โทชิโกะ คิชิดะ

โทชิโกะ คิชิดะ (ญี่ปุ่น: 岸田俊子; โรมาจิ: Kishida Toshiko; 14 มกราคม ค.ศ. 1863 – 25 พฤษภาคม 1901) และเปลี่ยนเป็น โทชิโกะ นากาจิมะ (ญี่ปุ่น: 中島俊子; โรมาจิ: Nakajima Toshiko) หรือมักถูกเรียกว่า โชเอ็ง (ญี่ปุ่น: 湘煙; โรมาจิ: Shōen) เป็นหนึ่งในคตินิยมสิทธิสตรีชาวญี่ปุ่นกลุ่มแรก

โทชิโกะ คิชิดะ
岸田俊子
เกิด	โทชิโกะ คิชิดะ 13 มกราคม ค.ศ. 1864(1864-01-13) จังหวัดเกียวโต
เสียชีวิต	25 พฤษภาคม ค.ศ. 1901 (37 ปี) เมืองโออิโซะ
ที่ฝังศพ	วัดไทอุงจิ
สัญชาติ	ญี่ปุ่น
ชื่ออื่น	โชเอ็ง, โทชิโกะ นากาจิมะ
ผลงานเด่น	"โดโฮเคียวไดนิสึงุ" (同胞姉妹に告ぐ, งานเขียน)

ชีวิตช่วงแรกและการศึกษา

โทชิโกะ คิชิดะ เกิดในปี ค.ศ. 1863 ที่จังหวัดเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น เติบโตในครอบครัวชนชั้นกระฎุมพี บิดาของเธอคือคิชิดะ โมเฮ​ เป็นพ่อค้าขายเสื้อผ้ามือสอง และมารดาของเธอ ทากะ ในชีวประวัติช่วงต้นโดยคกโก โซมะ ได้เขียนไว้ว่าการเดินทางเพื่อธุรกิจของบิดาทำให้เขาต้องห่างจากครอบครัว ทำให้ความสัมพันธ์มารดา–ลูกสาวแน่นแฟ้นมากยิ่งขึ้น และเป็นเหตุให้โทชิโกะมีความกระตือรือร้นในการพัฒนาสถานะของสตรี และส่งเสริมความเป็นอิสระทางการเงินและทางสังคมจากสามีของพวกเขา

คิชิดะเติบโตในยุคเมจิ–ไทโช ซึ่งกินเวลาตั้งแต่ปี 1868 จนถึง 1926 ในยุคนี้ผู้นำชาวญี่ปุ่นได้เริ่มเปิดรับความคิดใหม่ ๆ และนักปฏิรูปที่เรียกร้องสิทธิและเสรีภาพ สตรีในการเคลื่อนไหวของนักปฏิรูปจะรู้จักกันว่าเป็น "คตินิยมสิทธิสตรีคลื่นแรกของญี่ปุ่น" คิชิดะเป็นหนึ่งในผู้ส่งเสริมคตินิยมสิทธิสตรีเหล่านี้ การเคลื่อนไหวของเธอให้ความสำคัญไปที่การพัฒนาสถานะของหญิงสาวชาวญี่ปุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งชนชั้นกลางและชนชั้นสูง การพัฒนานี้เป็นสิ่งจำเป็นหากชาติที่ก้าวหน้าทางเทคโนโลยีอื่นจะยอมรับพวกเขา นักปฏิรูปเน้นว่าสตรีจะต้องได้รับความเสมอภาคทางสังคมทุกคน หลังการปฏิรูปดังกล่าวได้เกิดขึ้น สตรีชาวญี่ปุ่นได้รับโอกาสในการได้รับสิทธิและเสรีภาพที่ดีมากยิ่งขึ้น ขณะที่ได้สร้างวลี "ภรรยาดีมารดาฉลาด" ซึ่งหมายความว่า "ในการที่จะเป็นพลเมืองที่ดี สตรีพึงจะต้องได้รับการศึกษาและมีส่วนร่วมในกิจการสาธารณะ"

อาชีพ

หลังจากการแสดงความสามารถด้านอักษรวิจิตรแก่เจ้าชายอาริซูงาวะ ทารูฮิโตะในปี 1877 คิชิดะได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้สมัครที่เหมาะสมในการเข้ารับราชการในพระตำหนักจักรพรรดินีเมจิ คิชิดะได้ทำงานในพระตำหนักตำแหน่งผู้อนุบาลจักรพรรดินีญี่ปุ่น แต่อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกว่าพระตำหนักจักรพรรดินีนั้น "ห่างไกลจากโลกความเป็นจริง" และยังเป็น "สัญลักษณ์ของระบบอนุภรรยา ซึ่งเป็นการเหยียดหยามสตรี คิชิดะจึงตัดสินใจเคลื่อนไหวในการปฏิรูปอย่างเต็มตัวและเริ่มปราศรัยทั่วประเทศญี่ปุ่น

