แฟชันโลลิตา

แฟชั่นโลลิตา (ญี่ปุ่น: ロリータ・ファッション โรมาจิ: Rorīta fasshon อังกฤษ: Lolita fashion) เป็นวัฒนธรรมย่อยแฟชั่นที่มีต้นกำเนิดในประเทศญี่ปุ่น ที่แต่เดิมนั้นได้รับอิทธิพลจากเสื้อผ้าแบบวิกตอเรียน เช่นเดียวกับเครื่องแต่งกายจากยุคโรโกโก แฟชั่นโลลิตายังมีหลายรูปแบบย่อย โดยมีรูปลักษณ์โดยหลักคือ กระโปรงถึงเข่า หรือชุดเดรส เครื่องประดับศีรษะ เสื้อ ชายผ้า ถุงเท้าสูงถึงหัวเข่า รองเท้าส้นสูง

ถึงแม้ว่าต้นกำเนิดของแฟชั่นโลลิตาจะไม่ชัดเจน แต่ก็มีกระแสเกิดขึ้นมาในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 โดยมีตราสินค้าที่มีชื่อเสียงอย่าง พิงก์เฮาส์, มิวก์ และ แองเจลิกพริตตี ได้เริ่มออกขายเสื้อผ้าที่ถือได้ว่าเป็นแบบโลลิตาในปัจจุบัน ในคริสต์ทศวรรษ 1990 แฟชั่นโลลิตาเป็นที่รู้จักมากขึ้น กับวงอย่างมาลิซไมเซอร์ และวงประเภทวิชวลเคอื่น ๆ ที่ได้รับความนิยม วงเหล่านี้แต่งกายแบบนี้ ซึ่งทำให้แฟน ๆ ได้ดัดแปลงชุดแต่งกายเป็นของตัวเอง โดยแฟชั่นแบบนี้ได้เริ่มแพร่กระจายในเขตคันไซ จนในที่สุดมาถึงโตเกียว และได้รับความนิยมในหมู่วัยรุ่นญี่ปุ่น แฟชั่นโลลิตาได้รับความนิยมมากขึ้นจนสามารถพบเห็นทั่วไปแม้กระทั่งห้างสรรพสินค้าในญี่ปุ่น

รูปแบบ

กอธิกโลลิตา

 

กอธิกโลลิตา

เป็นการรวมกันระหว่างแฟชั่นกอธิกกับแฟชั่นโลลิตา มีต้นกำเนิดในปลายคริสต์ทศวรรษ 1990 ในฮาราจูกุ และมีชื่อเสียงขึ้นมากับวงแนววิชวลเคที่ชื่อ มาลิซไมเซอร์

กอธิกโลลิตา เป็นแฟชั่นที่มีเอกลักษณ์คือการแต่งหน้าและแต่งกายที่ดูมืดหม่น ทาลิปสติกสีแดงและทางตาดำ ใช้อายไลเนอร์สีดำ การแต่งหน้าทาแป้ง ซึ่งถือว่าเป็นรสนิยมที่แย่สำหรับแฟชั่นโลลิตา กอธิกโลลิตามักใช้สีในโทนมืด อย่าง สีดำ สีน้ำเงินเข้ม สีม่วง

สำหรับแนวทางของกอธิกตะวันตก มีการใส่กางเขนอัญมณีและเครื่องหมายทางศาสนาชนิดอื่น และมีเครื่องประดับในแบบกอธิกโลลิตา อาทิ เช่น กระเป๋า กระเป๋าสตางค์ ที่มักมีรูปร่างเป็น ค้างคาว โลงศพ และไม้กางเขนที่มีหุ่นพระเยซูตรึงอยู่

สวีตโลลิตา

 

สวีตโลลิตา

ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากสไตล์โรโกโก เช่นเดียวกับการแต่งกายแบบสมัยวิกตอเรียและเอ็ดเวิร์ด โดยมุ่งไปในรูปแบบเด็ก ๆ และแฟนตาซี โดยสวีตโลลิตาจะมีรูปแบบแบบโลลิตาทั่วไป โดยใช้สีโทนสว่างกว่าและการออกแบบให้เหมือนดูเด็ก การแต่งหน้า โดยมากจะใช้สีชมพู สีพีช สีมุก

เสื้อผ้า จะใช้สีในโทนพาสเทิล โทนผลไม้ (เชอร์รี สตอร์เบอร์รี หรือผลไม้หวานอื่นๆ) ใช้ลูกไม้แบบดอกไม้ (กุหลาบ แจสมิน ลิลี เชอร์รีบลอสสัม) ใช้โบว์ หรือในธีมสัตว์น่ารักอย่าง แมว กระต่าย ลูกสุนัข และโบว์ที่เน้นให้เกิดความน่ารัก ธีมที่ได้รับความนิยมในสวีตโลลิตา ได้มาจากอลิซท่องแดนมหัศจรรย์ (อลิซอินวันเดอร์แลนด์) นิทานคลาสสิก ส่วนอัญมณีมักมีการสะท้อนในแบบธีมแฟนตาซี กระเป๋าและกระเป๋าสตางค์ทำให้มีรูปแบบคล้ายของเจ้าหญิง และมักมีรูปร่างอย่าง สตอเบอร์รี มงกุฎ หัวใจ เป็นต้น

อ้างอิง

1. Jimenez, Dabrali (26 September 2008). "A New Generation of Lolitas Makes a Fashion Statement". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 13 February 2010.
2. Ishikawa, Katsuhiko, Gothic & Lolita, Phaidon, 2007, pp 13, 89, 93 et al.
3. Ishikawa, Katsuhiko, Gothic & Lolita, Phaidon, 2007, p 1
4. Aoki, Deb. "Interview with the Editors of the Gothic and Lolita Bible". About.com. สืบค้นเมื่อ 10 May 2010.
5. Anonymous (2002). "Neo Gothic Style". Gothic & Lolita Bible. Nuuberuguu. 4: 81.
6. Anonymous (2002). "Gothic and Lolita: New Style". Gothic & Lolita Bible. Nuuberuguu. 4: 102.