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันตก เพื่อให้สโมสรลดค่าใช้จ่ายในการเดินทาง และเป็นการเล่นสองนัดแบบเหย้า-เยือน จากนั้นทีมที่มีคะแนนสูงสุดทั้ง 7กลุ่มจะผ่านเข้าสู่รอบก่อนรองชนะเลิศ, รอบก่อนรองชนะเลิศ รอบรองชนะเลิศและรอบชิงชนะเลิศจะเป็นการแข่งแบบสองนัด หากเสมอจะนับ ผลประตูทีมเยือ เวลาพิเศษ และ ยิงลุกโทษ สมาคมฟุตบอล) | บทลงโทษ]] ในปี ฤดูกาล 2005(พ.ศ. 2548) สโมสรจากซีเรียเข้าร่วมการแข่งขันซึ่งกลายเป็น 15ประเทศเข้าร่วมการแข่งขัน และอีกสองปีต่อมสโมสรออสเตรเลียถูกรวมอยู่ในการแข่งขัน หลังจากสมาพันธ์ฟุตบอลออสเตรเลียโอนย้ายมาขึ้นกับเอเอฟซีในปี พ.ศ. 2549, การแข่งขัน ด้วยการขาดความเป็นมืออาชีพในวงการฟุตบอลเอเชียปัญหามากมายอยู่ยังอยู่ในการแข่งขันเช่นในเขตความรุนแรงและการส่งสายของการลงทะเบียนผู้เล่น หลายคนกล่าวหาว่าขาดจากเงินรางวัลและค่าใช้จ่ายการเดินทางแพงเป็นบางส่วนของเหตุผล แต่ด้วยการเปิดตัวของชิงแชมป์สโมสรโลก ในปี 2548 (ตอนที่รู้จักกัน ฟีฟ่าคลับเวิลด์คัพ), รวมของสื่อภาษาอังกฤษผ่านทาง เอ-ลีก เอเอฟซีการตั้งค่ารูปแบบการแข่งขันและเป็นมืออาชีพมากขึ้นในปี 2552
- ฤดูกาล 2009
แชมเปี้ยนลีกขยายตัวถึง 32 สโมสรและเข้าโดยตรงจะถูก จำกัด บนสิบลีกเอเชีย หนึ่งลีกมีโควต้าส่งสโมสรเข้าร่วมได้สูงสุดสี่ทีม แต่ไม่เกินหนึ่งในสามของจำนวนสโมสรที่เข้าร่วมลีกสูงสุดของประเทศนั้นโดยคณะกรรมการเอเอฟซีโปรลีก จะทำการประเมิน การจัดการแข่งขัน ความแข็งแรงของลีก โครงสร้างลีก (มืออาชีพ) ศักยภาพด้านการตลาด สถานะทางการเงินและเกณฑ์อื่น ๆ
- ฤดูกาล 2013 -ปัจจุบัน
ตั้งแต่ฤดูกาล 2013 เป็นต้น รอบ 16 ทีมสุดท้ายจะเป็นการแข่งขันแบบสองนัด ซึ่งการมาจากการถกเถียง ในช่วงฤดูกาล 2009-2010
คุณสมบัติ
การประเมินระดับคุณภาพรอบสุดท้ายของเอเอฟซี (ดูด้านล่าง) การประเมินผลได้ดำเนินการโดยคณะกรรมการเอเอฟซีโปร-ลีก(AFC Pro-League committee ) จะขึ้นอยู่กับศักยภาพในการแข่งขันฟุตบอลอาชีพ ศักยภาพด้านการตลาด สถานะทางการเงินของลีกและสโมสรในลีกนั้น หนึ่งลีกมีโควต้าส่งสโมสรเข้าร่วมได้สูงสี่ทีม แต่ไม่เกินหนึ่งในสามของจำนวนสโมสรที่เข้าร่วมลีกสูงสุดของประเทศนั้น แต่อาจมีบางลีกที่จะต้องส่งสโมสรเช้าเล่นรอบคัดเลือก สโมสรที่สามารถผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเอเอฟซีคัพในปีก่อนหน้านี้มีสิทธิ์ได้ลงเล่นรอบคัดเลือกเพื่อจะผ่านเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกรอบสุดท้าย