คิชิดะได้ออกจากพระตำหนักในปี 1882 เพื่อเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางบรรยายรอบประเทศโดยได้รับการสนับสนุนโดยพรรคเสรีนิยม นอกจากการบรรยายทั่วประเทศแล้ว เธอยังได้เข้าร่วมการเคลื่อนไหวเสรีภาพและสิทธิมนุษยชนในฐานะผู้ปราศรัยและได้ออกเดินทางร่วมกันไปยังถิ่นทุรกันดาล มอบความรู้และจัดการวิพากษ์วิจารณ์ต่อการทำงานของรัฐบาลเมจิ และเรียกร้องให้มีการมีส่วนร่วมและโอกาสในความเป็นพลเมืองที่มากยิ่งขึ้น ความสำคัญของคิชิดะต่อการเคลื่อนไหวนี้ถูกกลายเป็นผลึกในเดือนเมษายน 1882 เมื่อเธอได้ทำการพูดสุนทรพจน์ในหัวข้อ "วิถีของสตรี" ที่พิธีเข้ารับตำแหน่งในจังหวัดโอซากะ

คิชิดะได้รับการกล่าวถึงอยู่บ่อยครั้งในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นสำหรับการพูดปราศรัยสาธารณะของเธอ หัวข้อการปราศรัยของเธอ อาทิ "รัฐบาลผู้มีอำนาจเหนือบุรุษ และบุรุษผู้มีอำนาจเหนือสตรี" (พฤษภาคม 1882), "สตรีทำไม่ได้หากแต่ผสมผสานความแข็งกระด้างและความอ่อนโยน" และ "อดทนในสิ่งที่ไม่ต้องอดทนและกังวลในสิ่งที่ไม่ต้องกังวล: สิ่งเหล่านี้มิใช่หน้าที่ของสตรี" สะท้อนให้เห็นถึงความพยายามของเธอในการทำให้สังคมรู้ถึงสถานะของสตรี คิชิดะเรียกร้องให้สตรีต้องเข้ารับการศึกษา ซึ่งเป็นพื้นฐานในการส่งเสริมสิทธิที่เท่าเทียมของสตรีและบุรุษ เธอเขียนว่า "ฉันหวังที่จะให้อนาคตมีการตระหนักรู้ถึงความจริงที่ว่าสิ่งหนึ่งที่พึงมีก่อนการแต่งงานคือการศึกษา"

หลังจากการพูดปราศรัยของเธอในปี 1883 ในหัวข้อ "ลูกสาวในกล่อง" เธอถูกจับกุม สอบสวน และเปรียบเทียบปรับสำหรับการพูดปราศรัยการเมืองโดยไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นจะต้องมีภายใต้กฎหมายญี่ปุ่นในขณะนั้น การจับกุมของคิชิดะที่เมืองโอตสึ จังหวัดชิงะ เป็นการสิ้นสุดอาชีพนักพูดปราศรัยของเธอ แต่อย่างไรก็ตามแต่ยังคงทำงานในการเคลื่อนไหวสิทธิและเสรีภาพของประชาชนอย่างต่อเนื่อง

สุนทรพจน์เรื่อง "ลูกสาวในกล่อง"

สุนทรพจน์ในหัวข้อ "ลูกสาวในกล่อง" (ญี่ปุ่น: 箱入り娘; โรมาจิ: Hakoiri Musume; อังกฤษ: Daughters Kept in Boxes, Daugthers in Boxes) ได้วิจารณ์ระบบครอบครัวในประเทศญี่ปุ่นและปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในเด็กหญิงญี่ปุ่น สุนทรพจน์ได้กล่าวว่าระบบดังกล่าวเป็นวัฒนธรรมที่คงอยู่มานานและผู้ปกครองหลายคนไม่เข้าใจถึงความอันตรายที่ลูกสาวของพวกเขาอาจได้รับโดยการปิดกั้นพวกเธอ คิชิดะยังกล่าวถึงผู้ปกครองชนชั้นกลางและสูงชาวญี่ปุ่นว่าพวกเขาไม่ได้ตั้งใจจะจำกัดเสรีภาพลูกสาวของพวกเขา หากแต่ว่าถูกครอบงำในความจำเป็นที่จะต้องสอนค่านิยมบางอย่างเพื่อให้เข้ากับวัฒนธรรมญี่ปุ่นและสังคมในภาพรวม

ในสุนทรพจน์ของเธอ คิชิดะพูดถึงสาม "กล่อง" ในครอบครัวญี่ปุ่น เธอไม่ได้ต้องการจะสื่อว่ากล่องเหล่านี้เป็นกล่องที่จำต้องได้จริง ๆ หากแต่เป็นการจำกัดทางจิตใจและความรู้สึก กล่องเหล่านี้เป็นตัวแทนของลูกสาวชาวญี่ปุ่นที่ถูกกักกันไว้ภายใต้เงื่อนไขบางอย่าง กล่องใบแรกสื่อถึงผู้ปกครองที่ซ่อนตัวลูกสาวของพวกเขาไว้ พวกเธอไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากห้องและสิ่งใด ๆ ที่อยู่ในโลกภายนอกนั้นจะถูกปิดกั้นไว้ กล่องใบที่สองแสดงให้เห็นถึงการเชื่อฟังของเหล่าลูกสาว ในกล่องนี้ผู้ปกครองจะปฏิเสธความรับผิดชอบต่อลูกสาวของพวกเขาและมองว่าพวกเธอควรจะปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ปกครองอย่างไม่มีข้อกังขา ขณะที่กล่องใบสุดท้ายที่ถูกกล่าวถึงโดยคิชิดะคือการศึกษาของลูกสาวที่พวกเธอได้ร่ำเรียนแต่ความรู้ที่ไม่ทันสมัย ซึ่งคิชิดะให้ความสำคัญต่อกล่องใบนี้มากที่สุด

