แม่น้ำหาน

แม่น้ำหาน (จีนตัวย่อ: 韩江; จีนตัวเต็ม: 韓江; พินอิน: Hán Jiāng) ตั้งอยู่ทางตะวันออกของมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน มีความยาวรวมประมาณ 470 กิโลเมตร เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดเป็นอันดับสองในมณฑลกวางตุ้ง รองจากแม่น้ำจู และเป็นแม่น้ำสายเดียวที่มีพื้นที่ลุ่มน้ำหลักและปากแม่น้ำทั้งหมดไหลลงสู่ทะเลอยู่ภายในมณฑลกวางตุ้ง กระแสน้ำหลักของแม่น้ำหานที่อยู่ในมณฑลกวางตุ้งนี้เกิดจากแม่น้ำสาขาหลักสองสายคือ แม่น้ำเหมย์ แม่น้ำทิง และลำน้ำสาขาสั้น ๆ คือ แม่น้ำเหมย์ถาน มาบรรจบที่ซานเหอป้า (三河坝) อำเภอต้าปู้ เมืองเหมย์โจว แล้วไหลลงใต้ผ่านเมืองแต้จิ๋ว และผ่านสามเหลี่ยมปากแม่น้ำฮั่นในเขตเฉิงไห่และเขตหลงหูของซัวเถาเข้าสู่ทะเลจีนใต้

แม่น้ำหาน Hán Jiāng
มุมมองใน เมืองแต้จิ๋ว.
ชื่อท้องถิ่น	韩江
ที่ตั้ง
ประเทศ	สาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑล	กวางตุ้ง, ฝูเจี้ยน, เจียงซี
นครระดับจังหวัด	เหมย์โจว, เมืองแต้จิ๋ว, ซัวเถา
ลักษณะทางกายภาพ
ต้นน้ำ	Mount Qixingdong (ต้นน้ำของแม่น้ำเหมย์)
• ตำแหน่ง	อำเภอจื่อจิน เหอหยวน มณฑลกวางตุ้ง
ปากน้ำ	ทะเลจีนใต้
• ตำแหน่ง	ซัวเถา มณฑลกวางตุ้ง
ความยาว	410 km (250 mi)
พื้นที่ลุ่มน้ำ	30,112 km^2 (11,626 sq mi)
อัตราการไหล
• เฉลี่ย	870 m^3/s (31,000 cu ft/s)
• ต่ำสุด	33 m^3/s (1,200 cu ft/s)
• สูงสุด	13,300 m^3/s (470,000 cu ft/s)
ลุ่มน้ำ
ลำน้ำสาขา
• ซ้าย	แม่น้ำเหมย์
• ขวา	แม่น้ำทิง, แม่น้ำเหมย์ถาน

ชาวแต้จิ๋วเรียกแม่น้ำสายนี้ว่า "แม่น้ำแม่"

ประวัติ

ก่อนสมัยราชวงศ์ถัง แม่น้ำหานถูกเรียกว่า แม่น้ำปีศาจ (恶溪) (เอ้อซี หรือ ลำน้ำเอ้อ (จีนตัวย่อ: 恶溪; จีนตัวเต็ม: 惡溪; พินอิน: È Xī แปลตามตัว แม่น้ำที่ดุร้าย)) หรือ แม่น้ำจระเข้ (鳄溪) (ในที่นี้หมายถึง ความดุร้ายของจระเข้ ซึ่งออกเสียง เอ้อ เช่นเดียวกัน) (จระเข้ในภาษาจีนคือ เอ้อยฺหวี (จีนตัวย่อ: 鳄鱼; จีนตัวเต็ม: 鱷魚; พินอิน: èyú))

ต่อมาเมื่อหาน ยฺวี่ (韩愈 ) นักเขียน กวี และข้าราชการของราชวงศ์ถัง ถูกลดตำแหน่งและถูกเนรเทศไปประจำที่เมืองชายแดนห่างไกลในขณะนั้นคือ เมืองแต้จิ๋ว ภายหลังหาน ยฺวี่ได้สร้างระบบชลประทาน ขุดลอกแม่น้ำหาน และจัดระเบียบแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวและน้ำท่วมบ่อยนี้ใหม่ทำให้กลายเป็นแม่น้ำที่มีคุณประโยชน์ต่อริมสองฝั่ง (ตามเรื่องเล่าพื้นบ้านระบุว่า หาน ยฺวี่ ได้สั่งให้ดำเนินการกวาดล้างตะโขง (Hanyusuchus) ทั้งหมดในแม่น้ำออกไป) และรวมทั้งยังได้ปฏิรูประบบการศึกษาของภูมิภาคเฉาช่าน (แต้ซัว) อย่างจริงจัง ผู้คนจึงเปลี่ยนชื่อแม่น้ำเป็นแม่น้ำหาน (韩江; หานเจียง) และภูเขาอีกแห่งหนึ่งเป็นเขาหาน (韩山; หานชาน) เพื่อเป็นเกียรติแก่คุณูปการที่เขามีต่อภูมิภาคนี้