ผลการประเมินครั้งล่าสุด เดือนพฤศจิกายน 2553, และทางเอเอฟีจะมีการประเมินทุกสองปี อย่างไรก็ตามหลังจากที่ทราบว่าเกณฑ์ที่กำหนดขึ้นใหม่จะยากที่จะสามารถดำเนินการได้ในเวลาเอเอฟซีจึงตัดสินใจที่จะรักษาโครงการจัดสรรที่มีอยู่สำหรับสองฤดูกาลมากขึ้นและเลื่อนการประกาศของการจัดอันดับใหม่เป็นเวลาหนึ่งปีจนถึงพฤศจิกายน พ.ศ. 2554 การจัดอันดับนี้คาดว่าจะถูกนำไปใช้สำหรับฤดูกาล 2013 เป็นต้น
รูปของรายการแข่งขัน
- รอบคัดเลือก
18 ทีม, เตะแบบน๊อกเอาท์ 3 รอบ เพื่อหา 4 ทีมเข้าสู่รอบแบ่งกลุ่ม
- รอบแบ่งกลุ่ม
รวมทั้ง 32 สโมสร โดยจะแบ่งออกเป็น 8 กลุ่ม แต่ละกลุ่มจะมี 4 ทีม โดยที่จะแบ่งเป็นโซนจากที่ตั้งของประเทศ คือ โซนเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สโมสรจะถูกจัดในกลุ่ม E ถึง H และส่วนที่เหลือจะจัดไปอยู่ในกลุ่ม A ถึง D ในกลุ่มเป็นพบกันหมดสองรอบ รวมเป็น 6 นัด สโมสรที่ชนะจะได้ 3 คะแนน ,เสมอ 1 คะแนน และแพ้ 0 คะแนน การจัดลำดับในกลุ่ม
- พิจารณาจากคะแนน
- พิจารณาจากผลผลต่างของประตูได้ และประตูเสียระหว่างสองทีม
- พิจารณาเฉพาะประตูได้ระหว่างสองทีม
- พิจารณาจากผลต่างของประตูได้ และประตูเสีย
- พิจารณาเฉพาะประตูได้
ทีมอันดับ 1 และ 2 เข้าสู่รอบน๊อกเอาท์
- รอบน๊อกเอาท์, รอบ 16 ทีม
อันดับ 1 ของกลุ่ม พบ อันดับ 2 ของกลุ่ม, เล่นเหย้าเยือน
- รอบน๊อกเอาท์, รอบ 8 ทีม และ รอบรงชนะเลิศ
จะเอาทั้ง 8 ทีมมาจับสลาก; เริ่มครั้งแรกฤดูกาล 2010 โดยที่สโมสรจากประเทศเดียวกันจะไม่เจอกันในรอบก่อนรองชนะเลิศ และจะทำการแข่งกัน 2 นัดแบบเหย้า-เยือน ทีมที่มีประตูรวมดีกว่าเป็นผู้ชนะ ถ้าเสมอกันจะทำการต่อเวลาพิเศษ และดวลลูกโทษที่จุดโทษตามลำดับ
- รอบชิงชนะเลิศ
หนึ่งเกม 90 นาทีที่สนามเป็นกลาง ถ้าเสมอกันจะทำการต่อเวลาพิเศษ และดวลลูกโทษที่จุดโทษตามลำดับ
เงินรางวัล
งบประมาณสำหรับการแข่งขันได้เพิ่มขึ้นจาก 4 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2008 และ 20 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2009 กับเงินรางวัลรวมตอนนี้เท่ากับ 14 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ผู้ชนะจะได้รับ 1.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐในเงินรางวัลพร้อมเงินรางวัลเพิ่มเติมที่ได้จากรอบก่อนหน้า Clubs receive a travel subsidy for each away match. Thus, for each round of 16 tie, only one club receives a travel subsidy.
