แพคิเซอฟาโลซอรัส

แพคิเซอฟาโลซอรัส ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: Late Cretaceous, 70–66Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N ↓
แพคิเซอฟาโลซอรัส
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	สัตว์
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง
ชั้น:	สัตว์เลื้อยคลาน
อันดับใหญ่:	ไดโนซอเรีย
อันดับ:	ออร์นิทิสเชียน
อันดับฐาน:	แพคิเซอฟาโลซอร์เรีย
วงศ์:	แพคิเซอฟาโลซอร์อิเดีย
สกุล:	แพคิเซอฟาโลซอรัส Brown & Schlaikjer, 1943
Species
†Pachycephalosaurus wyomingensis (Gilmore, 1931) (conserved name)
ชื่อพ้อง
List Tylosteus ornatus Leidy, 1872 (rejected name) Troodon wyomingensis Gilmore, 1931 Pachycephalosaurus grangeri Brown & Schlaikjer, 1943 Pachycephalosaurus reinheimeri Brown & Schlaikjer, 1943 Stenotholus kohleri Giffin, Gabriel & Johnson, 1988 ?Stygimoloch spinifer Galton & Sues, 1983 ?Dracorex hogwartsia Bakker et al., 2006

แพคิเซอฟาโลซอรัส (อังกฤษ: Pachycephalosaurus เสียงอ่านภาษาอังกฤษ: /ˌpækɨˌsɛfələˈsɔrəs/) เป็นไดโนเสาร์หัวแข็ง หรือแพคิเซอฟาโลซอร์ชนิดหนึ่ง ไดโนเสาร์ชนิดนี้มีหัวหนาถึง 25 เซนติเมตร ซึ่งน่าจะมีไว้ต่อสู้หรือป้องกันตัว ฟอสซิลของค้นพบที่รัฐไวโอมิง ในปี ค.ศ. 1931 โดยนักล่าฟอสซิลชื่อกิลมอร์ แพคิเซอฟาโลซอรัสอาศัยอยู่ในยุคครีเทเชียสตอนปลายเมื่อประมาณ 70-65 ล้านปีก่อน มีญาติอย่างพรีโนเซฟาลี และดราโกเร็กซ์

หัวประหลาด

แพคิเซอฟาโลซอรัสมีกระดูกส่วนหัวหนาถึง 25 เซนติเมตร หรือ 12 นิ้ว ส่วนคอต่อกับส่วนล่างของกะโหลก ไม่ใช่หลังหัวเหมือนกับสัตว์เลื้อยคลานทั่วไป เมื่อก้มหัวคอจะตรงเป็นแนวเดียวกับกระดูกสันหลัง ซึ่งเหมาะสำหรับรับแรงกระแทก ผู้เชี่ยวชาญคาดว่าน่าจะมีไว้ใช้เพื่อต่อสู้แย่งตัว หรือมีไว้ใช้เพื่อป้องกันตัวจากนักล่าเช่นไทแรนโนซอรัส

แต่ บ็อบ เบ็กเกอร์ผู้เชี่ยวชาญด้านไดโนเสาร์โต้แย้งว่า กะโหลกของแพคิเซอฟาไม่แข็งพอที่จะใช้ต่อสู้ แต่ยังไม่มีผู้เชี่ยวชาญเชื่อเขา เนื่องจากสมองของแพคิเซอฟาโลซอรัสและไดโนเสาร์หัวแข็งมีขนาดเล็ก และถ้าสมองเล็กก็หมายถึงสมองจะได้รับการกระทบเทือนน้อยกว่าสมองใหญ่

แหล่งข้อมูลอื่น

• Pachycephalosaurus in the Dinodictionary 2012-05-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Pachycephalosaurus wyomingensis from National Geographic Online

1. Giffin, Emily B.; Gabriel, Diane L.; Johnson, Rolf E. (22 January 1988). "A New Pachycephalosaurid Hell Creek Formation of Montana". Journal of Vertebrate Paleontology. Taylor & Francis, Ltd. 7 (4): 398–407. สืบค้นเมื่อ 13 November 2020.