พื้นที่ลุ่มน้ำ

ต้นน้ำ (แม่น้ำสาขา) ของแม่น้ำหานคือ แม่น้ำเหมย์ ซึ่งมีต้นน้ำทางตะวันออกเฉียงใต้ของอำเภอจื่อจิน เหอหยวน มณฑลกวางตุ้ง, แม่น้ำทิง ซึ่งมีต้นน้ำทางตอนเหนือของเหมย์โจวและบางส่วนในมณฑลฝูเจี้ยนทางตะวันตก และแม่น้ำเหมย์ทาน ซึ่งมีต้นน้ำจากภูเขาแนวสันปันน้ำทางตอนใต้ของฝูเจี้ยน ต้นน้ำสาขาทั้งสามมาบรรจบกันที่เมืองซานเหอป้า อำเภอต้าปู้ ก่อตัวเป็นแม่น้ำหานซึ่งมีลำธารสายหลักยาว 470 กิโลเมตร โดยไหลลงใต้ผ่านเฉาโจว (แต้จิ๋ว) และไหลลงสู่ทะเลโดยแบ่งออกเป็นแม่น้ำสายย่อยหลายสายคือ แม่น้ำเป่ย์ซี (北溪) (หรือเรียก แม่น้ำตงหลี่), แม่น้ำตงซี (东溪) (หรือเรียก แม่น้ำเหลียนหยาง) และแม่น้ำซีซี (西溪) ซึ่งแบ่งออกอีกเป็นสามสาขาย่อยคือ แม่น้ำเหมย์ซี, แม่น้ำซินจิน และแม่น้ำไว่ชา

แม่น้ำหานมีแม่น้ำสาขาอื่นตลอดลำน้ำ 53 สาย มีพื้นที่อ่างเก็บกักน้ำมากกว่า 100 ตารางกิโลเมตรในพื้นที่ลุ่มน้ำในมณฑลกวางตุ้ง และครอบคลุมพื้นที่ลุ่มน้ำของแม่น้ำสาขาต่าง ๆ เช่น แม่น้ำอู่หฺวา, แม่น้ำหนิงเจียง, แม่น้ำฉือคู, แม่น้ำทิง, แม่น้ำเหม่ย์ถาน เป็นต้น ซึ่งมีพื้นที่ลุ่มน้ำสาขาของแต่ละสายมากกว่า 1,000 ตารางกิโลเมตร

แม่น้ำหานเป็นระบบแม่น้ำที่ใหญ่เป็นอันดับสองในมณฑลกวางตุ้ง โดยมีพื้นที่ลุ่มน้ำทั้งสิ้น 30,112 ตารางกิโลเมตร โดยมากกว่าร้อยละ 70 อยู่ในมณฑลกวางตุ้ง และประมาณร้อยละ 30 อยู่นอกกวางตุ้ง โดยพื้นที่ลุ่มน้ำสาขาที่ใหญ่ที่สุดสองแห่งคือ พื้นที่ลุ่มแม่น้ำทิงซึ่งคิดเป็น 11,802 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ของลุ่มแม่น้ำเหมย์ที่ 13,929 ตารางกิโลเมตร รวมทั้งพื้นที่ลุ่มน้ำในส่วนปลายน้ำในดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอีก 1,035 ตารางกิโลเมตร แม่น้ำหานมีปริมาณน้ำมากเทียบกับแม่น้ำอื่น เช่นแม่น้ำหวย โดยแม่น้ำหานมีพื้นที่ลุ่มน้ำเพียงร้อยละ 18 ของแม่น้ำหวย แต่ปริมาณน้ำจะเท่ากับร้อยละ 85 ของแม่น้ำหวย

ระเบียงภาพ

•  

  แผนที่เขตเฉิงไห่ในสมัยราชวงศ์หมิง แสดงแนวเขตสามเหลี่ยมปากแม่น้ำหาน และปากแม่น้ำต่าง ๆ ของแม่น้ำนี้

•  

  ชาวบ้านกำลังถีบระหัดวิดน้ำบนฝั่งซ้ายของแม่น้ำหานช่วงก่อนถึงซัวเถา

•  

  ทิวทัศน์ยามค่ำของแม่น้ำสาขาของแม่น้ำหาน (แม่น้ำเหมย์) ที่เหมย์โจว

•  

  สะพานกว่างจี้ ทอดข้ามแม่น้ำหานที่เมืองแต้จิ๋ว

•  

  ทิวทัศน์ของแม่น้ำหานและเมืองแต้จิ๋ว มองจากวัดหานยฺวี่

•  

  ภาพถ่ายทางอากาศของแม่น้ำหาน

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-11. สืบค้นเมื่อ 2022-03-27.
2. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-18. สืบค้นเมื่อ 2022-03-27.
3. "潮汕母亲河韩江入选年度全国"最美家乡河"！_广东网". www.gdongw.com.
4. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2011-01-29. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |dead-url= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
5. Teochews Can Take Pride in Successes