- รอบแบ่งกลุ่ม
- ชนะ: 40,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- เสมอ: 20,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- แพ้: 0 ดอลลาร์สหรัฐ
- ค่าเดินทางสำหรับทีมเยือน: 30,000 ดอลลาร์สหรัฐ x 3
- รอบ 16 ทีมสุดท้าย
- เข้าร่วม: 50,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- ค่าเดินทางสำหรับทีมเยือน: 40,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- รอบ 8 ทีมสุดท้าย(รอบก่อนรองชนะเลิศ)
- เข้าร่วม: 80,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- ค่าเดินทางสำหรับทีมเยือน: 50,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- รอบรองชนะเลิศ
- เข้าร่วม: 120,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- ค่าเดินทางสำหรับทีมเยือน: 60,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- รอบชนะเลิศ
- ชนะเลิศ: 1.5 ล้าน ดอลลาร์สหรัฐ
- รองชนะเลิศ: 750,000 ดอลลาร์สหรัฐ
- ค่าเดินทาง: 60,000 ดอลลาร์สหรัฐ
จำนวนสโมสรจากประเทศที่เข้าร่วม
Associations | Entrants | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2002–03 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | |
East Asia | ||||||||||||||||||
Australia | Part of OFC | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 | 1* | 3 | 2* | 2* | 3 | 2* | 2* | 3 | |||
China PR | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 4 | 4 | 4 | 3 | 4 | 4 | 4 | 4 | 3* | 4 | 4 | 4 |
Hong Kong | 0* | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0* | 0* | 0* | 1* | 1* | 0* | 0* |
Indonesia | 0* | 2 | 2 | 0 | 2 | 0 | 1* | 1* | 1* | 0* | 0 | 0 | 0* | 0 | 0 | 0* | 0* | 0* |
Japan | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 3* |
South Korea | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 | 2 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 |
Malaysia | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0* | 0* | 0* | 0* | 1* | 1* |
Singapore | 0* | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0* | 0* | 0* | 0* | 0* | 0* | 0* |
Thailand | 2 | 2 | 2 | 0 | 1 | 2 | 0* | 0* | 0* | 1* | 2 | 1* | 1* | 1* | 1* | 1* | 1* | 1* |
Vietnam | 0* | 2 | 2 | 2 | 1 | 2 | 0 | 0* | 0 | 0 | 0 | 0* | 1* | 1* | 0* | 0* | 0* | 0* |
Total | 8 | 12 | 12 | 8 | 13 | 13 | 16 | 16 | 15 | 15 | 15 | 16 | 16 | 16 | 16 | 16 | 16 | 16 |
West Asia | ||||||||||||||||||
Bahrain | 0* | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0* | 0* | 0 | 0 | 0* | 0 | 0* |
Iran | 2 | 2 | 2 | 2 | 1 | 2 | 4 | 4 | 4 | 3* | 3* | 4 | 4 | 3* | 4 | 4 | 3* | 4 |
Iraq | 1* | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0* | 0 | 0 | 0 | 0 | 1* | 1* |
Kuwait | 0* | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0* | 0* | 0 | 0 | 0 | 0* | 0* |
Qatar | 1* | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 | 4 | 4 | 4 | 2* | 2* | 2* | 4 | 3* | 2* |
Saudi Arabia | 1* | 2 | 3 | 3 | 2 | 2 | 4 | 4 | 4 | 3* | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 2 | 4 | 4 |