ชีวิตช่วงหลัง

ในปี 1884 คิชิดะสมรสกับ นากาจิมะ โนบูยูกิ ที่ทำงานเป็นนักเคลื่อนไหวทางการเมืองในพรรคเสรีนิยม ในระหว่างเดินทางเพื่อธุรกิจไปยังอิตาลีกับสามีของเธอ คิชิดะได้รับเชื้อวัณโรค ซึ่งทำให้โนบูยูกิตัดสินใจเดินทางกลับประเทศญี่ปุ่นพร้อมกับคิชิดะ ทั้งสองเลิกที่จะเป็นจุดสนใจต่อสาธารณชนแต่ก็ยังคงทำงานที่เกี่ยวข้องกับการเมืองอย่างต่อเนื่อง ต่อมาโนบูยูกิก็ได้รับเชื้อวัณโรคและใช้บั้นปลายชีวิตในเมืองโออิโซะ จังหวัดคานางาวะ โนบูยูกิเสียชีวิตในปี 1899 ขณะที่คิชิดะมีชีวิตอยู่จนถึงเดือนพฤษภาคม 1901 ไดอารีของเธอที่ยังคงอยู่แสดงให้เห็นถึงชีวิตประจำวันของเธอ รวมถึงผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ไปแล้ว เช่น นวนิยาย เรียงความ และบทกวีนิพนธ์ คิชิดะที่ต่อมาได้ใช้นามแฝง "โชเอ็ง" เริ่มมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางการเมือง การเขียน และการวิพากษ์วิจารณ์สาธารณะ เธอได้รับการยอมรับว่าเป็นสตรีที่มีความนิยมในวรรณกรรมและกลุ่มนักกิจกรรม ต่อสู้กับอภิสิทธิ์ของบุรุษในแวดวงการศึกษา วรรณคดี และสื่อมวลชน ภายหลังงานเขียนของคิชิดะเปิดเผยประสบการณ์ของเธอในฐานะสตรีในสังคมการเมืองยุคเมจิที่แปรเปลี่ยน   

อ้างอิง

1. Suzuki 2019.
2. "Women's Right From Past to Present". Women in History Curriculum (ภาษาอังกฤษ - สหรัฐอเมริกา). 2009-04-05. สืบค้นเมื่อ 2022-03-09.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
3. โคยามะ, ชิซูโกะ (2013). "Educational Studies in Japan: International Yearbook". Ryosai Kenbo: The Educational Ideal of ‘Good Wife, Wise Mother’ in Modern Japan (The Intimate and the Public in Asian and Global Perspectives.): 159–161. สืบค้นเมื่อ 2022-03-09. {{cite journal}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า s: |month= และ |coauthors= (help)
4. Johnson, Linda L. (2016). "Kishida Toshiko (1863–1901)". Encyclopedia.com.
5. Kishida 2007, p. 99.
6. Anderson, Marine (2006). "Kishida Toshiko and the Rise of the Female Speaker in Meiji Japan": 3–4. สืบค้นเมื่อ 2022-03-10. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help); Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า s: |month= และ |coauthors= (help)
7. "Daughters in Boxes". How Did American and Japanese Gender Hierarchies Shape Japanese Women's Participation in the Transnational WCTU Movement in the 1880s?: 62–71. 2006. สืบค้นเมื่อ 2022-03-10. {{cite journal}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า s: |month= และ |coauthors= (help)
8. Kishida 2007, p. 101.

งานอ้างอิง

• Kishida, Toshiko (2007). "Kishida Toshiko: Daughters in Boxes, The Essential Feminist Reader". Modern Library. p. 99. ISBN 978-0-8129-7460-7.
• Suzuki, Mamiko C. (2019). "From Kishida Toshiko to Nakajima Shōen". Gendered Power: Educated Women of the Meiji Empress' Court. University of Michigan Press. pp. 39–53.

หนังสืออ่านเพิ่ม

• "Women’s Rights From Past to Present. The Meiji Reforms and Obstacles for Women Japan, 1878-1927" in: Women in World History Curriculum.
• Helen Rappaport: Encyclopedia of Women Social Reformers. Volume 1, 2002, ISBN 1-57607-101-4, pp. 367–368.
• Renate Werner: "Starke Frauen: Kishida Toshiko" in: WDR 5: Neugier genügt!.
• Progressive-Radical Women in Meiji & Taisho Japan 2017-08-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• 三鬼浩子. "岸田俊子" [Kishida Toshiko]. 朝日日本歴史人物事典 (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Asahi Shimbun-sha. สืบค้นเมื่อ 11 November 2010.