Syria | 0* | 0 | 2 | 2 | 2 | 2 | 0 | 0* | 0* | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
Turkmenistan | 1* | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
United Arab Emirates | 1* | 3 | 2 | 2 | 2 | 2 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 3* | 2* | 3* | 4 | 4 | 3* | 4 |
Uzbekistan | 1* | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 3* | 2* | 1* | 4 | 4 | 2* | 2* | 2* | 1* |
Total | 8 | 16 | 17 | 17 | 15 | 16 | 16 | 16 | 17 | 17 | 17 | 16 | 16 | 16 | 16 | 16 | 16 | 16 |
Total | ||||||||||||||||||
Finals | 16 | 28 | 29 | 25 | 28 | 29 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 | 32 |
Qualifying | 53 | 28 | 29 | 25 | 28 | 29 | 35 | 37 | 36 | 37 | 35 | 47 | 49 | 45 | 47 | 46 | 51 | 52 |
รายชื่อแข่งขันนัดชิงชนะเลิศ
เอเชียแชมป์เปี้ยนคลับทัวร์นาเมนต์ (1967–1972)
ฤดูกาล | แชมป์ | ผลการแข่งขัน | รองแชมป์ | สนาม |
---|---|---|---|---|
1967 | ฮาโปเอล เทล อาวีฟ | 2 – 1 | เซอลาโงร์ | Bangkok |
1969 | มัคคาบี้ เทลอาวีฟ | 1 – 0 | ยางซี | Bangkok |
1970 | ทาจ | 2 – 1 | ฮาโปเอล เทล อาวีฟ | สนามฟุตบอลอัมนาจิเดห์, เตหราน |
1971 | มัคคาบี้ เทลอาวีฟ | w/o1 | อัล ชอร์ตา | กรุงเทพมหานคร |
1 อัล ชอร์ตา ปฏิเสธลงแข่งด้วยเหตุผลทางการเมือง
ชิงแชมป์สโมสรเอเชีย (1985–2002)
- Official season orthography of Asian Club Championship is reset. Both one year seasons and two years seasons listed separately.
ฤดูกาล | แชมป์ | ผลการแข่งขัน | รองแชมป์ | สนาม |
---|---|---|---|---|
1985–86 | ปูซาน ไอพาร์ก | 3 – 1 | Al-Ahli SC | Jeddah |
1986 | Furukawa Electric | 1 | อัล ฮิลาล | Riyadh |
1987 | Yomiuri FC | w/o2 | อัล ฮิลาล | Two-leg finals |
1988–89 | Al-Sadd SC | 3 – 3 (aggregate, away goals win) | Al-Rasheed SC | Two-leg finals |
1989–90 | Liaoning FC | 3 – 2 (aggregate) | Nissan FC | Two-leg finals |
1990–91 | Esteghlal FC | 2 – 1 | Liaoning FC | Bangabandhu National Stadium, Dhaka |
1991 | อัล ฮิลาล | 1 – 1 (4–3 PSO) | Esteghlal FC | Doha |
1992–93 | PAS Tehran FC | 1 – 0 | Al-Shabab Club | บาห์เรน |
1993–94 | ธนาคารกสิกรไทย | 2 – 1 | Oman Club | Bangkok |
1994–95 | ธนาคารกสิกรไทย | 1 – 0 | Al-Arabi SC | Bangkok |
1995 | อิลฮวาชอนมา | 1 – 0 | Al-Nassr FC | King Fahd Stadium, Riyadh |
1996–97 | โปฮังสตีลเลอส์ | 2 – 1 | ซองนัมอิลฮวาชอนมา | Kuala Lumpur |
1997–98 | โปฮังสตีลเลอส์ | 0 – 0 (6–5 พีเอสโอ) | Dalian Wanda | Hong Kong Stadium, Hong Kong |
1998–99 | จูบิโล อิวะตะ | 2 – 1 | Esteghlal FC | Azadi Stadium, Tehran |
1999–00 | อัล ฮิลาล | 3 – 2 | จูบิโล อิวะตะ | King Fahd Stadium, Riyadh |
2000–01 | ซูวอนซัมซุงบลูวิงส์ | 1 – 0 | จูบิโล อิวะตะ | Suwon World Cup Stadium, Suwon |
2001–02 | ซูวอนซัมซุงบลูวิงส์ | 0 – 0 (4–2 พีเอสโอ) | อันยาง แอลจี ชีตา | Azadi Stadium, Tehran |
1 The championship was decided in a final pool of four teams.
2 The final was scratched and Yomiuri FC were awarded the championship after Al-Hilal objected to the match officials that were chosen for the first leg and refused to participate in the final.
เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก (2002–ปัจจุบัน)
ฤดูกาล | ทีมเหย้า | ผลการแข่งขัน | ทีมเยือน | สนาม | จำนวนผู้ชม |
---|---|---|---|---|---|
2002–03 | อัล-อิน | 2–0 | บีอีซี เทโรศาสน | Tahnoun Bin Mohamed Stadium | |
บีอีซี เทโรศาสน | 1–0 | อัล-อิน | ราชมังคลากีฬาสถาน | ||
Al-Ain FC ชนะ 2 – 1 โดยรวม | |||||
2004 | Al-Ittihad FC | 1–3 | ซองนัมอิลฮวาชอนมา | Prince Abdullah al-Faisal stadium | |
ซองนัมอิลฮวาชอนมา | 0–5 | Al-Ittihad FC | Tancheon Sports Complex | ||
Al-Ittihad FC ชนะ 6 – 3 โดยรวม | |||||
2005 | อัล-อิน | 1–1 | Al-Ittihad FC | Tahnoun Bin Mohamed Stadium | |
Al-Ittihad FC | 4–2 | อัล-อิน | Prince Abdullah al-Faisal stadium | ||
Al-Ittihad FC ชนะ 5 – 3 โดยรวม | |||||
2006 | ช็อนบุกฮุนไดมอเตอส์ | 2–0 | Al-Karamah SC | ชอนจูเวิลด์คัพสเตเดียม | 25,830 |
Al-Karamah SC | 2–1 | ช็อนบุกฮุนไดมอเตอส์ | Khaled bin Walid Stadium | 40,000 | |
ช็อนบุกฮุนไดมอเตอส์ ชนะ 3 – 2 โดยรวม | |||||
2007 | Sepahan FC | 1–1 | อูราวะ เรดไดมอนส์ | Foolad Shahr Stadium | 30,000 |
อูราวะ เรดไดมอนส์ | 2–0 | Sepahan FC | สนามกีฬาไซตะมะ 2002 | 59,034 | |
อูราวะ เรดไดมอนส์ ชนะ 3 – 1 โดยรวม | |||||
2008 | กัมบะ โอซะกะ | 3–0 | Adelaide United | สนามกีฬาโอซะกะเอ็กซ์โป '70 | 20,639 |
Adelaide United | 0–2 | กัมบะ โอซะกะ | Hindmarsh Stadium | 17,000 | |
กัมบะ โอซะกะ ชนะ 5 – 0 โดยรวม | |||||
ฤดูกาล | แชมป์ | ผลการแข่งขัน | รองแชมป์ | สนาม | จำนวนผู้ชม |
2009 | โปฮัง สตีลเลอส์ | 2–1 | Al-Ittihad FC | National Stadium, Tokyo | 25,743 |
2010 | ซองนัมอิลฮวาชอนมา | 3–1 | Zob Ahan FC | National Stadium, Tokyo | 27,308 |
2011 | Al-Sadd SC | 2–2 (4–2 PSO) | ช็อนบุกฮุนไดมอเตอส์ | ชอนจูเวิลด์คัพสเตเดียม, ชอนจู | 41,805 |
2012 | Ulsan Hyundai | 3–0 | Al-Ahli SC | Ulsan Munsu Football Stadium, Ulsan | 42,315 |
ฤดูกาล | ทีมเหย้า | ผลการแข่งขัน | ทีมเยือน | สนาม | จำนวนผู้ชม |
2013 | เอฟซีโซล | 2–2 | กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์ | Seoul World Cup Stadium, Seoul | 55,501 |
กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์ | 1–1 | เอฟซีโซล | Tianhe Stadium, Guangzhou | 55,847 | |
กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์ ชนะ 3 – 3 โดยรวม | |||||
2014 | เวสเทิร์น ซิดนีย์ วันเดอร์เรอส์ | 1–0 | อัล ฮิลาล | Parramatta Stadium | 20,053 |
อัล ฮิลาล | 0–0 | เวสเทิร์น ซิดนีย์ วันเดอร์เรอส์ | King Fahd International Stadium | 66,225 | |
เวสเทิร์น ซิดนีย์ วันเดอร์เรอส์ ชนะ 1 – 0 โดยรวม | |||||
2015 | อัล-อาห์ลี | 0–0 | กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์ | Al-Rashid Stadium, Dubai | 9,480 |
กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์ | 1–0 | อัล-อาห์ลี | Tianhe Stadium, Guangzhou | 42,499 | |
กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์ ชนะ 1 – 0 โดยรวม | |||||
2016 | ช็อนบุก ฮุนได มอเตอส์ | 2–1 | อัล-อิน | ชอนจูเวิลด์คัพสเตเดียม, ชอนจู | 36,158 |
อัล-อิน | 1–1 | ช็อนบุก ฮุนได มอเตอส์ | สนามกีฬาฮัซซา บิน ซาเยด, อัล อิน | 23,239 | |
ช็อนบุก ฮุนได มอเตอส์ ชนะ 3 – 2 โดยรวม | |||||
2017 | อัล-ฮิลาล | 1–1 | อูราวะ เรดไดมอนส์ | สนามกีฬานานาชาติคิงฟาฮัด, รียาด | 59,136 |
อูราวะ เรดไดมอนส์ | 1–0 | อัล-ฮิลาล | สนามกีฬาไซตะมะ 2002, ไซตะมะ | 57,727 | |
อูราวะ เรดไดมอนส์ ชนะ 2 – 1 โดยรวม | |||||
2018 | คาชิมะ แอนต์เลอส์ | 2–0 | เพร์สโพลีส | สนามฟุตบอลคาชิมะ, คาชิมะ | 35,022 |
เพร์สโพลีส | 0–0 | คาชิมะ แอนต์เลอส์ | สนามกีฬาอะซาดี, เตหะราน | 100,000 | |
คาชิมะ แอนต์เลอส์ ชนะ 2 – 0 โดยรวม | |||||
2019 | อัล-ฮิลาล | 1–0 | อูราวะ เรดไดมอนส์ | สนามกีฬานานาชาติคิงฟาฮัด, รียาด | 22,549 |
อูราวะ เรดไดมอนส์ | 0–2 | อัล-ฮิลาล | สนามกีฬาไซตะมะ 2002, ไซตะมะ | 58,109 | |
อัล-ฮิลาล ชนะ 3 – 0 โดยรวม |
ทีมชนะเลิศ
รายชื่อทีมชนะเลิศและรองชนะเลิศใน เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก (เอเชียนคลับแชมเปียนชิพ ชื่อการแข่งขันในอดีต)
แยกรายชื่อประเทศ
ประเทศ | ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ |
---|---|---|
เกาหลีใต้ | 12 | 6 |
ญี่ปุ่น | 7 | 4 |
ซาอุดีอาระเบีย | 5 | 9 |
อิหร่าน | 3 | 6 |
จีน | 3 | 2 |
อิสราเอล | 3 | 1 |
ไทย | 2 | 1 |
กาตาร์ | 2 | 1 |
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ | 1 | 3 |
ออสเตรเลีย | 1 | 1 |
อิรัก | 0 | 2 |
มาเลเซีย | 0 | 1 |
โอมาน | 0 | 1 |
ซีเรีย | 0 | 1 |
แยกรายชื่อสโมสร
ทีม | ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ | ปีชนะเลิศ | ปีรองชนะเลิศ |
---|---|---|---|---|
อัลฮิลาล | 3 | 4 | (1992, 2000, 2019) | (1987, 1988, 2014, 2017) |
โปฮังสตีลเลอส์ | 3 | 0 | (1997, 1998, 2009) | - |
เอสเตกฮลัล | 2 | 2 | (1970, 1991) | (1992, 1999) |
ซองนัม | 2 | 2 | (1996, 2010) | (1997, 2004) |
อัล อิตติฮัด | 2 | 1 | (2004, 2005) | (2009) |
ช็อนบุกฮุนไดมอเตอส์ | 2 | 1 | (2006, 2016) | (2011) |
อูราวะ เรดไดมอนส์ | 2 | 1 | (2007, 2017) | (2019) |
มัคคาบี้ เทลอาวีฟ | 2 | 0 | (1969, 1971) | - |
ธนาคารกสิกรไทย | 2 | 0 | (1994, 1995) | - |
ซูวอนซัมซุงบลูวิงส์ | 2 | 0 | (2001, 2002) | - |
อัล ซาดด์ | 2 | 0 | (1989, 2011) | - |
กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์ | 2 | 0 | (2013, 2015) | - |
อุลซันฮุนได | 2 | 0 | (2012, 2020) | - |
จูบิโล อิวะตะ | 1 | 2 | (1999) | (2000, 2001) |
อัล-อิน | 1 | 2 | (2003) | (2005, 2016) |
เหลียวหนิงหวู่วิน | 1 | 1 | (1990) | (1991) |
ฮาโปเอล เทลอาวีฟ | 1 | 1 | (1967) | (1970) |
คาชิมะ แอนต์เลอส์ | 1 | 0 | (2018) | - |
เวสเทิร์น ซิดนีย์ วันเดอร์เรอส์ | 1 | 0 | (2014) | - |
กัมบะ โอซะกะ | 1 | 0 | (2008) | - |
พีเอเอส เตหะราน | 1 | 0 | (1993) | - |
เจฟ ยูไนเต็ด ชิบะ | 1 | 0 | (1986) | - |
โตเกียว เวอร์ดี้ | 1 | 0 | (1987) | - |
พูซาน ไอปาร์ค | 1 | 0 | (1985) | - |
เอฟซีโซล | 0 | 2 | - | (2002, 2013) |
เพร์สโพลีส | 0 | 2 | - | (2018, 2020) |
Zob Ahan Isfahan FC | 0 | 1 | - | (2010) |
แอดิเลด ยูไนเต็ด | 0 | 1 | - | (2008) |
เซปาฮาน | 0 | 1 | - | (2007) |
อัล การอมา | 0 | 1 | - | (2006) |
บีอีซี เทโรศาสน | 0 | 1 | - | (2003) |
อันยาง แอลจี ชีตา | 0 | 1 | - | (2002) |
ต้าเหลียนหว่านต๋า | 0 | 1 | - | (1998) |
อัล นาสร์ | 0 | 1 | - | (1996) |
อัล อารอบี | 0 | 1 | - | (1995) |
โอมาน คลับ | 0 | 1 | - | (1994) |
อัล ชาบับ | 0 | 1 | - | (1993) |
นิสสัน เอฟซี | 0 | 1 | - | (1990) |
อัล ราชีด | 0 | 1 | - | (1989) |
อัล-อาห์ลี | 0 | 1 | - | (1986, 2012) |
Al Shourta | 0 | 1 | - | (1971) |
หยางซี เอฟซี | 0 | 1 | - | (1969) |
เซอลาโงร์ | 0 | 1 | - | (1967) |
ชะบาบ อัล-อาห์ลี | 0 | 1 | - | (2015) |
ดูเพิ่ม
- ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก การแข่งขันฟุตบอลระหว่างสโมสรในลีกสูงสุดของทวีปยุโรป
อ้างอิง
- Assessment and participation criteria for 2009–2010 seasons
- 12 Member Associations keen to join ACL
- ACL slots maintained
- 2010 ACL to use country protection for quarter-final draw
- Massive cash boost for 2009 ACL
- AFC Champions League 2009 Regulations
- "AFC Champions League Official Programme". AFC.com.
แหล่งข้อมูลอื่น
- เว็บไซต์เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกอย่างเป็นทางการ (อังกฤษ)